Εάν δεν ήταν στο προσκήνιο το ζήτημα της Κύπρου, τότε η είδηση που έφτασε από το Λονδίνο χθες αργά το απόγευμα, θα μπορούσε να είναι ακόμα και πρώτη είδηση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αφού πέραν του ότι ήταν ένας άνθρωπος που για διάφορους λόγους είχε στραμμένα πάνω του τα φώτα της διεθνούς δημοσιότητας, είναι ένας ακόμα αντίπαλος του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, νεκρός…
Πρόκειται για τον Μπαρίς Αμπράμοβιτς Μπερεζόφσκι, μόλις 67 ετών, γόνο εβραϊκής μοσχοβίτικης οικογένειας, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στην πολυετή οικία του στο Σάρεϊ του Λονδίνου. Ακόμα τα αίτια του θανάτου δεν έχουν διευκρινιστεί, ωστόσο, το προφίλ του ανθρώπου αυτού τους τελευταίους μήνες της ζωής του θα δικαιολογούσε ακόμα και την αυτοκτονία.
Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ήταν μεγάλα, ενώ το τελειωτικό πλήγμα του το έδωσε η απώλεια της δίκης απέναντι στον «συνάδελφο ολιγάρχη», Ρομάν Αμπράμοβιτς, τον ιδιοκτήτη της Τσέλσι, στον οποίο διατάχθηκε να επιστρέψει το μυθώδες ποσό των 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είχε έξι παιδιά από δυο γάμους και μια μακροχρόνια σχέση…
Περίπτωση δολοφονίας του από Ρώσους πράκτορες μάλλον θα πρέπει αν αποκλειστεί. Ήταν ένας άνθρωπος ηττημένος. Η ήττα του στη δίκη φαίνεται πως συνδέεται με την αλλαγή της στάσης της βρετανικής κυβέρνησης στις έρευνες για τον Αλεξάντερ Λιτβινέκο, τον δολοφονημένο πράκτορα (αρχικά της σοβιετικής KGB, μετά της ρωσικής FSB και μετά της βρετανικής MI6…), τον οποίο συντηρούσε ο Μπερεζόφσκι στα πρώτα χρόνια αφότου αυτομόλησε στη Βρετανία. Η προοπτική υπογραφής χρυσοφόρων συμφωνιών στον ενεργειακό τομέα, σφράγισε την τύχη των «αντικαθεστωτικών» της ρωσικής ηγεσίας…
Ο Μπερεζόφσκι έκανε την περιουσία του ξεκινώντας από το γραφείο του Ρώσου προέδρου, Μπαρίς Γιέλτσιν (τον είχε διορίσει μέχρι και αναπληρωτή γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας), όταν και καταληστεύθηκε ο ρωσικός εθνικός πλούτος και αναδύθηκαν οι αποκαλούμενοι ως «ολιγάρχες». Είχε τη φήμη του αδίστακτου, του δολοπλόκου, του άπληστου και υπερβολικά υπερόπτη τύπου, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο του «Ρασπούτιν της αυλής του προέδρου»… Είχε πολλούς εχθρούς, επιβίωσε από πολλές απόπειρες δολοφονίας του, όπως το 1994 όταν και βόμβα αποκεφάλισε κυριολεκτικά τον οδηγό του, μια βόμβα που προφανώς είχε σαν στόχο τον ίδιο, που δεν έπαθε απολύτως τίποτα…
Πριν, ο Μπερεζόφσκι ήταν καθηγητής μαθηματικών και αναλυτής συστημάτων, λαμπρό μυαλό, με έρευνα στο «optimal stopping», τη μαθηματική απόδειξη του σημείου στο οποίο θα πρέπει κάποιος να σταματά στο ιδανικό χρονικό σημείο, που συνδέεται με τη μεθοδολογία λήψης απόφασης… Η έρευνα δεν τον βοήθησε να αντιληφθεί που έπρεπε να σταματήσει την κριτική του απέναντι στον Πούτιν. Το 2007, στη Βρετανία, είχε ζητήσει την κατάληψη της εξουσίας από τον… ένοπλο λαό.
Είχε διαφύγει το 2001 στη Γαλλία και μετά στη Βρετανία κατηγορούμενος για διαφθορά και απάτη, αν και είχε βοηθήσει το Πούτιν να εκλεγεί μέσα από το τηλεοπτικό δίκτυο που ήλεγχε. Έχοντας όμως «κερδίσει» το μίσος των Ρώσων πολιτών, οπότε και ο Πούτιν εστράφη εναντίον του, όταν ο Μπερεζόφσκι χρησιμοποίησε το κανάλι του για αν κριτικάρει τον Πούτιν για τον χειρισμό του πολέμου στην Τσετσενία και το δυστύχημα του Κουρσκ.
Μια δήλωση του εκπροσώπου του Κρεμλίνου όμως άναψε φωτιές… Αφού δηλώθηκε ότι ο Πούτιν ενημερώθηκε για τον θάνατο του Μπερεζόφσκι, ανακοινώθηκε ότι ο εκλιπών είχε στείλει πριν από μερικούς μήνες επιστολή στον Πούτιν, ζητώντας του να τον συγχωρέσει και να του επιτρέψει να γυρίσει στη πατρίδα του… Δεν τα κατάφερε ποτέ… Το Κρεμλίνο βέβαια για να πείσει θα πρέπει να δώσει την επιστολή στη δημοσιότητα. Και πάλι σίγουροι δεν θα είμαστε, αφού οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες είχαν τρομακτικές, κυριολεκτικά, επιδόσεις στις πλαστογραφίες.
Και πάλι όμως, η πιθανότητα να έχει όντως συμβεί είναι ισχυρή. Σύμφωνα με στοιχεία που κυκλοφορούσαν τον τελευταίο καιρό, βρισκόταν σε άθλια ψυχολογική κατάσταση, ιδιαίτερα μετά τη δικαστική ήττα από τον Αμπράμοβιτς. Αντιμετώπιζε πρόβλημα ρευστότητας με τα χρήματα που τον καλούσαν να του δώσει. Η πρώην σύντροφός του, ζητούσε δικαστικά «τον ουρανό με τα’ άστρα». Σε δημοσιογράφο του «Forbes» είχε πει «έχω χάσει το νόημα της ζωής, δεν ξέρω τι να κάνω». Και μόνο αυτή η δήλωση αρκεί για να εξηγήσει την ψυχολογία του και να ενισχύσει την εκδοχή της πιθανής αυτοκτονίας (δεν υπάρχουν στοιχεία ακόμα).
πηγή
Δημοσίευση σχολίου