Οποιοσδήποτε μελετά τις διαπραγματευτικές μεθόδους του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει ότι ο Τούρκος πρόεδρος είναι master στo να κερδίζει τα περισσότερα δυνατά, περιμένοντας τον συνομιλητή του να βρεθεί στην πιο αδύναμη θέση, πριν κάνει την τελευταία του κίνηση, γράφει ο Πάτρικ Γουίντουρ, στον Guardian, με αφορμή το τουρκικό “ναι” για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Ένα “ναι”, που το είπε έχοντας εξασφαλίσει ό, τι ζητούσε.
Οι τακτικές του Τούρκου προέδρου μπορεί να θεωρούνται «βάναυσες», κατά τον αναλυτή του Guardian, ο οποίος όμως υπενθυμίζει τι έγινε στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ το 2015: Όταν όλοι πίεζαν τον Τούρκο πρόεδρο να ελέγξει τις προσφυγικές ροές από την Συρία, εκείνος τούς απάντησε, «μπορούμε να ανοίξουμε τις πόρτες προς την Ελλάδα και την Βουλγαρία ανά πάσα στιγμή. Θα βάλουμε τους πρόσφυγες σε λεωφορεία… Πως θα τους αντιμετωπίσετε αν δεν υπάρξει μια συμφωνία; Θα σκοτώνετε πρόσφυγες;»
Αν λάβουμε υπόψιν αυτή την τακτική, ήταν απολύτως αναμενόμενο να κωλυσιεργεί μέχρι την τελευταία στιγμή πριν ανάψει το πράσινο φως στους Σουηδούς. Και στην σύνοδο του ΝΑΤΟ ο Ερντογάν όχι μόνο αναδείχτηκε πρωταγωνιστής, αλλά επιστρέφει στην Τουρκία ως θριαμβευτής: Υποχρέωσε την Σουηδία να στραγγαλίσει δια νόμου τους Κούρδους που ζουν στην χώρα, εξασφάλισε την άρση του εμπάργκο του αμερικανικού Κογκρέσου για την προμήθεια F16 και επιπλέον άνοιξε το κεφάλαιο της ελεύθερης διακίνησης Τούρκων στην ΕΕ στο πλαίσιο της σύσφιξης των ευρω-τουρκικών σχέσεων. Από την πλευρά του δεν έκανε βήμα πίσω, ούτε ανέλαβε κάποια δέσμευση. Ακόμα και για το θέμα της επικύρωσης της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, είπε πως εξαρτάται από την τουρκική εθνοσυνέλευση, όπως ακριβώς εξαρτάται από το Κογκρέσο η πώληση αμερικανικών F16 στην Τουρκία.
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι πως κατάφερε ο Ερντογάν να συνδέσει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ με την αναθέρμανση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ΕΕ. Ενώ η Κομισιόν έλεγε τη Δευτέρα πως τα δυο θέματα δεν συνδέονται, ο Ερντογάν φρόντισε να εκμεταλλευτεί τη διάσταση απόψεων της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με τον Σαρλ Μισέλ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είπε ότι είχε μια «καλή συνάντηση» με τον Ερντογάν, «διερευνώντας τις δυνατότητες που υπάρχουν για να επανέλθει η συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας στο προσκήνιο και να επανενεργοποιηθούν οι σχέσεις». Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι πολύ έμπειρος πολιτικός για να εντυπωσιάζεται με «καθρεφτάκια και ματζούνια». Γνωρίζει ότι με την ευρωπαϊκή ακροδεξιά να έχει πάρει το πάνω χέρι στην Ισπανία, την Γερμανία, την Γαλλία και τις σκανδιναβικές χώρες, η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Ωστόσο, η Άγκυρα θα είναι ικανοποιημένη εξασφαλίζοντας μία αναθεωρημένη συμφωνία τελωνειακής ένωσης και την ελεύθερη μετακίνηση των Τούρκων στην ΕΕ, χωρίς βίζα. Κι αυτό μπορεί να το εξασφαλίσει ανεξάρτητα από τις πολιτικές ισορροπίες στο εσωτερικό των κρατών-μελών της ΕΕ.
Ελάχιστοι στο ΝΑΤΟ αποδέχονται με ευαρέσκεια τις τακτικές του Ερντογάν, αλλά η αποστροφή στις μεθόδους του έχει ελάχιστη σημασία, αν λάβουμε υπόψη πόσα εξασφάλισε ο Τούρκος πρόεδρος. Ο οποίος σε τελική ανάλυση λογοδοτεί μόνο στον λαό του. Και στην ΕΕ, οι πάντες αναφέρονται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο όταν γίνεται συζήτηση για τις μελλοντικές σχέσεις του κλαμπ με την Τουρκία. Αλλά τελικά όλοι συναινούν με τις τουρκικές θέσεις, όταν ο Ερντογάν ρίχνει στο τραπέζι το ερώτημα «τί θα κάνετε; θα σκοτώνετε πρόσφυγες;»
Όσο για τους Σουηδούς και το τουρκικό ΟΚ για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ… Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας πήγε στη σύνοδο κορυφής της Συμμαχίας γνωρίζοντας ότι το 78% των συμπολιτών του έχει θετική άποψη για το ΝΑΤΟ και το 98% αρνητική άποψη για την Ρωσία. Άρα, το Οκ του Ερντογάν ήταν πολιτικό δώρο. Γι αυτό, ύστερα από μια μέρα έντονων διαπραγματεύσεων, ανακουφισμένος ο Ουλφ Κρίστερσον απόλαυσε το ποτό του στο Βίλνιους αργά το βράδυ της Δευτέρας. Οι Κούρδοι και τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορούν να περιμένουν.
Δημοσίευση σχολίου