Κατά τον Γ.Γ. (‘NATO and the Arab Spring”, International Herald Tribune, 1/06/2011), οι Νατοϊκοί βομβαρδισμοί είναι απόλυτα νομιμοποιημένοι από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μέσω της δημιουργίας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων αποσκοπούν, γράφει, στην προστασία των αμάχων της Λιβύης από το αιμοβόρο καθεστώς του Καντάφι, και ότι οι βομβαρδισμοί είναι στην ουσία μια ανθρωπιστική επέμβαση συνυφασμένη απόλυτα με τις υψηλές αρχές του ΝΑΤΟ. Τίποτα περισσότερο δεν υποκρύπτεται υπογραμμίζει ο Γ.Γ και σίγουρα όχι η ανατροπή του καθεστώτος.
Επιπλέον, ο κ. Γ.Γ θεώρησε αναγκαίο να απαντήσει στην κατηγορία περί υποκρισίας και δυο μέτρων και δυο σταθμών του ΝΑΤΟ έναντι της Συρίας. Υποστηρίζει ότι σε αντίθεση με την Λιβύη, το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία νομιμοποιημένη εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας ώστε να πράξει και εκεί τα δέοντα για την προστασία των πολιτών της Συρίας από το καθεστώς Άσαντ.
Ωστόσο, για να ισχύουν όλα όσα υποστηρίζει ο κ. Rasmussen πρέπει να ανατραπεί η πραγματικότητα των γεγονότων στην Λιβύη.
Οι βομβαρδισμοί, που άρχισαν στα μέσα Μαρτίου και που συνεχίζονται με αυξητικούς ρυθμούς δεν στοχεύουν πλέον μόνο σε στρατιωτικούς στόχους. Έχουν διευρυνθεί και στοχεύουν τις δομές του κράτους. Η παροχή ομπρέλας προστασίας προς τους αντικαθεστωτικούς της ανατολικής Λιβύης στη βάση της εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας έχει προ πολλού επιτευχθεί. Έτσι η συνέχιση των βομβαρδισμών υποδηλώνει άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ υπέρ των αντικαθεστωτικών και της διακυρηγμένης θέσης τους για την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι. Παραβιάζεται δηλαδή κατάφορα η εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας διότι οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ αποσκοπούν πλέον στην ανατροπή του υφιστάμενου καθεστώτος και όχι στην παροχή προστασίας σε ανυπεράσπιστους πολίτες.
Η θέση αυτή δεν είναι αυθαίρετη. Είναι η επίσημα διακηρυγμένη πολιτική της Αμερικής δια στόματος του Προέδρου της. Υπενθυμίζεται ότι στα μέσα Μαρτίου, όταν άρχισαν οι βομβαρδισμοί, ο Αμερικανός Πρόεδρος δήλωσε ξεκάθαρα ότι στόχος του ήταν η προστασία αμάχων και ότι ήταν λάθος «να διευρυνθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις ώστε να συμπεριλαμβάνουν και την αλλαγή καθεστώτος» δηλαδή, την ανατροπή Καντάφι. Πιο ξεκάθαρα δεν μπορούσε να τοποθετηθεί ο Αμερικανός Πρόεδρος. Όμως στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Λονδίνο στα τέλη Μαΐου ο Αμερικανός Πρόεδρος υιοθέτησε μια καινούρια πολιτική. Αυτή της ανατροπής του Καντάφι. Μιλώντας στο βρετανικό κοινοβούλιο δήλωσε ότι ήθελε να διαβεβαιώσει το λαό της Λιβύης ότι έφτασε η στιγμή «να απελευθερωθούν από 40 χρόνια τυραννίας». Έτσι, μέσω της διεύρυνσης των επιχειρήσεων και κυρίως την εντατικοποίηση των βομβαρδισμών το ΝΑΤΟ μετατρέπεται σε εργαλείο για την ανατροπή του Καντάφι. Η σχετική εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας που με περισσή υποκρισία επικαλείται ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ παραβιάζεται και καταστρατηγείται από τα πράγματα και τις τρέχουσες εξελίξεις.
Έτσι το ΝΑΤΟ αντί να συμπεριφέρεται ως ένας φερέγγυος διεθνής οργανισμός, ή σαν μια πολιτικοστρατιωτική συμμαχία η οποία, κατά τον κ. Rasmussen, είναι εγγυητής της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμπεριφέρεται σαν μια συμμορία με ανομολόγητα και ιδιοτελή κίνητρα.
Αναπόφευκτα αυτό που έρχεται κατά νού είναι οι αντίστοιχοι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας το 1999. Τότε είχαμε συνεχείς και ανηλεείς βομβαρδισμούς που ξεπέρασαν τους δυο μήνες συνέπεια των οποίων ήταν εκατοντάδες νεκροί στη μεγάλη τους πλειοψηφία άμαχοι. Μαζί με τους νεκρούς είχαμε και την σχεδόν παντελή καταστροφή των δομών της Σερβίας.
Όπως και στην περίπτωση της Λιβύης σήμερα, έτσι και τότε το ΝΑΤΟ λειτούργησε ως συμμορία. Τότε μάλιστα δεν είχε καν εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας για την οποιαδήποτε δράση. Στην προκειμένη περίπτωση το ΝΑΤΟ άρχισε τους βομβαρδισμούς μονομερώς, αλαζονικά και αυθαίρετα. Σήμερα ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ επικαλείται μεν την εντολή του ΟΗΕ αλλά ταυτόχρονα την παραβιάζει ανερυθρίαστα. Προχωρεί δε και ένα βήμα παραπέρα. Θρασύτατα υποστηρίζει ότι στην περίπτωση της Συρίας δεν μπορεί να δράσει το ΝΑΤΟ, διότι δεν έχει, γράφει ο αθεόφοβος, καμία εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Μάριος Ευρυβιάδης
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου