Μια ελβετική ματιά στις Ισραηλινο- Τουρκικές σχέσεις

Η εφημερίδα Le Temps της Γενεύης, δημοσιεύει εκτενή ανάλυση της Sophie Shibab από την Κωνσταντινούπολη, για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, με τίτλο «Οι μεγάλοι ελιγμοί της Τουρκίας». Το δημοσίευμα αναφέρεται στις σχέσεις Τουρκίας –Ηνωμένων Πολιτειών, στην απόρριψη της Τουρκίας από την ΕΕ, στην επιδείνωση των σχέσεων της με το Ισραήλ, κυρίως μετά την υπόθεση του Mavi Marmara, και το νέο άνοιγμα προς τις αναδυόμενες χώρες, στοιχεία που την καθιστούν μία αδιαμφισβήτητη περιφερειακή δύναμη.

Η Δύση πάντοτε φοβόταν την αλλαγή προσανατολισμού της Τουρκίας, αλλά οι Τούρκοι φίλο -νατοϊκοί στρατιωτικοί κατάφερναν πάντοτε, με τη βοήθεια πραξικοπημάτων, να καταστέλλουν τα κινήματα ανατολίτικης έμπνευσης, κομμουνιστικά, ισλαμιστικά ή αποσχιστικά κουρδικά, που ευδοκιμούσαν λόγω του ψυχρού πολέμου. Εξ ου και η επιείκεια που επέδειξε το ΝΑΤΟ απέναντι στα παραστρατήματα, όπως «η αποστολή στρατευμάτων στη βόρεια Κύπρο το 1974, του μουσουλμάνου συμμάχου της, αφού τον χρειαζόταν ως εμπροσθοφυλακή στη νότια πλευρά της ΕΣΣΔ».

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Τουρκία, με τον πρώην ΥΠΕΞ της Cem, άρχισε να αναπτύσσει μία δραστήρια περιφερειακή πολιτική στις πρώην οθωμανικές επαρχίες, την οποία ακολούθησε και ο νυν ΥΠΕΞ, Νταβούτογλου με το δόγμα του «στρατηγικού βάθους». Πώς γίνεται όμως η Τουρκία να επιθυμεί να παραμένει ισότιμο μέλος στα δυτικά κλαμπ και να διατηρεί έναν ηγετικό ρόλο στην Μέση Ανατολή όταν παραμένει εχθρική απέναντι στο Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αναρωτιέται η δημοσιογράφος.

Το ΑΚΡ, που δεν αποτελεί μόνον κόμμα των μουσουλμανικών μαζών αλλά επίσης και των ανερχόμενων Τούρκων επιχειρηματιών, προσπαθεί να επιλύσει τις αντιφάσεις αυτές δίνοντας την προτεραιότητα στους γείτονές του, και μάλιστα σε αυτούς από τους οποίους εξαρτάται η οικονομία της.
Αν και οι εμπορικές συναλλαγές της Τουρκίας εξακολουθούν να γίνονται κατά το ήμισυ με την Ευρώπη, ωστόσο, λόγω της ανάπτυξης εμπορικών σχέσεων με την «Ανατολή», όπως με την Ρωσία, το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν και την Κίνα, η χώρα έχει επιτύχει διψήφιους αριθμούς ανάπτυξης στο α΄ τρίμηνο του 2010.

Την ίδια στιγμή, το εβραϊκό λόμπυ στην Αμερική, που ήταν ανέκαθεν υπερασπιστής της Τουρκίας, ανακάλυψε ξαφνικά ότι αυτό που συνέβη το 1915 ήταν γενοκτονία, και άρχισε να υπερασπίζεται τους Ελλήνο-κύπριους και να ζητεί από τον Πρόεδρο Ομπάμα να τιμωρήσει την Άγκυρα. Η αμερικανική κυβέρνηση πάντως αντιστέκεται με το επιχείρημα ότι, όπως οι μεγάλοι τραπεζίτες, η Τουρκία «is too big to fail» και πολύ χρήσιμη για τις διενέξεις στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, ενώ και η Τουρκία έχει ακόμη ανάγκη τις στενές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το στρατό τους, κυρίως για την αντιμετώπιση του κουρδικού αντάρτικου. Για αυτό και οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί εξακολουθούν να επιδιώκουν τη συμφωνία ακόμα και στο θέμα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.
ΠΗΓΗ