Όσοι την τελευταία δεκαετία στήριξαν την επιχειρηματολογία τους για μια όπως-όπως διευθέτηση του κυπριακού στον διαλλακτικό Ερντογάν, αυτές τις μέρες μας κάνουν άλλα περίεργα μαθήματα: Ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε τις εξελίξεις στην Τουρκία με τη δυτική μας σκέψη, ότι οι αντιθέσεις εκεί είναι πολύπλοκες και δεν τις κατανοούμε εύκολα, ότι πρέπει να τον χειροκροτούμε και να τον θαυμάζουμε διότι πέτυχε να παραμερίσει τους στρατηγούς και τους κεμαλιστές. Χτες διαβάσαμε και κύριο άρθρο ελληνοκυπριακής εφημερίδας που υμνεί κυριολεκτικά τον Τούρκο πρωθυπουργό. Κατάφερε, λέει, να εντάξει στο πολιτικό σύστημα της χώρας το 40% του λαού, που απέκλειαν οι κεμαλιστές, «κάνοντας πολιτική του την ιδεολογία ενός μετριοπαθούς ισλάμ». Και το κορυφαίο: «Ο Ερντογάν από το 2003 αποδέχτηκε τη λογική της ομοσπονδίας στην Κύπρο», επομένως είναι καλύτερος από τους κεμαλιστές και τους στρατοκράτες. Γιατί να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από τους ξένους, όταν εμείς που ζούμε το πρόβλημα μέσα στα σπίτια μας, κτίζουμε αυταπάτες για να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας;
Αν ο Ερντογάν αποδέχτηκε τη λογική της ομοσπονδίας, ποιος δεν την αποδέχεται και μένει άλυτο το κυπριακό; Ο Κληρίδης; Ο Χριστόφιας; Ο Αναστασιάδης; Γιατί δεν μας λένε όμως, ποιαν ομοσπονδία αποδέχθηκε ο Ερντογάν; Του σχεδίου Ανάν ή των τουρκικών προτάσεων στις συνομιλίες και σε όλες τις παρεμβάσεις του ίδιου και των ανθρώπων του; Αυτήν δηλαδή, που θέλει δύο κράτη, δύο λαούς και δύο θρησκείες; Αυτήν που θέλει να συνεχίσει την εσαεί τουρκική ομηρία της Κύπρου; Αυτήν που θέλει τη γενοκτονία των Κυπρίων διά του εποικισμού;
Δεν έχει όρια πλέον ο αυτοεξευτελισμός μας. Να αποκρύβουμε εμείς οι ίδιοι τα πραγματικά σχέδια της Τουρκίας (και του Ερντογάν, που ουδόλως διαφέρουν από τα σχέδια των στρατηγών) για την πατρίδα μας, μόνο και μόνο για να καλλωπίσουμε και να αποδεχθούμε την κατοχή. Να λέμε στον κόσμο ότι ο Ερντογάν κινείται στη λογική της ομοσπονδίας, κι ας ξέρουμε ότι αυτό που επιδιώκει είναι μόνο ένα πειραματικό, ρευστό και ανασφαλές καθεστώς, που θα το ελέγχει και που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον αφελληνισμό του νησιού. Η λογική του για διευθέτηση του Κυπριακού, είναι ακριβώς η ίδια με τη λογική του για δημοκρατία. Που εμείς οι φωστήρες την ονομάζουμε για να την εξωραΐσουμε «ιδεολογία ενός μετριοπαθούς ισλάμ».
Το μετριοπαθές ισλάμ του Ερντογάν είναι αυτό που έχει τις περισσότερες καταγγελίες από πολίτες του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 16.000 προσφυγές! Είναι αυτό που μόλις τον περασμένο μήνα έστειλε στη φυλακή συγγραφέα τουρκοαρμενικής καταγωγής για προσβολή στον Μωάμεθ μέσω του μπλογκ του. Αυτό που σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Προστασίας των Δημοσιογράφων, η οποία εδρεύει στη Νέα Υόρκη, εξακολουθεί να κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στον αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων. Από τις 27 χώρες που φυλάκισαν δημοσιογράφους το 2012, σύμφωνα με την έκθεση, οι δέκα πρώτες είναι: Τουρκία 49, Ιράν 45, Κίνα 32, Ερυθραία 28, Συρία 15, Βιετνάμ 14, Αζερμπαϊτζάν 9, Αιθιοπία 6, Σαουδική Αραβία 4 και Ουζμπεκιστάν 4. Σ΄ αυτό το κλαμπ ανήκει η ευρωπαϊκή Τουρκία του Ερντογάν, με την οποία αρκετοί αφελείς Ελληνοκύπριοι πιστεύουν ότι θα κινηθούν μαζί της στη λογική της ομοσπονδίας.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
πηγή
Μεγάλες αλήθειες που πολλοί λόγω ελλειψης εθνικής στρατηγικής θέλουν να αγνοούν.
ΑπάντησηΔιαγραφή