Η Σερβία απετέλεσε το δεύτερο Ευρωπαϊκό κράτος, μετά την Κύπρο ,που δέχθηκε ξένη στρατιωτική επίθεση και μάλιστα Νατοϊκή (*1) από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το γεγονός αυτό έχει επηρεάσει σημαντικά την κοινωνική ,πολιτική και οικονομική ζωή του Σερβικού λαού και μέσα από το πρίσμα αυτό βλέπει και την πρόοδο του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία απέτυχε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 να διατηρήσει την ενότητα της Ο.Δ. Γιουγκοσλαβίας.
Η αποτυχία αυτή οφείλεται στην απροκάλυπτα αρνητική και επιθετική πολιτική της Γερμανίας, η οποία, εφαρμόζοντας στρατηγική που ακολουθήθηκε από όλες τις κατά καιρούς γερμανικές κυβερνήσεις από τις αρχές του 20ου αιώνα ,δημοκρατικές και φασιστικές ,επεδίωκε την διάλυση της χώρας αυτής. Το επέτυχε όταν, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Γκένσερ, απειλώντας ότι θα προχωρούσε σε μονομερή αναγνώριση , υποχρέωσε τα λοιπά κράτη μέλη της Ε. Κοινότητας να δεχτούν την ανεξαρτησία της Κροατίας και Σλοβενίας, προσδίδοντας και νομική κάλυψη με την ευτράπελη εισήγηση της Επιτροπής του Γάλλου Μπαντεντέρ. Η γερμανική αυτή προκλητική πολιτική ,κατά ορισμένους αναλυτές, αποτελεί έναν από τους πολλούς λόγους της αλλαγής της αμερικανικής πολιτικής και της ανάμειξης της στις εξελίξεις στην περιοχή με στόχο να αφαιρέσουν την αποκλειστική πρωτοβουλία των κινήσεων από τους Γερμανούς.
Η αποτυχία αυτή της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας αντικαταστάθηκε από μία επιτυχή, ως τώρα, πολιτική, αυτήν της διεύρυνσης προς τα Δυτικά Βαλκάνια.
Η χώρα που επιθυμεί να αποτελέσει μέλος της Ε.Ε. θα πρέπει να συμμορφωθεί με τις αρχές που προβλέπονται από την Συνθήκη και τα κριτήρια της Κοπεγχάγης ( 1993 ) που συμπυκνώνονται σε τρείς τομείς : α) την σταθερότητα των θεσμών που εγγυώνται την δημοκρατία, το κράτος δικαίου , τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό των μειονοτήτων β) την ύπαρξη οικονομίας της αγοράς και την ικανότητα συνεργασίας με τις άλλες κοινοτικές οικονομίες γ) την αποδοχή του Κοινοτικού Κεκτημένου , που σημαίνει δυνατότητα ανάληψης υποχρεώσεων που αφορούν πολιτικούς, οικονομικούς και χρηματιστηριακούς στόχους.
Η Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης που υπογράφεται με τα υποψήφια κράτη , ως «εισαγωγή» στην διαδικασία ένταξης τους ,αποτελεί το μέσον προσαρμογής τους στα ανωτέρω. Επί πλέον από την 1η Δεκεμβρίου 2009, οπότε ετέθη σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας , απαιτείται από τις υπό ένταξη χώρες ο σεβασμός των «αξιών» της Ε.Ε αντί των «αρχών» που προέβλεπαν οι προηγούμενες συνθήκες. Η αλλαγή αυτή σημαίνει αναβάθμιση με πολιτικά κυρίως κριτήρια των προϋποθέσεων ένταξης.
Η μέχρι τούδε πορεία των σχέσεων Σερβίας – Ε.Ε. υπήρξε «περιπετειώδης» για δύο κυρίως λόγους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρότεινε το 1999 σε πέντε χώρες της περιοχής, μεταξύ των οποίων και η Σερβία, την Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης και τον Νοέμβριο του 2000 ,μετά την Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε-Δυτ.Βαλκάνια που έλαβε χώρα στο Ζάγκρεμπ, υπεγράφη η συμφωνία πλαίσιο. Στην διαδικασία αυτή απαραίτητη προϋπόθεση για την περαιτέρω ομαλή ευρωπαϊκή πορεία των υποψηφίων κρατών ήταν η συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για την π. Γιουγκοσλαβία. Η προϋπόθεση αυτή επαναλαμβάνεται και στην απόφαση του Συμβουλίου του Φεβρουαρίου του 2008 για τις αρχές , προτεραιότητες και προϋποθέσεις συνεργασίας της Ε.Ε με την Σερβία. Εκτός από την προϋπόθεση αυτή , ένα άλλο πολιτικό αίτημα προέκυψε από την απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ που υιοθέτησε και η Ε.Ε. και είναι η ύπαρξη « εποικοδομητικού» διαλόγου με το Κοσσυφοπέδιο (*2) .
Η ως άνω προϋπόθεση καλής συνεργασίας με το Δ.Π.Δ. απαιτούσε για οποιαδήποτε θετική ευρωπαϊκή πορεία της Σερβίας να υπάρχει θετική έκθεση του Γεν. Εισαγγελέα του Δικαστηρίου για την συνεργασία και τις προσπάθειες σύλληψης και παραπομπής στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την π. Γ/Βία των τριών εναπομεινάντων καταζητούμενων, από τους συνολικά 46 (*3) .
Το 2006 σταμάτησαν οι συνομιλίες μεταξύ Σερβίας και Ε.Ε που είχαν αρχίσει από το 2004 για την υπογραφή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης καθ’ όσον η τότε Γενική Εισαγγελέας του Δ.Π.Δ. για την π. Γ/βία κα Κάρλα ντελ Πόντε ,είχε εκδώσει αρνητική εισήγηση ως προς την συνεργασία της Σερβίας με το Δικαστήριο καταλογίζοντας ότι 1) δεν συνεργάζεται ικανοποιητικά και 2) δεν αναλαμβάνει συγκεκριμένες δράσεις για την σύλληψη των καταζητούμενων τουτέστιν των Σέρβων της Βοσνίας, π. Προέδρου Κάραζιτς και στρατηγού Μλάντιτς και του Σέρβου της Κροατίας π. Προέδρου της Κράινας Χάντζιτς. Τον Ιούνιο του 2007 επανήρχισαν οι συνομιλίες μετά την διαβεβαίωση του Βελιγραδίου ότι θα συνεργαστεί πλήρως με το ανωτέρω Δ.Π.Δ της Χάγης και θα αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την σύλληψη των ως άνω, η δε έκθεση του Γεν. Εισαγγελέα αναφερόταν πλέον όχι στην έλλειψη συνεργασίας αλλά στην μη ανάληψη συγκεκριμένων δράσεων. Συνακόλουθα ,τον Ιανουάριο του 2008 η φιλελευθεροποίηση των θεωρήσεων της Ε.Ε προς ορισμένα κράτη των Δ. Βαλκανίων συμπεριέλαβε και την Σερβία (*4 ) ,ενώ ξεπάγωσε τον Δεκέμβριο του 2009 η ενδιάμεση Εμπορική Συμφωνία που είχε υπογραφεί τον Ιανουάριο του ιδίου έτους.
Η Σερβία υπέγραψε, τελικά, την ως άνω Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης τον Απρίλιο του 2008 και τον Ιούνιο του 2010 τα κράτη μέλη της Ε.Ε αποφάσισαν να αρχίσει η διαδικασία επικύρωσης από τα εθνικά τους Κοινοβούλια . Μέχρι τούδε έχουν επικυρώσει 18 από τα 27 Κ-Μ.
Ο Πρόεδρος της Σερβίας υπέβαλλε τον Δεκέμβριο του 2009 στην Σουηδική τότε Προεδρία την αίτηση ένταξης. Τον Οκτώβριο του 2010 το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων παρέπεμψε την αίτηση στην Επιτροπή για έκδοση γνωμοδότησης. Η Σερβία στην προσπάθεια να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις ώστε να λάβει θετική απάντηση από την Επιτροπή, υιοθέτησε τον Δεκέμβριο του 2010 ένα Σχέδιο Δράσης από 96 προτεραιότητες και μέτρα. Εξ ’άλλου, ολοκληρώθηκε η διαδικασία των απαντήσεων στα ερωτηματολόγια της Επιτροπής από την οποίαν αναμένεται πλέον η έκδοση γνώμης (*7 ) τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του τρέχοντος έτους και τον Δεκέμβριο η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Θα πρέπει να τονιστεί ότι λόγω της εύθραυστης ισορροπίας που επικρατεί μεταξύ των κομμάτων του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού και εν όψει των βουλευτικών εκλογών που αναμένονται περί τον Μάιο του 2012, η γνώμη της Επιτροπής και του Ε. Συμβουλίου που θα ακολουθήσει , θα επηρεάσει και την εσωτερική πολιτική κατάσταση, με ενδεχόμενο θύμα , αν δεν είναι θετική , την σημερινή Κυβέρνηση συνασπισμού (*8 ) .
Το ψήφισμα της Σερβικής Βουλής που εκφράζει την λύπη της για τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσας καθώς και οι συλλήψεις των Σερβοβόσνιων , Κάραζιτς (2010), στρατηγού Μλάντιτς (26 Μαΐου 2011) και του Σερβοκροάτη Χάντζιτς ( 20 Ιουλίου 2011) (*5) διευκολύνουν την πορεία της Σερβίας προς την Ε.Ε. καθ’ όσον έχει ολοκληρωθεί η σύλληψη των 46 καταζητούμενων από το Δ. Π. Δικαστήριο για την π. Γιουγκοσλαβία. Ο Πρόεδρος της Σερβίας ανακοινώνοντας στις 21 Ιουλίου τ. μ. την ως άνω σύλληψη του Χάντζιτς ανέφερε ότι « με την σύλληψη αυτή η Σερβία ολοκλήρωσε τις νομικές υποχρεώσεις της και το ηθικό της καθήκον. Η συνεργασίας μας με το Δ. Π. Δικαστήριο της Χάγης ολοκληρώθηκε». Εξ’ άλλου σε κοινή ανακοίνωση του Προέδρου της Ε. Επιτροπής, του Προέδρου της Ε.Ε. και της Ύπατης Εκπροσώπου εκφράζεται , μεταξύ άλλων ,η μεγάλη ικανοποίηση της Ε.Ε. και τονίζεται ότι επιτελέστηκε ένα ακόμη σημαντικό βήμα τόσο για την ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας όσο και για την διεθνή δικαιοσύνη. Η σύλληψη αυτή , συνεχίζει η ανακοίνωση, στέλνει θετικό σήμα στην Ε.Ε αλλά και στους γείτονες της Σερβίας και το σερβικό έθνος αντιμετωπίζει το παρελθόν του προσβλέποντας σε ένα καλύτερο ευρωπαϊκό μέλλον.
Η Ε.Ε. στο πλαίσιο των προγραμμάτων προενταξιακής βοήθειας, έχει χορηγήσει στη Σερβία, από το 2007 μέχρι το 2011 , το ποσόν των 976.4 εκατομμυρίων ευρώ ενώ για το 2012-13 θα χορηγήσει έτερα 421.4 εκατομμύρια ευρώ. Σημειωτέον ότι την περίοδο 2000-2006 η Σερβία έλαβε άλλα 1 δις 291 εκατομμύρια ευρώ για ενίσχυση διαφόρων υποδομών.
Η Σερβία αποτελεί εδαφικά και πληθυσμιακά το μεγαλύτερο κράτος των Δ. Βαλκανίων. Από τα 7,5 εκατομμύρια κατοίκους ,το 1 εκατομμύριο είναι αλλογενείς.
Η οικονομική της κατάσταση είναι ιδιαίτερα κακή. Το γεγονός αυτό οφείλεται τόσο στην διεθνή οικονομική κρίση όσο και στην αδυναμία της κυβέρνησης να προχωρήσει στην λήψη των αναγκαίων μέτρων ανάπτυξης της οικονομίας. Το ΑΕΠ της βρίσκεται στο 60% αυτού του 1990, η ανεργία ανέρχεται στο 19%, οι μηνιαίοι μισθοί των υπαλλήλων στα 340 ευρώ, οι εξαγωγές της μειώθηκαν στα 5,5 δις ευρώ από τα 8 δις του 2008, η εγχώρια ανάπτυξη ήταν μηδενική το 2010 και οι επενδύσεις μειώθηκαν στα 980 εκατ. ευρώ το 2010 από το 1.8 δις του 2009. Το ποσοστό των πολιτών που είναι χρεωμένοι στις Τράπεζες (το 75% του τραπεζικού συστήματος ανήκει σε Ελληνικές, Αυστριακές και Ιταλικές τράπεζες) έχει αυξηθεί δραματικά, Οι ελληνικές επενδύσεις καταλαμβάνουν την τρίτη θέση μετά την Αυστρία και Ιταλία με ύψος 2.5 δις ευρώ κατά την δεκαετία 2000-2010 και πάνω από 250 Ελληνικές επιχειρήσεις λειτουργούν στην Σερβία. Οι Ελληνικές εξαγωγές το 2010 ανήλθαν στα 172 εκατ. ευρώ ενώ οι εισαγωγές από Σερβία στα 137 εκατ.
Η σημερινή Κυβέρνηση ενώ είναι η πλέον αποδεκτή από τον δυτικό παράγοντα από την εποχή της πτώσης του Προέδρου Μιλόσεβιτς τον Οκτώβριο του 2000, όμως κατηγορείται, μεταξύ άλλων, για διαφθορά , ανικανότητα , περιορισμό της Κοινοβουλευτικής παρουσίας της Αντιπολίτευσης ,φίμωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, πολιτικοποίηση της δικαιοσύνης ,κλπ.
Η πορεία του Βελιγραδίου προς την Ε.Ε. την οποίαν υποστηρίζει το 57% του πληθυσμού, είναι προφανές ότι προδικάζει και την εγκατάλειψη της ενδεχόμενης πολιτικής προσάρτησης –ένωσης σερβικών εδαφών όπως της Β-Ανατολικής Βοσνίας- Ερζεγοβίνης και του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου , καθ’ όσον θα έλθει σε ευθεία σύγκρουση με την Ε.Ε αλλά και με τις ΗΠΑ.
(*1 ) Η Σερβία άρχισε την συνεργασία της με το ΝΑΤΟ από τον Φεβρουάριο του 2006 όταν συστήθηκε η υψηλού επιπέδου ομάδα (DRG ) για θέματα στρατιωτικών μεταρρυθμίσεων. Στην συνέχεια τον Δεκέμβριο του 2006 έγινε μέλος του προγράμματος Συνεργασία για την Ειρήνη (PfP) που αντικείμενο έχει τις δημοκρατικές, θεσμικές, στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις. Επίσης, συμμετέχει σε τρία Νατοϊκά προγράμματα (IPP ) (PARP) (IPAP). Τον Σεπτέμβριο του 2007 ενώ το Βελιγράδι δήλωσε εγγράφως στο ΝΑΤΟ την πρόθεση του να αποτελέσει ενεργό μέλος του P f P , ταυτόχρονα τόνιζε την πολιτική στρατιωτικής ουδετερότητας του έναντι της Συμμαχίας. Αρχές Δεκεμβρίου 2010 ομάδα Σέρβων Κοινοβουλευτικών πραγματοποίησε επίσκεψη γνωριμίας στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και συμμετείχε ,μεταξύ άλλων , σε συνάντηση-συζήτηση στην οποίαν συμμετείχαν οι Μόνιμοι Αντιπρόσωποι της Ελλάδος , Κροατίας, Τσεχίας, Γερμανίας και ΗΠΑ. Κατά τις εργασίες της Διάσκεψης με θέμα την στρατιωτική στρατηγική συνεργασία (SMPC) που έλαβε χώρα στο Βελιγράδι ,μέσα παρελθόντος Ιουνίου, ο Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ αφού τόνισε την πρόοδο που επετεύχθη στην διμερή στρατιωτική συνεργασία, δήλωσε, μεταξύ άλλων «…η λέξη κλειδί είναι ευελιξία διότι οι καταστάσεις αλλάζουν πολύ γρήγορα ώστε να επιμένει κάποιος να παραμένει αιχμάλωτος προτύπων του παρελθόντος..». Εξ’ άλλου η Σερβία διατηρεί διπλωματική αποστολή στην έδρα του ΝΑΤΟ με επικεφαλής Πρέσβυ. Τέλος, το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου ευρίσκεται στην ημερήσια διάταξη των διμερών συνομιλιών.
(*2 ) . Ο Πρόεδρος της Σερβίας στην ομιλία του στην ως άνω Γεν. Συνέλευση δεν παρέλειψε να τονίσει ότι « θα ήταν επιβλαβές αν κατά την διάρκεια των συνομιλιών υπάρξουν απόπειρες αλλαγής των εδαφικών δεδομένων. Οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής των εδαφικών συνθηκών μέσω χρήσεως βίας θα προκαλέσει άμεση διακοπή των συνομιλιών». Επίσης, δεν παρέλειψε ,σε άλλη ευκαιρία, να επισημάνει ότι η Σερβία δεν θα συμμετέχει σε διεθνείς συναντήσεις στις οποίες έχει κληθεί το Κοσσυφοπέδιο. Ο διάλογος μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινα άρχισε περί τα τέλη Φεβρουαρίου τρέχοντος έτους. Κατά δήλωση αξιωματούχου του Σερβικού Υπ. Εξωτερικών, ενώ η Σερβία δεν πρόκειται να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, παρ’ όλα αυτά πρέπει να δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης και κατανόησης μεταξύ των δύο πλευρών με την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης σε θέματα όπως διακίνησης προσώπων, αναγνώριση ληξιαρχικών πράξεων, ελέγχου εναερίου χώρου, ρύθμιση τελωνειακών θεμάτων κλπ. Προ ολίγων εβδομάδων επετεύχθη συμφωνία στα θέματα διακίνησης προσώπων ,ληξιαρχικών πράξεων και αναγνώρισης πτυχίων. Η θετική αυτή εξέλιξη χαιρετίσθηκε από την Ε.Ε. η οποία συμμετέχει ως διαμεσολαβητής στις συνομιλίες που ,σημειωτέον ,δεν έχουν χρονοδιάγραμμα λήξης, καθώς και από τις ΗΠΑ ,που εκπροσωπούνται στις συνομιλίες αυτές λόγω του ρόλου που διαδραμάτισαν πείθοντας τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου να προσέλθουν στις συνομιλίες. Όμως, μετά την προ ελαχίστων ημερών αναβολή, με προτροπή μάλιστα της Ε.Ε, της συνάντησης Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου για το θέμα της αναγνώρισης των τελωνειακών σφραγίδων του τελευταίου, η Πρίστινα αποφάσισε στις 20 Ιουλίου 2011 την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα από Σερβία και Βοσνία-Ερζεγοβίνη λόγω άρνησης τους να αποδεχθούν τις τελωνειακές της σφραγίδες, μέτρο που ισχύει από της ανακήρυξης ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Ο Σέρβος Υπουργός για το Κοσσυφοπέδιο , αναφερόμενος στο θέμα δήλωσε ότι «.η μονομερής αυτή πράξη θέτει σε κίνδυνο την εγκυρότητα των όσων έχουν συμφωνηθεί μέχρι τούδε διμερώς». Σημειωτέον ότι οι εξαγωγές του Κοσσυφοπεδίου προς την Σερβία ανέρχονται ετησίως στα 15 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισαγωγές στα 290 εκατ. και 80 εκατ. ευρώ από την Β-Ερζεγοβίνη.
(*3 ) . Αξίζει να αναφερθεί ότι από τα απάνθρωπα εγκλήματα που διεπράχθησαν από τις περισσότερες εθνότητες της π. Γ/βίας το ως άνω Δικαστήριο από όσους έχει δικάσει μέχρι τώρα η συντριπτική πλειοψηφία είναι Σέρβοι, ελάχιστοι Κροάτες και Μουσουλμάνοι της Β-Ερζεγοβίνης , ενώ για τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου , όχι μόνον απηλλάγησαν γνωστά ονόματα οπλαρχηγών αλλά και καταστράφηκαν το 2004 από το Δικαστήριο αποδεικτικά στοιχεία εναντίον Αλβανών για εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων ,βλέπε Σέρβων. Σημειωτέον ότι το Σερβικό έθνος κατά την αιματηρά περίοδο της δεκαετίας του 1990 προσμέτρησε πάνω από 10 χιλιάδες νεκρούς , η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήσαν άμαχοι , γυναίκες και παιδιά και 350 χιλιάδες εκτοπισμένους.
( *4 ). Εφαρμόζεται από τον Δεκέμβριο του 2009.
(*5). Στα συμπεράσματα του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (23-24/6/2011) χαιρετίστηκε η σύλληψη του στρατηγού Μλάντιτς και η παράδοση του στο Δ.Π.Δ ως πράξη που ενισχύει την διεθνή δικαιοσύνη και την πορεία της Σερβίας προς την Ε.Ε
(*6 ) Η φύλαξη από τις δυνάμεις του ΟΗΕ της Σρεμπρένιτσας είχε ανατεθεί από τον Οργανισμό στο Ολλανδικό απόσπασμα το οποίο επέδειξε εγκληματική ολιγωρία στην άσκηση των καθηκόντων που του ανατέθηκαν, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις του στρατηγού Μλάντιτς να προβούν στις εγκληματικές πράξεις που καταδικάστηκαν από όλους και για τις οποίες δικάζεται ο ίδιος τώρα από το Δ.Π.Δ για την π.Γ/βία.
(*7 ). Από την μέχρι τούδε πρακτική και δεδομένου ότι η κρίση για κάθε υποψήφια χώρα είναι ξεχωριστή περίπτωση, η γνώμη της Επιτροπής μπορεί να εκφραστεί ως ακολούθως :
α) χορήγηση καθεστώτος υποψήφιας χώρας με πρόταση προς το Συμβούλιο για καθορισμό ημερομηνίας έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
β) χορήγηση καθεστώτος υποψήφιας χώρας χωρίς πρόταση προς το Συμβούλιο για καθορισμό ημερομηνίας έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων καθ ’όσον απαιτούνται πρόσθετες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να ελεγχθούν από την Επιτροπή για να καθοριστεί μεταγενέστερα η ημερομηνία.
γ) αρνητική γνώμη της Επιτροπής καθ’ όσον οι επελθούσες μεταρρυθμίσεις είναι ανεπαρκείς και ως εκ τούτου η διαδικασία εφαρμογής τους πρέπει να παραταθεί.
(*8 ). Απαρτίζεται από το Δημοκρατικό Κόμμα (DS),το Σοσιαλιστικό Σερβικό Κόμμα (SPS)(του Μιλόσεβιτς) και το G17+.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου