Ενώπιον του αμερικάνικου Κογκρέσου ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, εξέθεσε το «όραμά του για την ειρήνη» ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η ασφάλεια ενός παλαιστινιακού κράτους, είπε, θα εξαρτάται από τους Ισραηλινούς και δεν θα επιστρέψουμε στα σύνορα του 1967 όπως επιθυμεί η διεθνής κοινότητα. Κανένας τομέας της Ιερουσαλήμ δε θα γίνει πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους, το οποίο θα οφείλει να αποδεχτεί την παρουσία ξένων στρατευμάτων στο έδαφός του. Όσο για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, δε θα δικαιούνται ούτε επιστροφής ούτε αποζημίωσης.
Το μυωπικό όραμα του Νετανιάχου σηματοδοτεί απλώς το αποκορύφωμα της αποικιοκρατικής του πολιτικής . Δεν πρόκειται για ειρήνη, αλλά για απαρτχάιντ. Δε μιλάμε για ένα κυρίαρχο κράτος, αλλά για συγκεκαλυμμένη διαιώνιση της ισραηλινής στρατιωτικής κατοχής. Είναι ολοφάνερη η αδυναμία του Νετανιάχου να κατανοήσει ότι το Ισραήλ δε θα έχει ποτέ ασφαλή σύνορα όσο κατέχει τα εδάφη των Παλαιστινίων.
Αυτό που εμείς προσφέρουμε στο Ισραήλ εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, δεν είναι μόνο μια συνθήκη ειρήνης, η οποία να δίνει τέλος στις εδαφικές διαμάχες. Προσφέρουμε και μια παγκόσμια περιφερειακή ειρήνη μεταξύ του εβραϊκού Κράτους και άλλων 57 κρατών, αντίστοιχη αυτής που πρότεινε το αραβικό κίνημα για την ειρήνη το 2002. Μια ειρήνη όπως την υποστηρίζει σύσσωμος ο Αραβικός Σύνδεσμος.
Δε δίνουμε απλά το χέρι στο Ισραήλ προκειμένου να σταματήσει η διαμάχη Ισραηλινών - Παλαιστινίων, αλλά βάζουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και όλων των γειτόνων του.
Τα σύνορα του 1967 δεν αποτελούν απλά έναν «παλαιστινιακό απαράβατο όρο», ούτε μια "καινούρια παράμετρο", όπως τη φαντάστηκε η κυβέρνηση του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Οι μεθοριακές γραμμές του 1967 αποτελούν σύνορα διεθνώς αναγνωρισμένα ανάμεσα στο Ισραήλ και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Η αναγνώρισή τους από το Ισραήλ θα ξαναφέρει στην επιφάνεια την ιστορική συνθηκολόγηση του 1988, μέσω της οποίας η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) αναγνώρισε το Ισραήλ ως κράτος επί του 78% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης.
Οι διαδοχικές ισραηλινές κυβερνήσεις επιχείρησαν να μεταβάλουν το status quo των κατεχομένων και να εξαλείψουν τα σύνορα του 1967. Στην πορεία των τελευταίων 44 ετών, το Ισραήλ ξόδεψε περισσότερα από 17 δισεκατομμύρια δολάρια για τη συγκρότηση παράνομων εβραϊκών εποικισμών. Αυτό το έγκλημα πολέμου - όπως περιγράφεται στις Συμβάσεις της Γενεύης - οδηγεί κάποιους στο να απορούν αν η λύση για την περίπτωση των δύο Κρατών είναι ακόμα εφικτή.
Το 1991 στη Μαδρίτη ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, μας διαβεβαίωσε ότι οι συζητήσεις μας με τους Ισραηλινούς θα έχουν ως θέμα το ψήφισμα 242 της Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Με άλλα λόγια, την ιδέα ότι η ειρήνη Ισραήλ - Παλαιστίνης θα προϋπέθετε την απόσυρση του Ισραήλ στα σύνορα του 1967. Εκείνη την εποχή σχεδόν 200.000 ισραηλινοί έποικοι κατοικούσαν παράνομα στα κατεχόμενα. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο αριθμός έχει σχεδόν τριπλασιαστεί. Εάν το Ισραήλ δεν σεβάστηκε τις προγενέστερες συμφωνίες μας, τι είδους νομιμοποίηση προσφέρει για νέες διαπραγματεύσεις ;
Μιλώντας ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου, ο Νετανιάχου απέδειξε στον κόσμο ότι δεν επιθυμεί την ειρήνη. Δεν έχει σεβαστεί ούτε το διεθνές δίκαιο ούτε τις προηγούμενες συμφωνίες. Απέρριψε την πιο θεμελιώδη αρχή: εδάφη ως αντάλλαγμα για ειρήνη. Αλλά εμείς οι Παλαιστίνιοι δε θα περιμένουμε άλλα 40 χρόνια για να αποκτήσουμε κράτος και να απολαύσουμε την ειρήνη. Θα παλέψουμε για την αναγνώριση του Κράτους μας στα σύνορα του 1967.
Θα προσφύγουμε στα Ηνωμένα Εθνη και θα ζητήσουμε από τη Γενική Συνέλευση να υποστηρίξει το ειρηνικό μας κάλεσμα για την υλοποίηση των εθνικών μας βλέψεων. Εφ' όσον σοβαρές διαπραγματεύσεις και ξεκάθαρες εντολές εκλείπουν, εφ' όσον σχεδόν τίποτα από όσα είχαν συμφωνηθεί στο παρελθόν δεν έχει εφαρμοστεί, δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Είμαι σίγουρος ότι η προσφυγή μας στον ΟΗΕ θα αναδείξει την πρόθεση άλλων χωρών του κόσμου να απολαύσουμε και εμείς αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα.
* O κ.Saeb Erakat είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και κορυφαίος διπλωμάτης της Παλαιστινιακής Αρχής
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου