Πρόσφατα, γίνεται πολύς λόγος για τα Τουρκικά περιοριστικά μέτρα εναντίον πλοίων και αεροπλάνων κυπριακών συμφερόντων, που αποτελούν παραβίαση των υποχρεώσεων της Τουρκίας που πηγάζουν από το Πρόσθετο Πρωτόκολλο ΕΕ – Τουρκίας και άλλων Δηλώσεων και Κανονισμών της ΕΕ. Περνώντας στην αντεπίθεση η Κυπριακή Κυβέρνηση
υπέβαλε στις 2 Δεκεμβρίου 2010 στο Συμβούλιο Μεταφορών, Τηλεπικοινωνιών και Ενέργειας της ΕΕ εμπεριστατωμένο έγγραφο που καταγράφει λεπτομερώς τις παραβιάσεις των υποχρεώσεων που ανέλαβε η Τουρκία έναντι της Ε.Ε. Το έγγραφο κυκλοφόρησε και ως επίσημο έγγραφο του Συμβουλίου, ενώ η Υπουργός, Κα. Ερατώ Κοζάκου – Μαρκουλλή ενημέρωσε και εδώ στην Λευκωσία τους Πρέσβεις των χώρων της Ε.Ε. Ας δούμε, όμως, πως έχουν τα πράγματα.
Οι ιθύνοντες στην Άγκυρα δεν θα το είχαν φανταστεί ποτέ ότι μια μέρα θα εύρισκαν μπροστά τους τους περιορισμούς που επέβαλαν το 1997 στα κυπριακών συμφερόντων πλοία και αεροπλάνα, απαγορεύοντας τη χρησιμοποίηση των τουρκικών λιμανιών και αεροδρομίων. Αυτοί οι περιορισμοί αποτελούν κλιμάκωση των μέτρων που επιβλήθηκαν το 1987 και επηρεάζουν την ναυσιπλοΐα διεθνούς εμπορίου. Στην ουσία, εμποδίζουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα, την ελεύθερη διέλευση και πρόσβαση στα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια καθώς και την ίση μεταχείριση. Προτάθηκε τότε ότι οι περιορισμοί αυτοί αποτελούν αντίμετρα για τη απόφαση της Κυπριακής Κυβέρνησης να κηρύξει το 1974 όλα τα σημεία εισόδου που ευρίσκονται στα κατεχόμενα ως κλειστά και παράνομα. Το επιχείρημα δεν ευσταθεί, γιατί το τουρκικό εμπάργκο επιβλήθηκε το 1987, δηλαδή 13 χρόνια αργότερα, Σχετικά αναφέρεται ότι τα κυπριακά λιμάνια και αεροδρόμια στις ελεύθερες περιοχές είναι ανοικτά για τα τουρκικά πλοία και αεροπλάνα, μάλιστα δε μερικά τουρκικά πλοία χρησιμοποίησαν κυπριακά λιμάνια, μετά τη επιβολή του τουρκικού εμπάργκο, ενώ το 2009 ο αριθμός τους έχει αυξηθεί σημαντικά. Ένα άλλο επιχείρημα που προβάλλουν οι Τούρκοι για να δικαιολογήσουν το εμπάργκο αναφέρεται σε «λόγους ασφαλείας», λόγω της συνεχιζόμενης πολιτικής διαμάχης. Κι αυτό το επιχείρημα καταρρίπτεται από την απόφαση της Τουρκικής Κυβέρνησης να άρει το 1997 τους περιορισμούς για τα κρουαζιερόπλοια, λόγω του ότι το οικονομικό κόστος ήταν μεγαλύτερο για την Τουρκία παρά για την Κύπρο.
Όταν τον Ιούλιο του 2005 η Τουρκία υπέγραψε το Πρόσθετο Πρωτόκολλο για την προσαρμογή της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΚ – Τουρκίας στην προσχώρηση των 10 νέων κρατών μελών την 1η Μαΐου 2004, ανέλαβε δεσμεύσεις έναντι της ΕΕ και των κρατών-μελών της, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με την Δήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου 2005 και την εταιρική σχέση εν όψει της προσχώρησης της Τουρκίας, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της αναμένουν πλήρη, χωρίς διακρίσεις εφαρμογή του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου και άρση του συνόλου των φραγμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των περιορισμών στα μέσα μεταφοράς.
Είναι πρόδηλο, ότι τα Τουρκικά περιοριστικά μέτρα αποσκοπούν στο να βλάψουν την Κυπριακή οικονομία. Και όντως, αρνητικές εξελίξεις παρατηρούνται σε διάφορους τομείς. Αναφέρουμε, μεταξύ άλλων, την συρρίκνωση του μεριδίου της Κύπρου στον παγκόσμιο εμπορικό σύνολο, του επηρεασμού της σπουδαιότητας της Κύπρου ως διαμετακομιστικού κέντρου, και τις οικονομικές απώλειες του Κυπριακού τομέα διαχείρισης πλοίων. Γενικά, τα μέτρα επιδείνωσαν την ανταγωνιστικότητα του Ευρωπαϊκού στόλου έναντι πλοίων εγγεγραμμένων σε τρίτες χώρες, όπως επίσης και το διαμετακομιστικό εμπόριο μέσω Κύπρου, που παρουσιάζει απώλεια κερδών ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ.
Μετά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, το 2004, το θέμα απέκτησε ευρωπαϊκές διαστάσεις, καθότι τα τουρκικά μέτρα σοβαρώς βλάπτουν ιδιωτικά και δημόσια συμφέροντα της ΕΕ. Επιπλέον, αυτά τα μέτρα παραβιάζουν νομικές ρήτρες, την Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ – Τουρκίας, Κανονισμούς του Συμβουλίου, Ευρωπαϊκές Δηλώσεις και άλλα. Οι νομικές υποχρεώσεις της Τουρκίας για άρση του εμπάργκο εναντίον της Κύπρου και των ναυτιλιακών συμφερόντων της ΕΕ περιέχονται σε διάφορα έγγραφα της ΕΕ. Το σπουδαιότερο, η Έκθεση Προόδου της Τουρκίας, που υπεβλήθηκε στην Επιτροπή στις 9 Νοεμβρίου 2010 αναφέρει ότι η Τουρκία δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωση πλήρους, χωρίς διακρίσεις εφαρμογής του Επιπρόσθετου Πρωτόκολλου και δεν έχει άρει όλα τα εμπόδια στην ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων. Πιο συγκεκριμένα, παρατηρεί ότι «όσο υφίστανται εμπόδια στην ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, που διακινούνται από πλοία εγγεγραμμένα στην Κύπρο ή πλοία που τον τελευταίο λιμάνι που επισκέφτηκαν ήταν στην Κύπρο, η Τουρκία δεν θα είναι σε θέση να εφαρμόσει πλήρως το Κεκτημένο που αναφέρεται σε αυτό το κεφάλαιο (Κεφάλαιο 14 – Πολιτική μεταφορών).
Οι λόγοι για αυτή την συμπεριφορά της Τουρκίας είναι γνωστοί – βαθύ κράτος και εχθρική ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Παρόλα αυτά, εάν η Τουρκία όντως επιθυμεί να ενταχθεί στην Ευρώπη, θα πρέπει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της το συντομότερο δυνατό. Όσοι επιθυμούν να δουν την Τουρκία να εντάσσεται στην Ευρώπη θα πρέπει να την συμβουλεύσουν ανάλογα, γιατί η Κύπρος ευνοεί την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, δεδομένου ότι θα συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της ως υποψήφιας χώρας. Το πρόκριμα αυτή τη στιγμή για την Τουρκία είναι το άνοιγμα των λιμανιών και του εναερίου χώρου της για την Κύπρο. Τα δύσκολα έπονται.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου