Κάποτε αντιπροσώπευε το ηπιότερο πιο μετριοπαθές, περισσότερο δημοκρατικό προς ευρωπαϊκό, παρά προς στρατιωτικό, πρόσωπο της Τουρκίας. Ένας ισλαμο-δημοκράτης ηγέτης στο πρότυπο των χριστιανο-δημοκρατών της Ευρώπης: Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ήταν τότε στα δύσκολα, για εκείνον και το κόμμα του, χρόνια. Τότε που βρισκόταν στην πλευρά των κατατρεγμένων, αφού και ο ίδιος διωκόταν από το στρατιωτικό καθεστώς με το προσωπείο δημοκρατίας.
Ύστερα ήρθαν τα χρυσά χρόνια της αναγνώρισης και της επιτυχίας που σταδιακά οδήγησαν στην παντοδυναμία. Τώρα είναι η δική του σειρά να δείξει τα δόντια του. Όχι όπως τα έδειχνε τότε στα δύσκολα χρόνια, αμυδρά να διακρίνονται πίσω από το μειλίχιο χαμόγελό του. Τώρα πια φαίνονται ευδιάκριτα και είναι κοφτερά και απειλητικά: «Η ελευθερία έχει και τα όρια της», απειλεί, απαντώντας σε σκληρή κριτική που πλέον δέχεται.
Το 1998 ο ίδιος είχε καταδικαστεί σε 10 μήνες φυλάκιση για ένα ποίημα με αναφορά σε «ψηλούς μιναρέδες ξιφολόγχες στα χέρια των πιστών». Τότε ήταν το μένος των Κεμαλιστών δήθεν κοσμικών δημοκρατών. Τώρα μαίνεται ο ίδιος ενάντια σε ορατούς και αόρατους, υπαρκτούς και ανύπαρκτους εχθρούς.
Το ΑΚΡ, της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης, το «Λευκό» (ak) κόμμα με έμβλημα το φως είναι μάλλον σίγουρο πως θα κυβερνήσει για μια ακόμα θητεία την Τουρκία. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως βήματα μπροστά έχουν γίνει. Οι πραξικοπηματίες του 1980 επιτέλους προσάγονται ενώπιον της δικαιοσύνης (αλλού πραξικοπηματίες του 1974 δεν φαίνεται να διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο). Η ελευθερία του Τύπου όμως συνεχίζει να ασφυκτιά.
«Η τεράστια λαϊκή υποστήριξη που απολάμβανε το ΑΚΡ πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι είχε την έννοια της αλλαγής… πέρασε μεταρρυθμίσεις από τη βουλή, υιοθέτησε μια διαφορετική ρητορική για τα δικαιώματα των Κούρδων και των Αλεβιτών… δημιουργική σκέψη για επίλυση των προβλημάτων με τους γείτονες παρά εμμονή σε παλαιές θέσεις…
Ωστόσο, όταν ακούς τον ηγέτη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αδύνατο να μην έχεις την αίσθηση του déjà vu», έγραφε τη Δευτέρα 6 Ιουνίου, μόλις μια βδομάδα πριν από τις εκλογές στην Τουρκία, η Μπαρτσίν Γινάντς βοηθός αρχισυντάκτρια της Hürriyet Daily News.
Γιατί, ενώ το ΑΚ της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης διαβρώνει το στρατιωτικό δήθεν δημοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας κάπου διαβρώνεται και το ίδιο αναπαράγοντας κάποιες τακτικές του. Με δική του πρωτοβουλία λογοκρίνεται από 22 Αυγούστου το διαδίκτυο, ενώ η Ένωση Τούρκων Εκδοτών αντιδρώντας στην πολιτική του ενάντια στους δημοσιογράφους απονέμει το βραβείο Ελευθερίας της Έκφρασης της Σκέψης στον Αχμέτ Σικ το δημοσιογράφο που συνελήφθη και κρατείται ακόμα σε υψηλής ασφάλειας φυλακές από τον περασμένο Μάρτιο.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου