Χωρίς να είναι μοιρολατρικά θρησκόληπτοι(φυσικά αυτό διαφέρει από περιοχή σε περιοχή αλλά σε σύγκριση με τις υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες, θα λέγαμε ότι οι Τούρκοι είναι πιο αποστασιοποιημένοι από την θρησκεία), τιμούν τις θρησκευτικές γιορτές του χρόνου και διδάσκουν στα παιδιά τους το Ισλάμ. Δεδομένου ότι το Ισλάμ δεν αποτελεί μόνο μια θρησκεία αλλά κατέχει και κοινωνικό ρόλο, ακόμα και οι Τούρκοι που αποστασιοποιούνται από αυτο στο θρησκευτικό κομμάτι, το θεωρούν κομμάτι της ζωής τους στον κοινωνικό τομέα. Η Ελλάδα είναι μικρότερη σε έκταση και πληθυσμό χώρα και για αυτό πιο συμπαγής κοινωνικά. Η επίσημη θρησκεία είναι ο Χριστιανισμός(ορθόδοξοι) που όμως δεν έχει σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Ο γάμος και η βάπτιση καθώς και κάποιες θρησκευτικές εκδηλώσεις για την γιορτή ενός αγίου(πανηγύρι) είναι σχεδόν οι μόνες κοινωνικές εκφάνσεις του Χριστιανισμού. Τα υπόλοιπα, η έκφραση της πίστης, η νηστεία κτλ είναι ξεχωριστά για τον κάθε άνθρωπο. Επίσης οι αντιλήψεις που πηγάζουν από τον Χριστιανισμό(οι προγαμιαίες σχέσεις, η ομοφυλοφυλία, η μοιχεία κτλ) θεωρούνται ξεπερασμένες και ανεφάρμοστες στις μέρες μας από το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Οικονομικά και οι δύο χώρες βρίσκονται περίπου στην ίδια μοίρα. Οι συγκυρίες βρίσκουν πότε την μία και πότε την άλλη χώρα σε καλύτερο επίπεδο στον οικονομικό τομέα, όμως σε γενικές γραμμές τα πράγματα είναι ίδια.Και οι δύο χώρες βασίζονται στην αγροτική ανάπτυξη και τον τουρισμό και τον τελευταίο καιρό στην ανάπτυξη της βιομηχανίας. Δεδοουμένης της δύσκολης περιόδου που διανύουμε, και οι δύο χώρες μαστίζονται από οικονομική κρίση. Και στις δύο χώρες επίσης υπάρχουν προλήψεις και προκαταλήψεις. Η ξενοφοβία είναι διάχυτη, μια μικρή εθνική υπεροψία επίσης. Επιπλέον και οι δύο λαοί καταριούνται, πιστεύουν στα σημάδια(λένε τον καφέ, το χέρι, τα χαρτιά), θεωρούν το κέρασμα πράξη ευγένειας και οι ευχές που πολλές φορές είναι τυπικές, δίνουν και παίρνουν(να σαι καλά, καλά να περνάς, πάντα καλά, kolay gelsin, sağol, kusura bakma). Και επειδή ξέρω πως όλοι θα σκεφτείτε το ανούσιο όλων αυτών σας λέω πως κρατάνε από γενιά σε γενιά και δεν πρόκειται να αλλάξουν ή να εξαφανιστούν ποτέ. Είναι κάτι σαν παράδοση που κληροδοτείται από γενιά σε γενιά, και στις δύο χώρες. Στην Τουρκία η επίσημη γλώσσα είναι τα τουρκικά.Πρόκειται για μια γλώσσα επηρεασμένη κατά βάση από την αραβική και την περσική γλώσσα(αλλά και από τις κατά τόπους διαλέκτους) μαζί με κάποια δάνεια από ευρωπαϊκές γλώσσες. Το αλφάβητο που χρησιμοποιείται είναι το λατινικό με την προσθήκη κάποιων επιπλέον γραμμάτων. Δεν μοιάζει καθόλου με τα ελληνικά αφού και η σύνταξη και η προφορά είναι εντελώς διαφορετική. Στην Ελλάδα η επίσημη γλώσσα είναι τα ελληνικά. Πρόκειται για Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που έδωσε πολλές λέξεις στην λατινική και μέσω αυτής σε όλες σχεδόν τις γλώσσες. Χρησιμοποιείται το φοινικικό αλφάβητο(λατινικό στην πορεία)με επίσης κάποια επιπλέον γράμματα. Πρόκειται για μία πλούσια σε λεξιλόγιο και γραμματικούς κανόνες γλώσσα. Βλέπουμε σε αυτήν την σύντομη αντιπαράθεση ότι αν εξαιρέσει κανείς την γλώσσα και την θρησκεία, οι δύο λαοί μοιάζουνε πολύ στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής τους.Ίδιοι δεν θα μπορούσαν να είναι ποτέ, όμως ίσως να μην είναι και τόσο διαφορετικοί όσο πιστεύεται.Την επόμενη φορά που θα έχετε επαφή με τον γείτονα πέρα από το Αιγαίο παρατηρήστε τον καλύτερα.Θα εκπλαγείτε!!!!
Δημοσίευση σχολίου