Εύκολο είναι να πει κανείς πως η Δύση, ίσως να μην περίμενε μια τόσο σθεναρή σταση από το καθεστώς Καντάφι, όπως και από αυτό του Άσσαντ στη Συρία.
Αν ισχύει το πιο πάνω που αναφέρω (που το αποκλείω), με εκπλήσσει το γεγονός γιατί θα έπρεπε να γνώριζαν, αν μη τι άλλο, καλύτερα από το καθένα, τα μέχρι πρότινος «δικά» τους παιδιά.
Στις 11 Απριλίου 2011 δημοσιεύτηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στη τουρκική HURRIYET (στήλη: Γνώμες) του Kadri Gursel, με τίτλο: «Η Αραβική άνοιξη, το Κουρδικό καλοκαίρι» (The Arab Spring, the Kurdish Summer).
Διαβάζοντας το άρθρο, που θέλω να διευκρινίσω πως δεν συγκαταλέγεται στα λεγόμενα ...ακραία, το πρώτο πράγμα που εμένα προσωπικά μου «τυπώθηκε» είναι το αίσθημα της ανησυχίας. Μια ανησυχία που ωστόσο δεν προσπαθεί να κρύψει ο αθρογράφος, αλλά ευθαρσώς καταθέτει, και μάλιστα με στοιχεία.
Το άρθρο ξεκινά τονίζοντας το μέχρι τώρα δεδομένο, πως περίπου ολόκληρος ο πλανήτης βλέπει με συμπάθεια τις εξεγέρσεις που λαμβάνουν χώρα στον Αραβικό κόσμο. Μάλιστα εξισώνει (ειρωνικά ωστόσο) τις σημερινές εξεγέρσεις με εκείνη της ...Πράγας που ουσιαστικά δεν άνοιξε μύτη. Το θέμα είναι, όπως ειρωνικά τονίζει, πως και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει μια ...άνοιξη, οπότε και για το καλό της «άνοιξης» ενεργοποιήθηκαν ταυτόχρονα όλες οι μεριές (οι μηχανισμοί εμμέσως εννοεί) του πλανήτη.
Η αναφορά που κάνει στα συμβάντα περιττεύει μιας και όλοι γνωρίζουμε τα γεγονότα. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός πως δίνει έμφαση πως όλες οι εξεγέρσεις ανέβασαν τελικά το ηθικό κάποιων, ξύπνησαν συνειδήσεις και έβαλαν βόμβες σε (δήθεν θα πω ο ίδιος) σταθερά θεμέλια. Με μαθηματική λοιπόν ακρίβεια (ο Kadri Gursel) θεωρεί και εκφράζει την άποψη πως η Μέση Ανατολή είναι θέμα χρόνου να μπει σε περιπέτειες και να συμπαρασύρει και τη Τουρκία.
Και ακολουθεί εύλογα το ακόλουθο ερώτημά του:
Η Τουρκία δεν θα επηρεαστεί από την «αραβική άνοιξη» (έτσι χαρακτηρίζει τις εξεγέρσεις), την ώρα που «κλείνει» ουσιαστικά τη πόρτα στη δημοκρατία συλλαμβάνοντας και παράλληλα φιμώνοντας τους δημοσιογράφους;
Και συνεχίζει...
Μήπως τελικά η «αραβική άνοιξη» αποδειχτεί η αχίλλειος πτέρνα για τη Τουρκία και από «αραβική άνοιξη» ολοκληρωθεί σε ένα «κουρδικό καλοκαίρι»;
Και προτείνει...
Μετά τις 12 Ιουνίου, δεν θα υπάρχουν κοντά άλλες εκλογές στη Τουρκία. Ως εκ τούτου αντιμετωπίστε δραστικά τα προβλήματα που κρατούν τη Τουρκία μακριά από την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πάρτε τα ανάλογα μέτρα ώστε να λυθεί το Κουρδικό ζήτημα όσο το δυνατόν συντομότερο.
Ακόμα (ολοκληρώνει) και αν δεν μπορείτε να το πράξετε οι εξελίξεις στη περιοχή δεν θα σας αφήσουν να «αποκοιμηθείτε» μέσα στην αποχαύνωση του καλοκαιριού που έρχεται.
Το άρθρο βρίσκετε εδώ: The Arab Spring, the Kurdish Summer
GEOPOLITICS & DAILY NEWS
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου