Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω
Και αυτά δε μου τα λένε μόνο στελέχη που συνομιλούν καθημερινά σχεδόν μαζί της. Προκύπτουν κι από τις ως τώρα κινήσεις της. Στα μέσα της περασμένης εβδομάδας, αποφάσισε να τραβήξει άλλη μια κόντρα με το Σαμαρά, αφήνοντας να μαθευτεί ότι δε σκοπεύει να παραστεί στην Κεντρική Επιτροπή. Πίστευε, μου λένε, ότι η Ρηγίλλης θα αντιδράσει σε στιλ «εντάξει, δεν μπορούμε να αναγκάσουμε κανέναν να συμμετάσχει». Έλα όμως που ο Σαμαράς διεμήνυσε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου ότι «δε θα ανεχτεί διασυρμό κομματικών οργάνων», δείχνοντας τα δόντια του. Το μήνυμα φαίνεται ότι ελήφθη και η Ντόρα δε σήκωσε το γάντι ούτε επισήμως, ούτε μέσω «κύκλων» και διαρροών.
Λάθη, λάθη κι άλλα λάθη…
Τελικά, η πρώην υπουργός Εξωτερικών ήταν η μεγάλη απούσα της προχθεσινής Κεντρικής Επιτροπής, ενώ σχεδόν όλοι οι άλλοι ήταν εκεί. Ο Σαμαράς μάζεψε 80 από τους 91 βουλευτές και οι απόντες ήταν ελάχιστοι, με πιο «ηχηρή» απουσία εκείνη του Θανάση Γιαννόπουλου, που έτρωγε με την Ντόρα στην Αρκίτσα, ενώ η Κεντρική Επιτροπή συνεχιζόταν. Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος μαθαίνω ότι είχε μια σοβαρή οικογενειακή υποχρέωση, προγραμματισμένη από καιρό, που δεν μπορούσε να αναβάλει. Κάπως έτσι, παρά τη φασαρία που είχε γίνει και παρά την απουσία Μπακογιάννη (ή μήπως εξαιτίας αυτής;), ο Σαμαράς κατάφερε και πέρασε χωρίς να ανοίξει ρουθούνι όλες τις προτάσεις για οργανωτικές αλλαγές, ενώ η θέσπιση θητείας προέδρου, που ήταν και η «σημαία» της Ντόρας, παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες…
Ένας Σκυλακάκης δε φέρνει την Άνοιξη…
Για να καταλάβεις, αναγνώστη μου, πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα από τις 29 Νοεμβρίου ως σήμερα, στην προχθεσινή συνεδρίαση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου της Νέας Δημοκρατίας τις θέσεις της Ντόρας Μπακογιάννη ανέλαβε να υπερασπιστεί ο ευρωβουλευτής και πρώην στενός συνεργάτης της στο δήμο Αθηναίων και στο υπουργείο Εξωτερικών, Θόδωρος Σκυλακάκης. Φαντάσου ότι ενόσω ήταν υποψήφια πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, η Ντόρα Μπακογιάννη είχε μαζί της περί τους 60 βουλευτές –και λίγους λέω.
Εμμονή με τον Καραμανλή
Βέβαια, επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, οφείλω να παραδεχτώ ότι «γραμμή» από το στρατόπεδο Μπακογιάννη δεν είχε πέσει, αφού οι διαρροές πως «αυτή τη φορά, ο Σαμαράς είναι αποφασισμένος να τη διαγράψει» ήταν αρκετές για να οδηγήσουν τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου σε σιγή ασυρμάτου. Ο Σκυλακάκης, λοιπόν, εξέφρασε προσωπικές απόψεις, οι οποίες, βεβαίως, συμπίπτουν απολύτως με αυτές της πρώην υπουργού Εξωτερικών. Θα σταθώ ιδιαίτερα στην επιμονή του ευρωβουλευτή να συζητηθούν τα αίτια της εκλογικής συντριβής της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για θέση που επιμόνως εκφράζει και η Ντόρα Μπακογιάννη, όχι μόνο γιατί πιστεύει ότι το κόμμα της δεν μπορεί να αλλάξει σελίδα, αν δεν πει με τόλμη τι έφταιξε και τα έκανε χάλια, αλλά και γιατί έχει αναπτύξει μία προσωπική εμμονή με τον Καραμανλή. Θεωρεί ότι, ενώ τα ΜΜΕ έλεγαν πως «έχει πάρει δαχτυλίδι», εκείνος την «πούλησε», αποδεχόμενος να μεταφερθεί η εκλογή προέδρου στο γήπεδο της βάσης. Και η δική μου εντύπωση, αναγνώστη μου, είναι ότι κάτι τέτοιο έγινε. Άσε που ο πρώην πρωθυπουργός δεν εμπόδισε και κανέναν εκ των συνεργατών του να πάνε με το μέρος του Σαμαρά…
Η σύγχυση της Ντόρας
Πάντως, είναι λογικό η Ντόρα να βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Με το Σαμαρά δεν μπορεί να συνεργαστεί –τη χωρίζουν ιστορικού χαρακτήρα διαφορές, που πάνε πίσω στο «μαύρο» 1993. Από την άλλη, όσο κι αν το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό λόγω κρίσης, με εξαίρεση τον Καρατζαφέρη, κανείς άλλος που έφυγε από το μαντρί δεν τα κατάφερε έξω από αυτό. Ακόμη κι ο Σαμαράς αναγκάστηκε να γυρίσει μέσα στο μαντρί. Τώρα, θα μου πείτε, έγινε αρχηγός. Ε, αυτό είναι άλλη ιστορία. Αν, λοιπόν και καταλαβαίνω απολύτως τη σύγχυση της Ντόρας, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τις σπασμωδικές κινήσεις της. Αν είχε αποφασίσει ποιο δρόμο θα ακολουθήσει, πάσο. Αλλά, όπως λέει και το ρητό, «αν δεν ξέρεις πού θες να πας, δεν υπάρχει δρόμος να σε πάει»…
Ένα δίλημμα λιγότερο
Ενώ, όμως, η Ντόρα ψάχνει τα επόμενα βήματά της, ο Σαμαράς φαίνεται ότι έχει ένα δίλημμα λιγότερο: τι θα κάνει με την πάλαι ποτέ αντίπαλό του. Πες –πες, φαίνεται ότι ο σύμβουλός του, Χρύσανθος Λαζαρίδης και ο βουλευτής Κώστας Μαρκόπουλος τον έπεισαν ότι περισσότερα έχει να κερδίσει, παρά να χάσει, από μία ενδεχόμενη διαγραφή Ντόρας. Εδώ που τα λέμε, κι ο Σαμαράς με το ζόρι συγκρατείτο τόσο καιρό, αλλά τώρα πια, δεν τον κρατάει τίποτα. Αυτό, τουλάχιστον, μου λένε «γαλάζια» στελέχη που συνομιλούν τακτικά –έως και καθημερινά- μαζί του.
Το «blamegame» του διαζυγίου
Φυσικά, αν και οι σχετικές αποφάσεις έχουν ληφθεί, αυτό δε σημαίνει ότι θα δρομολογηθούν αυτόματα. Ντόρα Μπακογιάννη και Αντώνης Σαμαράς θα παίξουν ένα ιδιότυπο blamegame (παιχνίδι καταλογισμού ευθυνών) σχετικά με το ποιος θα φταίει για το διαζύγιο. Η μεν Ντόρα θα προσπαθήσει να φανεί ως «θύμα πολιτικής δίωξης» και να παρουσιάσει το Σαμαρά ως νέο Βοναπάρτη. Ο Σαμαράς, από την πλευρά του θα επιχειρήσει να στοχοποιήσει την Ντόρα ως «υπονομεύτρια» και να παρουσιάσει μια εικόνα του τύπου «βλέπετε τι μου κάνει η γυναίκα, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς».
Στου κουφού την πόρτα…
Μπορεί ο Σαμαράς να έχει πλέον πάρει τις αποφάσεις του και να έχει λύσει το δίλημμα τι να κάνει με την Ντόρα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα διλήμματα τελείωσαν. Μου λένε ότι αρκετές ώρες καθημερινά, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μαδά τη μαργαρίτα για το τι θα κάνει με τα στελέχη «που πλήγωσαν (sic) την παράταξη». Το δίλημμα Σαμαρά, βεβαίως, δεν έχει να κάνει με το αν θα τους κόψει ή θα τους επαναφέρει, αυτό έχει τελειώσει. Τα στελέχη αυτά θεωρούνται παρελθόν, σκελετοί στην ντουλάπα της Νέας Δημοκρατίας. Το δίλημμα έγκειται στον τρόπο απομάκρυνσής τους. Αν, δηλαδή, θα φιλοτιμηθούν οι ίδιοι να αποχωρήσουν αυτοβούλως και αυτοπροαιρέτως ή αν θα πρέπει να τους διαγράψει. Προς το παρόν, πάντως, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας βροντάει στην πόρτα του κουφού…
Πρώτα εκκλήσεις, μετά διαγραφές…
Δε χρειάζεται να σου πω, αναγνώστη μου, ότι προφανώς ο Αντώνης Σαμαράς θα ήθελε όσοι «πλήγωσαν» την παράταξη να φύγουν από μόνοι τους. Γι’ αυτό και έχει μαλλιάσει η γλώσσα του στις δημόσιες ομιλίες του να τους στέλνει μηνύματα. Εκείνοι, όμως, αντιστέκονται και επιμένουν. «Ο Σαμαράς έχει υπομονή, αλλά ως το Συνέδριο του Ιουνίου θα πρέπει όλα να έχουν τελειώσει», μου λέει συνεργάτης του. Όπερ σημαίνει ότι θα συνεχίσει να στέλνει μηνύματα, αλλά όταν θα αρχίσουν να εμφανίζονται τα πρώτα λουλούδια, αν δεν έχει γίνει τίποτα, θα αναλάβει δράση ο ίδιος, πριν καλοκαιριάσει. Κι αν δεν το έχει κάνει ακόμη, είναι γιατί φοβάται. Γνωρίζει πολύ καλά πως, αν αρχίσει τις διαγραφές, δε θα συζητηθούν μόνο τα πρόσωπα, αλλά και τα σκάνδαλα που τα συνοδεύουν. Και δεν είναι ώρα τώρα να ανοίξει ξανά το Βατοπέδι, τα ομόλογα, οι άγονες γραμμές και άλλες ωραίες υποθέσεις της καραμανλικής διακυβέρνησης…
Στην υπηρεσία των Δωδεκανήσων
Όσο όμως ο Σαμαράς ελπίζει στο φιλότιμο των «κομμένων», εγώ έκανα ρεπορτάζ για το τι σχεδιάζει καθένας εξ αυτών. Αρχίζω με τον αγαπημένο μου, την πιο cult φιγούρα της προηγούμενης Βουλής. Ο λόγος για τον Αριστοτέλη Παυλίδη, με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «πατριάρχης των Δωδεκανήσων». Πληροφορούμαι ότι ο Τέλης συνεχίζει να γυρνά με ένα φουσκωτό γύρω στα 5 νησιά την ημέρα, μιλάει σε όλους τους δωδεκανήσιους με το μικρό τους όνομα και δεν αφήνει γάμο, κηδεία και βάφτιση που να μην παραστεί. Όπως έχετε ήδη πληροφορηθεί από σχετικό ρεπορτάζ του newstime.gr, μόλις χθες επισκέφθηκε το δημαρχείο και τη νομαρχία στη Ρόδο για να ζητήσει διευκολύνσεις για ψηφοφόρους του και θεωρεί ότι «δεν τον αφορά» η απόφαση Σαμαρά περί «αυτοκάθαρσης». Διακινδυνεύω την πρόβλεψη ότι δε θα κάνει τίποτα και όταν τον διαγράψει –συμβολικά- ο Σαμαράς, θα ζητάει και τα ρέστα, δηλώνοντας αδικημένος!
Μόνη του ελπίδα, ο Καρατζαφέρης
Συνεχίζω με τον Γιώργο Βουλγαράκη, τον άνθρωπο «που θα γινόταν βασιλιάς». Ήταν το 2005, όταν έκανε δείπνα με βουλευτές στο πατάρι του JK, στην πλατεία Κολωνακίου και, συνομιλώντας απευθείας με την Ιστορία, τους έλεγε ότι «η Ντόρα θα βλέπει την πλάτη του». Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2009, με τη δήλωσή του πως «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό» να τον στοιχειώνει, έλεγε πως «θα αυτομαστιγωθεί στο Σύνταγμα, προκειμένου να εξιλεωθεί». Τελικά, για πρώτη φορά έπειτα από 20 χρόνια, ο Γιώργος Βουλγαράκης είναι εκτός βουλής και, αν ποτέ αποκτήσει έδρανο στην αίθουσα της Ολομέλειας, σίγουρα δε θα είναι με τη Νέα Δημοκρατία. Ανοιχτή γραμμή με τον Καρατζαφέρη έχει, αλλά του έχει τεθεί όρος να καθαρίσει πρώτα δικαστικά με όλες τις υποθέσεις του . Ο ίδιος, πάντως, φέρεται να θεωρεί πως η εμπλοκή του ονόματός του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου έχει να κάνει μόνο με τη σύζυγό του και έχει αποφασίσει να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την πολιτική καριέρα του. Και όταν λέω πρώτη, εννοώ πιο πάνω και από το γάμο του. Ο νοών, νοείτω…
Απειλεί με διευθύνσεις και ονόματα
Ο Πέτρος Δούκας αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση. Όχι μόνο επειδή είναι γαμπρός του Μιλτιάδη Έβερτ, αλλά και διότι για πολλούς τον αδίκησε η εμπλοκή του στο Βατοπέδι, αν και έχει βάλει την υπογραφή του. Ο ίδιος έχει διαμηνύσει, απ’ ό,τι μαθαίνω, στη Ρηγίλλης ότι, αν συνεχίσει για πολύ να διασχίζει την πολιτική έρημο, είναι αποφασισμένος να μιλήσει με διευθύνσεις και ονόματα, «φωτογραφίζοντας» το Γιάννη Αγγέλου ως ενορχηστρωτή της υπόθεσης της μονής Βατοπεδίου. Αυτές ακριβώς οι απειλές θα είναι τα «χαρτιά» του στο σκληρό πολιτικό πόκερ που θα παίξει με τη Ρηγίλλης για την επαναφορά του. Στην περίπτωσή του, προβλέψεις δε θέλω να κάνω, γιατί δεν είμαι τζογαδόρος.
