Επιλογή συμμάχου έκανε επισήμως η Γερμανία στα ενεργειακά ζητήματα, επιτυγχάνοντας να παρακάμψει μια σειρά «απείθαρχες» χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ οι συχνές διενέξεις με τις οποίες συχνότατα οδηγούσαν στο «κλείσιμο της στρόφιγγας» του ρωσικού φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα να… τουρτουρίζει η Ευρώπη.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη, αν και κομβικής σημασίας για το ενεργειακό μέλλον και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή απλώς της Ευρώπης, καθότι το μέλλον της Ένωσης μοιάζει με τα παρόντα δεδομένα αβέβαιο, δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ενθουσίασε κιόλας τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες πάντα επιθυμούσαν να δημιουργήσουν εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας της Ευρώπης ώστε να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τη Ρωσία.
Ωστόσο, πλέον, η τιμή του προϊόντος θα είναι κατά πάσα πιθανότητα πολύ πιο ανταγωνιστική, κάτι που θα οδηγούσε σε προσκόλληση κομβικής σημασίας ευρωπαϊκών κρατών στη Ρωσία, σενάριο το οποίο οι Αμερικανοί σχεδιαστές στρατηγικής θα επιθυμούσαν αν το αποφύγουν με κάθε κόστος…
Ο αγωγός όμως που ενώνει υποθαλάσσια, μέσω της Βαλτικής τη Ρωσία με τη Γερμανία είναι πλέον γεγονός. Είναι γνωστός και ως «Nord Stream», δηλαδή η βόρεια διαδρομή της τροφοδοσίας φυσικού αερίου της Ευρώπης από τη Ρωσία. Η νότια διαδρομή, ο γνωστός και λόγω της ελληνικής εμπλοκής «South Stream», όταν πλέον υλοποιηθεί, θα προσφέρει και μια ακόμη εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής αγοράς, ενώ ο αγωγός Nabucco που επιθυμούσε η Δύση (άραγε ισχύει αυτό ακόμη;) δεν δείχνει να προχωράει.
Ο Nord Stream, 1.224 χιλιομέτρων, εγκαινιάστηκε – συγκεκριμένα ο ένας από τους δύο «δίδυμους» αγωγούς που θα διέρχονται κάτω από τη Βαλτική – σε μια μεγαλοπρεπή τελετή παρουσία της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεβ, των πρωθυπουργών Γαλλίας και Ολλανδίας, Φρανσουά Φιγιόν και Μαρκ Ρουτ και του Επιτρόπου για τα Ενεργειακά Ζητήματα της ΕΕ, Γκίντερ Οέτινγκερ.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου