Γιάννης Νικήτας
Η ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής τεχνολογίας και βιομηχανίας πήρε χρόνο, περίπου 20 χρόνια, αλλά απέδωσε καρπούς, καθώς πλέον η Τουρκία αφενός μπορεί να εντάξει σε υπηρεσία την ποσότητα που επιθυμεί, χωρίς να χρειάζεται την έγκριση του εκάστοτε προμηθευτή, ενώ, ίσως το σημαντικότερο, έχει την τεχνολογία και την τεχνογνωσία να αναπτύξει ελεύθερα και κατά βούληση νέες εκδόσεις με καλύτερες επιδόσεις και επιχειρησιακά χαρακτηριστικά. Και όλα αυτά, τη στιγμή που το ελληνικό οπλοστάσιο τελεί υπό την «έγκριση» και τις καλές προθέσεις του εκάστοτε προμηθευτή, μιας και δεν έχουμε επενδύσει στην εθνική αμυντική βιομηχανία και εισάγουμε τεχνολογία και οπλικά συστήματα από το εξωτερικό.
Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι ναι μεν η τουρκική αμυντική βιομηχανία σχεδιάζει και αναπτύσσει σύγχρονης τεχνολογίας οπλικά συστήματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εντάσσονται στο τουρκικό οπλοστάσιο αμέσως και σε μεγάλους αριθμούς. Στην πραγματικότητα τα περισσότερα οπλικά συστήματα που παράγει η τουρκική αμυντική βιομηχανία ούτε έχουν ενταχθεί στο τουρκικό οπλοστάσιο ούτε έχει υπογραφεί κάποιο συμβόλαιο για την απόκτηση τους. Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια άνοδο στις εξαγωγές τουρκικής προέλευσης συστημάτων, αποτέλεσμα της προσπάθειας των τουρκικών αμυντικών βιομηχανιών να επιβιώσουν σ’ ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Το τουρκικό άρμα μάχης Altay. Η Τουρκία αναμένεται να αποκτήσει 250 Altay με το εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης ενεργητικό σύστημα αυτοπροστασίας Akkor.
To Altay έχει επιλεγεί και από το Κατάρ, το οποίο συμφώνησε για την προμήθεια 100 αρμάτων μάχης.
Σύμφωνα με τον ισχύοντα προγραμματισμό τα 40 πρώτα Altay, της έκδοσης T1, θα φέρουν γερμανικό κινητήρα, ενώ τα υπόλοιπα 210, της έκδοσης T2, θα ενσωματώνουν τουρκικής σχεδίασης κινητήρα.
Οι παραδόσεις των πρώτων Altay στον Τουρκικό Στρατό έχουν προγραμματιστεί για το Νοέμβριο του 2020.
Η πρόταση της Aselsan για τον εξοπλισμό των φρεγατών TF-2000.
Το πρόγραμμα των φρεγατών τύπου TF-2000 είναι το τρίτο σκέλος του προγράμματος ναυπήγησης 12 συνολικά νέων πλοίων, εκ των οποίων τέσσερα (4) είναι τύπου MILGEM, τέσσερα (4) θα ανήκουν στον τύπο TF-1000 κλάσης «Istanbul» εκτοπίσματος 3.000 τόνων (το πρώτο πλοίο άρχισε να ναυπηγείται τον Ιούλιο του 2017 και αναμένεται να καθελκυστεί το 2021), ενώ τα τελευταία τέσσερα (4) πλοία θα ανήκουν στον τύπου TF-2000 εκτοπίσματος 7.000 τόνων.
Τα αντιαεροπορικά συστήματα τουρκικής σχεδίασης Korkut (δεξιά) και HIsar (αριστερά).
Το Νοέμβριο του 2018 έγινε γνωστό ότι υπογράφηκε το συμβολαίου προμήθειας του τουρκικής σχεδίασης και ανάπτυξης βλήματος κατά πλοίων Atmaca. Αρχικά τα βλήματα προορίζονται για τον εξοπλισμό των κορβετών MILGEM και των φρεγατών Perry.
Το τακτικό βλήμα εδάφους-εδάφους Bora-1 μέγιστου βεληνεκούς 280 χιλιομέτρων βρίσκεται σε υπηρεσία από τον Τουρκικό Στρατό, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται το πρόγραμμα ανάπτυξης της έκδοσης Bora-2 με μεγαλύτερο βεληνεκές.
Το κατευθυνόμενο πυρομαχικό Yatagan των 40 χιλιοστών μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε αυτόματο εκτοξευτή βομβίδων των 40 χιλιοστών.
Η πρόταση της Aselsan για τον εξοπλισμό πλοίων κατηγορίας φρεγάτας.
Tα πυρομαχικά της οικογένειας ΜΑΜ (Mini Akıllı Mühimmat) ενσωματώνουν σύστημα καθοδήγησης λέιζερ και προορίζονται για τον εξοπλισμό των UAV Bayraktar ΤΒ-2S και Anka-S. Είναι διαμετρήματος 70 χιλιοστών και επιτυγχάνουν μέγιστο βεληνεκές 8 χιλιομέτρων.
Τα τεχνικά και επιχειρησιακά χαρακτηριστικά του MAM-C.
Το Korkut προορίζεται για την προστασία των μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων δυνάμεων του Τουρκικού Στρατού κατά απειλών από βλήματα αέρος-εδάφους και μη-επανδρωμένων εναέριων οχημάτων.
Σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου από την Aselsan.
Το νέο αντιαρματικό σύστημα CIDA αναπτύχθηκε ως αντικαταστάτης των M-72 LAW και των ERYX.
Στις 14 Δεκεμβρίου του 2018 ο Τουρκικός Στρατός υπέγραψε σύμβαση συνολικού ύψους $ 194.600.000 για την αναβάθμιση των αυτοκινούμενων πυροβόλων T-155 Firtina με νέο Σύστημα Ελέγχου Πυρός.
Το ελάχιστο βεληνεκές του CIDA είναι 50 μέτρα, ενώ το μέγιστο 750 μέτρα.
Το πρόγραμμα Hava SOJ της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας αφορά στην προμήθεια τεσσάρων (4) αεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμου. Τα αεροσκάφη θα μπορούν να εντοπίζουν και να αναγνωρίζουν τα εχθρικά ραντάρ (επίγεια, εναέρια, αντιαεροπορικών συστημάτων) και τα συστήματα επικοινωνιών, να εντοπίζουν τη θέση τους και στη συνέχεια να τα παρεμβάλλουν με στόχο να τα αδρανοποιούν.
Τα τουρκικής σχεδίασης και ανάπτυξης βλήματα αέρος-αέρος Bozdoğan
και Gökdoğan, μέσου-μεγάλου βεληνεκούς και μικρού βεληνεκούς, αντίστοιχα, είναι ανάλογα των αμερικανικών AIM-120 AMRAAM και AIM-9 Sidewinder.
Η γέφυρα εφόδου SAMUR βρίσκεται σε υπηρεσία από τον Τουρκικό Στρατό.
Η γέφυρα εφόδου SAMUR εξοπλίζει μονάδες του Τουρκικού Στρατού στην Ανατολική Θράκη, απέναντι από τον Έβρο.
Το ένοπλο UAV Karayel της Vestel.
To Anka-2 (Aksungur) της TAI μπορεί να μεταφέρει δύο (2) πυρομαχικά MAM-L, δύο (2) κατευθυνόμενες βόμβες Mk.82 των 500 λιβρών με συλλογή τροποποίησης TEBER και δύο (2) κατευθυνόμενες βόμβες Mk.82 με συλλογή τροποποίησης KGK.
Το Anka-2 (Aksungur) είναι δικινητήριο, μπορεί να πετά σε ύψους 40.000 ποδών και να εκτελεί αποστολές επιτήρησης και προσβολής στόχων.
Το επιθετικό ελικόπτερο T-129 ATAK, έκδοχο του ιταλικού A-129.
To ελαφρύ τεθωρακισμένο όχημα Cobra II της Otokar σε διαμόρφωση διακομιδής τραυματιών.
To Cobra II, στη διαμόρφωση διακομιδής τραυματιών, από διαφορετική γωνία λήψης.
Το εσωτερικό του Cobra II, στη διαμόρφωση διακομιδής τραυματιών. 
UAV Anka.
Το νέο αντιαρματικό βλήμα TANOK της Roketsan, διαμετρήματος 120 χιλιοστών.
Η ναυτική έκδοση Gokdeniz του αντιαεροπορικού Korkut.
Το ελικόπτερο γενικών μεταφορών T-625 Gukbey. Το T-625 θα μπορεί να μεταφέρει 12 άτομα και αναμένεται να αντικαταστήσει σταδιακά τα 92 UH-1D/-1H και τα 131 AB-204/-205/-206/-212 που βρίσκονται σε υπηρεσία από τον Τουρκικό Στρατό, από το 2021 και μετά.
Δυστυχώς για εμάς, η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει καταφέρει, μέσα σε διάστημα 20 ετών, να απεξαρτηθεί από το εξωτερικό, τουλάχιστον σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Το ελαφρύ άρμα μάχης TULPAR με πυροβόλο των 105 χιλιοστών επί πύργου μάχης Cockerill-3105.
Οι παραδόσεις των Hürkuş-Β στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 2018.
Το νέο Πλοίο Γενικής Υποστήριξης του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού που ναυπηγούν τα ναυπηγεία Sefine Shipyard.
Περιπολικό σκάφος, ανάπτυξης και σχεδίασης των ναυπηγείων TAIS.
Πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων, ανάπτυξης και σχεδίασης των ναυπηγείων TAIS.
Το ελαφρύ τεθωρακισμένο όχημα Akrep ΙΙ με πυροβόλο των 30 χιλιοστών.
Τροχοφόρο όχημα περισυλλογής.
Το ελαφρύ τεθωρακισμένο όχημα Akrep ΙΙ είναι ηλεκτροκινούμενο.
Το ευρωπαϊκό μαχητικό Eurofighter.
Το ευρωπαϊκό μαχητικό Eurofighter επιδεικνύει την ικανότητα μεταφοράς οπλισμού που έχει.
Το μη-επανδρωμένο χερσαίο όχημα Demirhan με πολυβόλο των 12,7mm χιλιοστών.
Ελαφρύ τεθωρακισμένο όχημα ειδικών επιχειρήσεων από την Otokar.
Στατικά εκθέματα τεθωρακισμένων οχημάτων στο περίπτερο της Otokar.
Το ελαφρύ άρμα μάχης Tulpar της Otokar.
Το αναβαθμισμένο άρμα μάχης M-60T του Τουρκικού Στρατού με το σύστημα αυτοπροστασίας Pulat.
UAV Anka.
Μια ακόμα σχεδίαση UAV της TAI.
Το νέο αμφίβιο τεθωρακισμένο όχημα ZAHA του Τουρκικού Στρατού, σχεδίασης και ανάπτυξης της FNSS. Το πρώτη φάση η Τουρκία θα προμηθευτεί 27 οχήματα, εκ των οποίων 23 της έκδοσης μεταφοράς προσωπικού,πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου