Στο Λιμάνι της Αττάλειας, στα νότια παράλια της Τουρκίας και βορειοδυτικά της Κύπρου, έριξε άγκυρα το τουρκικό γεωτρύπανο «Πορθητής». Η πορεία του γεωτρύπανου της Τουρκίας άρχισε την Παρασκευή και αφού διέσχισε το Αιγαίο, σήμερα αγκυροβόλησε στη Μαρίνα Taurus που βρίσκεται στον κόλπο της Αττάλειας.
Η προσοχή της Λευκωσίας το επόμενο διάστημα στρέφεται στο να εντοπίσει το πότε και το πού θα επιχειρήσουν γεωτρήσεις οι Τούρκοι.
Με βάση τη δήλωση του Τούρκου Υπουργού Ενέργειας της Τουρκίας, και γαμπρού του Ερντογάν, Μπεράτ Αλ Μπαϊράκ, υποψήφιες για γεώτρηση είναι περιοχές που έχουν θαλάσσιο βάθος 2.600 μέτρων και υπάρχουν ενδείξεις για μεγάλα κοιτάσματα.
Λαμβάνοντας κανείς υπ’ όψιν τις περιοχές όπου όλο το προηγούμενο διάστημα διενεργούσε παράνομες έρευνες το Barbaros, τα σημεία που συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες για γεώτρηση είναι:
Σε τμήματα του θαλάσσιου τεμαχίου 1 της Κυπριακής ΑΟΖ, πλησίον των τεμαχίων 6 και 7, ανοικτά της Πάφου, ή μεταξύ Κάβο Γκρέκο και Καρπασίας, περιλαμβανομένου του τεμαχίου 3.
Αν η Άγκυρα αποφασίσει να φέρει το τρυπάνι προς τα ανατολικά, θα δύναται να καλύψει μια περιοχή από το Κάβο Γκρέκο προς την Καρπασία, περιλαμβανομένου και τμήματος του τεμαχίου 3, εντός δηλαδή του «τεμαχίου F», όπως καθορίστηκε παρανόμως από το ψευδοκράτος.
Εκτός της κυπριακής ΑΟΖ, το τρυπάνι μπορεί να κινηθεί προς Καστελόριζο ή μεταξύ του τριγώνου Αττάλειας-Αλεξανδρέττας-Καρπασίας.
Και στα δυτικά της Κύπρου, στο οικόπεδο 3 και 2, καθώς και στα ανατολικά, υπάρχει πυκνή δράση του «Μπαρμπαρός» και γεωλογικές, σεισμογραφικές μελέτες, επί τη βάσει των οποίων είναι δυνατή η διεξαγωγή ερευνών.
Από πλευράς προσβασιμότητας, η περιοχή στα ανατολικά, από το Κάβο Γκρέκο και το οικόπεδο 3 ώς την Καρπασία, είναι πιο πρόσφορη για την κατασκευή αγωγού προς το Τσεϊχάν.
Επιπροσθέτως, είναι λυμένο για την Άγκυρα το ζήτημα της ασφάλειας, λόγω της Ναυτικής Βάσης της Μερσίνας και του λιμανιού της Αμμοχώστου, που έχει ήδη μετατραπεί σε ορμητήριο του τουρκικού στόλου.
Ανοικτό είναι πάντα και το ενδεχόμενο να πάει το τουρκικό τρυπάνι κοντά στο Καστελόριζο, όπου δεν υπάρχει καθορισμένη ελληνική ΑΟΖ.
Το ίδιο ισχύει και για τη Συρία, σε περιοχή της οποίας, προς τα βόρεια, η Άγκυρα έχει δεσμεύσει στην παρούσα φάση περιοχή για διενέργεια σεισμογραφικών ερευνών από το «Μπαρμπαρός».
Βεβαίως, η επιλογή της περιοχής εκμετάλλευσης είναι συναφής και με τις ποσότητες φυσικού αερίου που θα εξευρεθούν.
