Η Τουρκία, σε συνεργασία με το Κατάρ, προσπαθεί με κάθε τρόπο να υποστηρίξει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην οποία πρόσκειται η κυβέρνηση του Σάρατζ. Φωτογραφίες που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τεκμηριώνουν τη μαζική στρατιωτική βοήθεια που στέλνεται στη χώρα της Βόρειας Αφρικής…
,
Συγκεκριμένα, δύο C-130E της τουρκικής Αεροπορίας (THK), καθώς επίσης και άλλα δύο στρατηγικά μεταφορικά C-17A της Αεροπορίας του Κατάρ, έχουν προωθήσει στη Λιβύη το τελευταίο δεκαπενθήμερο, περί τους 3.500 μισθοφόρους από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης σε αυτό της Μισράτα.
Επίσης, φαίνεται πως παραδόθηκαν στις δυνάμεις του Σάρατζ 10-12 άρματα μάχης M60A3 TTS (μη εκσυγχρονισμένα) τα οποία έχουν αναπτυχθεί έξω από την πρωτεύουσα της Λιβύης, την Τρίπολη, για να μην επιτρέψουν κατάληψή της από τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ. Τα άρματα μεταφέρθηκαν με το μεταφορικό πλοίο Çirkin.
Στόχος των τουρκικών ενεργειών είναι να διασφαλίσουν την παρουσία της χώρας στην επόμενη ημέρα της Λιβύης, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να υπερασπιστεί το καταφανώς -βάσει διεθνούς δικαίου- παράνομο Μνημόνιο που υπαγόρευσε η Τουρκία στην κυβέρνηση της Τρίπολης, ως αντάλλαγμα για τη μαζική στρατιωτική βοήθεια που διασφάλισε την επιβίωση του Σάρατζ στην εξουσία, έστω κι αν δεν ελέγχει τίποτα περισσότερο από την πρωτεύουσα της χώρας.
Πλέον, με τουρκική καθοδήγησε, όπως προέκυψε από τη χθεσινή συνάντηση του Σάρατζ με τον Ερντογάν στην Τουρκία, στόχος του Σάρατζ, σε επίπεδο διακηρύξεων ασφαλώς, είναι να θέσει υπό τον έλεγχό του ολόκληρη τη Λιβύη. Αυτό είναι στρατιωτικά ανέφικτο. Όμως…
Το πιο κρίσιμο συμπέρασμα από τη συνάντηση και τις οδηγίες Ερντογάν, είναι πως ενώ στο πρόσφατο παρελθόν απηύθυνε πρόσκληση για διάλογο στον στρατηγό Χάφταρ για διάλογο για το μέλλον της Λιβύης, η αλλαγή της στρατιωτικής κατάστασης στο έδαφος έφεραν σκλήρυνση της θέσης Σάρατζ και πλέον δεν τον θέλει καν στο τραπέζι, μη αναγνωρίζοντάς τον και χαρακτηρίζοντάς τον “εγκληματία πολέμου”!
Είναι χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο διάστημα, η μεταβολή της ισορροπίας δυνάμεων “φουσκώνει τα μυαλά” της μια ή της άλλης πλευράς, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η απόπειρα εξεύρεσης κάποιας λύσης μέσω της διπλωματίας.
Με απλά λόγια, για να μπορέσει να προκύψει διπλωματική διευθέτηση, θα πρέπει αφενός να επιτευχθεί… στρατιωτικό αδιέξοδο και για τις δυο πλευρές και αφετέρου να ελεγχθεί η τουρκική εμπλοκή στη Λιβύη, η οποία έχει καταστεί ανεξέλεγκτη.
Η Τουρκία φοβάται πως αν δεν ελέγχει σκληρά τον Σάρατζ, η λογική υπαγορεύει ότι θα πιεστεί από τη Δύση και διόλου απίθανο και από τη Ρωσία, να αποφασίσει προσφυγή σε διεθνή δικαιοδοτικό μηχανισμό για τη χάραξη των θαλασσίων συνόρων ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη.
Αυτό θα ακυρώσει στην πράξη το Μνημόνιο της Τρίπολης με τους Τούρκους, άρα είναι μια εξέλιξη την οποία οι Τούρκοι επιθυμούν να αποτρέψουν πάση θυσία.Η Τουρκία έχει επενδύσει στην διά του στρατιωτικού καταναγκασμού ηγεμονία στην περιοχή της Μεσογείου και η Λιβύη έχει κεντρικό ρόλο στη στρατηγική της.
Το ζητούμενο είναι πότε θα αποφασίσει ο διεθνής παράγοντας που επικαλείται τη νομιμότητα, να επιβάλει αυτή τη λογική, δίκαια και ειρηνική εξέλιξη, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία μιας γενικότερης διευθέτησης. Τον δρόμο της ειρήνης όμως, δεν επιθυμεί να τον ακολουθήσει, διότι τον φοβάται, μόνο ο συνειδητά παράνομος…
Δημοσίευση σχολίου