Ηκατασκευή τουρκικών αεροναυτικών βάσεων στη Λιβύη και αλλαχού είχε σχεδιαστεί στα τέλη του προηγούμενου αιώνα ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου δημιουργίας “προπομπών” σε πρώην εδάφη της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, σε συνδυασμό πάντοτε με την υλοποίηση συγκεκριμένων εξοπλιστικών (αεροπλανοφόρα, αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά, αυτοκινούμενα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, κλπ) που θα ήταν τουρκικής κατασκευής άρα δεν θα περιορίζονταν η χρήση τους από διάφορα εμπάργκο και θα χαρακτηρίζονταν από το mobility (κινητικότητα – ευκόλως μεταφερόμενα) και το network-centric warfare (λειτουργία σε δικτυοκεντρικά μοντέλα).
Χαρακτηριστικοί οι χάρτες που κυκλοφορούσαν ευρέως την εποχή εκείνη, όπως ο πιο πάνω, στον οποίο απεικονίζονται οι τουρκικές βλέψεις. Η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία θα έπρεπε να μπορεί να ελέγχει κάποια από τα σημαντικότερα choke points του πλανήτη Δαρδανέλια – Σουέζ – Κόλπος του Άντεν – Στενά του Ορμούζ, καθώς επίσης μέσω της διείσδυσής της στα κράτη των οποίων τα ονόματα λήγουν σε -σταν (ευτυχώς άφησαν εκτός τον Stan Antipariotis) να ελέγξουν ΚΑΙ τις χερσαίες οδεύσεις του νέου BRI !!! Κι αν κάποιος αναρωτιέται για τη θαλάσσια περιοχή που προορίζονταν να πλέει το Anadolu, καλά θα κάνει να εστιάσει στη γραμμή που ενώνει τη Σομαλία με το Πακιστάν.
Λιβύη:
Η παρουσία της Τουρκίας, ιχνηλατείται από το 2001 μέσω οικονομικών δραστηριοτήτων (κυρίως μέσω κατασκευαστικών εταιρειών και εταιρειών ενέργειας). Από το 2018 όμως και έπειτα η στρατιωτική – παραστρατιωτική (Sadat) παρουσία της άρχισε να γιγαντώνεται. Χαρακτηριστικές οι αναφορές των παρατηρητών του ΟΗΕ για το 2019, 2021 που με στοιχεία απεδείκνυαν πως το δυτικό κομμάτι της Λιβύης είχε μετατραπεί σε στρατιωτικοποιημένη τουρκική ζώνη. Εντάθηκε δε, μετά την υπογραφή των δύο MoUs (μνημονίων συνεργασίας) τον Νοέμβριο του 2019.
Διαβάστε την συνέχεια στην ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου