Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ*
Κύριε Τσαβούσογλου
Η απάντηση σας σε ερώτηση του βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Μουσταφά Μπαλμπάι για το καθεστώς κυριαρχίας νησίδων και βραχονησίδων και τα γύρω από αυτά θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο, ότι δεν έχουν καθοριστεί με κάποια ισχύουσα διεθνή συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και της Ελλάδας, αποτελεί μεγάλο επαναλαμβανόμενο ψέμα και στοχεύει στην εξαπάτηση της διεθνούς κοινής γνώμης, πρακτική που είναι ενταγμένη στον υβριδικό πόλεμο που έχετε εξαπολύσει σε βάρος της Ελλάδας.
Όσο το κόμμα σας αλλά και όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Τουρκίας επιμένετε στον ίδιο χαβά για γκρίζες ζώνες, για ανύπαρκτα θαλάσσια σύνορα, για νησίδες με αδιευκρίνιστο ιδιοκτησιακό καθεστώς, θα παίρνετε αποστομωτικές απαντήσεις αναδεικνύοντας τις Συνθήκες που έχετε υπογράψει και τους δικούς σας χάρτες που οι στρατιωτικές σας υπηρεσίες έχουν εκδώσει.
Αυτά τα στοιχεία αναδεικνύουν τα ψέματα που λέτε και δεν μπορείτε να εξαπατάτε συνέχεια την διεθνή κοινή γνώμη στην προσπάθεια σας να «νομιμοποιήσετε» τις παράνομες διεκδικήσεις σας στο Αιγαίο σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Όσο εσείς επαναλαμβάνετε αυτές τις ανιστόρητες θέσεις κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου και έννομης τάξης για το Αιγαίο σε βάρος της Ελλάδας, θα δίνονται απαντήσεις στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, των υφιστάμενων Συνθηκών που είναι σε ισχύ και δικών σας στοιχείων αναδεικνύοντας την αλήθεια .
Κύριε Τσαβούσογλου
Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης την οποία έχει υπογράψει και η χώρα σας η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντώς δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ’ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου.
Αυτό το άρθρο σε συνδυασμό με το άρθρο12 της ίδιας Συνθήκης που λέει “Αι νήσοι αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την Τουρκικήν κυριαρχίαν ” ανατρέπει τον απαράδεκτο ισχυρισμό σας. Αυτή η πραγματικότητα θεμελιώνει ένα αδιαμφισβήτητο νομικό πλαίσιο το οποίο αποκλείει οποιοδήποτε δικαίωμα της χώρας σας.
Κύριε Τσαβούσογλου
Πρέπει να γνωρίζεται ότι το έτος 1927 ανέκυψε διαφορά μεταξύ της Ιταλίας και της Τουρκίας ως προς την ερμηνεία της Συνθήκης της Λωζάνης και ειδικότερα ως προς τον καθορισμό του Καστελλορίζου και της έναντι αυτής τουρκικής ακτής.
Το Μάιο του 1930 μετά από τις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις προχώρησαν στην υπογραφή Συνυποσχετικού το οποίο επικυρώθηκε στις 4 Αυγούστου 1931 και με το οποίο παρέπεμπαν το ζήτημα στο Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης με το συγκεκριμένο ερώτημα κατά πόσο ορισμένες νησίδες (βραχονησίδες ) κυρίως της περιοχής Καστελλορίζου ανήκαν στην κυριαρχία της Ιταλίας ή της Τουρκίας καθώς και σε ποιο διάδικο κράτος άνηκε η νησίδα Kara Ada του κόλπου Bodrum.
Σημειωτέον ότι μεταξύ των απαριθμούμενων στο συνυποσχετικό ως υπό αμφισβήτηση νησίδων δεν περιλαμβάνονταν αυτές των Ιμίων, Kardak (απόδειξη ότι οι συγκεκριμένες νησίδες δεν αποτελούν τμήμα των αμφισβητούμενων περιοχών) αφού η απόσταση τους από την Τουρκική Ακτή είναι 3,65 μίλια.
Τελικά, η διαφορά δεν εκδικάστηκε καθ’ ότι επήλθε συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών τα οποία και ζήτησαν τη διαγραφή της υπόθεσης από το πινάκιο του Διεθνούς Δικαστηρίου, το οποίο με την από 26 Ιανουαρίου 1933 Διάταξη του, έκρινε την υπόθεση λήξασα. (Βλέπε: Λεωνίδας Γ. Παπαδόπουλος).
Στις 4 Ιανουαρίου 1932 υπεγράφει στην Άγκυρα “Συμφωνία για την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων μεταξύ της νήσου Καστελλορίζου και της ακτής της Ανατολίας η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 10 Μαΐου 1933 και με ιταλική πρωτοβουλία, πρωτοκολλήθηκε στη Γραμματεία της Κ.τ.Ε (24 Μαΐου 1933).
Με την Ιταλοτουρκική αυτή συμφωνία η οποία περιελάμβανε επτά μόνο άρθρα, διευθετήθηκε το θέμα της κυριαρχίας επί όλων των νησίδων οι οποίες είχαν αποτελέσει το αντικείμενο της διαφοράς και οριοθετήθηκαν τα γύρω από αυτές χωρικά ύδατα.
Απόσπασμα χάρτη που συνοδεύει τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων Ιταλίας-Τουρκίας 4/1/1932( Καστελόριζο)
Κύριε Τσαβούσογλου
Στο άρθρο 4 αυτής της Συνθήκης αναφέρεται ρητά:
“Εξυπακούεται ότι όλα τα νησιά, όλες οι νησίδες και οι βράχοι που βρίσκονται στις δύο πλευρές της οριοθετικής γραμμής, των υδάτων όπως ορίζεται με την παρούσα Συνθήκη και των οποίων τα ονόματα, είτε αναφέρονται είτε όχι, ανήκουν στο Κράτος στου οποίου την κυριαρχία βρίσκεται η ζώνη όπου βρίσκονται οι ανωτέροι νήσοι, νησίδες και βράχοι. ”
Σύμφωνα με τις διατάξεις των επιστολών που ανταλλάχθηκαν στις 4-1-1932 κατά την υπογραφή της Συνθήκης της ίδιας ημερομηνίας τα δύο μέρη ανέλαβαν την υποχρέωση να προτείνουν στις Κυβερνήσεις των να προβούν στη συνέχεια στον καθορισμό του υπολοίπου τμήματος των θαλασσίων ιταλοτουρκικών συνόρων, το οποίον δεν αποτελεί αντικείμενο ουδεμίας αμφισβήτησης, και γι’ αυτό συναντήθηκαν για το θέμα αυτό στο Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Άγκυρα στις 28 Δεκεμβρίου 1932, και υπέγραψαν την Συνθήκη Ιταλίας – Τουρκίας στις 28-12-1932 και χάραξαν με κοινή συμφωνία στους Αγγλικούς υδρογραφικούς χάρτες Νο 236, 872, 1546 τη συνοριακή γραμμή η οποία έχει 37 κορυφές.
Η συνοριακή γραμμή που χαράχθηκε μέσω των 37 σημείων, συναντάται με το δυτικό άκρο της συνοριακής γραμμής της νήσου Καστελόριζο, συνοριακή γραμμή που έχει καθορισθεί στη Συνθήκη της 4 Ιανουαρίου 1932. Το σημείο 1 της οριοθετικής γραμμής προσδιορίζεται 10 μίλια Νότια της νησίδας Βόλο (Κατάλ-Αντά) που ανήκει στη Τουρκία, ενώ το σημείο 37 προσδιορίζεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Βόρειας εδαφικής γλώσσας της Ψαρονήσου (Γαϊδαρο) και του Νότιου σημείου της νήσου Θεοπόροι (Ανατολία) ενώ στη περιοχή των νησιών Ίμια (Καρντάκ) τα σημεία που προσδιορίζουν το θαλάσσιο σύνορο είναι τα: 28,29,30,31,32 (Έκδοση Βουλή των Ελλήνων- Δωδεκάνησα) 1998.
Απόσπασμα χάρτη που συνοδεύει τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων Ιταλίας-Τουρκίας 28/12/ 1932.(Ίμια-Cardac)
Μετά τις δύο προαναφερθείσες Συνθήκες μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας στις 11 Φεβρουαρίου 1933 ο Γενικός Γραμματέας Διοικήσεως των Ιταλικών Νήσων Αιγαίου, ενημερώνει τη Ναυτική Διοίκηση Ρόδου, την Αεροναυτική Διοίκηση Λέρου, το Αρχηγείο Ρόδου, το Γραφείο Διοικήσεως Κω, τα Κλιμάκια Λέρου. Καλύμνου, Σύμης, Καρπάθου, Ρόδου, με δύο χάρτες όπου έχει αποτυπωθεί η γραμμή των θαλάσσιων συνόρων.
Η παράθεση των Χαρτών όπως προέκυψαν από τις δύο Ιταλοτουρκικές Συμφωνίες που αφορούν την περιοχή του Καστελορίζου και την περιοχή των Ιμίων αποτελούν πραγματικό Ευαγγέλιο για να αντικρούει σε όλα τα διεθνή φόρα (Ο.Η.Ε, Ε.Ε, ΝΑΤΟ κ.λ.π) η Ελλάδα τους αυθαίρετους και προκλητικά παράνομους ισχυρισμούς της Τουρκίας.
Κύριε Τσαβούσογλου
Στο άρθρο 14 παρ. 1 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947 για την εκχώρηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα στην οποία εσείς δεν ήσασταν συμβαλλόμενο μέρος και ως εκ τούτου δεν δικαιούστε να ομιλείτε αφού δεν έχετε καμμιά δικαιοδοσία, αναφέρεται ρητά:
«…… Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει Κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον ως και τας παρακείμενας νησίδας….»
Ο χρησιμοποιηθείς όρος «παρακείμενες νησίδες» είναι ταυτόσημος με αυτόν των «εξαρτωμένων νησίδων» οι οποίες αναφέρονταν στις Συνθήκες των Σεβρών (άρθρο 1) και της Λωζάνης (άρθρο 15).
Και οι δύο όροι αναφέρονται στο σύνολο των παρακείμενων νήσων, οι οποίες ανήκουν στο ίδιο με τις κύριες νήσους νησιωτικό σύμπλεγμα και κατά συνέπεια εξαρτώνται από αυτές ως προς το νομικό και οικονομικό καθεστώς τους, την εκμετάλλευση και χρήση του εδάφους και του θαλασσίου χώρου τους και όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων τα οποία απορρέουν από το δεδομένο ότι αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εδαφικής επικράτειας της χώρας στην οποία ανήκουν. (Λεωνίδας Γ. Παπαδόπουλος)
Κύριε Τσαβούσογλου
Στη παραπληροφόρηση και στα ψέματα που λέτε τόσον εσείς όσον και όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας, αποστομωτική απάντηση σχετικά με την θέση σας ότι κάποιες νησίδες δεν έχουν ούτε όνομα ούτε ιδιοκτήτη είναι ο χάρτης του DEVECCHI που εμφανίζει εκτός των κύριων Νήσων και τις παρακείμενες εξαρτώμενες νησίδες με τις επιφάνειες τους.
Κύριε Τσαβούσογλου
Γνωρίζετε, αλλά σκόπιμα παραποιείτε την αλήθεια ότι τα θαλάσσια σύνορα που χαράκτηκαν στις δύο Ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932 παραμένουν σε ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 11 της Συνθήκης της Βιέννης του έτους 1969 περί διαδοχής των κρατών εις τα Συνθήκας. Το άρθρο 11 της Συνθήκης της Βιέννης ορίζει ότι η διαδοχή των κρατών δεν θίγει τα σύνορα που καθορίσθηκαν με συμφωνίες, ούτε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που καθορίσθηκαν με συμφωνίες και σχετίζονται με το εδαφικό καθεστώς.
Κύριε Τσαβούσογλου
Είναι ντροπή να προκαλείτε τη χώρα μου και την διεθνή κοινότητα προβάλλοντας αυτές τις ανιστόρητες θέσεις σας όταν εσείς με δικούς σας στρατιωτικούς χάρτες μέχρι και τα μισά της δεκαετίας του 1990, αυτά τα οποία διεκδικείται σήμερα τα εμφανίζετε ότι ανήκουν στην Ελλάδα.
Κύριε Τσαβούσογλου
Ενδεικτικά παραθέτω τώρα μόνον δύο δικούς σας χάρτες που σας διαψεύδουν μεγαλοπρεπέστατα για τις όψιμες θέσεις σας, αναφορικά με το καθεστώς στο Αιγαίο. Στη πορεία του χρόνου κάθε φορά που ηθελημένα θα διαστρεβλώνετε το status στο Αιγαίο με δηλώσεις σας θα απαντάμε τόσον με δικά σας στοιχεία όσον με χάρτες των μεγάλων δυνάμεων οι οποίες δεν μπορούν να μένουν αμέτοχες και να μην παίρνουν θέση επί της ουσίας.
Κύριε Τσαβούσογλου
Στο χάρτη που παραθέτουμε με εκδότη την Τουρκική Γεωγραφική Υπηρεσία το έτος 1969, είναι χαραγμένα τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και η Υπηρεσία σας αποτύπωσε τόσον τα Ίμια όσον και την Καλόλιμνο να ανήκουν στην Ελλάδα, αφού βρίσκονται δυτικά της γραμμής των θαλάσσιων συνόρων και μάλιστα με ελληνικά ονόματα όπως προβλέπεται.
Στον επόμενο χάρτη της αεροναυτιλίας (IACAO) που ακολουθεί, εκδόθηκε το έτος 1953 στην Άγκυρα, φαίνεται η γραμμή του FIR Αθηνών Κωνσταντινούπολης, ταυτισμένη με τη γραμμή των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε όλο το ανάπτυγμα των νησιών του Νότιου Ανατολικού Αιγαίου μέχρι την Σάμο, χάρτης από τον οποίο προκύπτει ότι τόσον τα Ίμια όσον η Καλόλιμνος, η Ψέριμος, το Αγαθονήσι, οι Αρκοί και όλα τα άλλα νησιά που εσείς τώρα διεκδικείτε βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια.
Κύριε Τσαβούσογλου
Η μόνη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσετε είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Γι’ αυτό:
- Η διεκδίκηση της χώρας σας για την έρευνα και Διάσωση ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού στο Αιγαίο,
- Οι παράνομες NAYTEX που εκδίδετε καθημερινά με την εκτέλεση μάλιστα ασκήσεων με πραγματικά πυρά εντός Ελληνικών χωρικών υδάτων,
- Η εισβολή των Τούρκων Ψαράδων εντός των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων που ψαρεύουν παράνομα τον πλούτο των δικών μας ψαράδων με παρουσία μάλιστα τουρκικών ακταιωρών,
- Οι καθημερινές μαζικές παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου,
- Ο χαρακτηρισμών των Ιμίων και Καστελλορίζου ως Τουρκικό έδαφος
- Η διεκδίκηση σας άλλοτε 18, άλλοτε 25 και κάποιες φορές 152 νησιών ότι είναι τουρκικά,
- Η μόνιμη απειλή ότι για σας είναι αιτία πολέμου το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μου να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα δώδεκα ναυτικά μίλια, και σε συνδυασμό με τον πειρατικό και παράνομο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσατε την Ιταλική ΕΝΙ στην Κυπριακή ΑΟΖ,
- Ο εμβολισμός του ΓΑΥΔΟΣ στα Ίμια από Τουρκική ακταιωρό,
- Η αιχμαλωσία των δύο στελεχών του Ελληνικού Στρατού.
Όλα τα παραπάνω σας εκθέτουν διεθνώς και σας ταυτίζουν τελικά με κράτος πειρατή, αφού βάζετε σε κίνδυνο την σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή.
Γι’ αυτό κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας επειδή οι συνθήκες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες με ένα γείτονα που έχει ξεπεράσει όλα τα επιτρεπτά όρια ανοχής ειρηνικής γειτονίας, εκτός της ψυχραιμίας και της επίκλησης του Διεθνούς Δικαίου που χαρακτηρίζει την στάση μας απέναντι στα όσα κάνει η γειτονική χώρα, σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, επιβάλλεται με δική σας πλέον ευθύνη να υπάρξη άμεσα σύγκλιση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών και όλης της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας, προκειμένου να παρθούν εκείνες οι αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα, διπλωματικό, στρατιωτικό ώστε να συνειδητοποιήσουν οι σύμμαχοι και οι φίλοι μας και πάνω από όλα όλος ο πολιτικός κόσμος της Τουρκίας, ότι στο όποιο απονενοημένο εγχείρημα εκ μέρους της, η απάντηση θα είναι σκληρή και τα οφέλη γι’ αυτή θα είναι δυσανάλογα του κόστους που θα υποστεί.
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας η πολιτική του κατευνασμού που έχουν εφαρμόσει όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 40 χρόνια, με εξαίρεση την κρίση του Μάρτη του 1987, δεν απέδωσε. Γι’ αυτό χρειάζεται αλλαγή του στρατηγικού σχεδιασμού αυτή την χρονική περίοδο που θα αποτελέσει τον πλέον βασικό παράγοντα αναβάθμισης της δύναμης αποτροπής μας, υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης πολιτικής βούλησης και αυτό μπορεί να γίνει κύριε Πρόεδρε μόνο εάν εσείς ανεξάρτητα των συνταγματικών σας δυνατοτήτων πάρετε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες.
Όταν η χώρα αντιμετωπίζει ωμή απειλή τότε κύριε Πρόεδρε ο αρχηγός του κράτους κάνει το αυτονόητο, παίρνει πάνω του το παιγνίδι κατά το κοινώς λεγόμενο και παίρνει εκείνες τις πρωτοβουλίες που έχει ανάγκη ο Ελληνισμός και το Έθνος.
Κύριε Πρόεδρε τι περισσότερο πρέπει να πει ο Ερντογάν από αυτό που μας είπε πριν από μερικές ημέρες , ότι δηλαδή για να ξανακάνει την Τουρκία μεγάλη θα πάρει και ζωές και μάλιστα τονίζει ότι δεν μπλοφάρει, ώστε να πάρουμε και εμείς τις αποφάσεις που θα διασφαλίσουν την Εθνική μας ακεραιότητα;
Η Εθνική ακεραιότητα της χώρας μας δεν είναι υπόθεση μόνο μιας κυβέρνησης είναι υπόθεση όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου και όλου του Ελληνισμού.
* ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΤΕΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου