Η Τουρκία αναμένεται να αποκτήσει ένατι 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τέσσερα τάγματα των ρωσικών αντιπυραυλικών συστημάτων S-400 τα οποία και λάβει το 2020, δήλωσε ο Sergei Chemezov, (Σεργκέι Τσεμεζόφ), επικεφαλής του ρωσικού κρατικού ομίλου εταιρειών Rostec μέσα στο Δεκέμβριο.
Την ολοκλήρωση της συμφωνίας επιβεβαίωσε και ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας την Τετάρτη (3.1.2018), Nurettin Canikli (Νουρεττίν Κανικλί). Παρόλα αυτά υπάρχει ακόμα η άποψη ότι οι S-400 μπορεί και να μην αναπτυχθούν ποτέ στην Τουρκία.
Οι διαπραγματεύσεις Μόσχας - Άγκυρας έχουν ολοκληρωθεί
Τα υπουργεία Οικονομικών της Τουρκίας και της Ρωσίας έχουν ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις για τη χορήγηση εξαγωγικής πίστωσης στην Άγκυρα, δήλωσε ο Τσεμεζόφ στην εφημερίδα Kommersant, σύμφωνα με το plenglish.com.
Η Τουρκία θα πληρώσει προκαταβολή ισοδύναμη με το 45% του συνόλου και η ρωσική πλευρά θα χορηγήσει πίστωση εξαγωγής που θα καλύψει το υπόλοιπο 55% της σύμβασης, δήλωσε ο επικεφαλής της Rostej, μιας κρατικής κοινοπραξίας που συγκεντρώνει μεγάλο μέρος της ρωσικής στρατιωτικής- βιομηχανίας.
Το σενάριο ότι οι S-400 δεν θα αναπτυχθούν ποτέ στην Τουρκία
Σημειώνεται ότι η Άγκυρα έχει δεχθεί έντονη κριτική ακόμα και απειλές από τις ΗΠΑ για την απόφαση να αποκτήσει τους S-400 που σχεδιάζει να εγκαταστήσει στη Μεσόγειο, ώστε να ενισχύσει την άμυνα της με κατεύθυνση τη Συρία.
H εξέλιξη αυτή στη συμφωνία Μόσχας - Άγκυρας για τους S-400 φαίνεται ότι διαψεύδει σε αυτή τη φάση το σενάριο που θέλουν τους S-400 να μην αναπτύσσονται στην Τουρκία, όπως αναφέρει δημοσίευμα του mignatiou.com κάτι που ωστόσο είναι ακόμα πολύ πιθανό να συμβεί όπως αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα.
Όπως μεταξύ άλλων αναφέρει το δημοσίευμα:
Η ανάπτυξη των S-400 στην Τουρκία φέρνει την Ελλάδα σε μια πολύ δύσκολη θέση. Η καλύτερη όμως άμυνα είναι η πρόληψη. Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό παραπέμπει και σε μια συμπληρωματική στρατηγική που αφορά σε συνεργασία με χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια απειλή από τους S-400. Oι χώρες αυτές είναι οι ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοι της Ελλάδας, προεξαρχουσών των ΗΠΑ και, βέβαια, το Ισραήλ. Με το Ισραήλ η Ελλάδα αναπτύσσει μια στρατηγική σχέση τα τελευταία χρόνια που θα πρέπει, με βάση την αμοιβαιότητα, να αποδώσει συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση ο καλύτερος σύμμαχος της Ελλάδος μπορεί να αποδειχτεί το αμερικανικό Πεντάγωνο, όχι επειδή η Ελλάδα είναι ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος των ΗΠΑ που θα απειλείται σε περίπτωση ανάπτυξης των S-400 στην Τουρκία, αλλά επειδή η ανάπτυξή τους σε μια ΝΑΤΟϊκή χώρα θα αποτελέσει άμεση απειλή για τα ζωτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών – ακόμη και απειλή κατά της ζωής μελών των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Μια πολύ καλή ένδειξη πως το Πεντάγωνο, με σύμμαχό του το Κογκρέσο, θα διαχειριστεί το τουρκικό πρόβλημα με τους S-400 είναι το γεγονός πως αυτοί και το ΝΑΤΟ (δηλ. οι ίδιοι) θα διαχειρίζονταν κάτι ανάλογο, που ήταν η παλαιότερη απόφαση της Τουρκίας (2013) που ακυρώθηκε και όχι τυχαία, να προμηθευτεί ένα σχετικά «ανάλογο» σύστημα, το FD-2000, επισημαίνει το miganatiou.com, από την Κίνα και μάλιστα από μια εταιρεία που βρίσκονταν ήδη υπό καθεστώς αμερικανικών κυρώσεων. Τότε εκφράσθηκε δημόσια από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ πως ένα τέτοιο σύστημα δεν θα μπορούσε να ενσωματωθεί στο αμυντικό σύστημα του ΝΑΤΟ, διότι θα καταστρατηγούσε την πιο βασική αρχή της Ατλαντικής Συμμαχίας που είναι αυτή της συλλογικής άμυνας, όπως επίσης και την αντιρωσική φιλοσοφία του οργανισμού.
Aκόμα,όπως επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα η Τουρκία έχει τεχνολογική συνεργασία με κυριολεκτικά δεκάδες εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας των ΝΑΤΟϊκών κρατών, καθώς και συμπαραγωγές όπως π.χ. για το σύστημα Patriot και το F-35, η παρουσία κινεζικών συστημάτων στην τουρκική επικράτεια θα επέτρεπε στην Κίνα να κατασκοπεύει τα πράγματα. Όπως δήλωσε τότε δυτική πηγή, «Θα θέλατε ένα κινέζικο ραντάρ να ζωγραφίζει τα F-35, κάθε φορά που προσγειώνονται ή απογειώνονται από μια τουρκική βάση;». Και ακριβώς για τον λόγο αυτό τέθηκε, από το 2013, ζήτημα κατά πόσο θα επιτραπεί στην Άγκυρα να αποκτήσει το F-35, το οποίο και συμπαράγει. Κατά τουρκικές εξαγγελίες η Τουρκία προτίθεται να αγοράσει 100 τέτοια μαχητικά. Τηρουμένων των αναλογιών τα ίδια επιχειρήματα ισχύουν και σήμερα ως προς τις συνέπειες εγκατάστασης των S-400.
Επιπλέον από το 2013 οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχουν πάρει την κατιούσα, ο δε ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας και τα παρακολουθήματά του ζουν μια εναλλακτική πραγματικότητα όπου η παράνοια κυριαρχεί ως μια «φυσιολογική» κατάσταση. Από την άλλη μεριά στην Αμερική, στο Κογκρέσο, ο γερουσιαστής Ben Cardin προειδοποίησε πως η αγορά των S-400 από την Τουρκία παραβιάζει την νομοθεσία “Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act”, η οποία ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούλιο και στοχεύει ειδικά τη Ρωσία, τη Β. Κορέα και το Ιράν. Ανάμεσα στις ρωσικές εταιρείες που βρίσκονται υπό καθεστώς κυρώσεων συμπεριλαμβάνονται οι Almaz-Antey Air και η Space Defense Corporation JDC, κατασκευάστριες του συστήματος S-400.
Δίλημμα, S-400 ή τα F-35
Το όλο ζήτημα θα κορυφωθεί πολύ πριν το 2020 που υποτίθεται πως η Τουρκία θα παραλάβει τους S-400, αν και κυκλοφορεί και η πληροφορία πως μια συστοιχία θα παραδοθεί μέσα στο 2019. Το 2018 παράλληλα προγραμματίζεται και η παράδοση των πρώτων F-35 στην Τουρκία. Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις και σχετικές δηλώσεις πως η Τουρκία θα πρέπει να αποφασίσει: Ή τους S-400 ή τα F-35. Και τα δυο δεν γίνεται (Βλ. σχετικά, Valerie Insinna, “If Turkey buys Russian system, they can’t plug into NATO tech”, Defense News, November 16, 2017 και Τom Rogan “If Turkey buys the Russian S-400 missile system, it can’t be allowed to buy the F-35 fighter jet”, Washington Examiner, November 17, 2017). Με βάση τα παραπάνω, το σενάριο ότι τα S-400 μπορεί τελικά να μην αναπτυχθούν στην Τουρκία είναι πολύ πιθανό.
Πως δουλεύουν οι S-400
Κλείνοντας, αξίζει να τονίσουμε ότι οι S-400 έχουν εύρος 400 χιλιόμετρα και μπορούν να ρίξουν έως και 80 στόχους ταυτόχρονα. Ακόμα λέγεται ότι μπορούν να φτάσουν τα 4.8 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Οι S-400 μπορεί μπορεί να στοχεύει αεροσκάφη, πυραύλους cruise, drones, βλήματα μεσαίας εμβέλειας αλλά και αερομεταφερόμενα συστήματα επιτήρησης, σύμφωνα με το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA NOVOSOTI.
Το σύστημα χρησιμοποιεί τέσσερα βλήματα με διαφορετικό εύρος από 400 έως 40 χιλιόμετρα. Όταν εντοπιστεί ένας στόχος, το όχημα εντολών πραγματοποιεί την εκτόξευση πυραύλων. Τα δεδομένα εκτόξευσης αποστέλλονται στη συνέχεια στο καλύτερο τοποθετημένο όχημα εκτόξευσης και βάλει τα βλήματα επιφάνειας-αέρος. Το ραντάρ εμπλοκής βοηθά τους πυραύλους να κατευθύνονται προς τον επιλεγμένο στόχο.
Οι S-400 είναι επιχειρησιακό με τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις από το 2007.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου