Γκουτζάνης Σπύρος
Η συνταγή είναι παλιά και δοκιμασμένη: αν δεν μπορείς να κερδίσεις την αποδοχή των πολιτών με θετικό λόγο, υποβαθμίζεις και κρατάς χαμηλά τον αντίπαλο με αρνητική ρητορική. Το σύνθημα για το πως θα κινηθεί η ΝΔ την προεκλογική περίοδο το έδωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από τα Ιωάννινα: επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ για τα πεπραγμένα του το πρώτο εξάμηνο του 2015 και υπενθύμιση των μελανών στοιχείων -υπερφορολόγηση, μεταναστευτικό-, για να αναθερμάνει όσο είναι αυτό δυνατό το Αντι-Σύριζα μέτωπο.
Μέχρι πρότινος στην ατζέντα ήταν και το Μάτι αλλά αφαιρέθηκε μετά τα Τέμπη. Ο πρωθυπουργός αξιοποιεί έτσι το συνειδησιακό υπόστρωμα που έχει διαμορφώσει η παρατεταμένη εκστρατεία εχθροπάθειας των κυβερνητικών μηχανισμών και τον συστημικών ΜΜΕ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
«Μέχρι σήμερα καταφέραμε να ‘μείνουμε Ευρώπη’ -Θυμάστε το σύνθημα αυτό, τόσο επίκαιρο, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε φίλες και φίλοι τι πήγε να γίνει το 2015, πόσο κοντά φτάσαμε στην απόλυτη καταστροφή», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή από μία ομιλία 7.000 λέξεων, η υπερέκταση της οποία μάλλον δείχνει αμηχανία. Εν ολίγοις ο Κυριάκος Μητσοτάκης οδεύει προς τις κάλπες του 2023 με την στρατηγική του 2019 που κι αυτή όμως βασιζόταν στα αρνητικά της πρώτης περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στρατηγική του 2019 πέτυχε μία ευρύτερη συσπείρωση που ξεπέρασε τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ προσελκύοντας κόσμο από το κέντρο, από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και από το Ποτάμι που στέρεψε. Τότε το σύνθημα ήταν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις «καταστροφικές του πολιτικές για τη μεσαία τάξη». Τώρα το σύνθημα είναι να μην επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην μείνει αμφιβολία είπε ακόμη ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
«Η Ελλάδα του 2023 δεν θυμίζει σε τίποτα τη χώρα των κλειστών τραπεζών, των φόρων, της ανεργίας, του διεθνούς περιθωρίου» και κάλεσε τη μεσαία τάξη να θυμηθεί “τις μειώσεις στα εισοδήματα, τους φόρους που βίωσαν και να συγκρίνουν με τις ελαφρύνσεις που έχουν σήμερα». Και φυσικά το μεταναστευτικό για το δεξιό κοινό: «Στο δρόμο προς την 21η Μαΐου θα πρέπει να αναμετρηθεί η ‘χώρα σκορποχώρι των ανοιχτών συνόρων’ με την ασφαλή Ελλάδα του 2023».
Από το Μαξίμου προβάλλουν ότι πέραν των παραδοσιακών δεξιών (που κινδυνεύουν να τους φύγουν προς άλλες κατευθύνσεις) και οι κεντρώοι ψηφοφόροι φοβούνται ακόμη μία ενδεχόμενη επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία καθώς -πάντα σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους-, δεν έχει πείσει ότι έχει μεταλλαχθεί σε ένα συνεπές κεντροαριστερό κόμμα. Το εάν το πιστεύουν ή είναι αναγκαστική επιλογή ελλείψει θετικής ρητορικής, είναι ερώτημα. Εκείνο που θεωρούν πάντως πλεονέκτημά τους είναι το μεταναστευτικό και τα εθνικά θέματα, όπου τους βοηθά ο αυτοεγκλωβισμός του ΣΥΡΙΖΑ.
Έλλειμα αξιοπιστίας
Είναι εμφανής πάντως η αμηχανία του κυβερνητικού επιτελείου όταν καλούνται να απαντήσουν στο μείζον ζήτημα της ακρίβειας που αντιμετωπίζει ο μέσος πολίτης, είτε των χαμηλότερων στρωμάτων είτε της μεσαίας τάξης καθημερινά στο σούπερ μάρκετ, στο βενζινάδικο και όταν έρχονται οι λογαριασμοί. Το «φταίει ο Πούτιν», πλέον δεν πείθει. Ήδη τείνει να διαμορφωθεί η εντύπωση ότι η έμμεση φορολογία από τις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών ξεπερνά την άμεση φορολογία επί ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του κινείται με διαφορετική στρατηγική. Ήδη κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης, συνδέοντας την κοινωνική συνοχή με την οικονομία υπό την έννοια ότι οικονομική ανάπτυξη δίχως ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους δεν μπορεί να υπάρξει. Το τετράπτυχο που προβάλλει ο Αλέξης Τσίπρας «αύξηση μισθών, μείωση τιμών, ρύθμιση χρεών, αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος», συνδυάζει την κριτική στα αρνητικά της κυβερνητικής τετραετίας με θετικές προτάσεις.
Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το έλλειμμα αξιοπιστίας, πραγματικό ή σκοπίμως διογκωμένο από τους αντιπάλους του. Το τελικό ερώτημα στις θετικές του προτάσεις είναι γνωστό: «καλές οι θέσεις και οι προτάσεις αλλά θα τις εφαρμόσει; Το επιτρέπει η οικονομία και το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο;». Από το εάν θα πείσει θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό το αποτέλεσμα.
Είναι εμφανής πάντως η αμηχανία του κυβερνητικού επιτελείου όταν καλούνται να απαντήσουν στο μείζον ζήτημα της ακρίβειας που αντιμετωπίζει ο μέσος πολίτης, είτε των χαμηλότερων στρωμάτων είτε της μεσαίας τάξης καθημερινά στο σούπερ μάρκετ, στο βενζινάδικο και όταν έρχονται οι λογαριασμοί. Το «φταίει ο Πούτιν», πλέον δεν πείθει. Ήδη τείνει να διαμορφωθεί η εντύπωση ότι η έμμεση φορολογία από τις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών ξεπερνά την άμεση φορολογία επί ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του κινείται με διαφορετική στρατηγική. Ήδη κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης, συνδέοντας την κοινωνική συνοχή με την οικονομία υπό την έννοια ότι οικονομική ανάπτυξη δίχως ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους δεν μπορεί να υπάρξει. Το τετράπτυχο που προβάλλει ο Αλέξης Τσίπρας «αύξηση μισθών, μείωση τιμών, ρύθμιση χρεών, αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος», συνδυάζει την κριτική στα αρνητικά της κυβερνητικής τετραετίας με θετικές προτάσεις.
Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το έλλειμμα αξιοπιστίας, πραγματικό ή σκοπίμως διογκωμένο από τους αντιπάλους του. Το τελικό ερώτημα στις θετικές του προτάσεις είναι γνωστό: «καλές οι θέσεις και οι προτάσεις αλλά θα τις εφαρμόσει; Το επιτρέπει η οικονομία και το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο;». Από το εάν θα πείσει θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό το αποτέλεσμα.
Δημοσίευση σχολίου