Με την ανακοίνωση της απόφασης Καραμανλή για παραίτηση μετά την βαριά ήττα των εκλογών, το σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου αλλά και των κομματικών στελεχών προεξόφλησαν την ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος από την κα Μπακογιάννη.Ήταν μάλιστα τέτοια η σιγουριά τους που εξήγησαν την όλη διαδικασία των πρόωρων εκλογών και της παραίτησης ως "παράδοση δαχτυλιδιού" στην τ. ΥΠΕΞ.
Ίσως να μην είχαν άδικο. Εκτός από τον ισχυρότατο και διαχρονικό μηχανισμό που διαθέτει η κυρία Μπακογιάννη εντός της Νέας Δημοκρατίας, είχε διαχρονικά και την στήριξη των μεγαλύτερων εκδοτικών συγκροτημάτων και Μέσων. Σε κάποιες άλλες εποχές λοιπόν, η παράσταση της διαδοχής θα ήταν για ένα ρόλο.....
Αυτό που δεν υπολόγισαν όσοι βιάστηκαν να προλάβουν τις εξελίξεις, ήταν το διαδίκτυο. Από την εποχή της παντοδυναμίας της ως ΥΠΕΞ, οι μοναδικές φωνές κριτικής προς το πρόσωπο της ήταν από τα Blogs. Ακόμα και θέματα μείζονος σημασίας, όπως η φυγή του Καραβέλλα στο εξωτερικό και οι λάθος χειρισμοί του υπουργείου δε βγήκαν από κάποιον δαιμόνιο ρεπόρτερ κάποιου κύριου ΜΜΕ αλλά από το Press-gr.
Ακόμα και η διαχρονική δημοφιλία της όπως φαινόταν στις δημοσκοπήσεις προ του 2009, δέχτηκε βαρύ πλήγμα από την κριτική στους χειρισμούς της στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, αποκλειστικά και μόνο από το διαδίκτυο. Τα ιστολόγια που ασχολούνται με θέματα εξωτερικής πολιτικής και Εθνικά θέματα ήταν αυτά που εστίαζαν σε λάθος χειρισμούς ή σε διαφωνίες σχετικά με την εξωτερική πολιτική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της στην τέταρτη θέση μεταξύ των δημοφιλέστερων πολιτικών.
Και όμως, η κυρία Μπακογιάννη ήταν από τα λίγα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που είχε επενδύσει τόσο πολύ στην διαδικτυακή παρουσία. Η ιστοσελίδα της είναι ίσως η καλύτερη σελίδα πολιτικού προσώπου, ενώ η ίδια ήταν η μόνη υπουργός που οργάνωσε συνάντηση με Bloggers. Και όμως, η αδυναμία της να εξασφαλίσει την επικράτηση στην εσωκομματική διαδικασία είναι αποκλειστικά έργο των blogs.
Που χάθηκε λοιπόν το παιχνίδι;
Προεκλογικά, όταν η πλειοψηφία των μέσων "έπαιζε" ΠΑΣΟΚ, λογικό και επόμενο ήταν (όπως έγινε και στην Αμερική), ο πυρήνας των ψηφοφόρων της ΝΔ να στραφεί στα ιστολόγια, ιδιαίτερα σε αυτά που ήταν ουδέτερα ή φιλικά προς την κυβέρνηση. Αυτά ακριβώς τα ιστολόγια είναι και σήμερα η βασική πηγή πληροφόρησης από ένα βαθιά πληγωμένο εκλογικό σώμα. Άρα η βαρύτητα τους ως προς την διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος είναι καθοριστική.
Η κυρία Μπακογιάννη λοιπόν, παρασυρμένη από τον πολιτικό αυτισμό που διακρίνει την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών, έφτιαξε μία ωραία διαδικτυακή παρουσία για τον εαυτό της. Αυτό όμως, πλέον δεν έχει κανένα αντίκρισμα στη διαμόρφωση γνώμης, όπως δεν θα είχε και μία χαρακτηρισμένη κομματική εφημερίδα όσο όμορφη και να είναι. Η κυρία Μπακογιάννη και το επιτελείο της, δεν αφουγκράστηκαν τα Blogs που είναι άλλωστε και η πρωτογενής έκφραση του πολίτη, Ιδιαίτερα τα φίλα προσκείμενα στη Νέα Δημοκρατία. Φανταστείτε ότι σε εκείνη την περιβόητη συνάντηση της με τους Bloggers ως υπουργός Εξωτερικών, δεν υπήρχε ούτε ένα ιστολόγιο που να ασχολείται με εξωτερική πολιτική, ούτε καν ένα προσκείμενο στη Νέα Δημοκρατία! Αυτό το ατόπημα όσο και αν φαίνεται ασήμαντο, είναι καθοριστικό, αφού μία υπουργός της κυβέρνησης αγνόησε όσους στήριζαν ανιδιοτελώς την ίδια την κυβέρνηση!
Μπορεί λοιπόν στη Νέα Δημοκρατία να μην συζήτησαν τους λόγους της ήττας μετεκλογικά, τα Blogs όμως έχουν βγάλει τα συμπεράσματα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι τα Blogs έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην παραίτηση Σουφλιά (θυμηθείτε τη δήλωση του Καμμένου τη βραδιά των εκλογών: Απολογούμαι για τη φωτογραφία του Σουφλιά να χορεύει με τους Νταβατζήδες που βγήκε στα Blogs). Παρόμοια είναι και η άποψη τους για τις ευθύνες της κυρίας Μπακογιάννη, ενώ η ίδια αναλώνεται με το να προσπαθεί να πείσει τον κάθε σύνεδρο ή στέλεχος, συνεχίζοντας να αγνοεί την βάση που εκφράζεται μέσα από το διαδίκτυο. Η στήριξη της εκεί βασίζεται (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) σε κάτι απίθανους τύπους με θεματολογία και λογική παραθρησκευτικής οργάνωσης και μηδενικής επισκεψιμότητας !
Ο Σαμαράς αντίθετα φαίνεται ότι έριξε μεγάλο βάρος στο διαδίκτυο αφού έχει κερδίσει σε τέτοιο βαθμό τα ιστολόγια που κατάφερε να ανατρέψει την υπεροχή της αντιπάλου της στα υπόλοιπα ΜΜΕ. Φταίει βέβαια και το γεγονός ότι δεν απασχόλησε ποτέ με κάποιο σκάνδαλο, αλλά και ότι ηλικιακά οι Bloggers δεν επηρεάζονται τόσο πολύ από τα πολιτικά δρώμενα του 1993.
Απομένει να δούμε εάν ο Σαμαράς καταφέρει να κάνει την έκπληξη, όπως κατάφερε αντίστοιχα ο Ομπάμα νικώντας την Χίλαρυ που και αυτή διέθετε όλους τους παραδοσιακούς μηχανισμούς με το μέρος της. Όχι όμως και το διαδίκτυο!
Δημοσίευση σχολίου