Γιατί η Ελλάδα είναι νομικά αδύναμη ως προς την επέκταση των χωρικων υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια;
Η Ελλάδα δεν θα θέσει θέμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο Πέλαγος.
Όχι γιατί «φοβάται» το Casus Belli δηλαδή αιτία πολέμου που επικαλείται η Τουρκία, υπάρχουν άλλα ζητήματα τα οποία θα φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση την Ελλάδα και αυτό δεν έχει να κάνει με τον πόλεμο αλλά τα νομικά ερείσματα της χώρας.
Ενώ το ζήτημα των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ναυτικά μίλια επανέρχεται πολλές φορές στο προσκήνιο και καλλιεργείται μια προπαγάνδα νομικής υπεροχής ότι η Ελλάδα δύναται να προβεί σε μονομερείς ενέργειες… τελικά καθίσταται πιο περίπλοκη η διαδικασία που θα βάλλει σε μεγάλες εθνικές περιπέτειες διακυβεύοντας τα εθνικά συμφέροντα.
Η Συνθήκη ειρήνης της Λωζάνης και τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο Πέλαγος
Τα ναυτικά μίλια καθορίζονται με βάση την Συνθήκη ειρήνης της Λωζάνης που στο Αιγαίο Πέλαγος είχαν οριστεί στα 3 ναυτικά μίλια.
Η κυβέρνηση Μεταξά στις 17 Σεπτεμβρίου 1936 επέκτεινε τα χωρικά ύδατα της Ελλάδος από τα 3 στα 6 ναυτικά μίλια ή 6 Χ 1,85 χιλιόμετρα = 11,1 χιλιόμετρα.
Με την κίνηση αυτή η Ελλάδα αύξησε τα χωρικά της ύδατα περίπου 25%.
Να σημειωθεί ότι στο Αιγαίο Πέλαγος κυριαρχεί ένα περίεργο καθεστώς τα χωρικά ύδατα βρίσκονται στα 6 ναυτικά μίλια και ο εναέριος χώρος στα 10 ναυτικά μίλια.
Σχεδόν 28 χρόνια αργότερα το 1964 και η Τουρκία επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο Πέλαγος στα 6 ναυτικά μίλια.
Το νομικό επιχείρημα με βάση την UNCLOS
Το 1982 υπογράφηκε η σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας ή UNCLOS ή United Nations Convention on the Law of the Sea... στην πόλη Montego Bay της Τζαμάικα.
Η Ελλάδα δυνητικά θέλει να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, επικαλούμενη την Σύμβαση UNCLOS του 1982, την οποία έχει υπογράψει, ενώ η Τουρκία δεν την έχει αποδεχθεί.
Ωστόσο σύμφωνα με τα άρθρα 3, 123 και 300 της UNCLOS του 1982, η Ελλάδα αντιμετωπίζει νομικές δυσκολίες σε περίπτωση μονομερούς ενέργειας στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 της UNCLOS, ενώ παραχωρεί στα κράτη το δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά ύδατα για 12 μίλια, δεν υπαγορεύει το πλάτος των χωρικών υδάτων ως 12 μίλια σε απόλυτους όρους.
Σύμφωνα με το άρθρο 123 της UNCLOS, επιβάλλει ότι οι γενικοί κανόνες δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε θάλασσες, που έχουν καθεστώς ημι-κλειστής θάλασσας.
Σύμφωνα με το άρθρο 300 της UNCLOS η διάταξη ορίζει ότι "τα συμβαλλόμενα κράτη πρέπει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει των διατάξεων της παρούσας σύμβασης με καλή πίστη και να χρησιμοποιούν τα δικαιώματα, τις εξουσίες και τις ελευθερίες που παρέχονται σε αυτήν τη σύμβαση με τρόπο που δεν θα συνιστά κατάχρηση του δικαιώματος τους".
Γιατί η Ελλάδα είναι νομικά αδύναμη ως προς την επέκταση των χωρικων υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια;
1)Η Τουρκία παρ΄ ότι δεν έχει υπογράψει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας μπορεί να επικαλεστεί το άρθρο 300 της UNCLOS που ουσιαστικά δεν επιτρέπει τις μονομερείς ενέργειες όταν πρόκειται για θέματα που αποτελούν νομική αντιδικία μεταξύ δύο χωρών.
Με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 η Ελλάδα για να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε μια θάλασσα που έχει ισχυρή νησιωτική παρουσία αλλά γειτνιάζει με άλλο κράτος θα πρέπει να έρθει σε διαπραγματεύσεις και να συμφωνηθεί εκατέρωθεν όχι μονομερώς.
Όμως η επιχειρηματολογία της Τουρκίας θα στηριχθεί μεταξύ άλλων και
2)Στο γεγονός ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αναφέρει ότι τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο πρέπει να έχουν εύρος 3 ναυτικά μίλια.
3)Η περίπτωση του Ιουνίου Πελάγους ή του Κρητικού Πελάγου διαφέρει ουσιωδώς.
Π.χ. στο Ιόνιο δύο χώρες που έχουν υπογράψει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας συμφωνούν σε αμοιβαία αύξηση των χωρικών υδάτων.
Η Ελλάδα έχει αυξήσει τα χωρικά της ύδατα σε 12 μίλια από τα νησιά του Ιονίου Πελάγους έως στο ακρωτήριο Ταίναρο, που βρίσκεται στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου
4) Η Τουρκία θα θέσει επίσημα θέμα κυριαρχίας για 23 νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος, όχι μόνο στο πλαίσιο της αποστρατιωτικοποίησης αλλά εθνικής και εδαφικής κυριαρχίας.
Αυτό θα περιπλέξει πολύ τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα κλιμακώσει επικίνδυνα την ένταση στο Ανατολικό Αιγαίο.
Αν και η Ελλάδα έχει νομικά επιχειρήματα ως προς το σκέλος της κυριαρχίας, ως προς το ζήτημα της στρατιωτικοποίησης είναι νομικά αδύναμη π.χ. εμπρός στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
5)Το επιχείρημα ότι το Αιγαίο σε ποσοστό θαλάσσιας δικαιοδοσίας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης θα είναι σχεδόν 90% ελληνικό, δεν θα περάσει από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα υποστεί ήττα στο ζήτημα αυτό.
Με βάση το σημερινό καθεστώς χωρικών υδάτων το 7,4% του Αιγαίου Πελάγους ανήκει στην Τουρκία, το 44% στην Ελλάδα και 48,4% αποτελούν διεθνή χωρικά ύδατα.
Εάν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο Πέλαγος, η Ελλάδα θα κατέχει το 62% των χωρικών υδάτων.
Επίσης το 90% της υφαλοκρηπίδας και η ΑΟΖ του Αιγαίου Πελάγους θα ανήκουν στην Ελλάδα.
Η Τουρκία θα υποστεί μια ασφυκτική πίεση σε αλιεία, ναυτιλία, τουρισμό, στο πολεμικό ναυτικό και στις ασκήσεις που δυνητικά θέλει να πραγματοποιήσει κ.α.
6)Για την Τουρκία επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων στο Ανατολικό Αιγαίο αποτελεί αιτία πολέμου casus belli όπως έχει αναφέρει από το 1995.
7)Θα μειωθούν δραστικά τα διεθνή χωρικά ύδατα στο Αιγαίο δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στον ελεύθερο διάπλου εμπορικών πλοίων, πολεμικών στόλων ειδικά της Ρωσίας και άλλων χωρών κ.α.
Συμπέρασμα
Η Ελλάδα – πάντα σε νομικούς όρους – κινδυνεύει να χάσει περισσότερα από αυτά που δυνητικά θα κερδίσει με την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ναυτικά μίλια.
Δημοσίευση σχολίου