Του Μιχαήλ Βασιλείου
Αίσθηση όπως συνηθίζεται άλλωστε, προκάλεσε η παρέμβαση του αμφιλεγόμενου αυτοεξόριστου στην πολιτεία Ιντιάνα των ΗΠΑ, ιμάμη της Τουρκίας, Φετχουλάχ Γκιουλέν, στο ζήτημα των αναταραχών στην Τουρκία.
Η δήλωση βρίθει συμβολισμών και έμμεσων μηνυμάτων, στα οποία υποσχεθήκαμε στους αναγνώστες μας να επιχειρήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε και να σχολιάσουμε.
Είπε λοιπόν ο Γκιουλέν: «Υποχρεούμεθα να δράσουμε έξυπνα και να αντιμετωπίσουμε τα μικρότερα προβλήματα σα να είναι πολύ μεγάλα και πρέπει να τα χειριστούμε με έξυπνο τρόπο. Όταν αντιμετωπίζεις μια εισβολή από μυρμήγκια, δεν μπορείς να τα παραβλέψεις συλλογιζόμενος ότι είναι μυρμήγκια»…
Πρώτο εύλογο συμπέρασμα είναι, ότι μέχρι στιγμής η κυβέρνηση της Τουρκίας ΔΕΝ συμπεριφέρεται έξυπνα, κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως ευθεία βολή στον Ερντογάν, με τον οποίο οι πληροφορίες θέλουν να μη διατηρεί εδώ και κάποιο διάστημα τις καλύτερες των σχέσεων, σε αντίθεση όμως με μέλη της κυβέρνησης, όπως ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Μπουλέντ Αρίντς,τον οποίο και συνάντησε στο πρόσφατο ταξίδι του Ερντογάν στις ΗΠΑ, όχι όμως και τον ίδιο τον πρωθυπουργό με το… φορτωμένο πρόγραμμα.
Η αναφορά στον Αρίντς γίνεται καθότι είναι προφανές, ότι η όποια προσπάθεια προσέγγισης των διαμαρτυρόμενων έγινε από τον ίδιο και από τον πρόεδρο, Αμπντουλάχ Γκιουλ, κάτι που εισέπραξε και ο «συστημικός» δυτικός Τύπος, διαχωρίζοντας εντελώς και στοχοποιώντας αποκλειστικά τον Ερντογάν, ο οποίος, ενδεχομένως λόγω του χαρακτήρα του, έχει ένα πρόβλημα να ζητάει συγνώμη, ακόμα κι αν έχει αντιληφθεί ότι έχει σφάλει, υπό τον φόβο μήπως η συγνώμη του εκληφθεί από τους αντιπάλους του ως αδυναμία.
Είναι βέβαια πιθανό, ο Τούρκος πρωθυπουργός να επιχείρησε να ελιχθεί πολιτικά, με τον Αρίντς να αναλαμβάνει να βγάλει «τα κάστανα από τη φωτιά», ενώ ο Ερντογάν βρισκόταν σε περιοδεία σε χώρες της Βόρειας Αφρικής. Ωστόσο, εάν πρόκειται για πολιτικό τέχνασμα δεν δείχνει να επιτυγχάνει τους στόχους του στην εκτόνωση των αντιδράσεων, αφού λόγω της φύσεως του τουρκικού καθεστώτος ο μόνος που έχει νόημα να μιλήσει είναι ο ίδιος ο Ερντογάν. Ίσως και να το κάνει.
Προφανώς, το δεύτερο σημείο το οποίο χρήζει σχολιασμού είναι η αναφορά στα «μυρμήγκια», αφού αυτά μπορεί να τα σχολιάσει κανείς αναφορικά με τη διάσταση που αφορά στον «όγκο» (βλ. ειδικό βάρος) και αφετέρου λόγω του μεγάλου πληθυσμού τους, οπότε μας παραπέμπει στο γνωστό από τη στρατιωτική ανάλυση, «η ποσότητα έχει τη δική της ποιότητα»…
Με την αναφορά αυτή, ο Γκιουλέν χρησιμοποίησε έξυπνα μια φράση που του επιτρέπει να ισχυριστεί ερμηνευτικά-μεταφορικά, εάν αυτό ζητηθεί, αυτό που θα τον εξυπηρετεί, αναλόγως του ακροατηρίου… Στα αυτιά των ισλαμιστών θα μπορούσε να ηχήσει καλά το ότι οι διαδηλωτές έχουν «μικρό ηθικό ανάστημα», αλλά λόγω του μεγάλου αριθμού θα πρέπει να προσεχθούν ώστε να μην εκτροχιάσουν την Τουρκία στον δρόμο της προς την επίτευξη του στόχου, το ισλαμικό κράτος… Αντίστοιχα, στους «κοσμικούς» θα μπορούσε να υπονοήσει ότι η αναφορά του εκπηγάζει από τη… δημοκρατικότητά του, δηλαδή «δεν μπορεί οποιαδήποτε κυβέρνηση να αδιαφορεί για τα αιτήματα τόσων πολλών, ακόμα κι όταν διαφωνεί»!
Βέβαια, η αναφορά του στο «καθήκον» των οπαδών του προφανώς, να εργαστούν για «να αποκαταστήσουν ψυχές», αποκαλύπτει το πως αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές, τους οποίους σημειωτέον, δεν έκανε και μεγάλο κόπο να τους διαχωρίσει, σε… αναρχικούς ιδεολόγους, αριστεριστές, οπαδούς της αντιπολίτευσης, ή απλώς «μπαχαλάκηδες». Είναι απλά όλοι τους πεπλανημένοι, στόχος των πιστών του Ισλάμ να τους φέρουν στον ίσιο δρόμο, που θα οδηγήσει στην εγκαθίδρυση ισλαμικού κράτους στην Τουρκία.
Τα λόγια του Γκιουλέν περιείχαν όμως και τις προειδοποιήσεις… «περί πολέμου», κάτι σαν ένας Τούρκος… Σουν Τσου! «…Αν αρχίσεις τον πόλεμο δεν μπορείς να τον σταματήσεις εκεί που εσύ θέλεις», ανέφερε, υπενθυμίζοντας στον παρορμητικό Ερντογάν ότι ο έξυπνος στρατηγός δεν είναι «ταύρος εν υαλοπωλείο», αλλά φροντίζει να επιλέγει τις μάχες που δίνει στην προσπάθεια να κερδίσει τον πόλεμο.
Με απλά λόγια, το πιο ύπουλο και επικίνδυνο σενάριο για την Ελλάδα, θα ήταν ίσως η πτώση του Ερντογάν και η αντικατάσταση από τον οποιοδήποτε πολιτικό, ο οποίος απλά θα είχε καλύτερη διεθνή εικόνα και θα είναι λιγότερο προκλητικός. «Λύκος με προβιά προβάτου» που λένε και αυτό επειδή ο τελικός στόχος θα παραμένει ίδιος.πηγή
Δημοσίευση σχολίου