Ο πρωθυπουργός της χώρας, ανακοινώνοντας τις αποφάσεις για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, θεώρησε σκόπιμο να αναφέρει ότι εάν δεν είχε προκύψει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ελλάδα δεν θα είχε προχωρήσει σε έρευνες σε δυνητικά ελληνικά κοιτάσματα. Η εύλογη απορία είναι, εάν η αναφορά είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας κάποιου συμβούλου ή προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού; Διότι όπως θα εξηγηθεί, πρόκειται για αυτοκαταστροφική πολιτική αναφορά, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό μέτωπο.
Ξεκινώντας από το εσωτερικό, η αναφορά Μητσοτάκη μοιάζει με απολογία. Οι δυνητικοί αποδέκτες είναι δύο: Πρώτον, οι Έλληνες πολίτες και όσοι «αντιπολιτεύονται» την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, εγχώρια ή διεθνή οικονομικά συμφέροντα συνδεδεμένα με την επιδοτούμενη «πράσινη επανάσταση» των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Δεύτερον, οι διάφορες εγχώριες και διεθνείς οικολογικές οργανώσεις, τις οποίες βέβαια κάποιος χρηματοδοτεί. Στον πραγματικό κόσμο, χρήματα μόνο κατ’ εξαίρεση εκταμιεύονται για ιδεολογικούς σκοπούς.
Αναφορικά με τους πρώτους δυνητικούς αποδέκτες, τους Έλληνες πολίτες, απορεί κανείς εάν ο πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί τη δυσκολία με την οποία τα «φέρνει βόλτα» η πλειονότητα. Κάθε μήνα λαμβάνει και μεγαλύτερο λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος, με την περίφημη πολιτική των επιδοτήσεων να αποδεικνύεται στην πράξη σταγόνα στον ωκεανό. Κι αν ο πρωθυπουργός δεν κατανοεί τον απλό καθημερινό πολίτη, είναι απορίας άξιον εάν δεν έχουν φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου οι κραυγές απόγνωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έχουν δει το κόστος της ενέργειας να εκτοξεύεται.
Την ίδια στιγμή, όταν το χρέος της χώρας κοντεύει να φθάσει τα 400 δισ. ευρώ, μια οφειλή που βαραίνει κατά κεφαλήν κάθε Έλληνα πολίτη, είναι λογικό να αναρωτιέται σε ποιο σύμπαν ζουν οι κυβερνήτες του. Διότι με βάση τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούς της ΕΔΕΥ που υπολογίζει την αξία των κοιτασμάτων σε 250 δισ. ευρώ, δεν είναι λογικό ο πρωθυπουργός, με μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών από κορυφαία πανεπιστήμια της αλλοδαπής, να μην αντιλαμβάνεται ότι το ποσό αυτό αντιστοιχεί χονδρικά στο 60% του χρέους!
Και επειδή πολλοί θα αναρωτηθούν τι εννοούμε από τη στιγμή που τα έσοδα αυτά θα εξασφαλιστούν σε βάθος δεκαετιών, η απάντηση είναι εξίσου απλή… Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι οι διεθνείς αγορές λειτουργούν και ως προεξοφλητικοί μηχανισμοί! Αυτό σημαίνει ότι και τίποτα να μην κάνει η χώρα, θα μπορούσε από μόνο του να οδηγήσει σε πολύ θετικές αλλαγές της οικονομικής της τύχης!
Με απλά λόγια, είναι αδύνατο να μην τα αντιλαμβάνονται στην κυβέρνηση τα στοιχειώδη. Εκτός κι αν εργαλείο ανάλυσης δεν είναι τα οικονομικά στοιχεία, αλλά τα «ιδεολογικά», ή πιο σωστά τα «ιδεοληπτικά», όπως η θρησκευτικού τύπου εμμονή στην «πράσινη επανάσταση». Είναι άλλο να προωθηθεί με το επιβεβλημένο από τα πραγματικά δεδομένα μέτρο η εγκατάσταση ΑΠΕ, από το να αρνείται η κυβέρνηση (μέχρι τώρα) να εξορύσσουν αυτό που είναι και επισήμως μεταβατικό καύσιμο, το φυσικό αέριο.
Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΠΕΞΗΓΕΙ ΕΠΑΡΚΩΣ
Δεν έχει άραγε συνειδητοποιήσει ο πρωθυπουργός ότι η δραματική άνοδος των τιμών της ενέργειας είχε ξεκινήσει πριν από το ξέσπασμα των συγκρούσεων στην Ουκρανία κι ότι με την έναρξη του πολέμου και την επιβολή των κυρώσεων στη Ρωσία οι τιμές εκτοξεύθηκαν περαιτέρω; Εάν στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται τη διατάραξη του ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης τα τελευταία χρόνια, ανακύπτει σοβαρό θέμα πολιτικής επάρκειας.
Όσον αφορά το δεύτερο ενδεχόμενο, αυτό της διαπλοκής με οικονομικά συμφέροντα, περιττεύει κάθε σχόλιο. Οπότε αναρωτιέται κανείς με ποια λογική ο πρωθυπουργός προέβη σ’ αυτή τη δήλωση. Πώς ακούστηκε η αναφορά του; «Εάν δεν είχε προκύψει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ελλάδα δεν θα ασχολούνταν ούτε με την ενίσχυση της οικονομίας της ούτε με την αναβάθμιση της γεωπολιτικής της σημασίας ως πυλώνας της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας»!
Για να μην αναφερθεί κανείς στο κίνητρο που θα είχαν οι ισχυροί αυτού του κόσμου να συμπήξουν συμμαχικές σχέσεις με την αναβαθμισμένη Ελλάδα. Θα είχαν ζωτικό συμφέρον οι ευρωπαϊκές χώρες να προστατεύσουν την εταίρο τους στην ΕΕ Ελλάδα, που τους λύνει σε μεγάλο βαθμό ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, όπως είναι το ενεργειακό, συμβάλλοντας στην απεξάρτηση από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Για να μην αναφερθούμε στις δυνατότητες θεαματικής αναβάθμισης της αποτρεπτικής αξιοπιστίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να μην εξαρτάται καν η χώρα από τη συνήθως μεταβαλλόμενη διάθεση της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία.
Κατά συνέπεια, η αναφορά του πρωθυπουργού μοιάζει σε όλα τα επίπεδα άτοπη. Το γιατί έγινε, ας το απαντήσουν οι αναγνώστες, αφού δεν πρόκειται να το απαντήσει ο ίδιος.
Με απλά λόγια, είναι αδύνατο να μην τα αντιλαμβάνονται στην κυβέρνηση τα στοιχειώδη. Εκτός κι αν εργαλείο ανάλυσης δεν είναι τα οικονομικά στοιχεία, αλλά τα «ιδεολογικά», ή πιο σωστά τα «ιδεοληπτικά», όπως η θρησκευτικού τύπου εμμονή στην «πράσινη επανάσταση». Είναι άλλο να προωθηθεί με το επιβεβλημένο από τα πραγματικά δεδομένα μέτρο η εγκατάσταση ΑΠΕ, από το να αρνείται η κυβέρνηση (μέχρι τώρα) να εξορύσσουν αυτό που είναι και επισήμως μεταβατικό καύσιμο, το φυσικό αέριο.
Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΠΕΞΗΓΕΙ ΕΠΑΡΚΩΣ
Δεν έχει άραγε συνειδητοποιήσει ο πρωθυπουργός ότι η δραματική άνοδος των τιμών της ενέργειας είχε ξεκινήσει πριν από το ξέσπασμα των συγκρούσεων στην Ουκρανία κι ότι με την έναρξη του πολέμου και την επιβολή των κυρώσεων στη Ρωσία οι τιμές εκτοξεύθηκαν περαιτέρω; Εάν στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται τη διατάραξη του ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης τα τελευταία χρόνια, ανακύπτει σοβαρό θέμα πολιτικής επάρκειας.
Όσον αφορά το δεύτερο ενδεχόμενο, αυτό της διαπλοκής με οικονομικά συμφέροντα, περιττεύει κάθε σχόλιο. Οπότε αναρωτιέται κανείς με ποια λογική ο πρωθυπουργός προέβη σ’ αυτή τη δήλωση. Πώς ακούστηκε η αναφορά του; «Εάν δεν είχε προκύψει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ελλάδα δεν θα ασχολούνταν ούτε με την ενίσχυση της οικονομίας της ούτε με την αναβάθμιση της γεωπολιτικής της σημασίας ως πυλώνας της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας»!
Για να μην αναφερθεί κανείς στο κίνητρο που θα είχαν οι ισχυροί αυτού του κόσμου να συμπήξουν συμμαχικές σχέσεις με την αναβαθμισμένη Ελλάδα. Θα είχαν ζωτικό συμφέρον οι ευρωπαϊκές χώρες να προστατεύσουν την εταίρο τους στην ΕΕ Ελλάδα, που τους λύνει σε μεγάλο βαθμό ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, όπως είναι το ενεργειακό, συμβάλλοντας στην απεξάρτηση από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Για να μην αναφερθούμε στις δυνατότητες θεαματικής αναβάθμισης της αποτρεπτικής αξιοπιστίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να μην εξαρτάται καν η χώρα από τη συνήθως μεταβαλλόμενη διάθεση της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία.
Κατά συνέπεια, η αναφορά του πρωθυπουργού μοιάζει σε όλα τα επίπεδα άτοπη. Το γιατί έγινε, ας το απαντήσουν οι αναγνώστες, αφού δεν πρόκειται να το απαντήσει ο ίδιος.
Δημοσίευση σχολίου