Γνωστό για την απαισιοδοξία του για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και αρκετό καιρό, το αμερικανικό think tank «STRATFOR» με νέα ανάλυσή του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έχουμε πλέον μπει στην τελική φάση του δράματος (της διάλυσης δηλαδή) στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Για το ίδρυμα η ουσία δεν είναι τόσο η οικονομική κρίση, αλλά η πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει ως αποτέλεσμα της οικονομικής, η οποία αμφισβητεί την «παλαιά τάξη πραγμάτων» στην Ευρώπη. Όπως διευκρινίζεται, ως «παλαιά τάξη πραγμάτων» ορίζεται η Ευρώπη που ξεπήδησε από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ της οποίας υπόστρωμα αποτέλεσε η κάτωθι δισυπόστατη ιδεολογία:
Αφενός το οικονομικό της σκέλος ότι το ελεύθερο εμπόριο και ένα ολοκληρωμένο κανονιστικό καθεστώς (integrated regulatory regime) θα εξασφαλίσει την ίδια ευημερία για τα κράτη-μέλη της Ένωσης. Το πολιτικό σκέλος αποτελείται από την παραδοχή ότι θεμελιακά ζητήματα που διαιρούσαν τα ευρωπαϊκά κράτη στο παρελθόν δεν υφίστανται πλέον και οι «διαιρετικοί εθνικισμοί» του παρελθόντος δεν τα αφορούν πλέον.
Ωστόσο, η ενίσχυση της ακροδεξιάς όπως φάνηκε τόσο από τις εκλογές στη Γαλλία όσο και από τις αντίστοιχες στην Ελλάδα δημιουργούν προβληματισμό. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Γαλλίας, αυτό που τίθεται σε αμφισβήτηση είναι η λογική του ότι τα σύνορα δεν έχουν κανένα νόημα και ότι όλοι θα επωφελούνται ισομερώς από το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Επίσης, συνιστά και πρόκληση για τη γερμανική πρωτοκαθεδρία – ηγεσία στην Ένωση, αφού οι διαφορές στη φιλοσοφία του Φρανσουά Ολάντ και της Άγκελα Μέρκελ είναι σημαντικές.
Η ακροδεξιά, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα έχουν ως χαρακτηριστικό την «ξενοφοβία» και «λαϊκιστική», ενώ είναι αντίπαλος της ιδέας εκχώρησης της κυριαρχίας. Την ίδια στιγμή, τα μέχρι στιγμής κυρίαρχα κόμματα στην Ευρώπη εμφανίζονται να υιοθετούν μια πιο «χαλαρή» στάση απέναντι στα ζητήματα που θέτει η ακροδεξιά. Επίσης, χαρακτηριστικό των μέχρι σήμερα γνωστών προσώπων στις ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών, είναι ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν πολιτικά εμφανιζόμενοι ως «Ευρωπαϊστές».Ο Φρανσουά Ολάντ, σύμφωνα πάντα με το STRATFOR, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά και θα αναγκαστεί να απομακρυνθεί από τη γερμανική γραμμή, ενώ και οι εκλογές που θα διεξαχθούν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να λάβουν τα ίδια αντι-ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά. Την ίδια στιγμή η ανάδυση νέων κομμάτων και νέων κυβερνητικών συνασπισμών θα αυξήσουν την αστάθεια στα ευρωπαϊκά κράτη.
Η «τελική πράξη» στην Ευρώπη δεν θα είναι ούτε οικονομική, ούτε δημοσιονομική, θα είναι πολιτική, καταλήγει το αμερικανικό ίδρυμα, επισημαίνοντας ότι αργά αλλά σταθερά η Ευρώπη βαδίζει σε μια… Ευρώπη που δεν περίμενε να ξαναζήσει.
Σχόλιο DEFENCE-POINT.GRΑυτό που φαίνεται να απουσιάζει από την ανάλυση του STRATFOR είναι ένα προφανές συμπέρασμα, ότι η τελική μάχη θα διεξαχθεί ανάμεσα στο «γερμανικό μοντέλο» και στην επιθυμία όλων των υπολοίπων (σχεδόν) για την υιοθέτηση αλλαγών σε πιο «φιλολαϊκή κατεύθυνση». Την έκβαση της σύγκρουσης ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα ασφαλώς και δεν τη γνωρίζουμε. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι το «ανακάτεμα της τράπουλας» θα έχει θετικές επιπτώσεις στο πλαίσιο της προσπάθειας υιοθέτησης αλλαγών, υπό την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα οδηγηθεί στα άκρα.
Εν ολίγοις, η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια υιοθέτησης μεταρρυθμίσεων και λιτότητας ώστε να μην αποκοπεί από τις πηγές χρηματοδότησης και οδηγηθεί σε περιπέτειες, ωστόσο, θα πρέπει με συντεταγμένο τρόπο και εσωτερική ενότητα όσο είναι δυνατό να αξιοποιήσει τη θετική εικόνα που θα δημιουργηθεί για να προωθήσει αλλαγές στο επίπεδο της ενωμένης Ευρώπης.
Ακόμα και να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση η χώρα μας κερδισμένη θα είναι, αφού θα έχει καταφέρει να βάλει τάξη στα του οίκου της…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου