Από το «ζωτικό χώρο» στη «γαλάζια πατρίδα» και τα «σύνορα της καρδιάς μας».

Οι ομοιότητες σε πρακτικό και σε θεωρητικό επίπεδο των δύο καθεστώτων και των «θεωριών» είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς.

 Θεοφάνης Μαλκίδης

Ο παραλληλισμός του «ζωτικού χώρου» του Χίτλερ και των Ναζί και των διάφορων εκφράσεων της θεωρίας που προωθείται από το καθεστώς Ερντογάν, είναι σκανδαλωδώς προφανής με κίνδυνο επανάληψης εάν ληφθούν ανάλογα «μέτρα» με αυτά της δεκαετίας του 1930, όταν η Βρετανία, η Γαλλία και η ΕΣΣΔ, επιδίδονταν σε μιαν ανέξοδη πολιτική κατευνασμού του Ναζιστικού αρπακτικού.

Οι ομοιότητες σε πρακτικό και σε θεωρητικό επίπεδο των δύο καθεστώτων και των «θεωριών» είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς.

«Οι Έλληνες μιλούν για το Νέο Ανατολικό ζήτημα, για τη λύση του Τουρκικού προβλήματος και για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας. Οι δούλοι, οι ηλίθιοι, μιλούν για τη Λωζάνη και για τα «ελληνοτουρκικά».
Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Ιανουάριος 2024.

Το 1937, ο μαθητής του Μουσταφά Κεμάλ Αδόλφος Χίτλερ και οι μαθητές των Νεότουρκων Ναζί (προ)ετοιμάζοντας το αιματοκύλισμα του πλανήτη, υιοθετούσαν την αποκαλούμενη θεωρία του «ζωτικού χώρου» («Lebensraum»), την επέκταση δηλαδή των συνόρων της Γερμανίας προκειμένου να μπορεί να ζει «ανεκτά» ο Γερμανικός λαός.

Το 2024, μαθητής του Μουσταφά Κεμάλ Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και οι συγκυβερνήτες του δολοφόνοι Γκρίζοι Λύκοι (προ)ετοιμάζοντας τον επεκτατισμό τους, επαναλαμβάνουν ότι κάποιοι θέλουν «να φυλακίσουν την Τουρκία στα χερσαία σύνορά της», τονίζοντας επιπλέον ότι η Τουρκία έχει συρρικνωθεί. Άρα το «Στρατηγικό βάθος», παλαιότερα και σήμερα η «Γαλάζια Πατρίδα» και τα «Σύνορα της καρδιάς μας», είναι η μοναδική διέξοδος για την Τουρκία που ασφυκτιά…

Οι ομοιότητες σε πρακτικό και σε θεωρητικό επίπεδο των δύο καθεστώτων και των «θεωριών» που ανέπτυξαν και αναπτύσσουν, είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Εμπνευστής του Ναζιστικού «Ζωτικού Χώρου» ήταν ο καθηγητής Φρίντριχ Ράτζελ, ο οποίος υποστήριξε την οργανική θεωρία ανάπτυξης του κράτους το οποίο, για να τραφεί, επιβάλλεται να προσαρτήσει νέες περιοχές. Στη συνέχεια στη σκυτάλη πήρε ο Καρλ Χαουσχόφερ, ενώ τελικός δίαυλος προς τον Χίτλερ ήταν ο μαθητής του Χαουσχόφερ και εκ των αρχιτεκτόνων του Ολοκαυτώματος και της «Τελικής Λύσης» Ρούντολφ Ες.

Αντιστοίχως ένας από τους ιδεολογικούς μέντορες του Ερντογάν, ο καθηγητής και πρώην υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, εισήγαγε τον όρο «ζωτικό χώρο» στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος». Έτσι αφού η Τουρκία το 2030 θα έχει διπλασιάσει τον πληθυσμό της φτάνοντας τα 150 εκατομμύρια, θα (έχει) προκύψει θέμα «ζωτικού χώρου» για τον τουρκικό κόσμο, ο οποίος εκτείνεται από την Αδριατική έως το Σινικό Τείχος. Στη συνέχεια η «θεωρία» αναπτύχθηκε από τον έμπιστο του Ερντογάν ναύαρχο Τζιχάτ Γιαϊτζί λαμβάνοντας την ονομασία «Γαλάζια Πατρίδα», η οποία αποκτά ιδιαίτερη σημασία αφού για τους υποστηρικτές της, « η Τουρκία δεν είναι απλώς μια χώρα του Αιγαίου, αλλά και μια χώρα που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, σε μια περιοχή που ξεκινάει από την Αδριατική και εκτείνεται ώς τον κόλπο της Αλεξανδρέττας και τη Διώρυγα του Σουέζ».

Ο παραλληλισμός του «ζωτικού χώρου» του Χίτλερ και των Ναζί και των διάφορων εκφράσεων της θεωρίας που προωθείται από το καθεστώς Ερντογάν, είναι σκανδαλωδώς προφανής με κίνδυνο επανάληψης εάν ληφθούν ανάλογα «μέτρα» με αυτά της δεκαετίας του 1930, όταν η Βρετανία, η Γαλλία και η ΕΣΣΔ, επιδίδονταν σε μιαν ανέξοδη πολιτική κατευνασμού του Ναζιστικού αρπακτικού. Οι συμφωνίες της Μόσχας και του Μονάχου οι οποίες (παρ)έδωσαν Τσεχοσλοβακία, Αυστρία, Πολωνία, Φινλανδία, αποδείχτηκαν καταστροφικές για την ανθρωπότητα, αντιστοίχως οι προωθούμενες συμφωνίες και το άφθονο χρήμα (για να συγκρατηθούν «πρόσφυγες» και «μετανάστες») και με στόχο τον κατευνασμό της Τουρκίας και με δώρο Αιγαίο, Κύπρο, Κουρδιστάν, Συρία, Λιβύη, επίσης φαίνονται προδήλως καταστροφικές…..

Με αφορμή (αλλά και όχι μόνο) την αντιγραφή και εξέλιξη του Ναζιστικού «ζωτικού χώρου» ως «Στρατηγικό Βάθος» και «Γαλάζια Πατρίδα» και εντελώς ενδεικτικές πράξεις όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος, το άνοιγμα των Βαρωσίων στην Κύπρο, η συνεχής παραβίαση σε γη, αέρα και θάλασσα της ελληνικής κυριαρχίας και κυρίως οι εξελίξεις στο λεγόμενο μεταναστευτικό –προσφυγικό, μετά τις σχετικές ανακοινώσεις της Γερμανίας, δείχνουν ως πρόκληση για την εθνική μας συνέχεια όχι τα «ελληνοτουρκικά», αλλά το Τουρκικό πρόβλημα, όπως εύστοχα έγραψε ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης.

Όλα τα παραπάνω όμως φαίνεται ότι δεν έχουν γίνει κατανοητά και στην Ελλάδα και την Κύπρο ( πόσο μάλλον από τους Δυτικούς ), οι οποίοι ανέχονται τη βαρβαρότητα, την παρανομία και τις πρακτικές ζούγκλες που έρχονται από τα ανατολικά, ενώ επαναλαμβάνονται ανεκδιήγητες δηλώσεις αναντίστοιχες με το Τουρκικό πρόβλημα: «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;» «να μην είμαστε μοναχοφάηδες στο Αιγαίο», «η Τουρκία ασφαλώς και έχει δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο διότι έχει τεράστια ακτογραμμή», «το Καστελλόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο», «οι δύο πλευρές συμφώνησαν στη συνέχιση των συζητήσεων για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης», «συνεκμετάλλευση με την Τουρκία ενεργειακών πόρων στο Αιγαίο», «να μη δυναμιτίσουμε το κλίμα για την Κύπρο», «Το Καστελλόριζο είναι μακριά», «ήρεμα νερά», «και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει» …..

Και όλα τα παραπάνω τη στιγμή κατά την οποία ο Ερντογάν, o Φιντάν, ο Γκιουλέρ, ο Μπαχτσελί και τα λοιπά ορφανά του Κεμάλ, δηλώνουν πως «θα έρθουν νύχτα», ενώ εισβάλλουν σε θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα και κατέχουν το 40% της Κύπρου, αποκαλώντας ειρωνικά και προκλητικά τα Σκόπια «Μακεδονία», λέγοντας ότι δεν υπάρχει ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου ακόμη και στην Κρήτη, προκαλώντας ευθέως στη Θράκη, στέλνοντας όποτε θέλουν και από όπου θέλουν εκατοντάδες χιλιάδες «πρόσφυγες» και «μετανάστες», αποσταθεροποιώντας τον Ελληνισμό από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο και τη Λευκωσία….

Αλήθεια η ανθρωπότητα, η Ευρώπη, δεν διδάχτηκαν κάτι από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το «ζωτικό χώρο»;

Tα Ίμια, η Αμμόχωστος και η Κερύνεια, η Ίμβρος και η Τένεδος, ο Έβρος, αλλά και το Ντιγιαρμπακίρ, το Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), η Ροτζάβα και το Αφρίν, δεν έχουν διδάξει κάτι στον Ελληνισμό;

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.