ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΚΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ
Το πρώτο τούνελ άρχισε να υλοποιείται με την έκδοση συστηματικών Navtex στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα οποία άρχισαν να αμφισβητούνται τα δικαιώματα της χώρας…
Στην έρευνα υδρογονανθράκων για την ανακάλυψη του κρυμμένου ορυκτού πλούτου, σημαντικό ρόλο παίζει η σεισμική έρευνα. Μέσω γεωφώνων στην ξηρά, αλλά και υδροφώνων στη θάλασσα συλλαμβάνονται ανακλάσεις ηχητικών κυμάτων, που δημιουργούνται από μια ηχητική πηγή στην επιφάνεια, που προέρχονται από τα γεωλογικά στρώματα σε βάθος πολλών χιλιομέτρων κάτω από τη γη, μεταφέροντας την γεωλογική χρήσιμη πληροφορία. Αυτός ο ευαίσθητος εξοπλισμός είναι ο πλέον κατάλληλος για να ανιχνεύσεις οιονδήποτε, έστω και ελάχιστο, θόρυβο που προέρχεται από τα βάθη της γης. Είναι λοιπόν απορίας άξιον, πως με τέτοιου είδους διατιθέμενο εξοπλισμό χαμηλού κόστους, δεν μπόρεσε το Ισραήλ να ακούσει τις κατασκευές των τούνελ της Χαμάς, που σύμφωνα με πληροφορίες ξεκίνησαν εδώ και πολλά χρόνια και ήδη αριθμούν 13.000, αποτελώντας ένα δίκτυο 500 χλμ!
Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Είτε δεν είχαν εγκαταστήσει ένα παρόμοιο σύστημα (πράγμα απίθανο), είτε παρακολουθούσαν τα πάντα και περίμεναν μια αφορμή για να τα εξολοθρεύσουν. Φαίνεται ότι η στιγμή ήρθε στις 7 Οκτωβρίου. Αλλά το τίμημα σε ανθρώπινο κόστος και η οικονομική αιμορραγία προκάλεσαν αποτροπιασμό και δέος σε όλο τον κόσμο. Είναι φανερό πως, όταν ένα γεγονός δεν αντιμετωπίζεται εν τη γενέσει του, οι επιπτώσεις είναι πολύ μεγαλύτερες, αλλά συγχρόνως όμως αποτελούν ένα παράδειγμα προς αποφυγή και για άλλες χώρες, που η ύπαρξή τους υπονομεύεται συστηματικά από εχθρούς.
Προσεγγίζοντας σουρεαλιστικά την περιοχή μας θα μπορέσουμε ίσως να παρατηρήσουμε ότι εδώ και πολλά χρόνια “σκάβονται” αντίστοιχα αόρατα τούνελ από την Τουρκία στο έδαφός μας, τα οποία αναμένεται να αποτελέσουν (σύμφωνα με πολλούς), τον μελλοντικό βατήρα εκτόξευσης ενός υβριδικού εκ των ένδον πολέμου, με σκοπό την άλωση της χώρας. Αν και η εκσκαφή αυτών των τούνελ άρχισε να γίνεται μετά την σύσταση του τουρκικού κράτους το 1923, έχει ήδη στις μέρες μας πάρει μια συστηματική και μεγαλύτερη ένταση, ιδίως μετά το 1974 και την ανακάλυψη των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στον Πρίνο.
“Τουρκικά τούνελ” στην Ελλάδα
Το πρώτο τούνελ άρχισε να υλοποιείται με την έκδοση συστηματικών Navtex στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα οποία άρχισαν να αμφισβητούνται τα δικαιώματα της χώρας στον παραδοσιακά θαλάσσιο χώρο κυριαρχίας της. Ακολούθησε και συνεχίζεται η προσπάθεια δημιουργίας τουρκικής μειονότητας στην Θράκη, με τελικό σκοπό την δημιουργία ανεξάρτητης οντότητας και εν συνεχεία απορρόφησής της στο κύριο σώμα της Τουρκίας.
Η συστηματική προώθηση της μετανάστευσης προσφύγων και μεταναστών στην ελλαδική επικράτεια, ακόμη και με τη συμβολή της Στρατονομίας και του τουρκικού Λιμενικού, προσπαθεί να υπονομεύσει την εσωτερική συνοχή της Ελλάδας. Η άριστα σχεδιασμένη προπαγάνδα τονώνει το μεγαλείο της Τουρκίας, που περνώντας κάτω από την αψίδα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των φαραωνικών έργων και της επέκτασης των συνόρων της καρδιάς του ηγέτη της, προσπαθεί να μεγαλώσει το ανάστημα μιας προβληματικής οικονομίας και να δημιουργήσει ψυχολογικό προπύργιο φόβου, διεκδικώντας την χάραξη ενός ακόμη σημαντικού τούνελ.
Τα νέα σχέδια για την “Γαλάζια Πατρίδα” αλλά και το τουρκολιβυκό μνημόνιο μεγαλώνουν το δίκτυο των τούνελ και αμφισβητούν μεγαλύτερο μέρος των θαλασσών μας. Οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, το “γκριζάρισμα” των Ιμίων και η προκλητική –έστω για την ώρα– λεκτική απαίτηση για επιστροφή 158 ελληνικών νησιών στην Τουρκία, αμφισβητώντας πλέον και την κυριαρχία της Ελλάδας, ενισχύουν το δίκτυο.
Το ίδιο οι παράνομοι πλόες του ερευνητικού σκάφους Oruc Reis το 2020 με την συνοδεία πολεμικών, οι συνεχείς παραβιάσεις του αλιευτικού τουρκικού στόλου ακόμα και εντός ελληνικών χωρικών υδάτων, οι συστηματικές αμφισβητήσεις του εναέριου χώρου, οι πολεμικές ασκήσεις και η αμφισβήτηση-διεκδίκηση τεράστιου μέρους της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ανάπτυξη μιας στρατιωτικής βιομηχανίας με αποβατικά σκάφη, με γερμανικά υποβρύχια, ισπανικά αεροπλανοφόρα, θαλάσσια και εναέρια drones, όπως και ένα σύνολο πυραυλικών συστημάτων αποτελούν το βασικό τούνελ μέσα στο πολυσχιδές δίκτυο που με επιμέλεια σχεδιάζει και υλοποιεί η Τουρκία.
Στην περίπτωση αυτή, ίσως να μην χρειάζονται γεώφωνα και υδρόφωνα γιατί φτάνει το μυαλό μας για να εκτιμήσει το μέγεθος αυτών των αόρατων τούνελ, που με την βοήθεια της συνείδησης γίνονται ορατά. Αλήθεια τί περιμένουμε, για να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε την συνεχιζόμενη υπονόμευση και –γιατί όχι;– για να αρχίσουμε την κατεδάφιση-ακύρωση των ήδη δημιουργηθέντων τούνελ;
Αν δεν λάβουμε τώρα μέριμνα, τότε ίσως σε μια ανάλογη 7η Οκτωβρίου, που πιθανόν να είναι αργά, εκτός από το τεράστιο κόστος που θα προκύψει, δεν αποκλείεται σε συνδυασμό με τον κίνδυνο του δημογραφικού που αντιμετωπίζουμε, να αποτελέσει το μέγιστο διακύβευμα για το μέλλον μας. Η Ελλάδα έχει επιζήσει πάνω από 3000 χρόνια, ίσως και πάνω από 10.000 (Ορφικά), αλλά αυτό δεν μας επιτρέπει να ελπίζουμε συνεχώς στον “από μηχανής Θεό” για να μας σώσει. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, με σοφά ρητά, όπως το “συν Αθηνά και χείρα κίνει” υποδεικνύουν το ύψιστο μελλοντικό καθήκον κάθε Έλληνα.
Με όπλο την καλή γνώση της Ιστορίας, με υψηλό φρόνημα και αίσθηση ευθύνης, πρέπει από τώρα να πορευτούμε με προσεκτικά βήματα, αλλά και με αποφασιστικότητα για να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας, για να επιβεβαιώσουμε ότι αυτός ο λαός είναι προορισμένος να ζήσει και –γιατί όχι;– να μεγαλουργήσει εκ νέου.
Το πρώτο τούνελ άρχισε να υλοποιείται με την έκδοση συστηματικών Navtex στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα οποία άρχισαν να αμφισβητούνται τα δικαιώματα της χώρας…
Στην έρευνα υδρογονανθράκων για την ανακάλυψη του κρυμμένου ορυκτού πλούτου, σημαντικό ρόλο παίζει η σεισμική έρευνα. Μέσω γεωφώνων στην ξηρά, αλλά και υδροφώνων στη θάλασσα συλλαμβάνονται ανακλάσεις ηχητικών κυμάτων, που δημιουργούνται από μια ηχητική πηγή στην επιφάνεια, που προέρχονται από τα γεωλογικά στρώματα σε βάθος πολλών χιλιομέτρων κάτω από τη γη, μεταφέροντας την γεωλογική χρήσιμη πληροφορία. Αυτός ο ευαίσθητος εξοπλισμός είναι ο πλέον κατάλληλος για να ανιχνεύσεις οιονδήποτε, έστω και ελάχιστο, θόρυβο που προέρχεται από τα βάθη της γης. Είναι λοιπόν απορίας άξιον, πως με τέτοιου είδους διατιθέμενο εξοπλισμό χαμηλού κόστους, δεν μπόρεσε το Ισραήλ να ακούσει τις κατασκευές των τούνελ της Χαμάς, που σύμφωνα με πληροφορίες ξεκίνησαν εδώ και πολλά χρόνια και ήδη αριθμούν 13.000, αποτελώντας ένα δίκτυο 500 χλμ!
Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Είτε δεν είχαν εγκαταστήσει ένα παρόμοιο σύστημα (πράγμα απίθανο), είτε παρακολουθούσαν τα πάντα και περίμεναν μια αφορμή για να τα εξολοθρεύσουν. Φαίνεται ότι η στιγμή ήρθε στις 7 Οκτωβρίου. Αλλά το τίμημα σε ανθρώπινο κόστος και η οικονομική αιμορραγία προκάλεσαν αποτροπιασμό και δέος σε όλο τον κόσμο. Είναι φανερό πως, όταν ένα γεγονός δεν αντιμετωπίζεται εν τη γενέσει του, οι επιπτώσεις είναι πολύ μεγαλύτερες, αλλά συγχρόνως όμως αποτελούν ένα παράδειγμα προς αποφυγή και για άλλες χώρες, που η ύπαρξή τους υπονομεύεται συστηματικά από εχθρούς.
Προσεγγίζοντας σουρεαλιστικά την περιοχή μας θα μπορέσουμε ίσως να παρατηρήσουμε ότι εδώ και πολλά χρόνια “σκάβονται” αντίστοιχα αόρατα τούνελ από την Τουρκία στο έδαφός μας, τα οποία αναμένεται να αποτελέσουν (σύμφωνα με πολλούς), τον μελλοντικό βατήρα εκτόξευσης ενός υβριδικού εκ των ένδον πολέμου, με σκοπό την άλωση της χώρας. Αν και η εκσκαφή αυτών των τούνελ άρχισε να γίνεται μετά την σύσταση του τουρκικού κράτους το 1923, έχει ήδη στις μέρες μας πάρει μια συστηματική και μεγαλύτερη ένταση, ιδίως μετά το 1974 και την ανακάλυψη των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στον Πρίνο.
“Τουρκικά τούνελ” στην Ελλάδα
Το πρώτο τούνελ άρχισε να υλοποιείται με την έκδοση συστηματικών Navtex στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα οποία άρχισαν να αμφισβητούνται τα δικαιώματα της χώρας στον παραδοσιακά θαλάσσιο χώρο κυριαρχίας της. Ακολούθησε και συνεχίζεται η προσπάθεια δημιουργίας τουρκικής μειονότητας στην Θράκη, με τελικό σκοπό την δημιουργία ανεξάρτητης οντότητας και εν συνεχεία απορρόφησής της στο κύριο σώμα της Τουρκίας.
Η συστηματική προώθηση της μετανάστευσης προσφύγων και μεταναστών στην ελλαδική επικράτεια, ακόμη και με τη συμβολή της Στρατονομίας και του τουρκικού Λιμενικού, προσπαθεί να υπονομεύσει την εσωτερική συνοχή της Ελλάδας. Η άριστα σχεδιασμένη προπαγάνδα τονώνει το μεγαλείο της Τουρκίας, που περνώντας κάτω από την αψίδα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των φαραωνικών έργων και της επέκτασης των συνόρων της καρδιάς του ηγέτη της, προσπαθεί να μεγαλώσει το ανάστημα μιας προβληματικής οικονομίας και να δημιουργήσει ψυχολογικό προπύργιο φόβου, διεκδικώντας την χάραξη ενός ακόμη σημαντικού τούνελ.
Τα νέα σχέδια για την “Γαλάζια Πατρίδα” αλλά και το τουρκολιβυκό μνημόνιο μεγαλώνουν το δίκτυο των τούνελ και αμφισβητούν μεγαλύτερο μέρος των θαλασσών μας. Οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, το “γκριζάρισμα” των Ιμίων και η προκλητική –έστω για την ώρα– λεκτική απαίτηση για επιστροφή 158 ελληνικών νησιών στην Τουρκία, αμφισβητώντας πλέον και την κυριαρχία της Ελλάδας, ενισχύουν το δίκτυο.
Το ίδιο οι παράνομοι πλόες του ερευνητικού σκάφους Oruc Reis το 2020 με την συνοδεία πολεμικών, οι συνεχείς παραβιάσεις του αλιευτικού τουρκικού στόλου ακόμα και εντός ελληνικών χωρικών υδάτων, οι συστηματικές αμφισβητήσεις του εναέριου χώρου, οι πολεμικές ασκήσεις και η αμφισβήτηση-διεκδίκηση τεράστιου μέρους της ελληνικής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ανάπτυξη μιας στρατιωτικής βιομηχανίας με αποβατικά σκάφη, με γερμανικά υποβρύχια, ισπανικά αεροπλανοφόρα, θαλάσσια και εναέρια drones, όπως και ένα σύνολο πυραυλικών συστημάτων αποτελούν το βασικό τούνελ μέσα στο πολυσχιδές δίκτυο που με επιμέλεια σχεδιάζει και υλοποιεί η Τουρκία.
Στην περίπτωση αυτή, ίσως να μην χρειάζονται γεώφωνα και υδρόφωνα γιατί φτάνει το μυαλό μας για να εκτιμήσει το μέγεθος αυτών των αόρατων τούνελ, που με την βοήθεια της συνείδησης γίνονται ορατά. Αλήθεια τί περιμένουμε, για να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε την συνεχιζόμενη υπονόμευση και –γιατί όχι;– για να αρχίσουμε την κατεδάφιση-ακύρωση των ήδη δημιουργηθέντων τούνελ;
Αν δεν λάβουμε τώρα μέριμνα, τότε ίσως σε μια ανάλογη 7η Οκτωβρίου, που πιθανόν να είναι αργά, εκτός από το τεράστιο κόστος που θα προκύψει, δεν αποκλείεται σε συνδυασμό με τον κίνδυνο του δημογραφικού που αντιμετωπίζουμε, να αποτελέσει το μέγιστο διακύβευμα για το μέλλον μας. Η Ελλάδα έχει επιζήσει πάνω από 3000 χρόνια, ίσως και πάνω από 10.000 (Ορφικά), αλλά αυτό δεν μας επιτρέπει να ελπίζουμε συνεχώς στον “από μηχανής Θεό” για να μας σώσει. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, με σοφά ρητά, όπως το “συν Αθηνά και χείρα κίνει” υποδεικνύουν το ύψιστο μελλοντικό καθήκον κάθε Έλληνα.
Με όπλο την καλή γνώση της Ιστορίας, με υψηλό φρόνημα και αίσθηση ευθύνης, πρέπει από τώρα να πορευτούμε με προσεκτικά βήματα, αλλά και με αποφασιστικότητα για να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας, για να επιβεβαιώσουμε ότι αυτός ο λαός είναι προορισμένος να ζήσει και –γιατί όχι;– να μεγαλουργήσει εκ νέου.
Δημοσίευση σχολίου