Οι μεγαλοπρεπείς τελετές για την «Ημέρα του θριάμβου» στην Τουρκία, για ενενηκοστή φορά δεν κατόρθωσαν να κρύψουν τη βαθύτατη ανασφάλεια που αισθάνεται η ηγεσία της χώρας για το μέλλον, αφού οι απειλές είναι πλέον όχι απλώς ορατές, αλλά άμεσες και απειλούν αυτή καθαυτή την εδαφική ακεραιότητα της χώρας…
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Ερντογάν ήταν ίσως οι πιο χαρακτηριστικές: «Πιστεύω ότι η Τουρκία μαζί με το Έθνος της ως αδιαίρετο σύνολο θα ξεπεράσει κάθε είδους τρομοκρατία και παρόμοιες απειλές που στοχεύουν την αδελφοσύνη μας και θα φθάσει σε ένα πολύ λαμπρότερο και φωτεινό μέλλον.» Τι ήθελε να πει ο… ποιητής με αυτό το «αδιαίρετο σύνολο»;
Τίθεται θέμα λοιπόν… διαίρεσης του συνόλου; Άρα, δίκιο είχαν όσοι ερμήνευαν – συμπεριλαμβανομένους και του «defence-point.gr» – τον τουρκικό μεγαλοϊδεατισμό ως έκφραση αγωνίας για το μέλλον και απόπειρα φυγής προς τα μπρος; Μήπως φοβούνται ότι την περίφημη γιορτή τους για την ελληνική μικρασιατική καταστροφή δεν θα προλάβουν να τη γιορτάσουν με τη συμπλήρωση ενός αιώνα; Ρωτάμε απλώς…
Για να μην μένουν αμφιβολίες, ακόμα και ο κλινήρης πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ, έκανε λόγο για «ενότητα και ομοψυχία». Τίθεται και αυτό υπό αίρεση; Ή τόσο πολύ τους ανησύχησαν οι πρωτοφανείς αναφορές εντός του τουρκικού Κοινοβουλίου ότι σε μια ζώνη σε βάθος 300-400 χιλιόμετρα εκεί στην Ανατολία έχει χαθεί ο έλεγχος και τα στρατεύματα δεν τολμούν να βγουν από τα στρατόπεδα;
Τα λόγια των Τούρκων ηγετών δεν μένουν απαρατήρητα από τα υπουργεία Εξωτερικών πληθώρας χωρών με ενδιαφέρον στην ευρύτερη περιοχή. Η καταφανής και δικαιολογημένη τουρκική ανασφάλεια θα επηρεάσει τον ηγετικό ρόλο που επιδιώκει να αναλάβει στην περιοχή η Τουρκία ως «υπεργολάβος» των ΗΠΑ. Όμως, πόσο σύνηθες είναι ιστορικά να ανατίθενται τέτοιοι ρόλοι σε χώρες οι οποίες επιχειρούν να συγκαλύψουν τα εσωτερικά τους αδιέξοδα παριστάνοντας τις τοπικές υπερδυνάμεις…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου