Στήριγμα της «δοκιμαζόμενης» Τουρκίας του Ερντογάν έχει αποδειχθεί σε εποχές δύσκολες το Εμιράτο του Κατάρ, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο ηγέτης της Τουρκίας χθες Δευτέρα μιλώντας κατά την 4η Σύνοδο της Στρατηγική Επιτροπής Τουρκίας και Κατάρ, παρά το γεγονός ότι η κρατική ενεργειακή εταιρία του Εμιράτου, η Qatar Petroleum είναι συνεταίρος της αμερικανικής ExxonMobil στην αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που φέρονται να υπάρχουν εντός των «οικοπέδων» της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), που έχει παραχωρήσει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Η σχέση της Τουρκίας με το Κατάρ είναι στενότατη. Αμφότεροι θεωρούνται ως χρηματοδότες και στυλοβάτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της μεγαλύτερης απειλής για την ασφάλεια των μοναρχιών της Μέσης Ανατολής. Για τον λόγο αυτό έχει τεθεί υπό διωγμό στον Κόλπο αλλά και στην Αίγυπτο.
Η Τουρκία δημιούργησε στρατιωτική βάση στο Εμιράτο και σταδιακά αυξάνει τις δυνάμεις που σταθμεύουν εκεί, εν ολίγοις συνεισφέροντας ολοένα και περισσότερο στην αποτρεπτική στρατηγική των Καταριανών.
Ας μην προτρέξουμε να δηλώσουμε ελαφρά τη καρδία ότι οι κακοί «τύραννοι» της Μέσης Ανατολής φοβούνται τη… δημοκρατική επέλαση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Πιο λογική είναι η ερμηνεία, πως είτε αυτό το είδος διακυβέρνησης είναι το μοναδικό που μπορεί να αποτρέψει την ανάδυση καθεστώτων με ατζέντα εμπνεόμενη από το ισλαμιστικό όραμα καθυπόταξης των kafir… των απίστων δηλαδή (εντελώς δημοκρατικά, σημαίνει πως “πας μη μουσουλμάνος άπιστος”), είτε είναι το τίμημα που πρέπει να αποδεχθεί κανείς…
Να το αποδεχθεί για να αποφύγει ένα απείρως μεγαλύτερο κακό, καθώς εκτός του ισλαμικού συντηρητισμού και της απίστευτης «ελέω Αλλάχ» διαφθοράς που έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε τόσα χρόνια στην Τουρκία υπό τους ισλαμιστές του Ερντογάν, θα μας προκύψει ένας καινοφανής αναθεωρητισμός που θα κάνει τα ελληνοτουρκικά να μοιάζουν με ήσσονος σημασίας «συστημική αστάθεια» και θα οδηγήσει σε μεγάλες συγκρούσεις.
Ο Ερντογάν χθες τόνισε τόσο τις προσπάθειες της Τουρκίας να σπάσει το εμπάργκο στο Κατάρ από τις σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου με την προσθήκη της Αιγύπτου, αλλά και τη βοήθεια που λαμβάνει από το Κατάρ τώρα που δέχεται, όπως πιστεύει τα συντονισμένα πυρά της Δύσης η οικονομία του.
Βέβαια ο Ερντογάν έχει οικογενειακές μπίζνες με το Κατάρ. Πέντε πλοία μεταφοράς LNG, υγροποιημένου δηλαδή φυσικού αερίου φέρεται να διατηρεί εκεί, μέρος της οικογενειακής περιουσίας που με τόσο… κόπο μάζεψε ο άνθρωπος κι έκανε κομπόδεμα… να υποθέσουμε (κατα)ληστεύοντας τον τουρκικό λαό;
Μετά τα Panama Papers ήρθαν αποκαλύψεις και από τη Μάλτα, ενώ η επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση έκανε πολλούς να ανοίξουν το στόμα τους (π.χ. η υπόθεση Ρεζά Ζαράμπ και τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κρατικής Halkbank που αποκαλείται και… τραπεζίτης του Ερντογάν). Γενικά, δεν πιστεύουμε να φαντάζεται κανείς ότι κονόμησε παριστάνοντας -μέσω του προκομμένου του γιου του- τον εφοπλιστή, παίζοντας ποδόσφαιρο!
Διότι δε φαίνεται να έκανε και τίποτε άλλο παραγωγικό στη ζωή του ο ηγέτης της γείτονος Τουρκίας, καθώς πάντα πίστευε ο άνθρωπος ότι ο Αλλάχ τον προόριζε για μεγαλεία και σε αυτό το πλαίσιο το «ο μισθός πολύς εν τοις ουρανοίς» του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου ισχύει αποκλειστικά για το κοπάδι… το ποίμνιο εννοούμε -για να μην παρεξηγηθούμε- του μεγάλου θεόσταλτου και λαοπρόβλητου ηγέτη.
Αυτά όμως είναι τα δεδομένα που ξέρει πλέον όλος ο κόσμος. Αυτό που καταλήγει να είναι δυσεξήγητο στη σύγχρονη Ελλάδα, πώς είναι δυνατόν όλα αυτά να μην ανησυχούν σχεδόν κανέναν και να έχει εδραιωθεί η πεποίθηση ότι κάνοντας κι εμείς με τη σειρά μας μπίζνες με το Κατάρ, θα εξισορροπήσουμε την κατάσταση!
Ίσως δε τρέφουμε και την ψευδαίσθηση ότι η Ντόχα, έχοντας συμφέροντα και στην Ελλάδα, θα μας βοηθήσει ώστε να μην παρεκτραπεί σε βάρος μας η Τουρκία! Η αέναη προσπάθεια του νεοελληνικού κράτους να τα έχει με όλους καλά, η οποία ενίοτε καταλήγει να μη μας παίρνει κανείς στα σοβαρά.
Καταλήγουμε, να μην πιστεύουν ότι μπορούν να στηριχτεί πάνω μας και να μας εντάξουν στον σχεδιασμό τους, που είναι ο μοναδικός τρόπος για να αποσπάσεις ουσιαστική βοήθεια. Σα να ανακαλύψαμε ότι ο ρόλος του επιτήδειου ουδέτερου μας πάει πολύ, κι ας κατηγορούμε σχετική ιστορική συμπεριφορά της Τουρκίας.
Όλως τυχαίως βέβαια σε περιοχές των οποίων η κρισιμότητα αναδείχθηκε το τελευταίο διάστημα με τις – κάπως ανεξέλεγκτες; – πρωτοβουλίες εξωτερικής πολιτικής του Νίκου Κοτζιά στην περιοχή του Ιονίου, το ενδιαφέρον του Κατάρ για επενδύσεις αφορούσε περιοχές οι οποίες σχεδόν συνόρευαν με τα «προβληματικά» σημεία.
Μπορεί ορθώς να έγραφαν διάφοροι αναλυτές ότι η Τουρκία επιχειρεί να χειραγωγήσει την εξωτερική πολιτική της Αλβανίας για να λάβει σαφή συγκρουσιακά χαρακτηριστικά απέναντι στην Ελλάδα, όμως η δράση του μεγάλου συμμάχου του Ερντογάν στην περιοχή δεν έδειχνε να απασχολεί κανέναν!
Οι ηγέτες Τουρκίας και Κατάρ, Ερντογάν και Αλ Θάνι, παρακολουθούν τους υπουργούς Άμυνας (δεξιά ο πρώην αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Χουλούσι Ακάρ), να υπογράφουν νέες διμερείς συμφωνίες
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΚΗ ΒΑΣΗ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Σα να μην έφταναν αυτά, προκύπτει από δηλώσεις κυβερνητικού βουλευτή και το θέμα του ενδιαφέροντος του Κατάρ να αγοράσει(;) την αεροπορική βάση Αγρινίου την οποία έχει εν πολλοίς εγκαταλείψει η Πολεμική Αεροπορία, για να δημιουργήσει κέντρο στο οποίο Καταρανοί πιλότοι μαχητικών θα «βάζουν» ώρες πτήσης αφού ολοκληρώσουν την επιχειρησιακή τους εκπαίδευση.
Το αντικείμενο του άρθρου δεν είναι το επενδυτικό κομμάτι της πρότασης η οποία φέρεται να έχει ήδη κατατεθεί στην ελληνική πλευρά, αλλά αυτό που σχετίζεται με την ελληνική εθνική ασφάλεια. Δεν μπορεί να μη γνωρίζουμε αρμοδίως, ότι λόγω ελλείψεως προσωπικού, η Αεροπορία του Κατάρ διαθέτει αρκετούς μισθοφόρους, έμπειρους πιλότους άλλων αεροπορικών δυνάμεων.
Εμείς αισθανόμαστε ασφάλεια ότι ακόμα και αν οι Καταριανοί όντως επιθυμούν να μην εμπλακούν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα προβληματίσει τους μηχανισμούς εθνικής ασφαλείας της χώρας, ξένες ενδιαφερόμενες «υπηρεσίες» δεν θα απευθυνθούν στους μισθοφόρους για να κάνουν τη δουλειά τους.
Η δε βάση του Αγρινίου από την οποία φέρονται να θέλουν να πετούν, είναι πολύ κοντά στον Άραξο, στο Άκτιο, στην Καλαμάτα, σε αεροπορικές βάσεις που έχουν τον δικό τους ρόλο στο εθνικό και στο συμμαχικό επίπεδο.
Ασφαλώς αυτά τα ξέρει και προφανώς τα φροντίζει στο μέτρο των δυνατοτήτων του ο πρώην αρχηγός ΓΕΑ, αντιπτέραρχος Βαΐτσης ο οποίος εργάζεται ως σύμβουλος στο Κατάρ, ενώ το όνομά του έπαιξε και για θέση Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και όταν γίνει πρωθυπουργός. Πληροφορίες αναφέρουν βέβαια, ότι ο Έλληνας πτέραρχος προτίμησε να παραμείνει στον Κόλπο…
Ειδικά στην Καλαμάτα θα δημιουργηθεί υποδομή για την κάλυψη των αναγκών προκεχωρημένης εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας, η οποία σταδιακά θα μετεξελιχθεί σε διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο όπου θα εκπαιδεύονται πιλότοι ξένων χωρών, αξιοποιώντας την τεράστια ελληνική εμπειρία, οδηγώντας μάλιστα σε σταδιακή μείωση του κόστους εκπαίδευσης των Ελλήνων πιλότων, αφού θα κερδίζει χρήματα και η Πολεμική Αεροπορία.
Ας τα ξεχάσουμε όμως όλα αυτά. Κανείς δεν έθεσε, ρητορικά, το ερώτημα, για ποιον λόγο επελέγη η Ελλάδα, όταν από τη μια πλευρά, στα ανατολικά, υπάρχει η Τουρκία με απείρως μεγαλύτερες δυνατότητες φιλοξενίας μιας τέτοιας διευκόλυνσης για τους «στρατηγικούς συμμάχους» και από την άλλη η Ιταλία, με την οποία οι Καταριανοί πρόσφατα υπέγραψαν συμβόλαια δισεκατομμυρίων για ναυπηγικά προγράμματα!
Τι είναι πιο λογικό; Το ότι οι φίλοι μας από το Κατάρ σκέφτηκαν «τόσα χρήματα επενδύουμε στην περιοχή, ας πάνε μερικά και στους καημένους τους Έλληνες», ή ότι έχοντας τέτοιες προσβάσεις, η επιχειρηματική λογική θα υπαγόρευε απόπειρα κάλυψης της ανάγκης από αυτές τις χώρες, Ιταλία και Τουρκία; Τουλάχιστον να διερευνηθεί η πιθανότητα;
Πείτε μας καχύποπτους, όμως αυτή η ειδική σχέση της Ντόχα με την Άγκυρα εμάς μας προβληματίζει καιρό τώρα. Σε επίπεδο υψηλής πολιτικής – στρατηγικής πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν, να σχεδιαστούν και να εκτελεστούν. Αυτά όμως αφορούν «οργανωμένα μαγαζιά» με ξεκάθαρη άποψη για τα τεκταινόμενα, τα οποία επιχειρούν να διαμορφώσουν εξελίξεις και όχι να τις ακολουθούν. Κατά συνέπεια, ας κάνουμε πρώτα τα βασικά και μετά συζητάμε…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου