Ξεσπάθωσε ξανά η Ζωή Κωνσταντοπούλου, συνεχίζοντας να καλλιεργεί το έδαφος για τη διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας την πλευρά των «προεδρικών» του Αλέξη Τσίπρα, ότι δεν έχει σταθεί αντάξιας εντολής που έχει λάβει από τον ελληνικό λαό, με βάση πάντα τις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματος.
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ταυτόχρονα όμως, ανέφερε ότι στη χώρα βρίσκεται σε εξέλιξη «πραξικόπημα» και «στραγγαλισμός της Δημοκρατίας», το οποίο στρέφεται κατά της νομοθετικής εξουσίας της Βουλής και της ελευθερίας των βουλευτών να κάνουν αυτό για το οποίο εκλέχτηκαν. Να διαβουλεύονται δηλαδή και να νομοθετούν, χωρίς να έχουν «το πιστόλι στον κρόταφο».
Την καταγγελία για το πραξικόπημα, η Κωνσταντοπούλου την έκανε με τρόπο που παρότι φαίνεται να απευθύνεται την κατηγορία στους δανειστές, αφήνει σαφείς αιχμές ότι όλα αυτά βρίσκονται σε εξέλιξη με τη συνενοχή του Αλέξη Τσίπρα, με αποτέλεσμα το διαζύγιο στο εσωτερικό του κόμματος να φαντάζει τετελεσμένο.
Ενίοτε λέει για το «ξεκάρφωμα», ότι ο πρωθυπουργός εκβιάζεται… με δεδομένες μάλιστα τις περίεργες εσωκομματικές ισορροπίες, μένει να αποδειχθεί ποιος θα εκπαραθυρώσει ποιον στο συνονθύλευμα του κυβερνώντος κόμματος, που όπως έχουν κατ’ επανάληψη υπογραμμίσει, έκανε το λάθος (βολικό εκλογικά πάντως…) να θεωρήσει, ότι μπορεί να εκπροσωπεί όλο το πολιτικό φάσμα από το Κέντρο μέχρι την άκρα Αριστερά.
Καταρχάς, το βασικότερο ερώτημα που ανακύπτει είναι εάν η πρόεδρος της Βουλής έχει συναίσθηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μετά από έξι μήνες διακυβέρνησης του κόμματός της και ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί εκτός Ευρωζώνης.
Αυτό δεν το φοβούνται μόνον οι εντελώς άφραγκοι φορείς της παράλογης εκδικητικής «λογικής» που υποστηρίζει «αφού ψόφησε ο δικός μου σκύλος, να ψοφήσει και του γείτονα» και οι απατεώνες, που περιμένουν τον πολλαπλασιασμό της αγοραστικής δύναμης των χρημάτων τους, τα οποία έχουν «παρκαρισμένα» στο εξωτερικό, βεβαίως-βεβαίως… Υπάρχουν και αφελείς που πάσχουν ακόμα από… ονειρώξεις επανάστασης και πλήγματος σε βάτος του καπιταλισμού (δεν ξεπερνούν όλοι εγκαίρως την εφηβική ηλικία).
Επιστρέφοντας όμως στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το τελευταίο εξάμηνο, μπορεί να παρατηρηθεί, ότι εάν δεν έφθανε η χώρα στο χείλος του Grexit, της εξόδου δηλαδή από το ευρώ με ανεξέλεγκτες συνέπειες για την ελληνική κοινωνία, που θα υφίστατο μέσα σε μερικές μέρες στον υπερθετικό, όσα το πολιτικό σύστημα αρνιόταν να κάνει επί πολλά χρόνια, κανείς δεν επρόκειτο να αντιληφθεί τον «γκρεμό» ώστε να πατήσει βίαια το φρένο.
Τώρα παρατηρούμε ενεοί τον διχασμό στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Αν και δεν μπορεί κανείς παρά να καλωσορίσει την προεδρική πτέρυγα στην πραγματικότητα, δεν μπορεί και να μην εξοργίζεται για το γεγονός ότι έπρεπε να βρεθεί η χώρα στο χείλος της καταστροφής για να μιλούν ορισμένοι με περισπούδαστο ύφος και να λένε στις τηλεοράσεις, ότι «η ανάγκη για αλλαγές στο ασφαλιστικό είναι αυτονόητη, διότι δεν βγαίνει ο λογαριασμός, είναι χρεοκοπημένο», ενώ ήταν οι ίδιοι που κατακεραύνωναν ως εχθρό του απλού εργαζόμενου και όργανο του κεφαλαίου, όποιον τολμούσε να τους το τονίζει με αγωνία τους προηγούμενους μήνες και τα χρόνια.
Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Διότι όσοι προειδοποιούσαμε εγκαίρως, όταν υπήρχε χρόνος για κουβέντα και διαβούλευση, διατηρούμε το δικαίωμα να θεωρούμε πραξικόπημα, όχι αυτό που βλέπει η Κωνσταντοπούλου, αλλά τη συμπεριφορά όλων όσων, χωρίς να έχουν λάβει σχετική εντολή από τον ελληνικό λαό, να σπρώχνουν επί της ουσίας την Ελλάδα εκτός ευρώ, επειδή έτσι γούσταραν, έτσι θεωρούν αυτοί ότι πρέπει να γίνει… Έχοντας χειραγωγήσει τον πρωθυπουργό η πορεία φαινόταν «κλειδωμένη».
Κατά συνέπεια, στο προσεχές μέλλον, να διακηρύξουν τις θεωρίες τους και να αναζητήσουν την ψήφο της ελληνικής κοινωνίας, ώστε να μετρήσουν την απήχησή τους στην κοινωνία. Εάν όμως δεν εγκριθούν όσα ευαγγελίζονται με το γνωστό ύφος και αποσπάσουν 10-25%, μήπως να συσταθεί ειδικό… δικαιοδοτικό όργανο όπου θα κληθούν να εξηγήσουν για ποιον λόγο θεωρούσαν ότι έχουν το δημοκρατικό δικαίωμα να συνωμοτούν με αυτή την ξεδιάντροπη μέθοδο στην πλάτη της…
Διότι όπως όλα δείχνουν, στην Ελλάδα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, κάποιοι φρόντισαν να την κακοποιήσουν με τον πιο βάναυσο τρόπο. Και αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι. Ιδίως όταν επιμένουν με κάθε τρόπο να σαμποτάρουν την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Το έχουμε ξαναπεί: Δεν είναι ταμπού το ευρώ, το να επιδιώκεις όμως την έξοδο από αυτό με τους σημερινούς όρους, ισοδυναμεί με αυτοκτονία.
Και δεν έχουν όλοι «μπάρμπα στην Κορώνη», δεν είναι όλοι βολεμένοι και σίγουροι ότι δεν θα πεινάσουν. Ας το συμφωνήσουμε ως Έλληνες κι ας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για όσο το δυνατόν αναίμακτη μετάβαση. Αυτοί όμως που σπρώχνουν προς τον γκρεμό, είναι βολεμένοι και εκτός από την έννοια της Δημοκρατίας, φρόντισαν να κακοποιήσουν πρώτα την έννοια της «αξιοπρέπειας», αναζητώντας άλλοθι για το κρυμμένο πρόσωπο του ολοκληρωτισμού που κατά βάθος πρεσβεύουν.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου