Η διπλή, μαύρη επέτειος

Analyst Team

Εκατό χρόνια μετά το ξεκίνημα του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, η σκιά του τρίτου φαίνεται να πλανάται στον ουρανό της Ευρώπης – ενώ 120 χρόνια μετά τον πόλεμο της Ιαπωνίας με την Κίνα, οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών κλιμακώνονται ξανά

Σήμερα είναι η επέτειος των 100 χρόνων από την έναρξη (28.07.1914) του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου (άρθρο), οι απώλειες του οποίου σε ανθρώπινες ζωές ήταν τρομακτικές -  9.700.000 στρατιώτες και 8.900.000 Πολίτες, συνολικά 18.600.000 άνθρωποι.

Είναι επίσης η 120η επέτειος (1.08.1894) του πρώτου σινο-ιαπωνικού πολέμου: ενός πολέμου μεταξύ της κινεζικής δυναστείας των Qing, καθώς επίσης της ιαπωνικής Meiji, τον οποίο έχασε η Κίνα -  γεγονός που τη «βαραίνει» έκτοτε σε μεγάλο βαθμό.

Τη «μαύρη αυτή επέτειο» επέλεξε το γερμανικό περιοδικό «Spiegel», για να «στολίσει» το εξώφυλλο του με την εικόνα των θυμάτων της μοιραίας πτήσης ΜΗ17.

Προφανής στόχος του είναι η χειραγώγηση της γερμανικής κοινής γνώμης, έτσι ώστε να τοποθετηθεί εναντίον της Ρωσίας – η οποία ενοχοποιείται αυθαίρετα, για την κατάρριψη του πολιτικού αεροσκάφους (έχει τοποθετηθεί εναντίον του κ. Putin συχνά στο παρελθόν, ενώ δεν είναι το μοναδικό, όπως συμπεραίνεται από την εικόνα που ακολουθεί).
 .

Εξώφυλλα του γερμανικού περιοδικού “Der Spiegel” – αποκορύφωμα το εξώφυλλο όπου απεικονίζονται τα θύματα της πτήσης MH17,  με λεζάντα «Σταματήστε τον Putin τώρα!» – αναλαμβάνοντας αυθαίρετα το ρόλο του κριτή της μοιραίας πτήσης, χωρίς ακόμη να έχουν υπάρξει στοιχεία που αποδεικνύουν πως το «λάθος» ήταν της Ρωσίας. Το εξώφυλλο πάνω δεξιά έχει λεζάντα «Ο εμπρηστής», ενώ αυτό κάτω δεξιά γράφει «Ο ημι-ισχυρός», ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1950 και χαρακτήριζε ομάδες νέων με έντονα επιθετικό φρόνημα – νταήδες / ψευτοπαλίκαρα.

.
Ο τίτλος του περιοδικού «Σταματήστε τον Putin τώρα!» θυμίζει, σύμφωνα με ορισμένα γερμανικά ΜΜΕ, το ναζιστικό αντισημιτικό και ρατσιστικό περιοδικό «Der Sturmer» – το οποίο χρησιμοποιούσε, ανάλογα προπαγανδιστικά, τέτοιες εικόνες στα εξώφυλλα του.

Σε κάθε περίπτωση, το περιοδικό φαίνεται να «ρίχνει λάδι στη φωτιά» ή βενζίνη στην πυρκαγιά που απειλεί να ξεσπάσει ξανά στην Ευρώπη – γνωρίζοντας ότι η έχθρα της Γερμανίας με τη Ρωσία, αποτέλεσε μία από τις βασικότερες αιτίες του πολέμου.
Μίας καταστροφικής σύρραξης (γράφημα), η οποία οδήγησε στο τέλος τους τέσσερις αυτοκρατορίες – ενώ τοποθέτησε τα θεμέλια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.
 .

Ευρώπη και Μ. Ανατολή το 1914 – Από το γράφημα θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει πως το «εμπόδιο» της ένωσης Ρωσίας-Ευρώπης υπήρξε τότε (όπως και ίσως σήμερα) η ευρύτερη Γερμανία.

.
Στη διαδικτυακή σελίδα τώρα του περιοδικού, στην οποία πολύ συχνά εμφανίζονται «προπαγανδιστικά» άρθρα εναντίον της Ρωσίας, υπήρξε πρόσφατα ένα κείμενο «για την/ή της» μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών της χώρας (πηγή) – «για ή από» την BND, η οποία θεωρείται πως ιδρύθηκε από τους Ναζί, ενώ ελέγχεται σήμερα απόλυτα από τις Η.Π.Α.
Όταν βέβαια μία πληροφορία της BND «λανσάρεται» δημόσια από το «Spiegel», τότε δεν πρόκειται για μία δημοσιογραφική επιτυχία – αλλά για μία στοχευόμενη «πολιτική δημοσίευση», εκ μέρους της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας.

Στα πλαίσια αυτά, φαίνεται πως ο σκοπός του άρθρου είναι η αποσταθεροποίηση της Ρωσίας – κάτι που έχει συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν με τη Συρία, όταν το ίδιο περιοδικό έγραφε πως, με βάση τις πληροφορίες του από την BND, το καθεστώς Assad είχε φτάσει στο τέλος του.
Σε ένα άλλο άρθρο του περιοδικού (πηγή) αναφερόταν ότι, ο γερμανικός λαός υποστηρίζει στο σύνολο του τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας – ακόμη και αν κάτι τέτοιο θα κόστιζε θέσεις εργασίας στη χώρα του! Τα συμπεράσματα του κειμένου στηρίζονταν σε μία δήθεν δημοσκόπηση, για την οποία δεν υπήρχαν κανενός είδους πληροφορίες, παρά μόνο το αποτέλεσμα.

Το επικίνδυνο βέβαια στην προκειμένη περίπτωση είναι το ότι, αυτού του είδους τα ψέματα και η προπαγάνδα θα μπορούσαν να στοιχίσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας στη Γερμανία, να οδηγήσουν σε εξτρεμιστικά υψηλές τιμές την ενέργεια, να βυθίσουν σε μία άνευ προηγουμένου κρίση την Ευρώπη (φυσικά και τη Ρωσία), καθώς επίσης να προκαλέσουν έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο – ο οποίος, με δεδομένη τη συντριπτική υπεροχή των Η.Π.Α. απέναντι στη Ρωσία, αφήνει δυστυχώς μία και μοναδική δυνατότητα άμυνας στον Putin: τον πυρηνικό πόλεμο (άρθρο).

Το άλλο «δυστύχημα»

Ανεξάρτητα τώρα από τα επικίνδυνα παιχνίδια του περιοδικού, καθώς επίσης από τα πραγματικά αίτια της πτώσης της MH17, τα οποία αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν, οφείλουμε ίσως να θυμηθούμε το αεροπλάνο των αερογραμμών του Ιράν, με τον αριθμό πτήσης IR-655 (πηγή), με 275 επιβάτες, καθώς επίσης με 15 μέλη πλήρωμα – το οποίο κατατρίφθηκε από δύο αμερικανικούς πυραύλους, επάνω από τα στενά του Hormuz (3.07.1988).

Οι πύραυλοι είχαν εκτοξευθεί από ένα αμερικανικό πολεμικό πλοίο, χωρίς να τιμωρηθεί κανένας ουσιαστικά, με την κατηγορία του «εγκληματία πολέμου» – ενώ αργότερα ο αμερικανός πρόεδρος G. Bush αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη για το «ατύχημα» από τον ΟΗΕ, στο όνομα των Η.Π.Α., λέγοντας ουσιαστικά πως ήταν μία παράπλευρη απώλεια, σε μία εποχή πολέμου (πηγή).
Κατά τον ίδιο, το πλήρωμα του πολεμικού πλοίου των Η.Π.Α. (USS Vincennes) είχε συμπεριφερθεί σωστά, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούσαν – αφού το ναυτικό της υπερδύναμης ήταν υποχρεωμένο να προστατεύει, κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου του κόλπου (1980-1988), το θαλάσσιο δρόμο, από τον οποίο περνούσαν τα πετρελαιοφόρα για την τροφοδοσία της Δύσης.
.

Η δεύτερη μαύρη επέτειος

Όπως είναι γνωστό, η ήττα της Κίνας στον πρώτο σινο-ιαπωνικό πόλεμο έχει αποδοθεί στο ανοργάνωτο ναυτικό της – αφού, παρά το ότι η ισχύς των στόλων των δύο χωρών ήταν σχεδόν ισοδύναμη (γράφημα), έλειπε από την Κίνα ο συντονισμός.
 .

