Υπόδειγμα υβριδικού πολέμου οι επιθέσεις στον Λίβανο .Τα διδάγματα για την Ελλάδα.

ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
«Αυτό που συνέβη χθες το μεσημέρι στη Βηρυτό, σε αρκετές περιοχές του νοτίου Λιβάνου, αλλά και σε μικρότερο μέγεθος στη Συρία-Δαμασκό, δεν έχει προηγούμενο και θέτει νέα standards στις ασύμμετρες απειλές του ολοένα και διευρυνόμενου υβριδικού πολέμου». Είναι απόσπασμα από ανάρτηση που έκανε ο Ταξιάρχος ε.α., κ. Παναγιώτης Γερογλής στο facebook, σε ένα αναλυτικό σχόλιο σχετικώς με την υβριδική επίθεση κατά της Χεζμπολάχ.

Μεταφέρω, εδώ, τα σημαντικότερα σημεία του, αλλά ολόκληρο μπορεί να το διαβάσει, όποιος επιθυμεί, στο χρονολόγιο του κ. Tαξιάρχου στο Facebook. Παραλείπω ολόκληρο το εισαγωγικό-περιγραφικό μέρος του κειμένου του κ. Γερογλή, το οποίο περιέχει πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί σε όλα τα ΜΜΕ. Το δεύτερο μέρος του κειμένου παρουσιάζει και αναλύει τις άμεσες και έμμεσες συνέπειες του υβριδικού πλήγματος που υπέστη η Χεζμπολάχ στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου που μαίνεται με το Ισραήλ:

Οι σχεδόν ταυτόχρονες εκρήξεις – καταμεσήμερο στο κέντρο της Βηρυτού, με πλήρη κοινωνική δραστηριότητα (αγορά, καφέ, συγκοινωνίες, μετακινήσεις, συναλλαγές) – δημιούργησαν μεγάλη σύγχυση και πανικό. Πολλοί οδηγούσαν οχήματα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κυκλοφοριακό κομφούζιο και να τελματώσει η οδική κίνηση σε σημαντικό μέρος της πόλεως.
Πανικός επικράτησε και στα νοσοκομεία αφού οι τραυματίες εισέρρεαν κατά εκατοντάδες με συνέπεια να υποστούν αιφνιδιαστικό κορεσμό.

Επίσης δημιουργήθηκαν μεγάλες ανάγκες για αίμα, ενώ η διαλογή (triage) προσπαθούσε και εκείνη να ανταποκριθεί σε έκτακτες άμεσες χειρουργικές επεμβάσεις (τραυματισμοί κυρίως σε κοιλιακή χώρα, γεννητικά όργανα, θώρακα, πρόσωπο και ακρωτηριασμοί άκρων). Κορεσμός δημιουργήθηκε και στο σύστημα διακομιδής με ασθενοφόρα, οι σειρήνες των οποίων δεν σταμάτησαν επί ώρες να ηχούν στην πόλη.Μειώθηκε δραματικώς η ικανότητα αντιδράσεως της Χεζμπολάχ σε παρατακτή δύναμη από προσωπικό που γνώριζε εκ των προτέρων πως θα ανταποκριθεί σε μια ισραηλινή αιφνιδιαστική επίθεση.
Η άμεση – και αναμενόμενη – αντίδραση της ηγεσίας της Χεζμπολάχ, να απαλλαγούν άπαντες από τους βομβητές, αλλά και να παραμείνουν μακριά από κινητά τηλέφωνα (σε όμοιες αντιδράσεις προέβη και το εκεί κλιμάκιο του ΟΗΕ για το προσωπικό του) δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα στις επικοινωνίες, καθώς και στον απαραίτητο συντονισμό και στη διοίκηση. Η Χεζμπολάχ δέχθηκε ισχυρό πλήγμα στο ηθικό των μελών της, αλλά και το γόητρό της.
Το Ισραήλ, αν αποδειχθεί ή αναλάβει την ευθύνη του πλήγματος, αποδεικνύει ότι μπορεί να έχει σχεδιάσει-οργανώσει τέτοιες επιχειρήσεις από πολύ καιρό πριν, να τις διατηρεί σε λανθάνουσα κατάσταση (σαν τους πράκτορες εν υπνώσει) και να τις εκτελεί, όταν εκείνο κρίνει ότι είναι το σωστό timing… Εν προκειμένω, ως πιθανή αντεκδίκηση για την πρόσφατη δολοφονική απόπειρα εναντίον υψηλού αξιωματούχου άμυνας στο βόρειο Ισραήλ, μέσω βομβιστικής επίθεσης, η οποία εξουδετερώθηκε στο παρά ένα.

Στα εξαιρετικά σχόλια του κ. Ταξιάρχου, προσθέτω και ένα δικό μου, που νομίζω ότι, ως αυτονόητο, το παρέλειψε: Το κόστος σε τραυματισμούς και θανάτους, αν και πιο άμεσο, ίσως αποδειχθεί το λιγότερο αν σκεφθούμε ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ θα καταγράψουν όλους τους τραυματισμούς, τις εισαγωγές στα νοσοκομεία, τα σχετικά τηλεοπτικά ρεπορτάζ, τα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα και θα τα συνδέσει με τους κατόχους των βομβητών.

Πρακτικώς, το Ισραήλ θα δημιουργήσει ένα τεράστιο– και συνεχώς διευρυνόμενο – αρχείο πληροφοριών τόσο για γνωστούς όσο και για – μέχρι χθες – άγνωστα στελέχη της Χεζμπολάχ. Νομίζω πως όσοι στοιχειωδώς αντιλαμβάνονται την έννοια του intelligence καταλαβαίνουν πόσο απίστευτο είναι αυτό κάνουν οι Ισραηλινοί… μια τεράστια ακτινογραφία της Χεζμπολάχ.
Διδάγματα υβριδικού πολέμου

Ως προς τα πρώτα συμπεράσματα που θα πρέπει να συνάγουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και ενέργειες στις οποίες θα πρέπει να προβούν:
Απαιτείται η σύσταση ενός – έστω και μικρού – πυρήνα έμπειρων στελεχών, τα οποία θα παρακολουθούν τις στρατιωτικές εξελίξεις, τόσο στη Γάζα, όσο και στην Ουκρανία, σε πεδία δηλαδή που η ένοπλη σύγκρουση βρίσκεται εν εξελίξει και η σύγχρονη τεχνολογία και τακτικές θέτουν νέες απαιτήσεις και προκλήσεις.
Τα στελέχη θα πρέπει να απομακρυνθούν από την ευκολία επικοινωνίας μέσω των κινητών τους τηλεφώνων και να επιστρέψουν στην ασφαλή επικοινωνία μέσω των υπηρεσιακών σταθμών ασυρμάτου.

Πέραν των ορατών κινδύνων πανεύκολης υποκλοπής των συνομιλιών και χακαρίσματος των συσκευών, καθώς και διαρροής προσωπικών τους δεδομένων, ήδη εφαρμόζονται στα πεδία συγκρούσεων της Ουκρανίας ψυχολογικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις επιρροής ώστε να καμφθεί το ηθικό του αντιπάλου. Επίσης έχουν αναφερθεί και απόπειρες ψυχολογικού εκβιασμού με απειλή δολοφονίας αγαπημένων τους προσώπων.

Στα παραπάνω λοιπόν θα πρέπει να προστεθεί ο απολύτως υπαρκτός κίνδυνος γεωεντοπισμού του κινητού και η εν συνεχεία στοχοποίηση τους, αλλά πλέον θα πρέπει να προστεθεί και ο πιθανός κίνδυνος αυτανάφλεξης-έκρηξης της συσκευής με συγκεκριμένη εντολή από πειραγμένο λογισμικό ή ιό.

