Βασίλης Γιαννακόπουλος
Στις 6 Μαΐου, ο ελληνικός λαός αποφάνθηκε µε την ψήφο του. Έδωσε ένα ξεκάθαρο µήνυµα:
«Όχι στο δικοµµατισµό»: Το ΠΑΣΟΚ κατέλαβε την τρίτη θέση, η Ν∆ απώλεσε µεγάλο µέρος της δύναµής της, ενώ τα δύο πρώην µεγάλα κόµµατα, που εναλλάσσονταν στην εξουσία, αδυνατούν πλέον να σχηµατίσουν κυβέρνηση συνασπισµού.
· «Όχι στο νεποτισµό»: Χαρακτηριστικό παράδειγµα το ∆ΗΣΥ, που έµεινε εκτός Βουλής.
· «Τιµωρία σε όσους έφεραν τη χώρα σ’ αυτή τη δεινή οικονοµικο-κοινωνική κατάσταση»: Είναι προφανές ότι η ελληνική κοινωνία ζητά την τιµωρία τόσο των πολιτικών όσο και των κρατικών λειτουργών, που πλούτισαν εις βάρος της.
Ταυτόχρονα, ζητά την άρση της βουλευτικής ασυλίας, προκειµένου να εκλείψει η διαφθορά.
· «Όχι άλλη λιτότητα. Ναι στο ευρώ, αλλά µε µέτρα ανάπτυξης»: Τα πολιτικά κόµµατα που υποστήριξαν αυτές τις θέσεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ και ∆ΗΜΑΡ) έλαβαν και την υπέρµετρη εµπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
· «Άµεση λήψη µέτρων για την επίλυση του µεταναστευτικού»: Το θέµα αυτό συνιστά µείζον εθνικό πρόβληµα. Το µεταναστευτικό και η αδυναµία επίλυσής του από τις προηγούµενες κυβερνήσεις, οδήγησαν τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην ελληνική Βουλή, ενώ άφησαν έξω τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ.
· «Ναι στην κήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ»: Το σύνθηµα αυτό κυριάρχησε στην προεκλογική ατζέντα των πολιτικών κοµµάτων και συνάµα αναπτέρωσε τις ελπίδες για πιθανή ανάκαµψη της οικονοµίας.
Εκτός από το µήνυµα του ελληνικού λαού, η εποµένη των εκλογών ξηµέρωσε µε ένα «γόρδιο δεσµό»: την αδυναµία σχηµατισµού κυβέρνησης. Πέρα από τις πολιτικές τους ιδεολογίες, τα τρία πρώτα κόµµατα -χωρίς να αποκλείεται η συµµετοχή και άλλων πολιτικών κοµµάτων- καλούνται να επιλύσουν τα µείζονα εθνικά προβλήµατα και να οδηγήσουν τη χώρα προς την ευηµερία. Το «προεκλογικό πανηγύρι» έλαβε τέλος. Ώρα να σηκώσουν τα µανίκια και να φανούν αντάξιοι της εµπιστοσύνης µας. Αυτούς ψήφισε ο ελληνικός λαός, αυτοί θα συνιστούν την επόµενη εκτελεστική και νοµοθετική εξουσία.
Είναι τέτοια η λαϊκή ετυµηγορία, που δεν νοείται σχηµατισµός κυβέρνησης χωρίς τη συµµετοχή της αριστεράς. Όσο ευρύτερη είναι η συµµετοχή των αριστερών κοµµάτων στην επόµενη κυβέρνηση, τόσο περισσότερο αυξάνουν οι προϋποθέσεις εξόδου της χώρας από την κρίση. Αντίθετα, αν προκύψει κυβέρνηση µε οριακό ποσοστό εδρών, τότε αυτή θα είναι βραχύβια, και οι µελλοντικές εξελίξεις απρόβλεπτες. Σίγουρα όµως απαιτείται και ταυτόχρονη εγκατάλειψη των µικροκοµµατικών σκοπιµοτήτων. Η εκλογή του Ολάντ στη Γαλλία δηµιουργεί ευοίωνες προϋποθέσεις, για µια νέα Ευρώπη. Ας την εκµεταλλευτούν, παραµερίζοντας τις µικροκοµµατικές πολιτικές τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καµµένος και ο Φώτης Κουβέλης, τους οποίους απλόχερα στήριξαν οι Έλληνες ψηφοφόροι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να φέρουν την αλλαγή στην Ελλάδα µέσα από µια κυβέρνηση συνασπισµού ή εθνικής ενότητας, παρά από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Όσον αφορά τη Ν∆, θα πρέπει «να βάλει νερό στο κρασί της» και να διευκολύνει τις εξελίξεις, προκειµένου να σχηµατισθεί η επόµενη κυβέρνηση. Σε αντίθετη περίπτωση, µια νέα εκλογική αναµέτρηση είναι πιθανόν να φέρει και άλλες εκπλήξεις.
Το εκλογικό αποτέλεσµα στη Γαλλία και την Ελλάδα είναι σαφώς κατά της πολιτικής λιτότητας της Μέρκελ. Πέρα από τις πρώτες δηλώσεις περί πιστής τήρησης του µνηµονίου, η Γερµανίδα καγκελάριος θα πρέπει να αποκωδικοποιήσει το µήνυµα και να αποφανθεί για τις µελλοντικές ευρωπαϊκές εξελίξεις. Τα πιθανά σενάρια είναι τρία:
· Συντηρητικό σενάριο: Συνέχιση της πολιτικής λιτότητας µε µικρές τροποποιήσεις, που δεν θα επιφέρουν σηµαντικές αλλαγές.
· Απευκταίο σενάριο: Ρήξη µεταξύ Βερολίνου και Παρισιού, µε πιθανή διάλυση της ευρωζώνης.
· Αισιόδοξο σενάριο: Υιοθέτηση µιας αναπτυξιακής πολιτικής, η οποία πιθανόν να συνοδεύεται και µε την έκδοση ευρωοµολόγου.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου