Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι πανηγύρισε στα κοινωνικά δίκτυα, υποστηρίζοντας ότι οι ουκρανικές δυνάμεις, υπό την καθοδήγηση της υπηρεσίας πληροφοριών SBU, κατέστρεψαν στην Κριμαία, ρωσικό σύστημα αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 Triumf (κατά ΝΑΤΟ SA-21 Growler). Βασικό επιχείρημα του παρόντος σχολίου δεν είναι το αν το κατέστρεψαν ή όχι, για το οποίο επίσης υπάρχουν αμφιβολίες προς ώρας, αλλά η μέθοδος με την οποία ισχυρίζονται ότι το έπραξαν οι ουκρανικές δυνάμεις. Η υπόθεση έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και από ελληνικής πλευράς, όπως θα εξηγηθεί στην καταληκτική παράγραφο…
“Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει σε ολόκληρο το προσωπικό της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU), καθώς και του πολεμικού ναυτικού”, είπε ο Ζελένσκι σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του που μεταδόθηκε το βράδυ της Πέμπτης, σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, κάνοντας λόγο για “θρίαμβο”.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πολέμου στην Ουκρανία, είναι η σημασία του πληροφοριακού πολέμου (information warfare) ο οποίος διεξάγεται ταυτόχρονα και παράλληλα με τις κλασσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Δεν αποκλείεται η ανακοίνωση να εντάσσεται στο πλαίσιο επιχειρήσεων παραπλάνησης (misinformation and disinformation campaigns), όπου ένα πραγματικό γεγονός, παρουσιάζεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Μην ξεχνάμε ότι η Ουκρανία “καίγεται” για μια στρατιωτική επιτυχία, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει στην “απόσβεση των κραδασμών” που προκαλούνται από τις φωνές που καλούν για μια “έντιμη εκεχειρία“, πλέον και από τη Δύση.
Σύμφωνα με το Reuters που επικαλείται πηγή της ουκρανικής υπηρεσίας πληροφοριών SBU, τα ξημερώματα της Πέμπτης drones “τύφλωσαν” τα ρωσικά ραντάρ και ακολούθως δύο πύραυλοι Neptune που εκτοξεύτηκαν από το ουκρανικό Ναυτικό κατέστρεψαν την πυροβολαρχία των S-400 κοντά στην πόλη Γεβπατορίγια της Κριμαίας. Από τη συγκεκριμένη περιγραφή μπορούν να απομονωθούν τα πιο ενδιαφέροντα σημεία… Ας το δούμε όμως πιο συστηματικά, διατυπώνοντας μια σειρά από ενδιαφέρουσες, θεωρούμε, παρατηρήσεις:
[α] Η πίστωση της καταστροφής αποδίδεται στον πύραυλο πλεύσης R-360 Neptune, ο οποίος προέρχεται από τον -σοβιετικής σχεδίασης- πύραυλο κατά πλοίων Kh-35. Ο πύραυλος σχεδιάστηκε ως αντιπλοϊκός, όμως αναφέρεται ότι νεότερες εκδόσεις έχουν -και;- δυνατότητες επίθεσης κατά στόχων ξηράς. Η τροποποίηση αναφέρεται ότι ενσωμάτωσε νέο σύστημα κατεύθυνσης (άγνωστου τύπου και δυνατοτήτων) ενώ άγνωστη είναι και η πολεμική κεφαλή που φέρει η έκδοση ξηράς. Εφόσον έχει παραμείνει η αρχική κεφαλή, θεωρείται ότι μπορεί να επιφέρει σημειακό μόνο πλήγμα, το οποίο δεν επαρκεί για την καταστροφή μιας πυροβολαρχίας S-400, η οποία αναπτύσσεται συνήθως σε χώρους μεγάλης έκτασης.
Επιπρόσθετα, μια τέτοια επίθεση θα απαιτούσε σύστημα κατεύθυνσης το οποίο θα έπρεπε να διαθέτει τόσο αδρανειακό σύστημα πλοήγησης αλλά επιπρόσθετα ΚΑΙ κάποιο σύστημα GPS (άγνωστο αν λειτουργεί πάνω από την Κριμαία) αλλά και κάποιο σύστημα TERPROM (terrain profile matching) σε συνδυασμό με κάποιο σύστημα τερματικής κατεύθυνσης (IIR;). Κανένα από αυτά τα συστήματα δεν αναφέρεται ότι χρησιμοποιείται στον πύραυλο Neptune, ενώ είναι αμφίβολο αν οι Ουκρανοί έχουν την τεχνολογική δυνατότητα να φτιάξουν κάτι τέτοιο. Εκτός και αν πήραν την τεχνογνωσία από την Τουρκία η οποία κατασκευάζει τον πύραυλο SOM, ο οποίος έχει αυτές τις δυνατότητες!
[β] Αναφέρθηκε επίσης ότι drone κατάφεραν να “τυφλώσουν” το ραντάρ του συστήματος, ώστε να μην είναι δυνατή η ανίχνευση των πυραύλων πλεύσης Neptune. Αν θεωρήσουμε σωστή τη λέξη “τυφλώσουν”, αυτό σημαίνει ότι το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου κατάφερε να “υπερισχύσει” σε όρους ισχύος του ραντάρ των S-400 σε κάτι που απλά ονομάζεται “παρεμβολή θορύβου”. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι το S-400 έχει ένα μόνο ραντάρ (που δεν έχει, και συνήθως συνδυάζεται με κάποια έκδοση του Nebo-M), αυτό σημαίνει, ότι όποιο σύστημα έφερε το drone κατάφερε να δημιουργήσει σήμα με ισχύ μεγαλύτερη αυτής του ραντάρ (burnthrough).
Το συγκεκριμένο είναι δύσκολο ακόμη και για αεροσκάφη μεγάλου μεγέθους και με συστήματα που μπορούν να δημιουργήσουν την απαιτούμενη ηλεκτρική ισχύ (γι’ αυτό και το μικρότερο από αυτά είναι το EP-3), ενώ για τα drone, είναι πρακτικά αδύνατο, λόγω του τεράστιου βάρους που απαιτεί μια αντίστοιχη υποδομή. Ακόμα και το τεράστιο σε μέγεθος RQ-4 Global Hawk δεν έχει –από ανοικτές πηγές τουλάχιστον– τέτοιες δυνατότητες, οι οποίες συνήθως περιορίζονται σε αποστολές καταγραφής σημάτων (SIGINT – SIGnals INTelligence). Ο μόνος τρόπος να έχει επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι με “άνωθεν” βοήθεια, όπου η ενέργεια παρεμβολής και μόνο, θα έπρεπε να είχε θορυβήσει το πλήρωμα.
Κατά συνέπεια, εάν υποτεθεί ότι ένα σύστημα S-400 έχει όντως καταστραφεί, πιο πιστευτό σενάριο θα ήταν το να είναι έργο κάποιας ομάδας ειδικών επιχειρήσεων των Ουκρανών, σε πετυχημένη καταδρομική επιχείρηση. Η αμφιβολία για το αν όντως καταστράφηκε το σύστημα, εδράζεται στην ανυπαρξία πειστικής πληροφόρησης σχετικά με το αν πραγματοποιήθηκε “battle damage assessment“, ώστε να γνωρίζουν μετά βεβαιότητας ότι το κατέστρεψαν. Αν διέθεταν δορυφορικές φωτογραφίες γιατί δεν τις παρουσίασαν αμέσως; Γι’ αυτό η ανάλυση παραπέμπει σε “disinformation“, που συχνά λαμβάνει τη μορφή “μισών αληθειών” όταν δεν αφορά μυθεύματα.
Κι αφού η Ελλάδα υποστηρίζει ενεργά την Ουκρανία στον πόλεμο, επιβάλλεται μετά από αυτή την εξέλιξη να επιχειρηθεί να συλλεχθούν πληροφορίες για τα πραγματικά περιστατικά του πως κατόρθωσαν οι Ουκρανοί να πλήξουν τους ρωσικούς S-400, δεδομένου του ότι το σύστημα το διαθέτουν και οι απέναντι… Αφού η χώρα έχει κάνει την επιλογή της, ας ξεφύγει από τη συνήθη… ιδεολογική προσέγγιση και ας περάσει στην ουσία.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
[β] Αναφέρθηκε επίσης ότι drone κατάφεραν να “τυφλώσουν” το ραντάρ του συστήματος, ώστε να μην είναι δυνατή η ανίχνευση των πυραύλων πλεύσης Neptune. Αν θεωρήσουμε σωστή τη λέξη “τυφλώσουν”, αυτό σημαίνει ότι το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου κατάφερε να “υπερισχύσει” σε όρους ισχύος του ραντάρ των S-400 σε κάτι που απλά ονομάζεται “παρεμβολή θορύβου”. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι το S-400 έχει ένα μόνο ραντάρ (που δεν έχει, και συνήθως συνδυάζεται με κάποια έκδοση του Nebo-M), αυτό σημαίνει, ότι όποιο σύστημα έφερε το drone κατάφερε να δημιουργήσει σήμα με ισχύ μεγαλύτερη αυτής του ραντάρ (burnthrough).
Το συγκεκριμένο είναι δύσκολο ακόμη και για αεροσκάφη μεγάλου μεγέθους και με συστήματα που μπορούν να δημιουργήσουν την απαιτούμενη ηλεκτρική ισχύ (γι’ αυτό και το μικρότερο από αυτά είναι το EP-3), ενώ για τα drone, είναι πρακτικά αδύνατο, λόγω του τεράστιου βάρους που απαιτεί μια αντίστοιχη υποδομή. Ακόμα και το τεράστιο σε μέγεθος RQ-4 Global Hawk δεν έχει –από ανοικτές πηγές τουλάχιστον– τέτοιες δυνατότητες, οι οποίες συνήθως περιορίζονται σε αποστολές καταγραφής σημάτων (SIGINT – SIGnals INTelligence). Ο μόνος τρόπος να έχει επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι με “άνωθεν” βοήθεια, όπου η ενέργεια παρεμβολής και μόνο, θα έπρεπε να είχε θορυβήσει το πλήρωμα.
Κατά συνέπεια, εάν υποτεθεί ότι ένα σύστημα S-400 έχει όντως καταστραφεί, πιο πιστευτό σενάριο θα ήταν το να είναι έργο κάποιας ομάδας ειδικών επιχειρήσεων των Ουκρανών, σε πετυχημένη καταδρομική επιχείρηση. Η αμφιβολία για το αν όντως καταστράφηκε το σύστημα, εδράζεται στην ανυπαρξία πειστικής πληροφόρησης σχετικά με το αν πραγματοποιήθηκε “battle damage assessment“, ώστε να γνωρίζουν μετά βεβαιότητας ότι το κατέστρεψαν. Αν διέθεταν δορυφορικές φωτογραφίες γιατί δεν τις παρουσίασαν αμέσως; Γι’ αυτό η ανάλυση παραπέμπει σε “disinformation“, που συχνά λαμβάνει τη μορφή “μισών αληθειών” όταν δεν αφορά μυθεύματα.
Κι αφού η Ελλάδα υποστηρίζει ενεργά την Ουκρανία στον πόλεμο, επιβάλλεται μετά από αυτή την εξέλιξη να επιχειρηθεί να συλλεχθούν πληροφορίες για τα πραγματικά περιστατικά του πως κατόρθωσαν οι Ουκρανοί να πλήξουν τους ρωσικούς S-400, δεδομένου του ότι το σύστημα το διαθέτουν και οι απέναντι… Αφού η χώρα έχει κάνει την επιλογή της, ας ξεφύγει από τη συνήθη… ιδεολογική προσέγγιση και ας περάσει στην ουσία.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου