Τι κρύβεται πίσω από τη σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου... Με ένα σμπάρο, πολλά τρυγόνια! Με το υπουργικό συμβούλιο που ανακοίνωσε, ο Γ. Παπανδρέου κράτησε το λόγο του έναντι των πολιτών για μικρότερο και ανανεωμένο σχήμα, τις ισορροπίες έναντι των στελεχών και διατηρεί για τον εαυτό του το δικαίωμα της επέλασης ή της υποχώρησης, αν αυτό απαιτηθεί από την εξέλιξη της μάχης. Ξεκινώντας από το τελευταίο, ο νέος πρωθυπουργός έχει τόσους κορυφαίους εντός και τόσους εκτός, που μπορεί είτε να διώξει ακόμη μερικούς, είτε να βάλει κι άλλους στην κυβέρνηση.....
Να «τιμωρήσει» όσους θα του δημιουργήσουν προβλήματα ή δεν θα αποδώσουν τα αναμενόμενα και να ανταμείψει όσους άντεξαν να μείνουν εκτός. Η κάθε περίπτωση, όμως, είναι ξεχωριστή...
Ο Γ. Παπανδρέου έδωσε στον Ευ. Βενιζέλο ό,τι είχε προσφέρει και ο Κ. Σημίτης στον Α. Τσοχατζόπουλο. Το υπουργείο Άμυνας, αλλά χωρίς τους εξοπλισμούς, τους οποίους ανέθεσε στο στενό του συνεργάτη Π. Μπεγλίτη, ο οποίος ορκίστηκε αναπληρωτής υπουργός. Οι κακές γλώσσες λένε ότι «έκανε τον Βαγγέλη υπουργό παρελάσεων και παρασημοφορήσεων»! Οι πιο ψύχραιμοι πιστεύουν πως ρόλος που θα έχει ο πρώην διεκδικητής της ηγεσίας θα αποδειχθεί στην πράξη. Από τον τρόπο που θα πολιτευθεί. Το συγκεκριμένο υπουργείο τον εξυπηρετεί και τον ίδιο. Είναι μακριά από τις ευθύνες για την οικονομία και την καθημερινότητα, αποφεύγει, δηλαδή, τη φθορά.
Από εκεί και πέρα ο Γ. Παπανδρέου έδωσε στους υπόλοιπους κορυφαίους λιγότερα απ' ό,τι ανέμεναν. Τον έτερο διεκδικητή της ηγεσίας, τον Κ. Σκανδαλίδη, τον άφησε εκτός σχήματος, χωρίς μάλιστα να τον πάρει ούτε ένα τηλέφωνο. Η διαρροή πως θα του αναθέσει σύντομα άλλα καθήκοντα έγινε απλά για να χρυσωθεί το χάπι. Ο πρώτος βουλευτής στην Α' Αθηνών ανέμενε υπουργείο και όχι κάποια ειδική αποστολή.
Στην Α. Διαμαντοπούλου, που περίμενε το Εξωτερικών ή το Οικονομίας, έδωσε το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας, τοποθετώντας ως υφυπουργός έναν δικό του άνθρωπο, τον Γ. Πανάρετο. Τον Μ. Χρυσοχοΐδη τον έστειλε πίσω στο παλιό υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που λέγεται πλέον Προστασίας του Πολίτη. Ο τομεάρχης Ανάπτυξης της τελευταίας περιόδου στην αντιπολίτευση ανέμενε κάποιο οικονομικό ή παραγωγικό υπουργείο. Και οι δύο όμως μπορεί να έχουν την καλύτερη τύχη που ανέμεναν, αν η Λ. Κατσέλη και ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεν αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Μπορεί βέβαια και να πάρουν την άγουρα στα αποδυτήρια, αν ο Γ. Παπανδρέου αποφασίσει να προχωρήσει στο δεύτερο κύμα της ανανέωσης.
Μέχρι την ώρα που χτύπησε το τηλέφωνό του, ο Α. Λοβέρδος πίστευε πως θα γίνει υπουργός Άμυνας. Αυτοί του έλεγαν οι δημοσιογράφοι. Όμως ο Γ. Παπανδρέου τον έστειλε στο καυτό μέτωπο της ανεργίας, τοποθετώντας τον στο υπουργείο Απασχόλησης. Σοκ ήταν η ανακοίνωση της κυβέρνησης και για τον Χρ. Παπουτσής. Από το υπουργείο Εξωτερικών που τον έδιναν τα ρεπορτάζ βρέθηκε γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, μαζί με τον Π. Ευθυμίου. Και αν για τον ουδέτερο της 11ης Νοεμβρίου αυτό είναι το πρώτο βήμα για να ενταχθεί αργότερα στο κυβερνητικό σχήμα για τον Χρ. Παπουτσή, ο οποίος ήταν από τους βασικούς υποστηριχτές, δημιουργεί θέμα. Θέτει το ερώτημα «γιατί τον τιμώρησε ο Γιώργος»; Κάποιοι απαντούν ότι «κατάλαβε πως πήγε να του πάρει το κόμμα», αποδίδοντας στο βουλευτή Α' Αθηνών μια πρόθεση που ο ίδιος διαβεβαιώνει τους πάντες ότι δεν είχε και δεν έχει.
Η μεγάλη έκπληξη ήταν η τοποθέτηση του Θ. Πάγκαλου σε ρόλο αντιπροέδρου. Και αυτή όμως είναι λιγότερο θετική απ' όσο φαίνεται. Ο πληθωρικός βουλευτής Περιφέρειας Αττικής είχε διαμηνύσει ότι ενδιαφέρεται για την προεδρία της Βουλής. Αυτή η επιλογή θα δέσμευε τον Γ. Παπανδρέου για τέσσερα χρόνια και θα στεναχωρούσε ένα δικό του άνθρωπο, τον Φ. Πετσάλνικο. Ορίζοντάς τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης με ευθύνη συντονισμού του ΚΥΣΕΑ και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ο νέος πρωθυπουργός πετυχαίνει δύο στόχους: κονταίνει λίγο ακόμη τον Ευ. Βενιζέλο και διατηρεί πάντα τον Θ. Πάγκαλο στην αρμοδιότητα του επόμενου ανασχηματισμού. Και για τον τελευταίο όλα τα ενδεχόμενα και προς τα πάνω και προς τα κάτω είναι ανοιχτά.
Το αυτό ισχύει και για τους συνεργάτες του πρωθυπουργού που εκτινάχθηκαν στο κυβερνητικό χρηματιστήριο. Ο Π. Γερουλάνος, ο Δ. Δρούτσας και η Τ. Μπιρμπίλη θα πρέπει να αποδείξουν ότι άξιζαν της εμπιστοσύνης του. Στοίχημα είναι ακόμη η ανάληψη των χαρτοφυλακίων της οικονομίας από τον Γ. Παπακωνσταντίνου και τη Λ. Κατσέλη. Η επιτυχία ή η αποτυχία τους αντανακλά ευθέως στο πρόσωπο του Γ. Παπανδρέου. Σε ό,τι αφορά τους συντονιστικούς ρόλους ο πρωθυπουργός πόνταρε σε σίγουρα χαρτιά. Όρκισε υπουργό Επικρατείας τον Χ. Παμπούκη, όρισε γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου τον Σ. Λύτρα και διατηρεί στο πολιτικό του γραφείο τον Ν. Αθανασάκη.
Στο νέο σύστημα θα παραμείνει κομβικός ο ρόλος του Γ. Ραγκούση. Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ ορίστηκε πρώτος τη τάξει υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Αυτοδιοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Ουσιαστικά ο Γ. Παπανδρέου του ανέθεσε να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του για νέο κράτος και αποκέντρωση. Αν πετύχει, ο νεαρός γραμματέας θα συνδέσει το όνομά του με μια τεράστια μεταρρύθμιση και θα εγγράψει υποθήκες για το μέλλον. Αν αποδειχθεί λιγότερο παραγωγικός στην κυβέρνηση, απ' ό,τι ήταν στο κόμμα, τότε υπάρχει έτοιμος αντικαταστάτης, από την ομάδα των στελεχών που ο Γ. Παπανδρέου άφησε απέξω και οι οποίοι περιμένουν πως και πώς να μπουν μέσα.
Ο Γ. Παπανδρέου έδωσε πολλές ευκαιρίες και στην ομάδα των νέων βουλευτών του 2004 και του 2007 που κέρδισαν μια δεύτερη ή μια τρίτη βουλευτική θητεία αντίστοιχα. Ο Ντ. Ρόβλιας, η Θ. Τζάκρη, ο Φ. Σαχινίδης, ο Σπ. Κουβέλης, ο Π. Μπεγλίτης, ο Μ. Μπόλαρης, ο Θ. Μωραΐτης, ο Γ. Μανιάτης, η Ε. Χριστοφιλοπούλου, η Μ. Ξενογιαννακοπούλου, ο Α. Κατσιφάρας, η Α. Γκερέκου και ο Γ. Πεταλωτής κλήθηκαν όλοι στην ορκωμοσία του προεδρικού. Από εδώ και πέρα είναι στα χέρια τους αν θα ακολουθήσουν ανοδική πορεία ή καθοδική. Αν θα σταδιοδρομήσουν στις κυβερνήσεις του Γ. Παπανδρέου ή αν θα δουν κάποια στιγμή την έξοδο. Άλλωστε, στην κυβέρνηση υπάρχουν και ορισμένοι πιο έμπειροι βουλευτές, που αναμένουν την αναβάθμισή τους: ο Μ. Καρχιμάκης, ο Ν. Σηφουνάκης και ο Γ. Μαγκριώτης.
Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να αναθέσει χαρτοφυλάκια και σε βουλευτές που περνούν το κατώφλι της Βουλής για πρώτη φορά. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν ο Στ. Αρναουτάκης, ο Γ. Κουτρουμάνης και η Κ. Μπατζελή. Η ευκαιρία και ταυτόχρονα το ρίσκο για όλους είναι πολύ μεγάλο. Οι άνθρωποι του Γ. Παπανδρέου είναι κατηγορηματικοί: «Όποιος δεν πιάσει καλές αποδόσεις θα χάσει τη θέση του»! «Ο πρωθυπουργός», λένε, «δεν θα καλύψει κανέναν, δεν πρόκειται να γίνει όμηρος της ανεπάρκειας των υπουργών του, όπως έγινε ο Καραμανλής»! Το μήνυμα σε όσους συμμετείχαν στην ορκωμοσία της Τετάρτης και σε... όσους την είδαν από την τηλεόραση είναι σαφές.
Ο Γ. Παπανδρέου φιλοδοξεί πριν τελειώσει την τετραετία στο κυβερνητικό του σχήμα να φιλοξενούνται και η Αριστερά και οι Οικολόγοι-Πράσινοι. Το άνοιγμα που έγινε στους δεύτερους, στη Μ. Βασιλάκου συγκεκριμένα, έγινε γιατί έμειναν εκτός Βουλής. Προς τον ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός θα περιμένει να λυθούν τα εσωτερικά του θέματα. Το σίγουρο είναι ότι πολλά στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους, και από τη Ν.Δ., θα αξιοποιηθούν στο κράτος. Οι επιτελείς του εξηγούν ότι «πρώτον, ο Γιώργος εννοεί αυτά που λέει για την αξιοκρατία και, δεύτερον, ξέρει πως δεν τον συμφέρει να συσπειρώσει τη Δεξιά και να πολώσει την Αριστερά». Το σχέδιο πολιτικής ηγεμονίας που έχουν εκπονήσεις οι συνεργάτες του περνά μέσα από μια ήπια και συναινετική διακυβέρνηση, που θα κάνει ρήξεις επί προβλημάτων και λύσεων και όχι επί διακηρύξεων...
Να «τιμωρήσει» όσους θα του δημιουργήσουν προβλήματα ή δεν θα αποδώσουν τα αναμενόμενα και να ανταμείψει όσους άντεξαν να μείνουν εκτός. Η κάθε περίπτωση, όμως, είναι ξεχωριστή...
Ο Γ. Παπανδρέου έδωσε στον Ευ. Βενιζέλο ό,τι είχε προσφέρει και ο Κ. Σημίτης στον Α. Τσοχατζόπουλο. Το υπουργείο Άμυνας, αλλά χωρίς τους εξοπλισμούς, τους οποίους ανέθεσε στο στενό του συνεργάτη Π. Μπεγλίτη, ο οποίος ορκίστηκε αναπληρωτής υπουργός. Οι κακές γλώσσες λένε ότι «έκανε τον Βαγγέλη υπουργό παρελάσεων και παρασημοφορήσεων»! Οι πιο ψύχραιμοι πιστεύουν πως ρόλος που θα έχει ο πρώην διεκδικητής της ηγεσίας θα αποδειχθεί στην πράξη. Από τον τρόπο που θα πολιτευθεί. Το συγκεκριμένο υπουργείο τον εξυπηρετεί και τον ίδιο. Είναι μακριά από τις ευθύνες για την οικονομία και την καθημερινότητα, αποφεύγει, δηλαδή, τη φθορά.
Από εκεί και πέρα ο Γ. Παπανδρέου έδωσε στους υπόλοιπους κορυφαίους λιγότερα απ' ό,τι ανέμεναν. Τον έτερο διεκδικητή της ηγεσίας, τον Κ. Σκανδαλίδη, τον άφησε εκτός σχήματος, χωρίς μάλιστα να τον πάρει ούτε ένα τηλέφωνο. Η διαρροή πως θα του αναθέσει σύντομα άλλα καθήκοντα έγινε απλά για να χρυσωθεί το χάπι. Ο πρώτος βουλευτής στην Α' Αθηνών ανέμενε υπουργείο και όχι κάποια ειδική αποστολή.
Στην Α. Διαμαντοπούλου, που περίμενε το Εξωτερικών ή το Οικονομίας, έδωσε το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας, τοποθετώντας ως υφυπουργός έναν δικό του άνθρωπο, τον Γ. Πανάρετο. Τον Μ. Χρυσοχοΐδη τον έστειλε πίσω στο παλιό υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που λέγεται πλέον Προστασίας του Πολίτη. Ο τομεάρχης Ανάπτυξης της τελευταίας περιόδου στην αντιπολίτευση ανέμενε κάποιο οικονομικό ή παραγωγικό υπουργείο. Και οι δύο όμως μπορεί να έχουν την καλύτερη τύχη που ανέμεναν, αν η Λ. Κατσέλη και ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεν αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Μπορεί βέβαια και να πάρουν την άγουρα στα αποδυτήρια, αν ο Γ. Παπανδρέου αποφασίσει να προχωρήσει στο δεύτερο κύμα της ανανέωσης.
Μέχρι την ώρα που χτύπησε το τηλέφωνό του, ο Α. Λοβέρδος πίστευε πως θα γίνει υπουργός Άμυνας. Αυτοί του έλεγαν οι δημοσιογράφοι. Όμως ο Γ. Παπανδρέου τον έστειλε στο καυτό μέτωπο της ανεργίας, τοποθετώντας τον στο υπουργείο Απασχόλησης. Σοκ ήταν η ανακοίνωση της κυβέρνησης και για τον Χρ. Παπουτσής. Από το υπουργείο Εξωτερικών που τον έδιναν τα ρεπορτάζ βρέθηκε γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, μαζί με τον Π. Ευθυμίου. Και αν για τον ουδέτερο της 11ης Νοεμβρίου αυτό είναι το πρώτο βήμα για να ενταχθεί αργότερα στο κυβερνητικό σχήμα για τον Χρ. Παπουτσή, ο οποίος ήταν από τους βασικούς υποστηριχτές, δημιουργεί θέμα. Θέτει το ερώτημα «γιατί τον τιμώρησε ο Γιώργος»; Κάποιοι απαντούν ότι «κατάλαβε πως πήγε να του πάρει το κόμμα», αποδίδοντας στο βουλευτή Α' Αθηνών μια πρόθεση που ο ίδιος διαβεβαιώνει τους πάντες ότι δεν είχε και δεν έχει.
Η μεγάλη έκπληξη ήταν η τοποθέτηση του Θ. Πάγκαλου σε ρόλο αντιπροέδρου. Και αυτή όμως είναι λιγότερο θετική απ' όσο φαίνεται. Ο πληθωρικός βουλευτής Περιφέρειας Αττικής είχε διαμηνύσει ότι ενδιαφέρεται για την προεδρία της Βουλής. Αυτή η επιλογή θα δέσμευε τον Γ. Παπανδρέου για τέσσερα χρόνια και θα στεναχωρούσε ένα δικό του άνθρωπο, τον Φ. Πετσάλνικο. Ορίζοντάς τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης με ευθύνη συντονισμού του ΚΥΣΕΑ και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ο νέος πρωθυπουργός πετυχαίνει δύο στόχους: κονταίνει λίγο ακόμη τον Ευ. Βενιζέλο και διατηρεί πάντα τον Θ. Πάγκαλο στην αρμοδιότητα του επόμενου ανασχηματισμού. Και για τον τελευταίο όλα τα ενδεχόμενα και προς τα πάνω και προς τα κάτω είναι ανοιχτά.
Το αυτό ισχύει και για τους συνεργάτες του πρωθυπουργού που εκτινάχθηκαν στο κυβερνητικό χρηματιστήριο. Ο Π. Γερουλάνος, ο Δ. Δρούτσας και η Τ. Μπιρμπίλη θα πρέπει να αποδείξουν ότι άξιζαν της εμπιστοσύνης του. Στοίχημα είναι ακόμη η ανάληψη των χαρτοφυλακίων της οικονομίας από τον Γ. Παπακωνσταντίνου και τη Λ. Κατσέλη. Η επιτυχία ή η αποτυχία τους αντανακλά ευθέως στο πρόσωπο του Γ. Παπανδρέου. Σε ό,τι αφορά τους συντονιστικούς ρόλους ο πρωθυπουργός πόνταρε σε σίγουρα χαρτιά. Όρκισε υπουργό Επικρατείας τον Χ. Παμπούκη, όρισε γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου τον Σ. Λύτρα και διατηρεί στο πολιτικό του γραφείο τον Ν. Αθανασάκη.
Στο νέο σύστημα θα παραμείνει κομβικός ο ρόλος του Γ. Ραγκούση. Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ ορίστηκε πρώτος τη τάξει υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Αυτοδιοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Ουσιαστικά ο Γ. Παπανδρέου του ανέθεσε να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του για νέο κράτος και αποκέντρωση. Αν πετύχει, ο νεαρός γραμματέας θα συνδέσει το όνομά του με μια τεράστια μεταρρύθμιση και θα εγγράψει υποθήκες για το μέλλον. Αν αποδειχθεί λιγότερο παραγωγικός στην κυβέρνηση, απ' ό,τι ήταν στο κόμμα, τότε υπάρχει έτοιμος αντικαταστάτης, από την ομάδα των στελεχών που ο Γ. Παπανδρέου άφησε απέξω και οι οποίοι περιμένουν πως και πώς να μπουν μέσα.
Ο Γ. Παπανδρέου έδωσε πολλές ευκαιρίες και στην ομάδα των νέων βουλευτών του 2004 και του 2007 που κέρδισαν μια δεύτερη ή μια τρίτη βουλευτική θητεία αντίστοιχα. Ο Ντ. Ρόβλιας, η Θ. Τζάκρη, ο Φ. Σαχινίδης, ο Σπ. Κουβέλης, ο Π. Μπεγλίτης, ο Μ. Μπόλαρης, ο Θ. Μωραΐτης, ο Γ. Μανιάτης, η Ε. Χριστοφιλοπούλου, η Μ. Ξενογιαννακοπούλου, ο Α. Κατσιφάρας, η Α. Γκερέκου και ο Γ. Πεταλωτής κλήθηκαν όλοι στην ορκωμοσία του προεδρικού. Από εδώ και πέρα είναι στα χέρια τους αν θα ακολουθήσουν ανοδική πορεία ή καθοδική. Αν θα σταδιοδρομήσουν στις κυβερνήσεις του Γ. Παπανδρέου ή αν θα δουν κάποια στιγμή την έξοδο. Άλλωστε, στην κυβέρνηση υπάρχουν και ορισμένοι πιο έμπειροι βουλευτές, που αναμένουν την αναβάθμισή τους: ο Μ. Καρχιμάκης, ο Ν. Σηφουνάκης και ο Γ. Μαγκριώτης.
Ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να αναθέσει χαρτοφυλάκια και σε βουλευτές που περνούν το κατώφλι της Βουλής για πρώτη φορά. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν ο Στ. Αρναουτάκης, ο Γ. Κουτρουμάνης και η Κ. Μπατζελή. Η ευκαιρία και ταυτόχρονα το ρίσκο για όλους είναι πολύ μεγάλο. Οι άνθρωποι του Γ. Παπανδρέου είναι κατηγορηματικοί: «Όποιος δεν πιάσει καλές αποδόσεις θα χάσει τη θέση του»! «Ο πρωθυπουργός», λένε, «δεν θα καλύψει κανέναν, δεν πρόκειται να γίνει όμηρος της ανεπάρκειας των υπουργών του, όπως έγινε ο Καραμανλής»! Το μήνυμα σε όσους συμμετείχαν στην ορκωμοσία της Τετάρτης και σε... όσους την είδαν από την τηλεόραση είναι σαφές.
Ο Γ. Παπανδρέου φιλοδοξεί πριν τελειώσει την τετραετία στο κυβερνητικό του σχήμα να φιλοξενούνται και η Αριστερά και οι Οικολόγοι-Πράσινοι. Το άνοιγμα που έγινε στους δεύτερους, στη Μ. Βασιλάκου συγκεκριμένα, έγινε γιατί έμειναν εκτός Βουλής. Προς τον ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός θα περιμένει να λυθούν τα εσωτερικά του θέματα. Το σίγουρο είναι ότι πολλά στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους, και από τη Ν.Δ., θα αξιοποιηθούν στο κράτος. Οι επιτελείς του εξηγούν ότι «πρώτον, ο Γιώργος εννοεί αυτά που λέει για την αξιοκρατία και, δεύτερον, ξέρει πως δεν τον συμφέρει να συσπειρώσει τη Δεξιά και να πολώσει την Αριστερά». Το σχέδιο πολιτικής ηγεμονίας που έχουν εκπονήσεις οι συνεργάτες του περνά μέσα από μια ήπια και συναινετική διακυβέρνηση, που θα κάνει ρήξεις επί προβλημάτων και λύσεων και όχι επί διακηρύξεων...
Δημοσίευση σχολίου