Άρθρο της Δρ Γιαγκόντα Μιτρέφσκα- М-р Јагода Митревска
(Διδάκτωρ διεθνών σχέσεων και πολιτικών επιστημών)
Επί είκοσι χρόνια αναρωτιόμαστε που πηγαίνει η χώρα μας, ώσπου μας ήρθε η έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διέγραψε το επίθετο ‘μακεδονική’ για τη γλώσσα μας.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί ο ευρωσκεπτικισμός στους πολίτες της χώρας αφού αντιλαμβάνονται ότι υστερούν έναντι των πολιτών, των άλλων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τα κοινωνικά- πολιτικά προβλήματα διαταράσσουν καθημερινά την ‘ευημερία’ των πολιτών. Η άρχουσα πολιτική ελίτ συνηθίζει να μιλά για ενότητα. Ωστόσο, η πολιτική σύγκλιση είναι μια διαδικασία αμοιβαίων εθνικών συμφερόντων σε μια χώρα στην οποία ο αρχηγός της, τα συνθέτει με ηθική και στρατηγική ευθύνη προς το συμφέρον του συνόλου.
Δεν έχω δει καμία πρωτοβουλία για ένωση των πολιτικών αρχηγών της FYROM που να επεδίωξε ο πρόεδρος της χώρας ή ο πρωθυπουργός, με το ζήτημα της διαγραφής της ονομασίας της γλώσσας μας.
Η χώρα χρειάζεται μια εναρμονισμένη σχέση των πολιτικών κομμάτων για να επιλυθεί η διαφωνία του ονόματος της FYROM με την Ελλάδα.
Η χώρα μας χρειάζεται την ενότητα, όχι μόνο τις δηλώσεις κάποιων πολιτικών που λαϊκίζουν και ονομάζουν τους μέν «πατριώτες» και τους άλλους που αντιπολιτεύονται ως «προδότες».
Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια κριτήρια η κυβέρνηση ονομάζει τους πολίτες ‘προδότες’. Αυτός που δεν σκέφτεται σαν αυτούς, θεωρείται εχθρός; Η λογική αυτή, στην πολιτική άλλων χωρών είναι τελείως ασυμβίβαστη.
Η αντιπολίτευση λειτουργεί για τη τήρηση του κράτους δικαίου, της ελεύθερης σκέψης και του λόγου, για τα ίσα δικαιώματα των πολιτών σε όλες τις δημοκρατικές χώρες.
Σήμερα στην Ευρώπη, οι κυβερνήσεις πέφτουν γιατί επιδιώκουν να προστατεύσουν τα εθνικά συμφέροντά τους (όπως έπραξαν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Ιταλίας). Μέσα σε λίγες ημέρες αποκτήθηκε η ενότητα των πολιτικών κομμάτων η οποία αποτελεί σανίδα σωτηρίας της χώρας στην κρίση.
Αυτό λέγεται δημοκρατία, είναι η στρατηγική ευθύνη της πολιτικής για το συμφέρον του κράτους και της ίδιας της πολιτικής.
Ένας πολιτικός προσπαθεί να οργανώσει μια κοινότητα, μια κοινωνία προς όφελος όλων των πολιτών. Είναι σαν τον πατέρα και τη μητέρα που φροντίζουν για τη σωστή, ηθική, υγιή οικογένεια που αποτελεί τη μικρότερη ομάδα στην κοινωνία.
Ο αδύναμος πολιτικός φέρει την ονομασία ‘πολιτικάντης’ που αποτελεί μια επικίνδυνη μορφή της καθημερινής πολιτικής και τα αδιέξοδα και τις αποτυχίες του τις μεταφέρει στην πολιτική πραγματικότητα. Η αρετή ενός πολιτικού σε μια δημοκρατική χώρα είναι ένας πολιτικός που εγκαταλείψει τις προσωπικές φιλοδοξίες του προσπαθώντας να ενώσει όλους τις πολιτικές εκφράσεις για την επίλυση των προβλημάτων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε εθνικό επίπεδο.
Η χώρα μας αποτελεί μέλος της μεγάλης οικογένειας των ευρωπαϊκών εθνών και έχει στρατηγικό συμφέρον να ενταχθεί στον Οργανισμό του Βορείου Ατλαντικού Συμφώνου για να προχωρήσει τον 21ο αιώνα.
Στη χώρα μας η φιλοδοξία κάθε πολίτη είναι να δει τη πατρίδα του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να ζήσει σε ειρήνη και ευημερία. Και δε νομίζω ότι υπάρχει πολίτης που να ονομάζεται «προδότης» επειδή δεν έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να αισθάνεται το κράτος ως «προσωπική ιδιοκτησία του», όπως θέλουν να το περάσουν.
Ο ‘ευρωσκεπτισμός’ είναι περιττή μορφή της γεωπολιτικής και της γεωστρατηγικής που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην απομόνωση.
Η FYROM, δεν μπορεί να υπάρξει απομονωμένη, γεωγραφικά ανήκει στη γηραιά ήπειρο και δεν υπάρχει περίπτωση να ενταχθεί στην Ασία ή σε άλλες ηπείρους.Απομένει σε εμάς να δούμε τα πράγματα με ευθύνη. Πηγαίνουμε να γίνουμε μια προηγμένη δημοκρατική χώρα ή γυρίζουμε πίσω στον «ευρωσκεπτικισμό»;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου