Τι συμβαίνει στην περιοχή ;;; Επηρεάζει την Ελλάδα το γιγάντιο αυτό πολιτικό - διπλωματικό και στρατιωτικό θρίλερ;;;
Το one-on-one των πυρηνικών διαπραγματεύσεων τις οποίες ξεκίνησε ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα με το Ιράν, έχουν προσκρούσει πάνω σε ένα κενό τοίχο.
Ένας ανώτερος Ιρανός, μέλος της ομάδας του Mostafa Dolatyar, δήλωσε την Παρασκευή, 14 Δεκ 2012 στο Νέο Δελχί, ότι η διπλωματική διαδικασία για την επίλυση του πυρηνικού ζητήματος με το Ιράν, στην πραγματικότητα δεν οδηγεί πουθενά, επειδή το αίτημα πρός την Τεχεράνη να σταματήσει τον εμπλουτισμό του ουρανίου 20 % (τοις εκατό) δεν έχει νόημα.
«Αυτοί (οι παγκόσμιες δυνάμεις) συνδέουν καθαρά τεχνικά θέματα με κάτι καθαρά πολιτικό. Στο βαθμό τον οποίον αυτή η νοοτροπία και αυτή η προσέγγιση συνεχίζεται από τις 5 + 1 (τις έξι παγκόσμιες δυνάμεις) - ή όπως αλλιώς θέλετε να τις αποκαλείται - σίγουρα δεν θα υπάρξει τέλος σε αυτό το παιχνίδι " πρόσθεσε.
Η φράση "ή όπως αλλιώς θέλετε να τις αποκαλείται" μπορεί να ληφθεί ως πρώτη κεκαλυμμένη αναφορά του Ιράν για τις απευθείας συνομιλίες με την Ουάσιγκτον οι οποίες ξεκίνησαν 1 Δεκ 2012 στην ελβετική πόλη Λωζάννη.
Ο κ. Mostafa Dolatyar δεν είναι απλά ένας απρόσωπος επίσημος στο Ιράν. Είναι ο επικεφαλής του think tank του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών, στο Ινστιτούτο των Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών, καθώς και ένα ανώτερο στέλεχος της ιρανικής ομάδας η οποία αντιμετωπίζει τούς διαπραγματευτές των ΗΠΑ στη Λωζάννη.
Οι παρατηρήσεις του, οι οποίες δημοσιοποιούνται, έχουν αναμφίβολα την άδεια από το γραφείο του Ανώτατου Ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ απο το οποίο, και δια μέσω του οποίου, δημοσιεύτηκε ένα μήνυμα πρός την Ουάσιγκτον: Εάν ζήτησετε αναστολή εμπλουτισμού, το “παιχνίδι” τελείωσε.
Μετά από 15 χρόνια συνάγεται το συμπέρασμα, ότι η “πυρηνική διπλωματία” με τις παγκόσμιες δυνάμεις, χρησιμοποιώντας κυρίως “υπεκφυγές”, υπήρξε σε μεγάλο βαθμό άσκοπος, μία σπατάλη χρόνου και σκοπών.
Με την τακτική την οποίαν ακολουθεί η επιτροπή της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, η Τεχεράνη για πρώτη φορά δείχνει σημάδια “ανυπομονησίας”, και όχι μόνο την συνήθη περιφρόνηση της διαδικασίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δύο πράγματα έχουν αλλάξει:
1. Όλα αυτά τα χρόνια, η Τεχεράνη επωφελήθηκε από κάθε διπλωματικό “άνοιγμα” και τις παρατεταμένες χρονικά διαπραγματεύσεις σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα, εξ αιτίας του ότι εξαγόραζε “χρόνο”, χωρίς πίεση, για να προωθήσει σταθερά προς την περαίωσή του, αυτό το “πυρηνικό” της πρόγραμμα. Τώρα, οι Ιρανοί λένε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ότι έχουν “φτάσει” στον προορισμό τους. Γι `αυτούς πλέον, ο χρόνος δεν είναι η "ουσία", δεδομένου ότι αυτό πλέον (ο χρόνος), ίσως μπορεί να είναι "ουσία" για τη Δύση.
2. Η δεύτερη εξέλιξη αποκαλύφθηκε στις 5 Δεκεμβρίου από την “The Wall Street Journal” με σύντομη λεζάντα-πρωτοσέλιδο, "Από το Μπουσέρ στην βόμβα."