Η ναυτική δύναμη της Κίνας και της Ιαπωνίας την περίοδο πριν το 1894 και σήμερα (στοιχεία 2014). Στο πάνω και στο κάτω μέρος της εικόνας, οι οριζόντιες δύο στήλες απεικονίζουν με κόκκινο χρώμα την συνολική ναυτική δύναμη της Κίνας, ενώ με μπλε αυτή της Ιαπωνίας. Μολονότι η διαφορά είναι πολύ μεγάλη σήμερα, η Κίνα φαίνεται να έχει «επενδύσει» σε μικρότερα πλοιάρια (πχ. Armed coastal patrol craft, οπλισμένα σκάφη παράλιας περιπολίας), με σκοπό να μπορεί κυρίως να ελέγχει τα ύδατα καλύτερα και ταχύτερα, αφού έχει να αντιμετωπίσει παραβιάσεις από πολλές χώρες εχθρικές προς αυτήν.

.
Σήμερα βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά, όπως συμπεραίνεται από το κάτω μέρος του γραφήματος. Ειδικότερα, αν και το πολεμικό ναυτικό της Ιαπωνίας έχει ακόμη ποιοτικά πλεονεκτήματα, απέναντι σε αυτό της Κίνας, η χώρα έχει ξεπεράσει τα συμπλέγματα του παρελθόντος – διεκδικώντας την ηγεσία στην περιοχή.

Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών είναι ξανά εκρηκτική – με κέντρο βάρους ορισμένα αμφισβητούμενα νησιά της Ανατολικής Θάλασσας της Κίνας, καθώς επίσης τις ξαφνικές εθνικιστικές φιλοδοξίες της Ιαπωνίας.
Η βασική μεταβλητή βέβαια στην περιοχή είναι οι Η.Π.Α., οι οποίες είναι με την πλευρά της Ιαπωνίας – χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως η Ιαπωνία δεν κάνει ότι μπορεί, για να συμβαδίσει με την Κίνα. Πέρυσι δε παρουσίασε επίσημα το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο του στόλου της, μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο – ένα πλοίο 248 μέτρων, το οποίο έχει σχεδιαστεί να μεταφέρει 14 ελικόπτερα.

Η εξοπλιστική παράνοια συνεχίζεται λοιπόν και από τις δύο χώρες, οι οποίες παραμένουν εχθρικές μεταξύ τους – ενώ υπενθυμίζουμε πως ο μεγαλύτερος διεκδικητής της παγκόσμιας ηγεμονίας των Η.Π.Α. δεν είναι η Ρωσία, αλλά η Κίνα.
Είδηση: Στα πλαίσια του οικονομικού πολέμου που διεξάγουν οι Η.Π.Α. εναντίον της Ρωσίας, προστέθηκε η καταδίκη της, με βάση την οποία οφείλει να αποζημιώσει με 50 δις $ (το 10% περίπου των συναλλαγματικών αποθεμάτων της), τους πρώην μετόχους της Yukos του πρόσφατα αποφυλακισθέντος Michail Chodorkowski – οι οποίοι ζητούσαν 100 δις $, για τον τεμαχισμό και την πώληση της.

Εάν η απόφαση του Αμερικανού δικαστή στη Χάγη παραμείνει ως έχει (πηγή), τότε οι κατήγοροι θα μπορούν να κατασχέσουν περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας στο εξωτερικό – όπως στην περίπτωση της Αργεντινής, στα πλαίσια των επιθέσεων των κερδοσκοπικών κεφαλαίων εναντίον της.

Υπενθυμίζουμε πως ο κ. Chodorkowski παρουσιάζεται στη Δύση ως «πολιτικός μάρτυρας» – επίσης, ως «αγωνιστής εναντίον της διαφθοράς» (πηγή).  

Στην πραγματικότητα βέβαια κατάφερε να συγκεντρώσει μία τεράστια περιουσία, χρησιμοποιώντας μάλλον «σκοτεινά μέσα».

Το γεγονός αυτό συμπεραίνεται από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2011, σύμφωνα με την οποία «Η καταδίκη του για κλοπή πετρελαίου, για φοροδιαφυγή, καθώς επίσης για ξέπλυμα μαύρου χρήματος δεν είχε πολιτικά κίνητρα«.

Βέβαια, ισχύει παντού το δίκαιο του ισχυρότερου, ενώ τα συμφέροντα των Η.Π.Α. προηγούνται από κάθε τι άλλο – «ιδιαιτερότητες» με τις οποίες πιθανολογούμε πως συμφωνεί ο Αμερικανός δικαστής, ο οποίος καταδίκασε τη Ρωσία να αποζημιώσει τον κ. Chodorkowski.

Analyst Team

πηγή