Η «Φινλανδοποίηση» είναι διεθνής όρος που υποδηλώνει την κατάσταση στην οποία περιήλθε η Φινλανδία μετά το πέρας του Β’ ΠΠ, δηλαδή τη διατήρηση της εδαφικής της ακεραιότητας με αντάλλαγμα αφενός την ευμενή ουδετερότητά της και αφετέρου την πειθήνια στάση της στην τότε Σοβιετική Ένωση. Ως όρος στη διεθνή πολιτική σκηνή υποδηλώνει ότι μία ισχυρή χώρα πειθαναγκάζει μία μικρότερή της γειτονική χώρα να συμμορφώνεται με τους κανόνες της εξωτερικής πολιτικής της ισχυρής χώρας, επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο να διατηρεί η μικρότερη χώρα μία «οιονεί» ανεξαρτησία και το δικό της οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Η «Φινλανδοποίηση» είναι δημιούργημα του φόβου ότι η μικρότερη χώρα εφόσον οδηγηθεί στη σύρραξη με τον μεγαλύτερο γείτονα θα απωλέσει πολύ περισσότερα. Η Φινλανδία, επιλέγοντας την ένταξή της στο ΝΑΤΟ μετέβαλλε αυτή την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί και πλέον προβάλλει ως το κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ με τα μεγαλύτερα χερσαία σύνορα με τη Ρωσία. Αν και ο σχετικός όρος «Φινλανδοποίηση» υποδηλώνει μία πειθαναγκαστική στάση έναντι του ισχυρότερου γείτονα, το σημαντικό για τη Φινλανδία είναι ότι εξασφάλιζε πλήρως την εδαφική της ακεραιότητα. Η χώρα μας, διολισθαίνει προς τη «Φινλανδοποίηση» όσον αφορά στην άσκηση της εθνικής της εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας, αλλά δυστυχώς φοβούμεθα ότι με τις δηλώσεις, πράξεις ή παραλείψεις διαφόρων πολιτικών αξιωματούχων, ολισθαίνει προς de facto ή de jure εκχώρηση αδιαπραγμάτευτων κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Φυσικά προκαλεί οργή στην ελληνική κοινωνία, η αποσιώπηση σημαντικών γεγονότων από αρκετά ΜΜΕ και η έλλειψη ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ενοοείται ότι αυτή η Βορειο-κορεατική αντίληψη των ανωτέρω ΜΜΕ επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα στην Ελληνική κοινωνία, καθώς υπάρχει υπόκωφος θυμός που βράζει. Όποιος δεν το βλέπει φορά παρωπίδες.
Επανερχόμενος στα φοβικά σύνδρομα σημαντικού μέρους της Ελληνικής πολιτικής ελίτ, έναντι της Τουρκίας, οφείλουμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα:Η Τουρκία από το 1974 ακολουθεί σταθερά αναθεωρητική πολιτική σε όλο το γεωγραφικό σύμπλοκο που ξεκινά από την Κύπρο και καταλήγει στον Έβρο. Οι διεκδικήσεις της περιλαμβάνουν και την Κρήτη στα «υπό συζήτηση» θέματα, ενώ διαχρονικά έχει αμφισβητήσει και το καθεστώς της νήσου Γαύδου. Η Ελλάδα «ενδίδοντας» στις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας δεν τολμά να θεσπίσει τα 12 ν.μ. όχι μόνο στο Ανατολικό Αιγαίο, αλλά ούτε και στην Κρήτη.
- Η Τουρκία ιεράρχησε τις προτεραιότητές της, θέτοντας ως ύψιστη προτεραιότητα την απειλή χρήσης βίας (casus belli) κατά της Ελλάδος και τον ψυχολογικό καταναγκασμό της χώρας μας προκειμένου να μην ασκήσει η Ελλάδα κυριαρχικά δικαιώματα και να επιτευχθεί η αλλαγή του status quo στο Αιγαίο επ’ ωφελεία της Τουρκίας. Η Ελλάδα «εμμέσως αποδεχόμενη» αυτή την πραγματικότητα δεν τολμά να πράξει το ελάχιστο, προκειμένου να μη δυσαρεστηθεί η Τουρκία, π.χ. θέσπιση των 12 ν.μ. σύμφωνα με την UNCLOS.
- Η Τουρκία σταθερά προβαίνει στην αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και του δικαιώματος της Ελλάδος να ανακηρύξει ΑΟΖ στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου λέγοντας ότι τα νησιά δεν διαθέτουν ΑΟΖ παρά μόνο τα Ηπειρωτικά παράλια (άραγε η Κορσική και η Σικελία που ανήκουν στην Ιταλία δεν έχουν ΑΟΖ;).
- Η Τουρκία διεκδικεί με το παράνομο Τουρκολιβυκό σύμφωνο να προβεί σε παράνομες θαλάσσιες έρευνες και γεωτρήσεις τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Νότιο Κρητικό Αρχιπέλαγος, για ανεύρεση υδρογονανθράκων. Καθόρισε παράνομα μονομερώς ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας – Λιβύης, αποκόπτοντας τη χώρα μας από το Νότιο Κρητικό Αρχιπέλαγος.
- Η Τουρκία αμφισβητεί τα 10 μίλια του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕEΧ).
- Θέτει προσκόμματα στην έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο (SAR).
- Αμφισβητεί όχι μόνο την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα μίας σειράς Ελληνικών μικρονήσων (Οινούσσες, Παναγιά, Σύμπλεγμα Μεγίστης, Γαύδος, Φαρμακονήσι, κλπ), αλλά και σε εκατοντάδες βραχονησίδες.
- Η Τουρκία θέτει θέμα αποστρατικοποίησης νήσων του Ανατολικού Αιγαίου. Εδώ υπάρχει μία γκρίζα σκιά, όσον αφορά στη διατήρηση της στρατιωτικής ετοιμότητας των νήσων με τα απαιτούμενα οπλικά συστήματα. Η Ελλάς είχε ένα από τα καλύτερα αντιαεροπορικά συστήματα άμυνας στον κόσμο με την ενεργή σύμπραξη της ΠΑ και του Πυροβολικού, που κάλυπταν πλήρως τις ζωτικές ανάγκες αμύνης των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου. Τι γίνεται όμως σήμερα; Όποια Ο/Σ ή πυρομαχικά έφυγαν από τη νησιά, αντικαταστάθηκαν με άλλο Δυτικό ισάξιο αν όχι ποιο σύγχρονο οπλικό σύστημα; Εάν ναι, ενετάχθη στο σύστημα διαλειτουργικότητας της Ελληνικής αντιαεροπορικής άμυνας το νέο σύστημα;
- Η Τουρκία εγκαλεί την Ελλάδα για μη σωστή μεταχείριση μεταναστών, push backs κλπ και ότι παραβιάζουν τις αποφάσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.
- Η Τουρκία, εκδίδει παράνομες NAVTEX, κάνει παράνομους ελέγχους στην Κυπριακή ΑΟΖ.
- Η Τουρκία κάνει παραβάσεις και παραβιάσεις του ΕΕΧ., ακόμη και υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα νησιά. Οι κανόνες εμπλοκής γιατί υπάρχουν τότε; Η Τουρκική ΠΑ φωτογραφίζει βάσεις των ΕΕΔ ενώ υπάρχει και ο ψυχολογικός αντίκτυπος των κατοίκων των περιοχών αυτών καθόσον οι υπερπτήσεις γίνονται και σε χαμηλό ύψος.
Η χώρα μας δεν έδωσε αφορμή για επιθετικές βλέψεις σε βάρος της γείτονος χώρας. Αντιθέτως οι πολιτικές «κατευνασμού» και «στρατηγικής ψυχραιμίας» που εφαρμόζει έχουν φθάσει γεωστρατηγικά στο τέλος τους, διότι η ρεβιζιονιστική Τουρκία το αντιλαμβάνεται ως ένδειξη αδυναμίας εκ μέρους της Ελλάδος. Παράλληλα προσθέτει συνεχώς διεκδικήσεις που ουδέποτε είχαν ανακύψει στο παρελθόν και πίεση για «διάλογο» ή άλλως χρήση στρατιωτικής βίας. Η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε την αποχώρηση της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 1974, αλλά και το Νταβός το 1988 (mea culpa του τότε Π/Θ). Επίσης εκμεταλλεύθηκε την κρίση των Ιμίων το 1996, προσθέτοντας και τις γκρίζες ζώνες στην ατζέντα της, αλλά εκμεταλλέυθηκε και τη συμφωνία της Μαδρίτης το 1997.
Η Cumhuriyet, είχε γράψει μετά την κρίση των Ιμίων ότι στα επόμενα 20-25 έτη δεν θα χρειασθεί καν να γίνει πόλεμος με την Ελλάδα καθόσον το ισοζύγιο ισχύος μεταξύ των δύο εταίρων του ΝΑΤΟ θα βαίνει διαρκώς υπέρ της Τουρκίας, άρα κατά την εν λόγω Τουρκική εφημερίδα η Ελλάδα θα περιέλθει σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρείας, συνεπώς η Τουρκία πάντα κατά την εφημερίδα θα μπορούσε στο μέλλον να επιβάλλει ευχερέστερα τις «νόμιμες» κατά τους Τούρκους αξιώσεις τους. Το διάστημα που αναφέρει η εν λόγω εφημερίδα είναι σήμερα. Συνεπώς δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις πολιτικών αξιωματούχων που δηλώνουν ότι μετά τις εκλογές θα επιλυθούν οι «διαφορές» Ελλάδος – Τουρκίας.
Ερωτήματα που προκύπτουν και χρήζουν απαντήσεων:
- Ισχύουν τελικά τα αναγραφέντα για τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου, ότι είπε σε δημοσιογράφο, πως η Ελλάδα δεν ήθελε να κάνει η Κύπρος έρευνες και γεωτρήσεις στα βυθοτεμάχιά της, για να μην «ερεθιστούν» οι Τούρκοι;
- Ποιες είναι οι «διαφορές» Ελλάδος – Τουρκίας που αναφέρουν σήμερα Έλληνες αξιωματούχοι; Πάγια εθνική θέση από το 1974, ήταν ότι η Ελλάς έχει ΜΙΑ διαφορά με την Τουρκία. Την υφαλοκρηπίδα. Πότε έγινε πληθυντικός και έχουμε διαφορές; Και τι θα προσπαθήσουμε να επιλύσουμε ακριβώς; Με ποιο τρόπο;
- Πότε η λέξη υφαλοκρηπίδα αντικαταστάθηκε με τη λέξη «θαλάσσιες ζώνες» που αναφέρουν διάφοροι πολιτικοί αξιωματούχοι; Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις «θαλάσσιες ζώνες»;
- Το δόγμα του «ισοδύναμου τετελεσμένου» ισχύει; Αν όχι πότε αντικαταστάθηκε και από ποιον; Αντίστοιχα ερωτήματα υφίστανται και για το δόγμα της «ευέλικτης ανταπόδωσης».
- Ποιος εφηύρε και χρησιμοποιεί τη φράση «στρατηγική ψυχραιμία»; Ως έννοια είναι ανύπαρκτη (καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχα η φράση: τακτική ψυχραιμία). Σημαίνει λοιπόν ότι η Ελλάδα υποχωρεί συνεχώς για να μην εκνευρίσει τους Τούρκους;
- Έλληνες αξιωματούχοι, ανέφεραν ότι ο σφετερισμός του ονόματος Turkaegean, οφείλεται στην αβλεψία ενός υπαλλήλου του ΥΠΕΞ. Αν και το ρίξιμο της «ευθύνης» μόνο στον υπάλληλο δεν είναι ορθό διότι υφίσταται και η αντικειμενική ευθύνη των προϊσταμένων κλιμακίων στη Διοικητική ιεραρχία του υπαλλήλου. Εν τούτοις, τι έγινε με αυτόν τον υπάλληλο; Διετάχθη ΕΔΕ; Τιμωρήθηκε; Ποιος είναι; Διότι οι συνέπειες αυτού του γεγονότος είναι καταλυτικές για την αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας του Αιγαίου. Αν η Μακεδονία είναι η ιστορία μας και η ψυχή μας, το Αιγαίο είναι ο πνεύμονας του Ελληνισμού. Άνευ αυτού η Ελλάδα θα σβήσει.