Αυτή η αποκάλυψη δεν πάρθηκε σοβαρά από κανέναν στην Δύση, ακόμα και απο το Ισραήλ, παρά την συγκλονιστική φύση του δημοσιεύματος.
Με βάση τις πηγές πληροφοριών των ΗΠΑ, η εφημερίδα πρότεινε την απομάκρυνση των 136 ράβδων καυσίμου από τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Ιράν στο Μπουσέρ στα μέσα του Οκτωβρίου 2012, με το πρόσχημα της αστοχίας των “βιδών” των μετάλλων, και την επιστροφή των ράβδων.
Την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου του 2012, θα μπορούσε να ήταν μια δοκιμαστική λειτουργία από τους Ιρανούς, οι οποίοι θα αποφασίζαν την επανεπεξεργασία των ράβδων πλουτωνίου για στρατιωτική χρήση.
Η Αμερική, η Ρωσία και το Ισραήλ, δια μέσω των πυρηνικών εμπειρογνωμόνων τους υποστήριζαν πάντα ότι η τεχνολογία για την εξαγωγή πλουτωνίου από τις ράβδους καυσίμου, ήταν πάρα πολύ ακριβή και περίπλοκη για να είναι πρακτικά εφικτή απο τους Ιρανούς, και σίγουρα είναι πέρα από την ικανότητα του Ιράν.
Οι ειδικοί επιστήμονες όμως μάς λένε, ότι η ταχεία εξαγωγή των όπλων πλουτωνίου, τα οποία μπορούν να αξιοποιήσουν χρησιμοποιημένες ράβδους καυσίμου είναι μια σχετικά απλή διαδικασία η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα αρκετά μικρό και εύκολα προσδιορισμένο διάστημα.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η Τεχεράνη μπορεί να κατασκευάσει εύκολα "βόμβες" πλουτωνίου χωρίς την ανάγκη οικοδόμησης ενός μεγάλου αντιδραστήρα πλουτωνίου, όπως αυτόν, τον υπό κατασκευή στο Αράκ.
Η αναφορά αποκαλύπτει ότι, με τη μέθοδο αυτή, το Ιράν θα μπορούσε να εξάγει περίπου 220 £ (ακριβώς κάτω από 100 κιλά) από το πλουτώνιο, σε αρκετή ποσότητα για να παράξουν βόμβες, όσο το "24πλάσιο της βόμβας Ναγκασάκι".
Μια αναφορά-σύγκριση με τον βομβαρδισμό του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου, στην ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι στις 9 Αυγούστου του 1945 με την σημερινή δυνατότητα του Ιράν για να αντιληφθούμξε άπαντες το "μέγεθος" και περι τίνος ομιλούμε.
Μία από αυτές τις βόμβες, με το παρατσούκλι «Fat Man» (μετά Winston Churchill), είναι ίση με 20 χιλιάδες τόνους καταστρεπτικής δύναμης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αν αυτή η "αποκάλυψη" αντιπροσωπεύει την πραγματική κατάσταση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, το παιχνίδι είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο, άν όχι “χαμένο” για την Δύση και τους συμμάχους της.
Η πολιτική η οποία ακολουθεί “κυρώσεις” από τη Δύση για να αναγκάσει το Ιράν να εγκαταλείψει τον εμπλουτισμό και η οποία “έκλεισε” την υπόγεια εγκατάσταση του Fordo, έχει καταστεί εκ των πραγμάτων άνευ αντικειμένου.
Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός κ. Βενιαμίν Νετανιάχου επέστησε τόσο παραστατικά, πριν από τη Συνέλευση του ΟΗΕ στις 27 Σεπτεμβρίου την προσοχή αλλά και τα ολέθρια αποτελέσματα αυτής της “πολιτικής” αντιμετώπισης του Ιράν, δυστυχώς αποτελεί "φωνή βοώντος εν τη ερήμω".
Ο κ. Mostafa Dolatyar έλεγε ότι το αποτέλεσμα αυτής της “πολιτικής” θα είναι, το Ιράν να έχει εξωστρακίσει (outplayed) τους αντιπάλους του μέχρι να φτάσουν στη γραμμή τερματισμού του παιχνιδιού.
Ο κ. Βενιαμίν Νετανιάχου και ο αναπληρωτής του, ο υπουργός Στρατηγικών Υποθέσεων Μοσέ Yaalon, ξαφνικά “ξύπνησαν” την Τρίτη 25 του Δεκεμβρίου 2012, όταν κατά την έναρξη του Λικούντ-Beitenu (την προεκλογική εκστρατεία τους), και αναρωτήθηκαν τι είχε συμβεί με το ιρανική πυρηνική απειλή ;;;
"Σύντομα θα είναι και πάλι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων," είπαν. "Δεν περνά μέρα χωρίς να λαμβάνουν την προσοχή μας», δήλωσαν πηγές προσκείμενες στον πρωθυπουργό. "Το πυρηνικό ρολόι ακόμα χτυπάει».
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Yaacov Amidror έχει κάνει αρκετά ταξίδια πρόσφατα στην Ουάσιγκτον για να συζητήσουν το θέμα με τους αμερικανούς συναδέλφους τους.
"Τώρα περιμένουμε απο τον Μπαράκ Ομπάμα τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης του," παρατήρησε ο κ. Μοσέ Yaalon.
Αλλά ο κ. Ομπάμα και η κυβέρνησή του θα πρέπει να ορκιστούν στις 21 Ιανουαρίου 2012, και την επόμενη μέρα το ίδιο το Ισραήλ πηγαίνει στις κάλπες.
Η διαδικασία ανάδειξης πρωθυπουργού στο Ισραήλ, διαρκεί εβδομάδες, αν όχι μήνες, για να ορίσει μια νέα κυβέρνηση.
Ως εκ τούτου, στο Ιράν έχει δοθεί το “δώρο” του, τουλάχιστον τρεις μήνες, για να παίξει με την προηγούμενη διοίκηση, η οποία δεν είναι “αρμόδια” για τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων σχετικά με την προληπτική δράση κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Ο κ. Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ μπορεί ως εκ τούτου να είναι ήσυχος μέχρι το τέλος της άνοιξης του 2013.
Ο κ. Ντένις Ρος, πρώην σύμβουλος του Ομπάμα για το Ιράν, ο οποίος είναι ένα απο τα πολύ έμπειρα στελέχη στο Λευκό Οίκο και έχει καλή πρόσβαση στο γραφείο του πρωθυπουργού στην Ιερουσαλήμ, δήλωσε σε συνέντευξή του την περασμένη Δευτέρα ότι, προς το παρόν, οι Ιρανοί «δεν έχουν πειστεί ότι είμαστε έτοιμοι να χρήση βίας.
"Μιλώντας στο Jackson Diehl και στην εφημερίδα Washington Post, ο κ. Ross είπε ότι πιστεύει πως το 2013 θα είναι το κρίσιμο έτος.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα κατά την διάρκεια της εκστρατείας για την επανεκλογή του, μίλησε για την "ικανότητα ξεμπλοκαρίσματος" το επόμενο έτος - μια εξέλιξη η οποία πρέπει να επιτευχθεί ή να αποφευχθεί, διότι απλά αυτό σημαίνει, "ότι θα είναι σε θέση να παρέμβουν εγκαίρως για να σταματήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα το Ιράν".
Η τρέχουσα κατάσταση δημιουργεί αρκετά προβλήματα. Παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει εκφράσει πολλές φορές την αποφασιστικότητά του να εμποδίσει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, πράγμα όμως το οποίο ποτέ δεν έχει εξηγήσει πώς και με ποιό τρόπο θα επιτευχθεί αυτό.
Η φράση αυτή (ικανότητα ξεμπλοκαρίσματος) έχει καταστεί ένα βολικό σύνθημα για μιά καθυστερημένη δράση, μια άλλη χαμένη κόκκινη γραμμή.
Ο κ. Χαμενεΐ απέρριψε τις “προτάσεις” των Ηνωμένων Πολιτειών οι οποίες προβλέπουν μυστικές απευθείας διαπραγματεύσεις, και οι οποίες πραγματοποιήθηκαν νωρίτερα αυτό το μήνα (Δεκέμβριο του 2012) για την επίλυση της διαμάχης για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ανησυχεί για τις επιπτώσεις. Τα μόνα αληθινά λόγια για το σημερινό αδιέξοδο ακούστηκαν από τον κ. Dennis Ross, ότι οι Ιρανοί «δεν έχουν πειστεί ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε χρήση βίας." Τα υπόλοιπα είναι πισωγυρίσματα και "κουβέντες".
Πρόσφατα αποσύρθηκε ο επικεφαλής των Μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ, ο οποίος λέει ότι ο πρωθυπουργός κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου ενήργησε ανεύθυνα σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και τον κατηγορεί για προτεραιότητα στίς προσωπικές ανησυχίες του έναντι των εθνικών συμφερόντων.
Ο κ. Yuval Diskin, επικεφαλής της Shin Bet μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ 2005 - 2011, έχει εκφράσει παρόμοιες επικρίσεις και πριν την “παραίτησή” του.
Η “απόσταση” μεταξύ της Συρίας και του Ιράν μεγαλώνει, και εδώ ο ρόλος της κ. Κλίντον είναι καθοριστικός.
Η κ. Κλίντον σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, πρόκειται να παραιτηθεί από γραμματέας του κράτους στις αρχές του 2013. Ο Λευκός Οίκος έχει το όνομα του αντικαταστάτη της, τον γερουσιαστή κ. Τζον Κέρι, πρώην προεδρικό υποψήφιο και νυν πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, καθώς είναι και επιλογή του κ. Μπαράκ Ομπάμα η αντικατάστασή της.
Αποτελεί άραγε “απροθυμία” των Συμμάχων και κυρίως της Αμερικής, η ένοπλη επέμβαση στο Ιράν, αποτελεί "λάθος" εκτίμηση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, ή είναι ή “σοφία” της "σταθμισμένης" αντιμετώπισης μιάς πιθανής επερχόμενης καταστροφής και ολέθρου τον οποίον υποκρύπτει μιά επιπόλαια στρατηγική απόφαση για ολόκληρο τον κόσμο.
Η έλλειψη ή η ύπαρξη, βεβαιότητος περί του πυρηνικού οπλοστασίου του Ιράν, διαμορφώνει ανάλογα τις γεωπολιτικές ισσορροπίες και τις “ανάλογες” συμμαχίες μεταξύ των κρατών της περιοχής και της ευρύτερης “εγγύς” της περιοχής.
Φωνές φιλοπολεμικής υστερίας όπως του κ. Νταβούτογλου, υπουργού των Εξωτερικών της Τουρκίας, δεν προσθέτουν στην παγκόσμια ειρήνη, πολύ περισσότερο στο γεωπολιτικό συμφέρον των ΗΠΑ, το αντίθετο θα έλεγα, η δε προσπάθειά του να νουθετήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στο να παρέμβουν στην Συρία μόνον σοβαρότητα δεν απηχεί, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΓΕΛΩΤΑ.
Ο λόγος για τον οποίον ουσιαστικά η Τουρκία είναι η "επισπεύδουσα" στην πολεμική σύρραξη στην Μ. Ανατολή είναι γνωστός στα επιτελεία σχεδιασμού και εφαρμογής στρατηγικής, και στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, όπως και στην ΕΕ και στην Ρωσία, όμως πρέπει να λάβει σοβαρά υπ`όψιν της (η Τουρκία), ότι κάθε "συμφωνία" των συμμάχων με το Ιράν επιταχύνει το αναπόφευκτο δια αυτήν, την τριχοτόμησή της, και αυτό (την συμφωνία ΗΠΑ-ΙΡΑΝ) προσπαθεί με κάθε τρόπο και "μέσον" να το αποτρέψει.
Κάποιοι γείτονες δεν έχουν αντιληφθεί την "αλλαγή" στον τρόπο σκέψης και προσέγγισης των "θεμάτων" απο τους ισχυρούς του κόσμου.
Προκαλεί γεωπολιτική ισσορροπία στην περιοχή της Μ. Ανατολής και της "εγγύς" αυτής περιοχή μιά περιφερειακή υπερδύναμη όπως η Τουρκία ;;;
Άς το σκεφτούν πολύ καλά οι "φίλοι" μας οι Τούρκοι, όπως και οι Αλβανοτσάμηδες τυχοδιώκτες.
Καλές οι ανέξοδες "μαγκιές" αλλά η ζωή είναι αλλιώς!!!
Τούτων λεχθέντων, τα μελλούμενα, θα επιρρεάσουν άμεσα και εμάς ώς χώρα ώς Ευρώπη !!!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου