Τα πράγματα στη Λιβυή ενώ μεταβάλλονται από μέρα σε μέρα σε ό,τι αφορά τα μέτωπα των στρατιωτικών συγκρούσεων ανάμεσα σε εξεγερμένους και τις δυνάμεις πιστές στον Καντάφι, παραμένουν απόλυτα σταθερά, στηνπολυπλοκότητά τους σε ό,τι αφορά τη στάση της δύσης, συνοικά, απέναντι στα γεγονότα. Καθώς η ΕΕ διακρίνεται από αδυναμία έκφρασης μιας συνολικής πολιτικής (διαβάστε το σχετικό άρθρο) και οι ΗΠΑ»σκέφτονται και μελετούν»,
ορισμένες χώρες επιχειρούν να προχωρήσουν ένα βήμα μπροστά, ώστε να κερδίσουν στο δρόμο που όλοι θα κληθούν να λάβουν μέρος αν ο Καντάφι, ανατραπεί. Ένα παρόμοιο βήμα επεχείρησαν να κάνουν οι Βρετανοί σε μια επιχείρηση που στεφθηκε με πλήρη αποτυχία και εξέθεσε σοβαρά το κύρος της γνωστής στρατιωτικής μονάδας SAS.Οι κομμάντος και οι διπλωμάτες που έστειλε συνελήφθησαν, αφοπλίστηκαν και μετά πολύωρη κράτηση επεστράφησαν με το ελικοπτερό τους στη Βρετανική ναυτική δύναμη που βρίσκεται στα ανοιχτά της Σύρτης.
Το Λονδίνο βιάστηκε να παραβιάσει την ΚΠΑΑ (Κοινή Εξωτερικής Πολιτική & Άμυνα) της ΕΕ, αναλαμβάνοντας «εθνική πρωτοβουλία» προκειμένου να έχει κέρδη σαν η χώρα με την πρώτη διπλωματική αποστολή στη Βεγγάζη, ένας τρόπος να πει ότι αναγνωρίζει το κύρος και την εκπροσώπηση του Εθνικού Συμβουλίου που σχημάτισαν οι εξεγερμένοι. Η πολιτική αυτή της Βρετανίας, δεν είναι άσχετη από το γεγονός ότι διατηρούσε στη Λιβύη στρατιωτικές μονάδες ως το 1967 (πόλεμος του Γιομ Κιπούρ στο Ισραήλ) με την άδεια του τότε βασιλιά Ιντρίς. Αποσύρθηκαν αλλά συνέχισαν να στηρίζουν τον Ιντρις, ως το 1969 που ο Καντάφι κατέλαβε την εξουσία. Αυτό έχει σημασία καθώς τότε ακόμη λόγω διαφορών ανάμεσα στις φυλές, υπηρχε σχέδιο για κοπή σε δυό μέρη της Λιβύης, την Κυρηναϊκή και την Τριπολιτάνα. Ο βασιλιάς Ιντρίς μάλιστα, προερχόμενος από την Κυρηναϊκή σχεδιάζε την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Τρίπολη σε μια καινούργια πόλη, κοντά στη Βεγγάζη ενώ έκτισε και νέο παλάτι στη Βεγγάζη. Γι αυτό και σήμερα οι φυλές της ανατολικής Λιβύης, της Κυρηναϊκής, είναι έντονα αντι- Κανταφικές και ήλεγξαν με τρόπο εύκολο και μαζικό τις πόλεις και τις εγκαταστάσεις πετρελαίου της Κηρυναϊκής.Δεν είναι επίσης άσχετη η βρετανική απόφαση, από το γεγονός πως την τελευταία δεκαετία, παρά τα ανοίγματα του Τόνι Μπλερ στην Τρίπολη, οι κερδισμένοι από τη συνεργασία τους με τον Καντάφι υπήρξαν οι Γάλλοι και κυρίως οι Ιταλοί κάτι που θα ήθελαν να μεταβάλλουν.