Ομοίως, τα στελέχη θα πρέπει να απομακρυνθούν από την ευκολία που το σύστημα GPS παρέχει, και να επιστρέψουν σε κλασσικές και αλάνθαστες μεθόδους προσανατολισμού, εύρεσης θέσης, στοχοποίησης κλπ, με τη χρήση χάρτη, πυξίδας και των λοιπών βασικών οργάνων. Εξάλλου, σε ένα περιβάλλον επιχειρήσεων, καθίσταται αμφίβολη τόσο η λειτουργία του Global Positioning System, ή ακόμα χειρότερα, η ορθή λειτουργία του…
Καλόν θα είναι να προβληματιστούμε για το πως το σύστημα υγειονομικής υποστήριξης, στρατιωτικό και πολιτικό, θα μπορούσε να ανταποκριθεί επιτυχώς σε μια έκτακτη κατάσταση, όπου θα δημιουργηθεί κορεσμός περιστατικών απωλειών και μάλιστα μη μάχης…
Να κατανοήσουμε άμεσα την αναγκαιότητα πιστοποιήσεως και ελέγχου του εξοπλισμού που οι Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποιούν και γιατί θα πρέπει να αποφεύγουν την κάθε είδους προμήθεια από την απέναντι “φίλη και γείτονα”… Εξίσου αβίαστα προκύπτει και η αναγκαιότητα ανασύστασης της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, ξεκινώντας έστω από τα μικρά πράγματα.
Η ΕΥΠ, με αφορμή την υπ’ όψιν επιχείρηση και επειδή έχει αναλάβει το έργο της αντικατασκοπείας, θα πρέπει να ενεργοποιηθεί περαιτέρω προς διερεύνηση πιθανής υπάρξεως όχι μόνον πρακτόρων – ενεργών και εν υπνώσει – που βρίσκονται και ενεργούν εντός της χώρας, αλλά και προς διερεύνηση τέτοιων υβριδικών επιχειρήσεων σε λανθάνουσα μορφή που περιμένουν τον κατάλληλο χρόνο για να ενεργοποιηθούν.

Η εμπειρία του Έβρου

Πριν τέσσερα χρόνια, τον Φεβ 2020, είχαμε τα γνωστά γεγονότα στον Έβρο, όπου η Τουρκία, προσπάθησε μέσω μιας irregular επιχείρησης, μη στρατιωτικής, να διαρρήξει την τοποθεσία του Έβρου και να εισβάλλει βίαια στη χώρα ωθώντας βάσει σχεδίου χιλιάδες μετανάστες να εισέλθουν λάθρα, όπου το πλέον πιθανό, υπήρχαν μεταξύ τους και όργανα της “φίλης και γείτονος” για να δημιουργήσουν περαιτέρω αποσταθεροποίηση.

Ο Έβρος τότε κράτησε. Ας αναλογιστούμε αν μια “επανάληψη” στον Έβρο ή αλλού, συνδυαζόταν με μια μείζονα κυβερνοεπίθεση η οποία θα έπληττε καίρια το τραπεζικό σύστημα και τις συναλλαγές, τις επικοινωνίες, την ενέργεια, την ύδρευση, τους σηματοδότες, τις συγκοινωνίες, την ενημέρωση. Προσθέστε σε αυτό το περιβάλλον, αυταναφλέξεις-εκρήξεις κινητών τηλεφώνων με πρόκληση μαζικών τραυματισμών και κορεσμό του υγειονομικού συστήματος.

Επίσης να αναρωτηθούμε ποια θα είναι η στάση-συμπεριφορά του αλλόφυλου και αλλόθρησκου πλήθους που ανεξέλεγκτα και παράνομα έχει περάσει στη χώρα. Αυτό ναι, θα μπορούσε να ήταν μια υβριδική επιχείρηση, έστω και χωρίς να σοβεί ένοπλη εμπόλεμη σύγκρουση…

Στο σημείο αυτό, πριν κλείσει το άρθρο, και με αφορμή την παραίνεση του κ. Ταξιάρχου προς την ΕΥΠ, θεωρώ σκόπιμο να προσθέσω την κοινή διαπίστωση πολλών ειδικών, στρατιωτικών και μη, περί της ανεπάρκειας των δομών ασφαλείας της χώρας μας. Δεν πρόκειται για κάτι νέο. Ανέκαθεν, λόγω των δογμάτων που είχε επιβάλει η – όχι εντελώς αναιτιολόγητη – εμφυλιοπολεμική αντίληψη μέχρι και το 1974, αλλά και λόγω της καταργήσεως από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (ΥΠ.Ε.Α.), τόσο η αντικατασκοπία και εσωτερική ασφάλεια, όσο και οι εξωτερικές δράσεις συλλογής πληροφοριών έχουν περάσει στην ΕΥΠ.

Όμως, το μοντέλο αυτό δεν είναι όσο επαρκές και αποδοτικό θα έπρεπε για προφανείς λόγους. Μια μεγάλη ενιαία υπηρεσία είναι πολύ λιγότερο ευέλικτη από δύο ή τρεις εξειδικευμένες υπηρεσίες – όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ – οι οποίες υπάγονται σε ενιαίο πολιτικό έλεγχο, ο οποίος διασφαλίζει και την νομιμότητά τους. Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και μόνον ακροθιγώς το αναφέρω, ευελπιστώντας σε μια αναλυτική παρέμβαση των πιο ειδικών εμπειρογνωμόνων…

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.