- Επίσης υπήρξε αβλεψία όσον αφορά στο Τουρκολυβικό μνημόνιο ώστε αυτό να προβλεφθεί έγκαιρα και να αναληφθούν προληπτικές δράσεις; Όταν πλήθος δημοσιευμάτων πριν το μνημόνιο, ανέφεραν ότι επίκειται η προσέγγιση Τουρκίας – Λιβύης (κυβέρνησης Τρίπολης) σε όλους τους τομείς και απαιτείτο επαγρύπνηση, ελήφθησαν προληπτικά μέτρα; Όταν έγινε το μνημόνιο, τα μέτρα που ελήφθησαν προς το ΟΗΕ, ήταν αρκούντως ισχυρά; Υπάρχει συνεχής όχληση για αυτό το θέμα;
- Στη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, σε τι μέτρα προβήκαμε; Κάναμε τις απαιτούμενες ενέργειες προς UNESCO; Αποδεχόμαστε την Τουρκική προπαγάνδα ότι αυτό αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της Τουρκίας; Τότε γιατί επιτρέπουμε να παρεμβαίνει η Τουρκία στη Δυτική Θράκη σε εκκλησιαστικά και άλλα θέματα ή ακόμη και για το τζαμί στο Βοτανικό;
Η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων που εκπορεύονται από τις διεθνείς συνθήκες ή ακόμη και από τις διμερείς πρέπει να καταστεί αυτονόητο, ότι δεν είναι αποδεκτή από την Ελλάδα. Δηλώσεις Ελλήνων αξιωματούχων ότι η Τουρκία έχει πολλά χιλιόμετρα ακτογραμμής και δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε τα δικαιώματα της Τουρκίας είναι ΜΗ αποδεκτές. Για τέτοιες τις δηλώσεις σφαγιάσθηκαν οι πληθυσμοί των Ψαρών και της Χίου από τους Οθωμανούς; Ας σκεφτούμε εάν ένας Τούρκος πολιτικός αναγνώριζε τα δικαιώματα της Ελλάδος στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου. Θα είχε αποβληθεί δια παντός από την Τουρκική πολιτική σκηνή. Και όμως στην Ελλάδα υπάρχουν αυτές οι φωνές, δυστυχώς. Η λεγόμενη ρεαλιστική πολιτική που αναφέρουν αυτές οι φωνές και τα διάφορα think tank που ακολουθούν, είναι τουλάχιστον αφελής, αν όχι επικίνδυνη, διότι ρεαλιστική πολιτική είναι η εφαρμογή των διεθνών συνθηκών.
Υ.Γ.: 1. Πρέπει να εξευρεθεί εκ νέου άμεσος δίαυλος επικοινωνίας με τη Συρία (ανέκαθεν οι Μπααθικές δυνάμεις ήταν φιλικές προς την Ελλάδα και έντονα αντιτουρκικές). Επίσης οι σεισμοί εκτός την Τουρκία είχαν καταστροφικές συνέπειες και για τη Συρία. Που είναι η ανάλογη ευαισθησία τουλάχιστον για τους Ελληνο-ορθόδοξους Σύριους αδελφούς αλλά και όλους τους Σύριους από τους Έλληνες αξιωματούχους;
2. Η Τουρκία λέει ότι δεν έχει αποφασίσει να πάει στη Χάγη, εάν όμως τελικά συμφωνήσει, θέλει όλο το πακέτο των διεκδικήσεών της να τεθεί στο καθεστώς διαπραγματεύσεων. Εν τοις πράγμασι όμως μία τέτοια θέση οδηγεί εκ προοιμίου σε αδιέξοδο, συνεπώς δεν έχει κανένα νόημα σε τέτοια περίπτωση η προσφυγή στη Χάγη. Γιατί επιμένουν τότε Έλληνες αξιωματούχοι για τη Χάγη;
3. Έχει συμφωνηθεί κάτι, στην τριμερή του Βερολίνου; Αυτή η διάσκεψη μεταξύ της τότε Καγκελαρίου της Γερμανίας, Α. Μέρκελ και των πρωθυπουργών Ελλάδος – Τουρκίας και των συμβούλων τους Καλίν – Σουρανή, ενώ μάθαμε για αυτή τη συνάντηση από τα Τουρκικά ΜΜΕ. Αν λοιπόν δεν συμφωνήθηκε κάτι, τότε μήπως χαράχθηκε κάποιος οδικός χάρτης, βάσει του οποίου θα «προχωρήσουν» ορισμένα θέματα;
*Υποπτέραρχος ε.α.–Αναλυτής (MBA, ΜΗSΑ, MPH, MSc in Finance, LLB, BSc)
Δημοσίευση σχολίου