Υπενθυμίζεται ότι αρχές του προηγούμενου έτους η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου TPAO υπέβαλε αίτηση στη Γενική Διεύθυνση Πετρελαίων (PIGM) του Υπουργείου Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας για δύο άδειες για διεξαγωγή γεωτρήσεων στους τομείς P34-b και P35-a.
Αυτονόητος σκοπός είναι η διεξαγωγή νέων ερευνών για την εξεύρεση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων το συντομότερο δυνατό μέσω της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίων.
Αξίζει να σημειωθεί πως την ίδια ώρα η αμερικανική Exxon δίνει διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει σε τουρκικές απειλές και ότι θα διεξαγάγει έρευνες εντός του τεμαχίου 10.
Κι αυτό, ενώ στα σκαριά βρίσκεται συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ και Κύπρου, με χρονικό ορίζοντα πραγματοποίησής της τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Στον τουρκικό τύπο δεν εμφανίστηκαν νέα δημοσιεύματα από την Παρασκευή όταν το γεωτρύπανο ξεκίνησε την κάθοδο του προς την Μεσόγειο. Σιγή ασυρμάτου που θα πρέπει να προβληματίσει.
Ερώτημα, λοιπόν: Τι θα πράξει η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα, εάν η Τουρκία αρχίσει έρευνες με το τρυπάνι της, τον «Πορθητή» , εντός της κυπριακής ΑΟΖ ή κοντα στο Καστελόριζο;
Η Κυπριακή Δημοκρατία αφενός δεν έχει τα οπλικά συστήματα και την ισχύ για να αποτρέψει κάτι τέτοιο. Ηδη η Κύπρος έχει τονίσει πως θα προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Έχει αποδειχθεί όμως στην πρόσφατη κρίση της Συρίας, ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν μπορεί να λειτουργήσει, ειδικώς όταν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων.
Στην καλύτερη περίπτωση θα εκδοθεί ένα ψήφισμα από τα πολλά, τα οποία η Άγκυρα θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.
Ενεργοποίηση των συμπερασμάτων της 23ης Μαρτίου σε συνδυασμό με το άρθρο 47,2 των Συνθηκών για την περίπτωση εξωτερικής επίθεσης που μπορεί να δεχθεί κράτος μέλος από τρίτο κράτος ουσιαστικά δεν μπορεί να γίνει.
Στα συμπεράσματα της 23ης Σεπτεμβρίου αναγνωρίζονται οι τουρκικές δράσεις ως παράνομες και η Ε.Ε. καλεί την Τουρκία να τις τερματίσει διότι προκαλούν κλίμα έντασης και αστάθειας.
Με βάση την ενεργοποίηση του 47,2, τα κράτη μέλη οφείλουν να παράσχουν κάθε μορφή βοήθειας προς το υπό επίθεση κράτος στη λογική της αλληλεγγύης. Η δημόσια και μόνο θέση περί της επίκλησης του άρθρου 47,2 αφενός ξεκαθαρίζει τη στάση της κυπριακής Κυβέρνησης εκ των προτέρων έναντι των εταίρων της και αφετέρου θέτει τους εταίρους της έναντι των ευθυνών τους, μεταφέροντας έτσι τις διπλωματικές πιέσεις αποτροπής προς την Άγκυρα.
Συνεπώς, ή αποδοχή των τουρκικών τετελεσμένων ή δίνουμε μάχη.
Ή θα πάμε σε ένα νέο Κραν Μοντανά και νέο σχέδιο Ανάν με αποδοχή των τουρκικών όρων που περιλαμβάνουν και το φυσικό αέριο, ή θα δώσουμε τώρα τη μάχη.
Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο:
ή συνομιλίες με την Τουρκία και πάγωμα ενεργειακού προγράμματος ή απώλεια εθνικού πλούτου και εδάφους. Η Τουρκία μπορεί ακόμη και να ενσωματώσει οριστικά τα Κατεχόμενα.
Συνεπώς, όπως γίνεται αντιληπτό, ο «Πορθητής» επηρεάζει και τις όποιες εξελίξεις στο Κυπριακό….
(Χάρτης από άρθρο της Κυριακάτικης Σημερινής)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου