Η στάση των Αμερικανών δείχνει να είναι το να κατηγορηθούν… όλοι από λίγο, με πιο βαριά να είναι η έμμεση «προσβολή» του καθένα, η οποία προκύπτει δια της μεθόδου της ατόπου απαγωγής! Η βασική θέση των Αμερικανών τονίζει την ανάγκη να υπάρξει αποκλιμάκωση, μια θέση η οποία όμως στη συνέχεια αποκάλυψε περισσότερες λεπτομέρειες.
Με λίγο αστείο είναι η αλήθεια τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρούν να πετύχουν τον κεντρικό στρατηγικό τους στόχο την επαύριον της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού τύπου Su-24 που οδήγησε σε μεγιστοποίηση της έντασης και ήγειρε το ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης στρατιωτικής κλιμάκωσης, με αβέβαια κατάληξη.
Αίσθηση προκαλεί διεθνώς η προ ολίγων ωρών αναφορά Αμερικανού αξιωματούχου στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ότι η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους πραγματοποιήθηκε εντός του συριακού εναέριου χώρου, εκτίμηση η οποία βασίζεται σε ανίχνευση της θερμικής υπογραφής του μαχητικού, ενώ είχε προηγηθεί μια διείσδυση στον τουρκικό εναέριο χώρο για 17 μόλις δευτερόλεπτα.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί κατηγορούν και τις δυο πλευρές… αθωώνοντάς τες όμως παράλληλα! Οι Τούρκοι έχουν δίκιο να φωνάζουν ότι το μαχητικό παραβίασε τον εναέριο χώρο του και έχουν δικαίωμα να προασπίσουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα (αλήθεια, ο Ομπάμα θα το θυμάται αυτό σε ενδεχόμενο επεισόδιο στο Αιγαίο;)…
Όμως, πως είναι δυνατόν να μην κάνετε 17 δευτερόλεπτα υπομονή, δείχνει να καταλογίζουν οι ΗΠΑ στην ισλαμιστική ηγεσία της Άγκυρας, πηγαίνοντάς το και ένα βήμα παραπέρα: «Κύριοι, όταν εκτοξεύσατε το βλήμα, το ρωσικό μαχητικό είχε αποχωρήσει ή αποχωρούσε από τον εναέριο χώρο σας, οπότε η ενέργειά σας δεν εμπίπτει στον κλασικό ορισμό της άμυνας, αλλά συνιστά τιμωρητική – αποτρεπτική (deterrence by punishment) ενέργεια».
Οι δε Ρώσοι, δείχνουν να λένε σιωπηρά δια της διπλωματικής γλώσσας οι Αμερικανοί, δεν πείθουν ότι η ελάχιστη αυτή παραβίαση δεν ήταν σκόπιμη, καθώς δεν έχει γίνει μόνο μία φορά, ασχέτως του αν η τουρκική ενέργεια συνιστά «υπεραντίδραση».
Εμμέσως πλην σαφώς, σε μια χειρονομία προς την Τουρκία, η Ουάσιγκτον διαμηνύει ότι γνωρίζει πως η ρωσική πλευρά προέβαινε σκοπίμως σε προκλητικές ενέργειες, ποντάροντας στο ότι η Άγκυρα δεν θα τολμούσε τελικά να αντιδράσει. Σημασία ενδεχομένως έχει και ο τύπος του μαχητικού αεροσκάφους που επελέγη, το οποίο και πέραν της εξειδίκευσής του σε ρόλους κρούσης, υστερεί σημαντικά σε πτητικά χαρακτηριστικά έναντι των F-16.
Αυτό το δεδομένο επιτρέπει δυο σκέψεις: Η πρώτη είναι από ρωσικής πλευράς, «δε σας υπολογίζουμε, δεν τολμάτε, γι’ αυτό σας στέλνουμε το παμπάλαιο Su-24», ενώ η δεύτερη είναι ένα έμμεσο μέτρο ασφαλείας, στο εκτιμώμενο μέχρι χθες ως απομακρυσμένο το ενδεχόμενο κατάρριψης: «όλοι ξέρουν ότι το F-16 είναι πολύ πιο σύγχρονο μαχητικό, σιγά την επιτυχία του να καταρρίψει Su-24».
Σε ένα ακόμα πιο εξειδικευμένο επίπεδο, θα έκαναν άραγε οι Τούρκοι τα ίδια εάν το πεπαλαιωμένο ρωσικό μαχητικό συνοδευόταν διακριτικά από τα σύγχρονα Su-30SM που έχουν αναπτύξει οι Ρώσοι στη Συρία; Παράλληλα υπάρχει κι ένα θέμα από ρωσικής πλευράς για τη δυνατότητα έρευνας και διάσωσης.
Οι προς ώρας ενδείξεις, συντείνουν στο συμπέρασμα ότι θα επιχειρηθεί στρατιωτική αποκλιμάκωση σε πρώτη φάση, αν και φαίνεται πιθανότατο ότι η Άγκυρα θα πληρώσει για την ενέργειά της, εκτός από το οικονομικό επίπεδο και στα μέτωπα των Κούρδων και των Τουρκομάνων…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου