Συνοδευόμενος από την οικογένειά του και τέσσερις υπουργούς, συμπεριλαμβανομένου και του ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου, έφτασε στη Σομαλία ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν. Στόχος της άφιξής του είναι να δει από κοντά την καταστροφή που επέφερε η ξηρασία στο Κέρας της Αφρικής.
Την Τετάρτη είχε συγκληθεί ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνδιάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι χώρες-μέλη αποφάσισαν να δωρίσουν 243 εκατομμύρια ευρώ περίπου ως βοήθεια προς τους Σομαλούς.
Αφού επισκέφθηκε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας της χώρας, όπως το στρατόπεδο προσφύγων και το νοσοκομείο, δήλωσε ότι βρίσκεται εκεί για να βοηθήσει μια αδελφή μουσουλμανική χώρα κι ότι αφού η Δύση δε βοήθησε τη Σομαλία, είναι στο χέρι των άλλων μουσουλμανικών χωρών να το κάνουν.
Προφανώς όλα αυτά είναι η βιτρίνα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία εδώ και πολύ καιρό προσπαθεί να ισχυροποιήσει όλο και περισσότερο την παρουσία της στην Αφρική, όπου υπάρχουν μεγάλες ποσότητες πρώτων υλών και εν δυνάμει αγορές των τουρκικών προϊόντων. Και μάλιστα πρέπει να το κάνει το δυνατόν συντομότερα, για να προφτάσει χώρες που βρίσκονται εκεί πολύ νωρίτερα. Όπως για παράδειγμα η Κίνα και οι άλλες χώρες της «ομάδας» BRIC.
Το να ζητάμε από την ελληνική εξωτερική πολιτική να δραστηριοποιηθεί και να παρέμβει αυτή τη στιγμή που βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση λόγω της οικονομικής κατάστασης, θα εμπεριείχε σαφώς στοιχεία υπερβολής της κριτικής. Ωστόσο, τη στιγμή που η Ελλάδα είναι στοχοποιημένη παγκοσμίως ως χώρα υπό χρεοκοπία, πόσο μεγαλύτερη αξία θα είχε και πιθανότατα θα τραβούσε και τα φώτα της δημοσιότητας πάνω στη χώρα, μια προσπάθεια – καμπάνια μέσω της δημόσιας τηλεόρασης με ένα εξαιρετικά απλό μήνυμα: «Μπορεί να υποφέρουμε, ωστόσο, ένα ευρώ κάθε Έλληνας πολίτης μπορεί να δώσει στα παιδιά της Αιθιοπίας», μέσω του ΟΗΕ, ή, γιατί όχι, ακόμη και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), η μέθοδος είναι ήσσονος σημασίας.
Επιπρόσθετα ή αν θέλετε εναλλακτικά, μήπως θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί την Ορθόδοξη παρουσία στην περιοχή, ώστε και να βοηθήσει αποτελεσματικά σε μια απείρως σοβαρότερη κρίση από αυτή που αντιμετωπίζει η χώρα μας και ταυτόχρονα να ενισχύσει το προφίλ της, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά;
Ας λειτουργήσουμε με φαντασία και με συναίσθημα όταν αντιμετωπίζουμε ζητήματα τέτοιας σημασίας στο επίπεδο της διεθνούς ασφάλειας. Ταυτόχρονα, η επικοινωνιακή εικόνα του δοκιμαζόμενου οικονομικά Έλληνα, ο οποίος όμως ΔΕΝ ξεχνά τα ανθρωπιστικά ιδεώδη τα οποία ο πολιτισμός του προσέφερε στην ανθρωπότητα, μόνο να ωφελούσε θα μπορούσε τη χώρα.
Διότι η ελληνική λέξη «πλούτος», ΔΕΝ αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στην κατοχή υλικών αγαθών, και αυτό είναι μήνυμα το οποίο θα πρέπει να διαβιβαστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου, σε μια συγκυρία όπου ο υλισμός και ο αμοραλισμός, η παντοκρατορία των αγορών, αποθεώνει «το σύστημα» και εξουδετερώνει τον άνθρωπο…
Ας σκεφτούμε για μια ακόμη φορά στην Ιστορία της ανθρωπότητας πρώτοι και ας αναλάβουμε την ηθική ηγεσία σε μια πρωτοβουλία την οποία θα έπρεπε ο πολιτισμένος μας κόσμος να είχε αναλάβει προτού είχαν χαθεί μερικές δεκάδες χιλιάδες μικρά παιδάκια… ενός άλλου Θεού…
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου