Του Μιχάλη Ιγνατίου
Την απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε χθες, εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να αντικαταστήσει στρατηγικά την Τουρκία στην ευρύτερη γειτονιά μας, την γνωρίζουν πλέον ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς και όσοι εκ των συνεργατών του παραβρέθηκαν στη συνάντηση του με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μάικ Πομπέο.
Ήταν μία πολύ καλή συνάντηση σε εξαιρετικό κλίμα, όπως είπαν αξιωματούχοι, μία θέση που διατυπώνεται και στο επίσημο ανακοινωθέν του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Βεβαίως, όπως πάντα, οι αναλυτές -ακόμα και ένας του οποίου εκτιμώ τη γνώμη- χλεύασαν την ανακοίνωση και ειδικά το σημείο που αναφέρεται στον στρατηγικό διάλογο. Και αυτό παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πως ο Μάικ Πομπέο άρχισε ήδη να φέρνει τα κάτω-πάνω στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Εκτός των αναλυτών είχαμε και δημοσιογράφους που ανακάλυψαν σχεδόν «καυγά» μεταξύ των δύο υπουργών. Είναι φρικτό το θέαμα της προσβολής της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, καθώς στη νέα εποχή που ζούμε, ο καθένας γράφει την βλακεία του, και όταν πιέζεται από τα ίδια τα γεγονότα, λέει πως πηγή του είναι π.χ. ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα! Ο οποίος αποκλείεται να έδωσε την ανύπαρκτη «πληροφορία» ότι ο Έλληνας υπουργός, λίγο-πολύ, έφαγε …ξύλο από τον Αμερικανό ομόλογό του.
Η βασική συζήτηση αφορούσε την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και έγινε ένας εποικοδομητικός διάλογος για τις δυνατότητες που υπάρχουν ώστε να βοηθήσει η Ελλάδα, μαζί με άλλες χώρες της περιοχής, που θα ηγηθούν του νέου αμερικανικού «μετώπου». Επίσης έγινε ανταλλαγή απόψεων για τα ενεργειακά θέματα, με δεδομένο ότι το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Κύπρος, θα μπορούσαν να εξελιχθούν από κοινού και πολύ σύντομα σε ενεργειακές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η ασφάλεια της ανατολικής Μεσογείου, στην πολύ πιθανή περίπτωση που κατασκευαστεί και ο αγωγός East Med, είναι το πιο βασικό στοιχείο της συνεργασίας αυτής, που θα εξυπηρετήσει αφάνταστα και την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Ισραήλ είναι διατεθειμένο να αναλάβει αυτό τον νευραλγικό τομέα και η συνεργασία της Αμερικής είναι σίγουρα απαραίτητη.
Οπωσδήποτε, η Ελλάδα δεν δύναται από μόνη της σηκώσει αυτό το βάρος της ασφάλειας, αλλά θα μπορεί να συμμετέχει στο «μέτωπο» του οποίου θα ηγηθεί το Ισραήλ. Άλλωστε, επειδή τα συμφέροντα θα αφορούν την ίδια την Αμερική και τους «άκαπνους» της Ευρώπης, που τα θέλουν όλα έτοιμα στο πιάτο, το αμερικανικό Πεντάγωνο έχει σημαντικό ρόλο να παίξει.
Θα είναι μεγάλο κέρδος για τη χώρα μας η εδραίωση του στρατηγικού διαλόγου με τις Ηνωμένες Πολιτείες και πρέπει η κυβέρνηση να τολμήσει στο ζήτημα αυτό. Κόστος δεν θα έχει, αντίθετα τα οφέλη θα είναι πάρα πολλά και θα βοηθηθεί και η ταλαιπωρημένη ελληνική οικονομία.
Όταν ο κ. Πομπέο ομιλεί επίσημα και δημόσια, μέσω της ανακοίνωσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για τον ηγετικό ρόλο που πρέπει να αναλάβει η Ελλάδα, έχει ιδιαίτερη σημασία. Ούτε Τζον Κέρι είναι, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία για το ασήμαντο έργο του, ούτε ο Ρεξ Τίλερσον, ο οποίος ενώ ήταν ο πιο τολμηρός τεχνοκράτης στην Αμερική, στο υπουργείο Εξωτερικών τον χαρακτήριζε η ατολμία. Ο νέος υπουργός Εξωτερικών είναι οδοστρωτήρας.
Η Αμερική βρίσκεται στο στάδιο των μεγάλων αποφάσεων για τη γειτονιά μας. Περιμένει με αγωνία το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία και απ’ εκεί και πέρα θα δράσει, ιδιαίτερα αν νικητής είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Είναι κάτι που απεύχονται οι Αμερικανοί, αλλά δεν το φωνάζουν για να μην χρησιμοποιηθεί στον προεκλογικό αγώνα.
Εάν ο κ. Ερντογάν δεν αλλάξει και συνεχίσει να προκαλεί με χυδαίο τρόπο την Αμερική και το ΝΑΤΟ, αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται δράσεις. Και η καλύτερη δράση για τις ΗΠΑ είναι ένα μέτωπο των χωρών που διατηρούν φιλικές σχέσεις με την Ουάσιγκτον, και οι οποίες θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν χωρίς κανένα κόστος την προβληματική Τουρκία.
Ο βασικός συνομιλητής της Αμερικής είναι το Ισραήλ, αλλά και η Αίγυπτος, χώρες με τις οποίες η Ελλάδα και η Κύπρος διατηρούν τις καλύτερες των σχέσεων. Με δεδομένο ότι η Ουάσιγκτον χάνει και το Λίβανο, ο οποίος εξελίσσεται σε «όργανο» και «εργαλείο» του Ιράν, οι Αμερικανοί είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τα κουμάντα τους για να προστατεύσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα, και το Ισραήλ, το οποίο αντιμετωπίζει θανάσιμο κίνδυνο από το Ιράν.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και τα «γεράκια» του, θα κοντράρουν άγρια την Τεχεράνη και περί αυτού ας μην έχουμε την παραμικρή αμφιβολία. Άλλωστε εκφράζει και δημόσια τα «αισθήματά» του για το Ιράν ο πλανητάρχης. Δεν χρειάζεται να τα ακούμε από τους «διαδρομιστές» και τους αναλυτές των Αθηνών. Ομιλούν από μόνα τους τα γραφόμενα του στις επίσημες ανακοινώσεις και στο προσφιλές του Twitter.
Από τη δημόσια ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, θα κρατήσω και αυτό:
«Οι δύο άντρες (Σ.Σ.: ο κ. Πομπέο και ο κ. Κοτζιάς) συμφώνησαν να παραμείνουν σε στενή επαφή για όλα αυτά και για άλλα διμερή, περιφερειακά και διεθνή ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος και θα συνεργαστούν στενά το επόμενο διάστημα για να διασφαλίσουν την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θα είναι αφελής κανείς να πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα σταματήσουν τις προσπάθειες να επαναφέρουν στο δυτικό «μαντρί» την Τουρκία. Θα συνεχίσουν ελπίζοντας πως μετά τις τουρκικές εκλογές τα πράγματα θα αλλάξουν. Όμως, την ίδια στιγμή, μία υπερδύναμη σαν την Αμερική, δεν θα περιμένει επ’ άπειρον τον κ. Ερντογάν… Θα προχωρήσει στη σύμπτυξη και ανάπτυξη άλλων συμμαχιών στη γειτονιά μας… Αυτό εξάγεται από την πληροφόρηση που είχα μετά τη συνάντηση του κ. Πομπέο με τον Έλληνα ομόλογό του…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου