H ρατσιστική-φασιστική νοοτροπία είναι βαθιά ριζωμένη στην τουρκική κοινωνία, η οποία δεν ύψωσε ποτέ τη φωνή της ούτε στις γενοκτονίες των Ελλήνων και των Αρμενίων, ούτε στη σφαγή του κουρδικού λαού από το τουρκικό κράτος. Ο αντιναύαρχος ε.α. Ατίλλα Κιγιάτ (Atilla K?yat), σε τηλεοπτική εκπομπή του καναλιού Habert?rk, αναφερόμενος στη στάση του κουρδικού λαού απέναντι στο κράτος, παραδέχτηκε ότι υπεύθυνο για τις χιλιάδες ανεξιχνίαστες δολοφονίες της δεκαετίας του 1990 είναι το ίδιο το τουρκικό κράτος,
που εξουσιοδότησε στελέχη του κρατικού μηχανισμού να σκοτώνουν κατά το δοκούν, όποιον θεωρούσαν ότι βλάπτει τα συμφέροντα του τουρκικού εθνικισμού.
Πώς κοιμάστε τα βράδια;
Μεταξύ άλλων, ο Τούρκος ναύαρχος είπε τα εξής: «Όσα συνέβησαν την περίοδο 1990-2000 ήταν πολιτική του κράτους. Παρόλ’ αυτά, εφαρμόζοντας αυτήν την πολιτική, αντί να λύσουμε το πρόβλημα, δημιουργήσαμε μια γενιά που μισεί το τουρκικό κράτος. Έγιναν παράνομες δράσεις. Σήμερα κάποιοι είναι στη φυλακή κατηγορούμενοι για την ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ. Εγώ το έλεγα πάντα. Αυτοί οι συνάδελφοι τότε ήταν λοχαγοί, υπολοχαγοί (τώρα είναι συνταγματάρχες).
Τώρα τους λένε: ”Εσύ, όταν υπηρετούσες στη Τζίζρε, σκότωσες τον κοινοτάρχη ή μαζί με τον κοινοτάρχη σκοτώσατε τον τάδε και τον δείνα…”. Πότε γίνονται αυτά; Το 1994, 1995… Τώρα απευθύνομαι στους πρωθυπουργούς, τους προέδρους της δημοκρατίας, τους αρχηγούς ΓΕΕΘΑ, τους νομάρχες της Περιοχής Εκτάκτου Ανάγκης του ’94, του ’95, του ’96, του ’97. Πώς κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια στο κρεβάτι σας; Παρακαλώ να βγείτε και να πείτε ανοιχτά. Εκείνα το χρόνια έγιναν ανεξιχνίαστες δολοφονίες Κούρδων, στα πλαίσια του αγώνα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Εκείνες οι δολοφονίες έγιναν με εντολή του κράτους; Οι αξιωματικοί που δολοφονούσαν εφάρμοζαν την πολιτική του κράτους; Αν λέτε όχι, να βγείτε να πείτε ”Όχι, δεν υπήρχε μια τέτοια πολιτική του κράτους”. Δεν το λένε όμως. Εγώ πιστεύω ότι τότε εφαρμόστηκε μια πολιτική του κράτους. Πιστεύω ότι επέλεξαν την πολιτική των δολοφονιών για να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία. Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας υπολοχαγός μπορεί να πει ”Θα σκοτώσω τον Χασάν και τον Μεμέτ, και θα αποτελειώσω την τρομοκρατία”. Κάποιοι του έδωσαν διαταγή για να τα κάνει όλα αυτά».
Το «έθαψαν»
Να σημειωθεί ότι το διάστημα εκείνο (1993-1997), που έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες Κούρδοι πέφτοντας νεκροί από σφαίρες Τούρκων αξιωματικών, που ήταν οργανωμένοι σε ομάδες δολοφονίας, πυρπολήθηκαν τέσσερις χιλιάδες χωριά και υποχρεώθηκαν στην προσφυγιά εκατομμύρια Κούρδοι, πρόεδροι της Δημοκρατίας ήταν ο Τουργκούτ Οζάλ και ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, πρωθυπουργοί ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, η Τανσού Τσιλέρ, ο Μεσούτ Γιλμάζ και ο Νετζμεττίν Ερμπακάν, και αρχηγοί ΓΕΕΘΑ οι Ντογάν Γκιουρές και Ισμαΐλ Χακί Καρανταγί, αναφέρεται στη συνέντευξη.
Να σημειωθεί, επίσης, ότι στη δίκη της ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ οι δικαστικές Αρχές δεν αναφέρονται καθόλου στις χιλιάδες δολοφονίες που διέταξε το τουρκικό κράτος και διέπραξαν οι αξιωματικοί και μόνιμοι υπαξιωματικοί του τουρκικού στρατού.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση Ενρτογάν έδωσε συγχωροχάρτι στους δολοφόνους, οι οποίοι, σε κάποιο βαθμό συνεχίζουν το εγκληματικό τους έργο, με την ανοχή και συνενοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας του τουρκικού λαού.
που εξουσιοδότησε στελέχη του κρατικού μηχανισμού να σκοτώνουν κατά το δοκούν, όποιον θεωρούσαν ότι βλάπτει τα συμφέροντα του τουρκικού εθνικισμού.
Πώς κοιμάστε τα βράδια;
Μεταξύ άλλων, ο Τούρκος ναύαρχος είπε τα εξής: «Όσα συνέβησαν την περίοδο 1990-2000 ήταν πολιτική του κράτους. Παρόλ’ αυτά, εφαρμόζοντας αυτήν την πολιτική, αντί να λύσουμε το πρόβλημα, δημιουργήσαμε μια γενιά που μισεί το τουρκικό κράτος. Έγιναν παράνομες δράσεις. Σήμερα κάποιοι είναι στη φυλακή κατηγορούμενοι για την ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ. Εγώ το έλεγα πάντα. Αυτοί οι συνάδελφοι τότε ήταν λοχαγοί, υπολοχαγοί (τώρα είναι συνταγματάρχες).
Τώρα τους λένε: ”Εσύ, όταν υπηρετούσες στη Τζίζρε, σκότωσες τον κοινοτάρχη ή μαζί με τον κοινοτάρχη σκοτώσατε τον τάδε και τον δείνα…”. Πότε γίνονται αυτά; Το 1994, 1995… Τώρα απευθύνομαι στους πρωθυπουργούς, τους προέδρους της δημοκρατίας, τους αρχηγούς ΓΕΕΘΑ, τους νομάρχες της Περιοχής Εκτάκτου Ανάγκης του ’94, του ’95, του ’96, του ’97. Πώς κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια στο κρεβάτι σας; Παρακαλώ να βγείτε και να πείτε ανοιχτά. Εκείνα το χρόνια έγιναν ανεξιχνίαστες δολοφονίες Κούρδων, στα πλαίσια του αγώνα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Εκείνες οι δολοφονίες έγιναν με εντολή του κράτους; Οι αξιωματικοί που δολοφονούσαν εφάρμοζαν την πολιτική του κράτους; Αν λέτε όχι, να βγείτε να πείτε ”Όχι, δεν υπήρχε μια τέτοια πολιτική του κράτους”. Δεν το λένε όμως. Εγώ πιστεύω ότι τότε εφαρμόστηκε μια πολιτική του κράτους. Πιστεύω ότι επέλεξαν την πολιτική των δολοφονιών για να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία. Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας υπολοχαγός μπορεί να πει ”Θα σκοτώσω τον Χασάν και τον Μεμέτ, και θα αποτελειώσω την τρομοκρατία”. Κάποιοι του έδωσαν διαταγή για να τα κάνει όλα αυτά».
Το «έθαψαν»
Να σημειωθεί ότι το διάστημα εκείνο (1993-1997), που έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες Κούρδοι πέφτοντας νεκροί από σφαίρες Τούρκων αξιωματικών, που ήταν οργανωμένοι σε ομάδες δολοφονίας, πυρπολήθηκαν τέσσερις χιλιάδες χωριά και υποχρεώθηκαν στην προσφυγιά εκατομμύρια Κούρδοι, πρόεδροι της Δημοκρατίας ήταν ο Τουργκούτ Οζάλ και ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, πρωθυπουργοί ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, η Τανσού Τσιλέρ, ο Μεσούτ Γιλμάζ και ο Νετζμεττίν Ερμπακάν, και αρχηγοί ΓΕΕΘΑ οι Ντογάν Γκιουρές και Ισμαΐλ Χακί Καρανταγί, αναφέρεται στη συνέντευξη.
Να σημειωθεί, επίσης, ότι στη δίκη της ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ οι δικαστικές Αρχές δεν αναφέρονται καθόλου στις χιλιάδες δολοφονίες που διέταξε το τουρκικό κράτος και διέπραξαν οι αξιωματικοί και μόνιμοι υπαξιωματικοί του τουρκικού στρατού.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση Ενρτογάν έδωσε συγχωροχάρτι στους δολοφόνους, οι οποίοι, σε κάποιο βαθμό συνεχίζουν το εγκληματικό τους έργο, με την ανοχή και συνενοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας του τουρκικού λαού.
Δημοσίευση σχολίου