Έχουμε πολλές φορές προειδοποιήσει ότι η ύπαρξη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) δεν συνεπάγεται αυτόματα τη μετατροπή της χώρας σε… σεϊχάτο, αφού η αξιοποίησή τους άπτεται πολλών «εξωγενών» παραγόντων οι οποίοι σχετίζονται με τις διεθνείς ισορροπίες οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν τις και επηρεάζονται από τις διεθνείς τιμές του προϊόντος…
Αποτελεί κοινό τόπο πλέον η πεποίθηση ότι η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου που είχαν φθάσει μέχρι και μονοψήφιο νούμερο ανά βαρέλι… Η μονοδιάστατη οικονομία της πρώην ΕΣΣΔ υπέφερε, ενώ δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τις δαπάνες για τα κράτη-δορυφόρους του αποκαλούμενου ως «Ανατολικού Μπλοκ», με αποτέλεσμα να έρθει η φρενίτιδα στην αύξηση των αμυντικών δαπανών για να μη «χαθεί το τρένο» στον «Πόλεμο των Άστρων» του Ρόναλντ Ρέιγκαν που της έδωσε το τελειωτικό χτύπημα.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν αγωνίζεται να πετύχει τη διαφοροποίηση της ρωσικής οικονομίας, αφού γνωρίζει ότι «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»… Το σχιστολιθικό αέριο που οι ΗΠΑ διαθέτουν όπως φαίνεται σε τεράστιες ποσότητες αποτελεί πραγματική απειλή για τη Ρωσία, αφού εάν οι σχέσεις Μόσχας-Ουάσιγκτον κατέληγαν σε αδιέξοδο και πλημμυρίσει η αγορά με το προϊόν, η τιμή του θα καταρρεύσει, μαζί με τα ρωσικά έσοδα…
Την ίδια στιγμή, πολλοί στην Ελλάδα, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το θέμα, κυριολεκτικά χαζοχαρούμενα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι τα δικά μας κοιτάσματα έχουν υψηλό κόστος εξόρυξης, άρα η αξιοποίησή του συμφέρει μόνο σε περιβάλλον υψηλών τιμών, άρα η χώρα μας εξαρτάται άμεσα από τις ισορροπίες που θα διαμορφωθούν και θα καθορίσουν τις τιμές. Δεν φωνάζουμε τυχαία τόσα χρόνια, ότι το βέλτιστο σενάριο για την Ελλάδα είναι η στρατηγική συνεργασία των ΗΠΑ με τη Ρωσία, για το οποίο η ελληνική διπλωματία πρέπει να επιδιώκει συστηματικά να πετύχει.Μακρύς ο πρόλογος, όμως αξίζει να ξεκαθαρίζεις τα πράγματα, όταν βλέπεις και διαβάζεις την αφέλεια που επικρατεί στην Ελλάδα μας, σε πολλούς κύκλους και όχι μόνο αυτούς των πολιτικών απατεώνων που έχουν σαν στόχο αποκλειστικά και μόνον την ψήφο του Έλληνα πολίτη με σκοπό να πάρουν στα χέρια «την κουτάλα». Ας πάμε όμως και στο προκείμενο.
Πόσοι γνωρίζουν ότι ως «πατέρας» της φθηνής εξόρυξης του σχιστολιθικού αερίου (shale gas) στις ΗΠΑ, που τόσο μας απειλεί, θεωρείται ένας Έλληνας μετανάστης, για τον οποίο το διεθνούς φήμης περιοδικό «Economist» έγραψε ότι λίγοι έχουν κάνει όσα αυτός για να αλλάξουν τον κόσμο;
Ο Σαββας Παρασκευόπουλος μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1901 και ξεκίνησε να δουλεύει στην κατασκευή σιδηρόδρομων, για να καταλήξει τελικά στο Γκάλβεστον του Τέξας, όπου ξεκίνησε κάποιες δουλειές, όπως το να γυαλίζει παπούτσια. Προηγουμένως είχε αλλάξει το επίθετό του σε Μίτσελ. Γιατί; Διότι το αφεντικό στους σιδηρόδρομους αγανάκτησε με το επίθετό του το οποίο δεν μπορούσε να γράψει και τον απείλησε με απόλυση!
Ο άνθρωπος αυτός είχε τεράστιο ταλέντο όμως! Βλέποντας σε τοπική ελληνική εφημερίδα τη φωτογραφία μιας όμορφης γυναίκας, πήρε τα μπογαλάκια του και πήγε στη Φλόριντα, την εντόπισε και κατόρθωσε να την πείσει να παρατήσει τον αρραβωνιαστικό της και να τον ακολουθήσει για να κάνουν μαζί οικογένεια! Καρπός του έρωτά τους, το 1919, ήταν ο Γιώργος Φειδίας Μίτσελ. Κατάφερε όταν μεγάλωσε να πάρει πτυχίο μηχανικού πετρελαίου από το πανεπιστήμιο Texas A&M, αποφοιτώντας πρώτος και καλύτερος.
Στη συνέχεια έχτισε την αυτοκρατορία του, την Mitchell Energy & Development Corp. η οποία αργότερα εξαγοράστηκε από τη Devon Energy και αφού πρώτα είχε μπει στη λίστα με τις 500 μεγαλύτερες και πιο σημαντικές εταιρίες του περιοδικού «Fortune». Το 2004, το περιοδικό «Forbes», εκτίμησε την προσωπική του περιουσία σε 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο τον ενέτασσε στους 500 πιο πλούσιους ανθρώπους στον κόσμο. Παράλληλα όμως είχε δώσει έμφαση στην οικογένεια, αποκτώντας συνολικά δέκα παιδιά!
Στη συνέχεια, μετά την απόσυρση από την εταιρία με την οποία είχε τελειοποιήσει μεθόδους φθηνής εξόρυξης του σχιστολιθικού αερίου, ασχολήθηκε με αγαθοεργίες και την κοινωνική δράση, με αποκορύφωμα τη συμφωνία να αφήσει με τη γυναίκα του το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους που είχε περάσει στο «Cynthia and George Mitchell Foundation» που είχαν ιδρύσει, στην αποστολή του «Giving Pledge», με επικεφαλής τον θρυλικό επενδυτή Γουόρεν Μπάφετ και το ζεύγος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς.
Όσοι διαβάζουν αγγλικά, ας δουν το άρθρο του «Economist», αλλά ας αναζητήσουν το όνομά του στο Wikipedia, μια ακόμα πηγή για το σημερινό μας δημοσίευμα, ήταν μια εντελώς αντισυμβατική προσωπικότητα: http://www.economist.com/news/business/21582482-few-businesspeople-have-done-much-change-world-george-mitchell-father
πηγή
Δημοσίευση σχολίου