Χωρίς να έχει κανονιστεί επίσημη κατ’ ιδίαν συνάντηση, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν και ο Ιρανός πρόεδρος Αχμαντινεζάντ είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν αρκετή ώρα κατά τη διάρκεια του δείπνου στο πλαίσιο του Δημοκρατικού Φόρουμ που οργανώθηκε στο εξωτικό νησί της Ινδονησίας.
Στις συζητήσεις κυριάρχησε το θέμα της Συρίας, ωστόσο, τα ανοικτά ζητήματα είναι πολύ περισσότερα και οι δυο χώρες έχουν εμπλακεί σε μια αδιέξοδη κατάσταση λόγω της πολιτικής τους αδιαλλαξίας… Η επανεκλογή Ομπάμα και οι πρωτοβουλίες για την επίλυση της κρίσης με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, είναι εξίσου φλέγον θέμα και μάλιστα ευθέως συνδεδεμένο με το πρώτο.
Τα του Ιράν και της κόντρας με τη Δύση είναι γνωστά, όπως επίσης και ότι στο ζήτημα της Συρίας η Τουρκία είχε ταχθεί υπέρ μιας δυναμικής αντιμετώπισης της κατάστασης, με στρατιωτικά μέσα δηλαδή, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες είτε διότι έκαναν πίσω είτε διότι εξ αρχής στόχος ήταν απλώς η αποδυνάμωση της θέσης της Συρίας, ενδιαφέρονται για μια «ειρηνική μετάβαση»…
Στο πλαίσιο αυτό φαίνεται ότι ούτε η πρόταση για την ασφαλή έξοδο του Μπασάρ Αλ Άσαντ από τη Συρία με την παράλληλη συμφωνία για ασυλία από την οποιαδήποτε δίωξη σε διεθνές δικαστήριο μπορεί να ευοδωθεί, καθώς ο Σύρος ηγέτης μιλώντας στο ρωσικό κανάλι που εκπέμπει στα αραβικά, το «Rusiya Al-Yaum», ξεκαθάρισε ότι «θα ζήσει και θα πεθάνει στη Συρία» και δεν τον ενδιαφέρει η οποιαδήποτε πρόταση που θα προβλέπει την αποχώρησή του από τη χώρα.
Το σκηνικό έχει μπερδευτεί επικίνδυνα, τόσο για την Τουρκία όσο και για το Ιράν. Πληροφορίες από διαρροές σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, αναφέρουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ζητήσουν τη διεξαγωγή πυρηνικών διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη, με ορίζοντα κατάληξης τους τρεις μήνες. Οι Ιρανοί φέρονται να αντιδρούν με το επιχείρημα ότι όπως αυτοί περίμεναν την ολοκλήρωση των αμερικανικών εκλογών, τώρα το ίδιο πρόβλημα το αντιμετωπίζουν και αυτοί.
Το ζήτημα είναι ότι για να γίνει αποδεκτή τέτοια παράμετρος, θα πρέπει η Τεχεράνη να βρει τρόπο και να πείσει ότι έχει αναστείλει τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση των εκλογών το πυρηνικό της πρόγραμμα. Αυτό είναι δύσκολο όμως, καθότι θα γίνει όπλο στα χέρια των πιο ακραίων στοιχείων στην προεκλογική διαδικασία…
Το βέβαιο είναι ότι από τη στιγμή που Τουρκία και Ιράν αντιμετωπίζουν αδιέξοδο, ενδεχομένως να ήταν προς το συμφέρον των δυο πλευρών να συνεργαστούν αντί να υπονομεύει ο ένας τον άλλο (π.χ. Κουρδικό). Ένα ακόμα κοινό συμφέρον είναι ότι η διπλωματική δραστηριότητα που δείχνουν αραβικές χώρες του Κόλπου στα ζητήματα που έχουν ανακύψει, ενοχλεί τόσο την Άγκυρα αφού αμφισβητείται ο δικός της ρόλος και δεν μπορεί να το πει λόγω της εξάρτησής της από το «ισλαμικό κεφάλαιο», όσο και την Τεχεράνη, αφού είναι οι ίδιες χώρες που εξοπλίζονται «μέχρι τα δόντια» για να αντιμετωπίσουν την απειλή που συνιστά η Ισλαμική Δημοκρατία…
Όλοι γνωρίζουν ότι το παρόν αδιέξοδο είτε θα διευθετηθεί στο πλαίσιο μιας πολυμερούς συμφωνίας που θα θέσει νέα δεδομένα για την περιοχή της Μέσης Ανατολής συνολικά, είτε με μια μεγάλη στρατιωτική σύγκρουση η οποία θα μπορούσε να καταστεί ακόμα και ανεξέλεγκτη…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου