Εάν η Ευρώπη δεν μπορεί ή δεν θέλει να προστατεύσει ένα μέλος της από τους κερδοσκόπους. Αν το αφήνει να διολισθαίνει προς τη χρεοκοπία, τότε γιατί να είναι στην Ευρώπη;
Είναι ένα σκληρό και συνάμα επικίνδυνο ερώτημα, που όμως βρίσκεται στα χείλη πολλών Ελλήνων. Αύριο, αν η κατάσταση παραμείνει ως έχει και η Ευρώπη φανεί αδύναμη, το ίδιο ερώτημα θα θέσουν Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ιρλανδοί, ενδεχομένως Ιταλοί και άλλοι Ευρωπαίοι. Και τότε ασφαλώς το τέλος της Ενωμένης Ευρώπης θα έχει δρομολογηθεί, θα είναι δεδομένο.
Γιατί όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι θα αναρωτηθούν αν αξίζει να βρίσκονται στην Ενωμένη Ευρώπη για να εισάγουν τα γερμανικά προϊόντα, να αγοράζουν γερμανικά ή και γαλλικά όπλα, να αναθέτουν δημόσια έργα σε γερμανικές επιχειρήσεις.
Το αντάλλαγμα των διαφόρων κοινοτικών προγραμμάτων δεν αποδεικνύεται ικανό να αντισταθμίσει το ανταγωνιστικό μειονέκτημα έναντι των Γερμανών και άλλων Βορειοευρωπαίων οι οποίοι έχουν ένα προνομιακό χώρο για να εξάγουν τα προϊόντα τους και να κερδίζουν, πολλές φορές να κερδοσκοπούν σε βάρος των νοτίων εταίρων τους.
Το ζήτημα όπως το αντιλαμβάνεται σήμερα ο μέσος Ελληνας και αύριο ο μέσος Νοτιοευρωπαίος και τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα οφείλει να το θέσει σήμερα ο πρωθυπουργός στην Ανγκελα Μέρκελ.
Οφείλει ο κ. Παπανδρέου να τονίσει στη Γερμανίδα καγκελάριο και νωρίτερα στο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ πως the game is over.
Οι Γερμανοί οφείλουν να αντιληφθούν πως στο όνομα της ακαμψίας του Συμφώνου Σταθερότητας που αυτοί επέβαλαν, δεν είναι δυνατό να θυσιαστούν όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.
Είναι κρίσιμη και ιστορική η στιγμή για την Ενωμένη Ευρώπη η οποία αν δεν προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως ένα σύντομο αποτυχημένο πείραμα.
Δημοσίευση σχολίου