Σάββας Τσιτουρίδης, μια ξεχωριστή περίπτωση
Η περίπτωση του Σάββα Τσιτουρίδη, αν καταλαβαίνω καλά το κλίμα που επικρατεί γι’ αυτόν στη Ρηγίλλης, είναι ξεχωριστή για πολλούς και διάφορους λόγους. Καταρχάς, ο πρώην υπουργός έχει καλή χημεία με τον Αντώνη Σαμαρά. Επίσης, στο Κιλκίς αποτελεί το αντίπαλον δέος του «λοχαγού» της Ντόρας, Κώστα Κιλτίδη. Όμως, ο σημαντικότερος λόγος φαίνεται πως είναι το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει παραδεχτεί σε συνομιλητή του πως ο Σάββας κόπηκε άδικα από τα ψηφοδέλτια και, μάλιστα, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου. Η άποψη που υπάρχει γι’ αυτόν στο σύστημα Σαμαρά είναι πως ο Καραμανλής ουδέποτε εξήγησε επαρκώς γιατί τον έκοψε, αν και είχε κριθεί στις εκλογές του 2007. Μυρίζομαι, κατόπιν των παραπάνω, ότι αργά αλλά σταθερά, ο Τσιτουρίδης θα βρει ξανά το δρόμο για την κεντρική πολιτική σκηνή…
Η νιρβάνα του Γιώργου Παπανδρέου
Αν έχεις φτάσει ως εδώ και δεν έχεις βαρεθεί αναγνώστη μου, σίγουρα θα σου έχει δημιουργηθεί η απορία γιατί ασχολούμαι σε αυτό το «Κώνειο» με την Νέα Δημοκρατία, ενώ ο κόσμος καίγεται. Είπα κι εγώ να εφαρμόσω το σύνθημα «η σιωπή είναι χρυσός», μπας και το ακούσει και κανένας υπουργός και παραδειγματιστεί. Μη μου πουν μετά ότι με αυτά που γράφω εκθέτω τη χώρα διεθνώς και ανεβάζω τα spreads! Και το λέω αυτό γιατί, μ’ αυτά που έχω δει ως τώρα από τους κυβερνώντες, πραγματικά φοβάμαι ότι ακόμη και τώρα, που ο μηχανισμός ευρω-σωτηρίας έχει οδηγήσει σε αποκλιμάκωση των spreads, κάποιο «βαθύ λαρύγγι» θα την κάνει τη ζημιά. Είναι και οι καιροί ύποπτοι. Πάντως, οφείλω να πω ότι ανησυχώ πολύ, γιατί κορυφαίος υπουργός με τον οποίο συνομίλησα το σαββατοκύριακο και εκείνος με τη σειρά του είχε μιλήσει με τον πρωθυπουργό, μου μεταφέρει μια εικόνα νιρβάνας. Όπως καταλάβατε ήδη, σας μιλάω για το Γιώργο Παπανδρέου…
Τα δύσκολα πέρασαν;
Ο πρωθυπουργός ήταν βέβαιος ήδη από το απόγευμα της Κυριακής, όπως μου λένε, πως η εξειδίκευση του μηχανισμού στήριξης θα έλυνε όλα τα προβλήματα της χώρας. Συνομιλητής του με διαβεβαιώνει –με απογοήτευση, προφανώς- ότι «δεν είναι τόσο ανήσυχος όσο τις προηγούμενες ημέρες», ενώ έτερος υπουργός περιγράφει το πρωθυπουργικό mood με τη λέξη «μακαριότητα». Δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό, έχει δώσει αρκετά δείγματα μακαριότητας ως τώρα ο Γιώργος. Μακάρι να ίσχυε αυτό και για τις περίφημες «αγορές», που δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Και φαντάσου ότι ακόμη δεν έχουμε καν βγει να δανειστούμε… Σταματάω εδώ και θα επανέλθω στα κυβερνητικά τεκταινόμενα στο «Κώνειο» της Παρασκευής, αφού πρώτα θα έχουμε εκδώσει έντοκα γραμμάτια και –όπως φαίνεται- όχι μόνο…
Δημοσίευση σχολίου