Η Άνγκελα Μέρκελ δεν είναι ο τύπος που λέει μεγάλα λόγια. Δεν έχει τίποτε από τη μεγαλοστομία ενός Νικολά Σαρκοζί ή ενός Βλαντίμιρ Πούτιν -μέχρι και πότε θα γίνει η συντέλεια του κόσμου είπε προχθές, στην ετήσια συνέντευξη Τύπου του- ούτε το χάρισμα του Μπάρακ Ομπάμα. Η «ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου», που συμπληρώνει το 2013 δύο θητείες στην καγκελαρία του Βερολίνου, μπορεί να βγάζει από τα ρούχα τους εκατομμύρια Έλληνες, Ισπανούς ή Πορτογάλους, μπορεί να προκαλεί τη μήνη του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (φωναχτά) και των Ευρωπαίων εταίρων της (λιγότερο φωναχτά), αλλά για τους Γερμανούς είναι απλώς η «Σουαβή» νοικοκυρά, η ήρεμη δύναμη που ξέρει να κάνει κουμάντο στον προϋπολογισμό του σπιτιού. Ο κυβερνητικός συνασπισμός της Μέρκελ δεν είναι πετυχημένος. Εάν γίνονταν σήμερα εκλογές οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι δεν θα είχαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να κυβερνήσουν, ενώ σε όλες τις τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν τα τελευταία τρία χρόνια τα δύο αυτά κόμματα είδαν τη δύναμή τους να συρρικνώνεται.
Ωστόσο, η ίδια η Μέρκελ κερδίζει συνεχώς σε δημοτικότητα. Κυρίως επειδή πείθει ότι διαχειρίζεται την κρίση με σύνεση. Αυτό το «βήμα-βήμα» που τσακίζει τα νεύρα των υπόλοιπων Ευρωπαίων -και επιτρέπει στους κερδοσκόπους να κάνουν πάρτι με τα ομόλογα του Νότου- εκλαμβάνεται στη Γερμανία ως υπευθυνότητα. Σαν να λένε, η Μέρκελ δεν παίζει με τα λεφτά μας, φροντίζει να διατηρεί τον έλεγχο και δεν παίρνει μεγάλα ρίσκα. Ακριβώς, όπως μια καλή νοικοκυρά. Το αν αυτό ισχύει η όχι, δεν έχει καμία σημασία. Όσο κι αν ωρύεται η αντιπολίτευση ότι η καγκελάριος δεν λέει την αλήθεια στους πολίτες για τα ρίσκα των επιχειρήσεων «διάσωσης», όσο κι αν φωνάζει η Αριστερά ότι μετακυλίονται οι κίνδυνοι από τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους στον κρατικό προϋπολογισμό, οι Γερμανοί -για την ώρα τουλάχιστον- δεν πτοούνται. Εμπιστεύονται τη Μέρκελ. Και θεωρούν τις «κωλοτούμπες» της στα μεγάλα θέματα -από τη στροφή 180 μοιρών στην ενεργειακή πολιτική μέχρι τα μπρος-πίσω στην ευρωπαϊκή πολιτική- ως έλλειψη «ξερολισμού». Σαν να λένε, αλλάζουν οι συνθήκες, αλλάζει πολιτική, διορθώνει την πορεία.
Αυτό το... σουξέ που έχει η Μέρκελ στους πολίτες -τουλάχιστον στις μετρήσεις της δημοτικότητας- δεν το έχει στην Κοινοβουλευτική της Ομάδα. Πολλές από τις κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή για τα ευρωπαϊκά θέματα -από τα ελληνικά «πακέτα» μέχρι τη δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης ESM και την υιοθέτηση του Δημοσιονομικού Συμφώνου- τις κέρδισε μόνο χάρη στη στήριξη των Σοσιαλδημοκρατών και των Πράσινων. Τα δύο αυτά κόμματα, που φιλοδοξούν στις εκλογές του 2013 να αντικαταστήσουν την κυβέρνηση Μέρκελ στην εξουσία, δεν τολμούσαν να διαφοροποιηθούν στο διά ταύτα - παρά τις έντονες αντιρρήσεις που διατυπώνουν στις πολιτικές της λιτότητας. «Δε θα κάνουμε τίποτε που μπορεί να προκαλέσει χρεωκοπία της Ελλάδας», είχε πει πριν από την τελευταία κρίσιμη ψηφοφορία ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του SPD. Ωστόσο, στην επόμενη ψηφοφορία -αυτή που θα γίνει κάποια στιγμή μάλλον τον Φεβρουάριο για το κυπριακό «πακέτο»- θα έχουν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τον εναγκαλισμό της Μέρκελ.
Καλά η συναίνεση για την Ελλάδα ή την Πορτογαλία, καλά η βοήθεια για τις ιρλανδικές ή τις ισπανικές τράπεζες. Αφενός είναι χειρονομίες αλληλεγγύης, αφετέρου είναι θέμα επιβίωσης της Ευρωζώνης. Αλλά λεφτά των φορολογουμένων για τις κυπριακές τράπεζες; Ο γερμανικός Τύπος ήδη μαντεύει ποιο θα είναι το σύνθημα του SPD και των Πράσινων: «Ούτε ευρώ για τα ‘πλυντήρια’ χρήματος και για τους φοροφυγάδες».
Από τότε που μπήκε στο κάδρο η κρίση στην Κύπρο, έχει δημοσιευτεί πληθώρα άρθρων στις γερμανικές εφημερίδες για τις προνομιακές σχέσεις των Ρώσων ολιγαρχών με τις κυπριακές τράπεζες, για τη συνήθειά τους να «ξεπλένουν» τα κέρδη τους μέσω Λευκωσίας. Ευθέως δεν διατυπώνονται κατηγορίες, αλλά γράφεται πολύ προσεκτικά πως «υπάρχει η υποψία» ότι στην Κύπρο «διευκολύνεται» η φοροδιαφυγή και «δεν εμποδίζεται» το ξέπλυμα από τους Ρώσους ολιγάρχες.
Με δεδομένο ότι, αφενός η Κύπρος θεωρείται πολύ μικρή για να τινάξει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα, αφετέρου θα πλησιάζουν οι εκλογές στη Γερμανία, η Μέρκελ δεν θα μπορεί να υπολογίζει στις ψήφους της αντιπολίτευσης όταν έρθει η ώρα του κυπριακού «πακέτου» στη Βουλή του Βερολίνου. Και θα ρισκάρει να χάσει την πρώτη σημαντική ψηφοφορία από τότε που έγινε καγκελάριος, από τότε που ξέσπασε η κρίση. Αυτός είναι ο κίνδυνος που εγκυμονεί η Κύπρος για τη Μέρκελ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου