GuidePedia

0

Ο πρόεδρος Ερντογάν αρνήθηκε και πάλι να αναγνωρίσει τη νομιμότητα της εκλογής του Αιγύπτιου προέδρου αλ Σίσι ή να αποκαταστήσει τις σχέσεις της Τουρκίας με χώρες που έχουν αναγνωρίσει το καθεστώς Σίσι, ως νόμιμο. «Ο Σίσι ανέτρεψε τον Μοχάμεντ Μόσρι ο οποίος εξελέγη στην προεδρία. Τι έπραξαν οι χώρες, που ονομάζονται δημοκρατικές για αυτό; Διαμαρτυρήθηκαν;».
Του Burak Bekdil, «Legitimate and illegitimate dictators» (Νόμιμοι και παράνομοι δικτάτορες), 26 Νοεμβρίου 2014, http://www.hurriyetdailynews.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας

Αυτά ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο κ. Ερντογάν για να εκφράσει τα δημοκρατικά του αισθήματα, τα οποία θυμάται, κατά καιρούς. «Ακόμα και αν εσείς τον αναγνωρίσετε ως νόμιμο πρόεδρο, εμείς δεν θα το πράξουμε», είπε.
Δυστυχώς ο κ. Ερντογάν δεν κατανοεί ότι το πολιτικό του παρελθόν και παρών δεν πείθει ότι ο ίδιος είναι «Θεός της Δημοκρατίας». Ο κάποτε καλύτερος του σύμμαχος, ο Άσαντ, δεν κυβερνούσε δημοκρατικά πολύ πριν ο Ερντογάν μεταβληθεί σε σφοδρό του πολέμιο.

Και γιατί ο κ. Ερντογάν δεν ανησυχεί για το γεγονός ότι ο λαός του Κατάρ δεν έχει τη δυνατότητα να εκλέγει τους ηγέτες του; Ή μήπως ο Τούρκος προστάτης άγιος της δημοκρατίας συμβούλεψε ποτέ τους Σαουδάραβες φίλους του βασιλικού οίκου της χώρας να δοκιμάσουν να τοποθετήσουν μια κάλπη στη χώρα;
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Ερντογάν αντιμάχεται τους Σίσι και Άσαντ γιατί έχουν αίμα στα χέρια τους – 150.000 νεκροί στην Συρία, 3.000 στην Αίγυπτο. Γιατί τότε ο κ. Ερντογάν δεν μιλάει για τον καλό του φίλο στο Σουδάν τον πρόεδρο Ομάρ αλ Μπασίρ, για τον οποίο υπάρχει διεθνές ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Τι ακριβώς καθιστά τον αλ Μπασίρ νομιμοποιημένο ηγέτη στα μάτια του Ερντογάν;
Πρέπει μάλλον να επαναλάβουμε, ότι τον περασμένο Ιούλιο ο Σίσι κέρδισε το 45,6% των ψήφων (96,7% των ψήφων με το 47% του εκλογικού σώματος να μετέχει στην ψηφοφορία), έναν χρόνο μετά την έξωση του Μόρσι. Ο Μόρσι είχε εκλεγεί πρόεδρος κερδίζοντας το 26,9% των ψήφων (51,2 % των ψήφων, με το 52% του εκλογικού σώματος να μετέχει στην ψηφοφορία). Με άλλα λόγια ο ηγέτης του πραξικοπήματος κέρδισε 18,7 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες από τον Μόρσι.

Πριν έναν χρόνο ο στρατός της Ταϊλάνδης ανέτρεψε πραξικοπηματικά την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας. Ο Τούρκος όμως, προστάτης άγιος της δημοκρατίας, δεν είπε ούτε λέξη σχετικά. Στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών το πραξικόπημα στην Ταϊλάνδη ούτε καν αναφέρεται, καθώς οι εμπορικές επαφές με την Ταϊλάνδη επεκτείνονται. Που είναι λοιπόν η Τουρκία, ο διεθνής πολέμιος των πραξικοπημάτων;
Πριν λίγες εβδομάδες κάτι παρόμοιο συνέβη στη Μπουργκίνα Φάσο. Η χώρα αυτή όμως είναι μια από τις 21 στις οποίες η Τουρκία στέλνει στρατιωτική βοήθεια. Το πραξικόπημα εκεί έγινε με χρήματα των Τούρκων φορολογουμένων. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε απλώς ότι παρακολουθεί την κατάσταση και συνιστά ψυχραιμία.

Μάλλον είναι μια πολύ απλή δήλωση για μια χώρα που ο πρόεδρός της πολεμά όλους τους πραξικοπηματίες ανά την υφήλιο. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο προστάτης της δημοκρατίας έχει την συνήθεια να επιτίθεται σε πραξικοπηματίες, μόνο όταν αυτοί μάχονται κατά των ισλαμιστικών κυβερνήσεων και φιλοδοξιών. Τα άλλα πραξικοπήματα του είναι είτε ευχάριστα, είτε ανεκτά.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top