Λάζαρος Καμπουρίδης
Η νέα κυβέρνηση που ανακοίνωσε ο Ερντογάν δεν θα αλλάξει γραμμή στα Ελληνοτουρκικά, κάτι που φάνηκε και κατά την προεκλογική περίοδο με δηλώσεις διαφόρων αξιωματούχων και του Τούρκου προέδρου. Οι τοποθετήσεις νέων υπουργών, έχουν να κάνουν όχι με την αλλαγή πολιτικής στους βασικούς άξονες της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αλλά με την τακτική που εφαρμόζει ο Ερντογάν στην αλλαγή προσώπων, όπως έκανε σε όλες τις κυβερνήσεις όπου ήταν είτε πρωθυπουργός, είτε πρόεδρος.
Η νέα κυβέρνηση που ανακοίνωσε ο Ερντογάν δεν θα αλλάξει γραμμή στα Ελληνοτουρκικά, κάτι που φάνηκε και κατά την προεκλογική περίοδο με δηλώσεις διαφόρων αξιωματούχων και του Τούρκου προέδρου. Οι τοποθετήσεις νέων υπουργών, έχουν να κάνουν όχι με την αλλαγή πολιτικής στους βασικούς άξονες της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αλλά με την τακτική που εφαρμόζει ο Ερντογάν στην αλλαγή προσώπων, όπως έκανε σε όλες τις κυβερνήσεις όπου ήταν είτε πρωθυπουργός, είτε πρόεδρος.
Δηλαδή παραμένουν στο τραπέζι και μένουν προς υλοποίηση ως στόχοι του Ερντογάν το πρόγραμμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», τα θέματα υπό διαπραγμάτευση, όπως είπε, με την ελληνική κυβέρνηση που αφορούν τις αξιώσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο (συνεκμετάλλευση πηγών ενέργειας, αποστρατικοποίηση, δικαιώματα μουσουλμάνων στη Θράκη, θαλάσσιες ζώνες), ενώ η μεγάλη πρόκληση και στρατηγική είναι το σχέδιο για την «Αιώνια Τουρκία».
Πρόκειται για την ανάδειξη της Τουρκίας ως ηγέτιδας χώρας που θα δημιουργήσει την ένωση τουρκικών κρατών, δηλαδή κρατών της κεντρικής Ασίας, όπως το Τουρκμενιστάν και το Καζακστάν. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ένωσης, ως αντίβαρο στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου καθοριστικό ρόλο θα παίζει η Τουρκία. Αφού μέσω των εδαφών της θα διέρχονται τα αγαθά των χωρών αυτών, όπως είναι ο ορυκτός πλούτος και οι υδρογονάνθρακες.
Για αυτήν την ένωση ήδη έχουν δημιουργηθεί οδικοί χάρτες και με τα νέα πρόσωπα που τοποθέτησε ως υπουργούς, ο Ερντογάν δίνει ώθηση στα οράματα που έχει για τη Γαλάζια Πατρίδα και την «Αιώνια Τουρκία».
Αυτό που έχει ενδιαφέρον όσον αφορά στα πρόσωπα της νέας κυβέρνησης, είναι η αλλαγή του Σοϊλού και του Ακάρ, του πρώην υπουργού Εσωτερικών και πρώην υπουργού Άμυνας. Οι δυο τους εισέπραξαν την έντονη δυσαρέσκεια του Ερντογάν για τη στάση τους στο μεγάλο σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου και δέχτηκαν την έντονη επίπληξη του με υποτιμητικά σχόλια για αυτούς.
Ο λόγος είναι πως αποφάσισαν μόνοι τους να βγάλουν έξω από τα στρατόπεδα τη στρατοχωροφυλακή και τις Ένοπλες Δυνάμεις, κάτι που δεν επιθυμούσε ο Ερντογάν.
Η τοποθέτηση ως νέου υπουργού Άμυνας του απερχόμενου αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Γιασάρ Γκιουλέρ, δείχνει ότι ο Ερντογάν επιθυμεί επικεφαλής στο υπουργείο Άμυνας έναν πρώην αρχηγό, ο οποίος θα έχει καλύτερη εικόνα από το στράτευμα για να μπορεί να το ελέγχει.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση του πρώην αρχηγού της MIT, Χακάν Φιντάν, στη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Φαίνεται πως ο Ερντογάν θέλει να χρησιμοποιήσει στη διπλωματία την εμπειρία του για δώδεκα έτη αρχηγού της MIT σε θέματα που έχουν να κάνουν με μυστικές υπηρεσίες, υπόγειες διασυνδέσεις με τη μαφία και ακραίες οργανώσεις. Είχε παρατηρηθεί στο άμεσο παρελθόν ότι ο αρχηγός της MIT κάνει διπλωματία με επισκέψεις στους ηγέτες χωρών και συναντήσεις σε χώρες της περιοχής, όπως στο Ιράκ, στο Ιράν και στη Λιβύη.
Η επιλογή προσώπων δείχνει επίσης την προτεραιότητα του Ερντογάν στο θέμα της οικονομίας, τοποθετώντας τον πολύπειρο Μεχμέτ Σιμσέν. Ο Ερντογάν αντικατέστησε προβεβλημένα πρόσωπα της κυβέρνησής του, κάτι που δείχνει πως δεν εμπιστεύεται καθόλου τους εν δυνάμει δελφίνους.
Η αντικατάσταση του Σοϊλού, ο οποίος ήταν το φερέφωνο του Ερντογάν στην αντιαμερικανική και αντιδυτική ρητορική, δεν αποτελεί ένδειξη ότι ο Ερντογάν θα ακολουθήσει πιο φιλοδυτική πολιτική. Η αλλαγή αυτή του Σοϊλού συνδέεται ξεκάθαρα με το γεγονός πως αποτελούσε έναν από τους δελφίνους για τον προεδρικό θώκο.
Δημοσίευση σχολίου