Την ίδια ώρα η επικεφαλής της ΕΕ κα Άστον απέστειλε στη Λιβύη ένα πρώην Ιταλό διπλωμάτη και με Ιταλίκή διπλωματική μεσολάβηση στην Τρίπολη της Λιβύης, με σκοπό να διαπιστώσει ποιά είναι η πραγματική κατάσταση και να αναφέρει στις Βρυξέλλες, πριν το Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών για τη Λιβύη και το συνερχόμενο για τον ίδιο σκοπό, Συμβούλιο Κορυφής, την ερχόμενη Παρασκευή. Κι είναι περίεργο ότι κανείς δεν σκέφθηκε πως μόλις δυό ημέρες μετά τον λόγο που εκφώνησε ο Καντάφι, προτρέποντας τους πολίτες της χώρας «να μην επιστρέψουν στη σκλαβιά όπως επί Ιταλικής κατοχής», η κα Άστον βρήκε ακριβώς τους Ιταλούς για οργανώσουν την αποστολή της ΕΕ. Δείχνει η ίδια (αλλά και οι περί αυτήν) να μην καταλαβαίνουν;
ΠΗΓΗ
ορισμένες χώρες επιχειρούν να προχωρήσουν ένα βήμα μπροστά, ώστε να κερδίσουν στο δρόμο που όλοι θα κληθούν να λάβουν μέρος αν ο Καντάφι, ανατραπεί. Ένα παρόμοιο βήμα επεχείρησαν να κάνουν οι Βρετανοί σε μια επιχείρηση που στεφθηκε με πλήρη αποτυχία και εξέθεσε σοβαρά το κύρος της γνωστής στρατιωτικής μονάδας SAS.Οι κομμάντος και οι διπλωμάτες που έστειλε συνελήφθησαν, αφοπλίστηκαν και μετά πολύωρη κράτηση επεστράφησαν με το ελικοπτερό τους στη Βρετανική ναυτική δύναμη που βρίσκεται στα ανοιχτά της Σύρτης.
Το Λονδίνο βιάστηκε να παραβιάσει την ΚΠΑΑ (Κοινή Εξωτερικής Πολιτική & Άμυνα) της ΕΕ, αναλαμβάνοντας «εθνική πρωτοβουλία» προκειμένου να έχει κέρδη σαν η χώρα με την πρώτη διπλωματική αποστολή στη Βεγγάζη, ένας τρόπος να πει ότι αναγνωρίζει το κύρος και την εκπροσώπηση του Εθνικού Συμβουλίου που σχημάτισαν οι εξεγερμένοι. Η πολιτική αυτή της Βρετανίας, δεν είναι άσχετη από το γεγονός ότι διατηρούσε στη Λιβύη στρατιωτικές μονάδες ως το 1967 (πόλεμος του Γιομ Κιπούρ στο Ισραήλ) με την άδεια του τότε βασιλιά Ιντρίς. Αποσύρθηκαν αλλά συνέχισαν να στηρίζουν τον Ιντρις, ως το 1969 που ο Καντάφι κατέλαβε την εξουσία. Αυτό έχει σημασία καθώς τότε ακόμη λόγω διαφορών ανάμεσα στις φυλές, υπηρχε σχέδιο για κοπή σε δυό μέρη της Λιβύης, την Κυρηναϊκή και την Τριπολιτάνα. Ο βασιλιάς Ιντρίς μάλιστα, προερχόμενος από την Κυρηναϊκή σχεδιάζε την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Τρίπολη σε μια καινούργια πόλη, κοντά στη Βεγγάζη ενώ έκτισε και νέο παλάτι στη Βεγγάζη. Γι αυτό και σήμερα οι φυλές της ανατολικής Λιβύης, της Κυρηναϊκής, είναι έντονα αντι- Κανταφικές και ήλεγξαν με τρόπο εύκολο και μαζικό τις πόλεις και τις εγκαταστάσεις πετρελαίου της Κηρυναϊκής.Δεν είναι επίσης άσχετη η βρετανική απόφαση, από το γεγονός πως την τελευταία δεκαετία, παρά τα ανοίγματα του Τόνι Μπλερ στην Τρίπολη, οι κερδισμένοι από τη συνεργασία τους με τον Καντάφι υπήρξαν οι Γάλλοι και κυρίως οι Ιταλοί κάτι που θα ήθελαν να μεταβάλλουν.
Την ίδια ώρα η επικεφαλής της ΕΕ κα Άστον απέστειλε στη Λιβύη ένα πρώην Ιταλό διπλωμάτη και με Ιταλίκή διπλωματική μεσολάβηση στην Τρίπολη της Λιβύης, με σκοπό να διαπιστώσει ποιά είναι η πραγματική κατάσταση και να αναφέρει στις Βρυξέλλες, πριν το Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών για τη Λιβύη και το συνερχόμενο για τον ίδιο σκοπό, Συμβούλιο Κορυφής, την ερχόμενη Παρασκευή. Κι είναι περίεργο ότι κανείς δεν σκέφθηκε πως μόλις δυό ημέρες μετά τον λόγο που εκφώνησε ο Καντάφι, προτρέποντας τους πολίτες της χώρας «να μην επιστρέψουν στη σκλαβιά όπως επί Ιταλικής κατοχής», η κα Άστον βρήκε ακριβώς τους Ιταλούς για οργανώσουν την αποστολή της ΕΕ. Δείχνει η ίδια (αλλά και οι περί αυτήν) να μην καταλαβαίνουν;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου