Σάββας Ιακωβίδης
ΟΤΑΝ οι Αιγύπτιοι ξεσηκώθηκαν και αξίωσαν δημοκρατία και ελευθερία, ο Τούρκος Πρωθυπουργός, σε μια κίνηση προσεταιρισμού των αραβικών μαζών, κάλεσε τον πρόεδρο Μουμπάρακ «να αφουγκραστεί το λαό του». Όταν, όμως, οι Τ/κύπριοι διαδήλωσαν στις 28 Ιανουαρίου κατά των οικονομικών μέτρων, που η κατοχική Τουρκία επιχειρεί να τους επιβάλει, ο Ερντογάν εξεμάνη.
Οργίλος δήλωσε ότι οι Τ/κ δεν δικαιούνται να διαδηλώνουν ή να επικρίνουν την Τουρκία. «Ποιος είσαι εσύ, ρε;», είχε πει προσβλητικά προς τους Τ/κ. Προχθές, οι Τ/κ διοργάνωσαν νέο, ογκώδες συλλαλητήριο. Με πολλά συνθήματα κατά του Ερντογάν και της Τουρκίας, έστειλαν διάφορα μηνύματα προς την Άγκυρα, προς την ελληνική πλευρά και προς τρίτους. Τα ελληνικά κόμματα, κατά πάγιαν φλύαρη, ανέξοδη πρακτική, απλώς εκδήλωσαν την αλληλεγγύη και την υποστήριξή τους στους Τ/κ.
Αν μελετήσει κανείς τις ομιλίες και τα συνθήματα, που χρησιμοποιήθηκαν κατά το συλλαλητήριο, μπορεί να εξαγάγει κάποια σοβαρά συμπεράσματα. Πρώτον, η τ/κ κοινότητα αλλάζει, αλλ’ όχι προς την κατεύθυνση που θα ήθελε η ελληνική πλευρά, δηλ. της συνένωσης και της συνεργασίας. Δεύτερον, οι Τ/κ απηύδησαν με την ασφυκτική στρατιωτική, διοικητική, οικονομική και δημογραφική λαβή της Τουρκίας. Τρίτον, όταν κάποιοι Τ/κ -ειδικά οι λεγόμενοι «προοδευτικοί», σύντροφοι του ΑΚΕΛ- μιλούν για λύση, εννοούν αυτόνομη διοίκηση. Το σύνθημα, «αυτή η χώρα είναι δική μας, εμείς θα τη διοικήσουμε», δεν εννοούν την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά το κατοχικό ψευδοκράτους. Τέταρτον, κανείς από τους διαδηλωτές δεν απέρριψε το ψευδοκράτος και να υποστηρίξει επιστροφή στους κόλπους της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Πέμπτον, από το 1983 και εντεύθεν (ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ») αναδύεται μεταξύ των Τ/κ η αίσθηση της «κρατικής οντότητας».
Δηλαδή έχουν ξεπεράσει την ιδιότητα της μειοψηφίας και της κοινότητας και πιστεύουν ότι είναι «κράτος». Ας προσεχθεί τι είπε ο πρόεδρος της συντεχνίας «δημ. υπαλλήλων» του ψευδοκράτους, Μεχμέτ Οζκαρντάς: Οι Τ/κ θέλουν να είναι αφέντες του οίκου τους και επικεφαλής των «θεσμών» του ψευδοκράτους. Είπε ότι δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στους Τ/κ και τους έποικους και κατηγόρησε την ΕΕ ότι ευθύνεται για τη λεγόμενη «απομόνωση» των Τ/κ. Έκτον, το πιο σημαντικό σύνθημα, που αποδίδει, πιστεύουμε, την ουσία των διαθέσεων των Τ/κ, είναι το εξής: «Ούτε όμηροι της Τουρκίας ούτε μπάλωμα των Ε/κυπρίων». Με απλά λόγια, οι Τ/κ απαιτούν απογαλακτισμό από την Τουρκία (δεν εξηγούν τι είδους) και αρνούνται να είναι μπάλωμα των Ε/κ, χωρίς να εξηγούν τι εννοούν. Έβδομον, ο μεγάλος φόβος των Τ/κ είναι η εξαφάνισή τους ως οντότητας υπό την πλημμυρίδα των εποίκων. Γι’ αυτό προχθές φώναζαν: «Υπήρχαμε, υπάρχουμε και θα υπάρχουμε».
Ανακύπτουν δύο οδυνηρές πραγματικότητες: Η Τουρκία δεν πρόκειται να τερματίσει την ασφυκτική λαβή της επί των Τ/κ και την κατοχή των εδαφών μας. Μπορεί να επιτρέψει κάποια χαλάρωση αλλά δεν θα σταματήσει να ελέγχει την τ/κ κοινότητα δι’ όλων των μέσων, επειδή αυτό απαιτούν τα στρατηγικά συμφέροντά της στην Κύπρο, όπως τα αντιλαμβάνεται. Από την άλλη, ο Δ Χριστόφιας καλείται να συνειδητοποιήσει ότι είναι Πρόεδρος όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου. Ο ρόλος του δεν είναι εκείνος του παρατηρητή αλλά του ηγέτη, που νοιάζεται για τα συμβαίνοντα στα κατεχόμενα, υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Τ/κ και καταγγέλλει την κατοχική Τουρκία στους εταίρους μας. Πράγματα που δεν έπραξε και ούτε φαίνεται ότι θα πράξει. Αυτή και μόνη η απάθειά του ενισχύει αυτόνομες και αποσχιστικές τάσεις στην τ/κ κοινότητα.
ΠΗΓΗ
ΟΤΑΝ οι Αιγύπτιοι ξεσηκώθηκαν και αξίωσαν δημοκρατία και ελευθερία, ο Τούρκος Πρωθυπουργός, σε μια κίνηση προσεταιρισμού των αραβικών μαζών, κάλεσε τον πρόεδρο Μουμπάρακ «να αφουγκραστεί το λαό του». Όταν, όμως, οι Τ/κύπριοι διαδήλωσαν στις 28 Ιανουαρίου κατά των οικονομικών μέτρων, που η κατοχική Τουρκία επιχειρεί να τους επιβάλει, ο Ερντογάν εξεμάνη.
Οργίλος δήλωσε ότι οι Τ/κ δεν δικαιούνται να διαδηλώνουν ή να επικρίνουν την Τουρκία. «Ποιος είσαι εσύ, ρε;», είχε πει προσβλητικά προς τους Τ/κ. Προχθές, οι Τ/κ διοργάνωσαν νέο, ογκώδες συλλαλητήριο. Με πολλά συνθήματα κατά του Ερντογάν και της Τουρκίας, έστειλαν διάφορα μηνύματα προς την Άγκυρα, προς την ελληνική πλευρά και προς τρίτους. Τα ελληνικά κόμματα, κατά πάγιαν φλύαρη, ανέξοδη πρακτική, απλώς εκδήλωσαν την αλληλεγγύη και την υποστήριξή τους στους Τ/κ.
Αν μελετήσει κανείς τις ομιλίες και τα συνθήματα, που χρησιμοποιήθηκαν κατά το συλλαλητήριο, μπορεί να εξαγάγει κάποια σοβαρά συμπεράσματα. Πρώτον, η τ/κ κοινότητα αλλάζει, αλλ’ όχι προς την κατεύθυνση που θα ήθελε η ελληνική πλευρά, δηλ. της συνένωσης και της συνεργασίας. Δεύτερον, οι Τ/κ απηύδησαν με την ασφυκτική στρατιωτική, διοικητική, οικονομική και δημογραφική λαβή της Τουρκίας. Τρίτον, όταν κάποιοι Τ/κ -ειδικά οι λεγόμενοι «προοδευτικοί», σύντροφοι του ΑΚΕΛ- μιλούν για λύση, εννοούν αυτόνομη διοίκηση. Το σύνθημα, «αυτή η χώρα είναι δική μας, εμείς θα τη διοικήσουμε», δεν εννοούν την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά το κατοχικό ψευδοκράτους. Τέταρτον, κανείς από τους διαδηλωτές δεν απέρριψε το ψευδοκράτος και να υποστηρίξει επιστροφή στους κόλπους της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Πέμπτον, από το 1983 και εντεύθεν (ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ») αναδύεται μεταξύ των Τ/κ η αίσθηση της «κρατικής οντότητας».
Δηλαδή έχουν ξεπεράσει την ιδιότητα της μειοψηφίας και της κοινότητας και πιστεύουν ότι είναι «κράτος». Ας προσεχθεί τι είπε ο πρόεδρος της συντεχνίας «δημ. υπαλλήλων» του ψευδοκράτους, Μεχμέτ Οζκαρντάς: Οι Τ/κ θέλουν να είναι αφέντες του οίκου τους και επικεφαλής των «θεσμών» του ψευδοκράτους. Είπε ότι δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στους Τ/κ και τους έποικους και κατηγόρησε την ΕΕ ότι ευθύνεται για τη λεγόμενη «απομόνωση» των Τ/κ. Έκτον, το πιο σημαντικό σύνθημα, που αποδίδει, πιστεύουμε, την ουσία των διαθέσεων των Τ/κ, είναι το εξής: «Ούτε όμηροι της Τουρκίας ούτε μπάλωμα των Ε/κυπρίων». Με απλά λόγια, οι Τ/κ απαιτούν απογαλακτισμό από την Τουρκία (δεν εξηγούν τι είδους) και αρνούνται να είναι μπάλωμα των Ε/κ, χωρίς να εξηγούν τι εννοούν. Έβδομον, ο μεγάλος φόβος των Τ/κ είναι η εξαφάνισή τους ως οντότητας υπό την πλημμυρίδα των εποίκων. Γι’ αυτό προχθές φώναζαν: «Υπήρχαμε, υπάρχουμε και θα υπάρχουμε».
Ανακύπτουν δύο οδυνηρές πραγματικότητες: Η Τουρκία δεν πρόκειται να τερματίσει την ασφυκτική λαβή της επί των Τ/κ και την κατοχή των εδαφών μας. Μπορεί να επιτρέψει κάποια χαλάρωση αλλά δεν θα σταματήσει να ελέγχει την τ/κ κοινότητα δι’ όλων των μέσων, επειδή αυτό απαιτούν τα στρατηγικά συμφέροντά της στην Κύπρο, όπως τα αντιλαμβάνεται. Από την άλλη, ο Δ Χριστόφιας καλείται να συνειδητοποιήσει ότι είναι Πρόεδρος όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου. Ο ρόλος του δεν είναι εκείνος του παρατηρητή αλλά του ηγέτη, που νοιάζεται για τα συμβαίνοντα στα κατεχόμενα, υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Τ/κ και καταγγέλλει την κατοχική Τουρκία στους εταίρους μας. Πράγματα που δεν έπραξε και ούτε φαίνεται ότι θα πράξει. Αυτή και μόνη η απάθειά του ενισχύει αυτόνομες και αποσχιστικές τάσεις στην τ/κ κοινότητα.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου